zagorzały

См. также в других словарях:

• zagorzały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zagorzałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo mocno trwający przy swoim zdaniu, postanowieniu; gorliwy, żarliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagorzały wróg, przeciwnik, zwolennik.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zagorzały — zagorzałyali «bardzo gorliwy, żarliwy, zawzięty» Zagorzały zwolennik, wielbiciel, wyznawca. Zagorzała dyskusja. Zagorzała polemika …   Słownik języka polskiego

• kibol — Zagorzały miłośnik piłki nożnej; kibic Eng. An avid soccer fan …   Słownik Polskiego slangu

• brydżysta — m odm. jak ż IV, CMs. brydżystayście; lm M. brydżystayści, DB. brydżystatów «człowiek grający w brydża, amator brydża» Zagorzały brydżysta. Czwórka brydżystów …   Słownik języka polskiego

• fanatyczny — fanatycznyni 1. «przesiąknięty fanatyzmem, ślepo oddany komuś, czemuś; bezkrytyczny, zaślepiony, nietolerancyjny, zagorzały, zaciekły» Fanatyczny katolik, muzułmanin. Fanatyczny zwolennik, wielbiciel, obrońca kogoś lub czegoś. Fanatyczny wyznawca …   Słownik języka polskiego

• nemrod — m IV, DB. a, Ms. nemrododzie; lm M. nemrododzi a. owie żart. «zapalony, zagorzały myśliwy» ‹od imienia króla chaldejskiego› …   Słownik języka polskiego

• przeciwnik — m III, DB. a, N. przeciwnikkiem; lm M. przeciwnikicy, DB. ów 1. «ten, kto walczy, bije się z kimś; państwo, armia itp. będąca w stanie wojny z kimś; wróg, nieprzyjaciel» Przełamać linię obrony przeciwnika. 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub …   Słownik języka polskiego

• wielbiciel — m I, D. a; lm M. e, DB. i 1. «człowiek uwielbiający, podziwiający kogoś, coś; zwolennik, miłośnik, amator» Zagorzały, zapalony wielbiciel. Wielbiciel muzyki Chopina, poezji. Być wielbicielem czyjegoś talentu. 2. «mężczyzna asystujący kobiecie;… …   Słownik języka polskiego

• zabity — zabityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zabić (p.) zabity w użyciu przym. «zagorzały, zawzięty» Był zabitym nieprzyjacielem wszelkich nowości. zabity w użyciu rzecz. «osoba zabita» W katastrofie był jeden zabity i dwóch ciężko rannych …   Słownik języka polskiego

• zapalony — zapalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapalić. zapalony w użyciu przym. «oddający się czemuś z wielkim zapałem, pełen zapału do czegoś, entuzjazmujący się kimś, czymś; namiętny, zagorzały» Zapalony myśliwy, sportowiec, kibic,… …   Słownik języka polskiego

• zapamiętały — zapamiętałyali, zapamiętałyalszy 1. «oddany czemuś wyłącznie, bez reszty, zapominający o wszystkim w zapale, w uniesieniu; zapalony, namiętny, żarliwy, zagorzały» Zapamiętały myśliwy. Zapamiętały zbieracz sztuki ludowej. Zapamiętały w pracy, w… …   Słownik języka polskiego