-
1 anfangen
an|fangenI. vt\anfangen mit rozpoczynać [ perf rozpocząć] coś3) ( angehen)etw richtig/anders \anfangen właściwie/inaczej zabierać [ perf zabrać] się do czegośnichts mit sich anzufangen wissen nie wiedzieć, co ze sobą począćII. vimit seinem Vortrag \anfangen zaczynać [ perf zacząć] wykład2) ( ins Berufsleben gehen)[als Vertreter] \anfangen podjąć pracę [jako przedstawiciel] -
2 wstawiać
-
3 ansetzen
an|setzenI. vt1) ( anfügen)ein Verlängerungsstück [an etw ( akk o dat) ] \ansetzen dołączać [ perf dołączyć] [do czegoś] przedłużaczdas Glas [zum Trinken] \ansetzen podnieść szklankę [do ust]3) ( veranschlagen)die Kosten zu niedrig \ansetzen za nisko oszacować koszty5) ( hetzen)einen Detektiv auf jdn/etw \ansetzen nasłać na kogoś/coś detektywa6) ( bilden)Grünspan/Rost \ansetzen pokrywać [ perf pokryć] się patyną/rdząII. vi1) ( beginnen)zum Sprechen/Trinken \ansetzen zacząć mówić/pić2) ( dick machen)[bei jdm] \ansetzen Essen: tuczyć [ perf u-] [kogoś]
См. также в других словарях:
zacząć — dk Xc, zacząćcznę, zacząćczniesz, zacząćcznij, zacząćczął, zacząćczęła, zacząćczęli, zacząćczęty, zacząćcząwszy zaczynać ndk I, zacząćam, zacząćasz, zacząćają, zacząćaj, zacząćał, zacząćany 1. «przystąpić do działania, wykonać pierwszą,… … Słownik języka polskiego
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
zapragnąć — dk Va, zapragnąćnę, zapragnąćniesz, zapragnąćnij, zapragnąćnął, zapragnąćnęła, zapragnąćnęli, zapragnąćnąwszy «doznać chęci, pragnienia czegoś, zacząć chcieć czegoś» Zapragnąć spokoju. Zapragnął podzielić się z kimś radością. ◊ Czego, ile dusza… … Słownik języka polskiego
pozazdrościć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pozazdrościćoszczę, pozazdrościćci, pozazdrościćość {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć zazdrościć czegoś, poczuć zazdrość, stać się zazdrosnym o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozazdrościł mu sukcesu zawodowego. Tak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego