-
1 zaciągnąć
глаг.• затянуть• утянуть* * *zaciągn|ąć\zaciągnąćięty сов. 1. затянуть;\zaciągnąć pętlę затянуть петлю;
\zaciągnąć kogoś do kina затянуть (затащить) кого-л. в кино;2. уст. (zwerbować) произвести набор (в армию), завербовать; 3. покрыть;\zaciągnąć pokostem загрунтовать олифой; \zaciągnąć podłogę pastą натереть пол мастикой; ● \zaciągnąć dług, pożyczkę взять взаймы (в долг), занять деньги у кого; \zaciągnąć wartę а) воен. принять (встать в) караул, б) встать на вахту
* * *zaciągnięty сов.1) затяну́тьzaciągnąć pętlę — затяну́ть пе́тлю́
zaciągnąć kogoś do kina — затяну́ть (затащи́ть) кого́-л. в кино́
3) покры́тьzaciągnąć pokostem — загрунтова́ть оли́фой
zaciągnąć podłogę pastą — натере́ть пол масти́кой
•- pożyczkę
- zaciągnąć wartę -
2 zaciągnąć\ się
zaciągn|ąć sięсов. 1. затянуться;węzeł się \zaciągnąć\ sięął узел затянулся; \zaciągnąć\ się się papierosem затянуться сигаретой; niebo \zaciągnąć\ sięęło się chmurami нёбо затянулось (заволоклось) тучами;
2. (do wojska itp.) вступить (в армию etc.), завербоваться -
3 zaciągnąć się
сов.1) затяну́тьсяwęzeł się zaciągnął — у́зел затяну́лся
zaciągnąć się się papierosem — затяну́ться сигаре́той
niebo zaciągnęło się chmurami — не́бо затяну́лось (заволокло́сь) ту́чами
2) (do wojska itp.) вступи́ть (в а́рмию и т. п.), завербова́ться -
4 zaciągnąć dług
взять взаймы́ ( в долг), заня́ть де́ньги у кого -
5 zaciągnąć wartę
1) воен. приня́ть ( встать в) карау́л,2) вста́ть на ва́хту -
6 pożyczka
сущ.• заем• заём• кредит• ссуда* * *pożycz|ka♀, мн. Р. \pożyczkaek 1. ссуда; заём ♂;\pożyczka bezzwrotna безвозвратная ссуда; dać \pożyczkakę дать взаймы; zaciągnąć \pożyczkakę взять взаймы, взять ссуду; сделать заём; \pożyczka krajowa (wewnętrzna) внутренний заём; rozpisać \pożyczkakę выпустить заём;
2. (zapożyczenie) заимствование ň* * *ж, мн P pożyczek1) ссу́да; заём mpożyczka bezzwrotna — безвозвра́тная ссу́да
dać pożyczkę — дать взаймы́
zaciągnąć pożyczkę — взять взаймы́, взять ссу́ду; сде́лать заём
pożyczka krajowa (wewnętrzna) — вну́тренний заём
rozpisać pożyczkę — вы́пустить заём
2) ( zapożyczenie) заи́мствование n -
7 zaciągać
глаг.• вербовать• волочить• втягивать• затягивать• затянуть• притягивать• тянуть* * *zaciąg|ać\zaciągaćany несов. 1. затягивать;2. производить набор (в армию); вербовать; 3. покрывать; ср. zaciągnąć; 4. веять, тянуть;\zaciągaćа chłodem тянет холодом; \zaciągaćа wiatr дует ветер;
5. (w mowie) протяжно (певуче) произносить, растягивать слова+4. zawiewać
* * *zaciągany несов.1) затя́гивать2) производи́ть набо́р (в а́рмию); вербова́ть3) покрыва́ть; ср. zaciągnąć4) ве́ять, тяну́тьzaciąga chłodem — тя́нет хо́лодом
zaciąga wiatr — ду́ет ве́тер
5) ( w mowie) протя́жно (певу́че) произноси́ть, растя́гивать слова́Syn:zawiewać 4) -
8 zadzierzgnąć
zadzierzgn|ąć\zadzierzgnąćięty сов. уст. затянуть;\zadzierzgnąć węzeł затянуть узел; ● \zadzierzgnąć więzy przyjaźni завязать дружбу, установить дружеские (дружественные) отношения
+ zaciągnąć* * *zadzierzgnięty сов. уст.затяну́тьzadzierzgnąć węzeł — затяну́ть у́зел
Syn: -
9 zaciągać się
несов.1) затя́гиваться2) (do wojska itp.) вступа́ть (в а́рмию и т. п.), завербо́вываться; ср. zaciągnąć sięSyn:zasnuwać się 1) -
10 zaciągać\ się
несов. 1. затягиваться;2. (do wojska itp.) вступать (в армию etc.), завербовываться; ср. zaciągnąć się+1. zasnuwać się
-
11 abschleppen
abschleppen v/t Auto odholow(yw)ać; pop. Person zaciągnąć pf (in A do G); Mädchen poderwać pf; fam. v/r sich abschleppen (mit etwas) <na>mordować się przy noszeniu (G) -
12 anwerben
MIL sich anwerben lassen dać się pf zwerbować, zaciągnąć się pf -
13 lotsen
fam. jemanden ins Kino lotsen zaciągnąć pf k-o do kina
См. также в других словарях:
zaciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaciągać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaciągnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zaciągnąćnę, zaciągnąćnie, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciągnąć — dług (wdzięczności) «przyjąć od kogoś przysługę, za którą jest się zobowiązanym odwdzięczyć»: (...) on, Kunicki, zaciągnął niespłacony dług wdzięczności wobec kochanego i łaskawego pana Dyzmy, który raczył go przedstawić. T. Dołęga Mostowicz,… … Słownik frazeologiczny
zaciągnąć — dk Va, zaciągnąćnę, zaciągnąćniesz, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęła, zaciągnąćnęli, zaciągnąćnięty, zaciągnąćnąwszy zaciągać ndk I, zaciągnąćam, zaciągnąćasz, zaciągnąćają, zaciągnąćaj, zaciągnąćał, zaciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc… … Słownik języka polskiego
zaciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaciągać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciągać się – zaciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wstępować do wojska lub organizacji o charakterze wojskowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaciągnął się do wojska. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciągać — Zaciągnąć dług (wdzięczności) «przyjąć od kogoś przysługę, za którą jest się zobowiązanym odwdzięczyć»: (...) on, Kunicki, zaciągnął niespłacony dług wdzięczności wobec kochanego i łaskawego pana Dyzmy, który raczył go przedstawić. T. Dołęga… … Słownik frazeologiczny
zaciągać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa zaciągaćam, zaciągaća, zaciągaćają, zaciągaćany {{/stl 8}}– zaciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zaciągaćnę, zaciągaćnie, zaciągaćnij, zaciągaćnął, zaciągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dług — Być, siedzieć, tonąć, tkwić w długach (po uszy) zob. ucho 36. Spłacić dług wdzięczności zob. spłacić. Zaciągnąć dług (wdzięczności) zob. zaciągnąć … Słownik frazeologiczny
ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… … Słownik frazeologiczny
pozaciągać — dk I, pozaciągaćam, pozaciągaćasz, pozaciągaćają, pozaciągaćaj, pozaciągaćał, pozaciągaćany 1. «zaciągnąć, umieścić gdzieś jedno po drugim» Pozaciągać skrzynie do magazynu. Pozaciągać łodzie do przystani. ◊ Pozaciągać długi «zadłużyć się u… … Słownik języka polskiego
rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… … Słownik języka polskiego