-
1 zabierać
zabierać (ze sobą) mitnehmen;zabierać głos das Wort ergreifen;zabierać czas k-u jemandes Zeit beanspruchen, jemanden aufhalten;to zabiera dużo miejsca das nimmt viel Platz weg;to zabiera dużo czasu das nimmt viel Zeit in Anspruch, das kostet viel Zeit;zabrało jej to tydzień sie brauchte dafür eine Woche, das hat sie eine Woche gekostet;zabierać się (do G) (heran)gehen (an A), anfangen (mit D);zabierać się za k-o sich jemanden vornehmen, fam. sich jemanden vorknöpfen;zabierać się do pracy sich an die Arbeit machen;zabierać się do wyjścia im Begriff sein zu gehen;zabieraj się stąd! fam. mach, dass du wegkommst!, verschwinde! -
2 zabierać
impf ⇒ zabrać* * *( brać ze sobą) to take; ( przynosić ze sobą) to bring; ( usuwać) to take away; ( podnosić) to pick up; (miejsce, czas) to take; (o autobusie, statku: mieścić) to take* * *ipf.1. (= odbierać) take ( coś komuś sth away from sb); nie zabieraj mu tego! don't take it away from him!; złodzieje zabrali mi portfel the thieves have taken my wallet.2. (= unieść) sweep away; powódź zabrała ze sobą wszystkie mosty the flood swept away all the bridges.3. (= brać ze sobą) take; nie zapomnij zabrać ze sobą parasolki don't forget to take your umbrella; zabrać dzieci na spacer take children for a walk; zabrać tajemnicę do grobu carry one's secret to the grave, take one's secret with one.4. (= przyprowadzić ze sobą) bring (along); zabierz go ze sobą na przyjęcie, dobra? bring him (along) to the party, will you?5. (ładunek, pasażerów) pick up; autobus był pełen i nie zabrał nas z przystanku the bus was full and didn't pick us up from the stop.6. (= mieścić) (o statku, autobusie) take; ten autobus nie może zabrać więcej pasażerów this bus can't take more passengers.7. (= usuwać, przenosić) take; zabrano go do szpitala he was taken to hospital; śmierć go zabrała death took him.8. (= zajmować) take up; zabierać komuś czas take up sb's time; nie powinno mi to zabrać więcej niż 5 minut it shouldn't take more than 5 minutes.9. speak; zabierać głos (na zebraniu, konferencji) take the floor.ipf.1. (= rozpoczynać) get down ( do czegoś to sth); zabierać się do wyjścia be getting ready to leave, be about to leave.2. pot. (= zaczynać stosować jakieś środki) get around (do kogoś/czegoś on sb/sth).3. pot. (= przyłączać się) come along ( z kimś with sb) ( somewhere); join ( z kimś sb) ( going somewhere); mogę się z wami zabrać na dworzec? will you give me a ride l. lift to the station?4. pot. (= wychodzić) get out; zabieraj się stąd! get out of here!; zabieraj tyłek! move l. shift your ass l. carcass!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabierać
-
3 zabierać
I. vt1) ( brać sobie)\zabierać coś komuś jdm etw [weg]nehmen [ lub fortnehmen]2) ( brać ze sobą) mitnehmen3) ( usuwać) wegnehmen5) \zabierać komuś czas jdn lange aufhalten, jdm die Zeit stehlen ( fam)zabrało mi to dużo czasu das hat mich viel Zeit gekostet\zabierać głos das Wort ergreifen [ lub nehmen]II. vr1) ( rozpoczynać coś)\zabierać się do czegoś etw in Angriff nehmen, sich +akk an etw +dat heranmachen ( fam)2) (pot: być wobec kogoś stanowczym)\zabierać się z kimś do miasta/kina mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen\zabierać się z kimś na wycieczkę mit jdm einen Ausflug machen [ lub unternehmen] -
4 zabierać
-
5 zabierać
-
6 zabierać
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• восхищать• забирать• забрать• занимать• обдирать• обнажать• оголять• отнимать• принимать• принять• простужать• раздевать• снимать• убрать• уносить• устранять* * *zabiera|ć\zabieraćny несов. 1. забирать, брать;2. отнимать, забирать; ср. zabrać+1. brać 2. pozbawiać, odbierać
* * *zabierany несов.1) забира́ть, брать2) отнима́ть, забира́ть; ср. zabraćSyn: -
7 zabierać
• pick up -
8 zabierać
1. dépouiller2. emporte3. enlever4. moissonner5. prendre6. soustraire -
9 zabierać
1 glac 2 stiall 3 trealamh -
10 zabierać
marr -
11 zabierać
almak -
12 zabierać
узяць -
13 zabierać
узяць -
14 zabierać
забирати -
15 zabierać
1 kuha'2 kuhâ3 kúnin4 mádumhan5 tanggapín -
16 zabierać
almak; çykyrynmak; çylgym; tutmak -
17 zabierać
ter -
18 zabierać
παίρνω -
19 zabierać
باريكه ; برداشت ; بردن ; پنداشت ; خوردن ; ستاندن ; گرفت ; نوارواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > zabierać
-
20 zabierać\ się
zabiera|ć sięнесов. 1. do kogo-czego браться, приниматься за кого-что; приступать к чему, 2. z kim присоединяться к кому, отправляться с кем;3. уходить, убираться posp.; \zabierać\ sięj się (stąd)! разг. убирайся (отсюда)!; ср. zabrać się+1. brać się, rozpoczynać, zaczynać
См. также в других словарях:
zabierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl 8}}– zabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} publicznie wyrażać, wypowiadać swoje zdanie, przemawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wstępie zabrał głos przewodniczący. Nie zabierać głosu w dyskusji. Zabrać głos w polemice prasowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 … Słownik frazeologiczny
zabierać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… … Słownik frazeologiczny
zabierać — → zabrać … Słownik języka polskiego
brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego