-
1 betreten
-
2 konfus
zmieszany, zakłopotany -
3 verlegen
I vt1) zarzucać, zapodzi(ew)ać (np. klucz)2) ( verschieben) przesunąć, przełożyć4) ( versperren) zagradzać, blokowaćden Weg verlégen — zagradzać drogę
5) ( veröffentlichen) wyda(wa)ć, publikowaćII adjverlégen werden — zmieszać się
-
4 betreten
be'treten1 ( irr; -) Raum usw wchodzić < wejść>, wkraczać < wkroczyć> do (G), na (A); Schwelle przestępować <- stąpić>;die Bühne betreten wychodzić < wyjść> na scenę;den Rasen nicht betreten nie deptać trawników;Betreten verboten wstęp wzbroniony -
5 betroffen
-
6 verlegen
ver'legen1 (-) vt Wohnsitz, Sitz einer Firma przenosić <- nieść>; Kabel, Fliesen, Parkett układać < ułożyć>; ( installieren) zakładać < założyć>; Termin, Truppen przesuwać <- sunąć>; Buch wyda(wa)ć; ( verkramen) zapodzi(ew)ać;um etwas nie verlegen sein nigdy nie mieć kłopotu z (I)
См. также в других словарях:
zakłopotany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zakłopotanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} świadczący o zakłopotaniu, będący wyrazem zakłopotania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakłopotana mina. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłopotany — zakłopotanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zakłopotać (p.) zakłopotany w użyciu przym. «wyrażający zakłopotanie, zmartwienie; zmartwiony» Zakłopotana twarz, mina … Słownik języka polskiego
przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem … Słownik języka polskiego
zaambarasowany — zaambarasowanyni przestarz. «zmartwiony, zaniepokojony, zakłopotany» Był nie w humorze, zasępiony i zaambarasowany … Słownik języka polskiego
zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… … Słownik języka polskiego
zażenować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zażenowaćnuję, zażenowaćnuje, zażenowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawić, że ktoś czuje się zakłopotany, zawstydzony, zmieszany; speszyć, zawstydzić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być bardzo zażenowanym niezręczną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień