-
1 паленый
Турецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > паленый
-
2 горелый
-
3 жженый
yanmış, yanıkТурецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > жженый
-
4 загорелый
güneşten yanmış,yanık tenli* * *yanık; (güneşten) yanmış; yanık tenliзагоре́лое лицо́ — yanık yüz
загоре́лый ю́ноша — yanık tenli bir delikanlı
-
5 загар
-
6 обгорелый
1) (üstü, bir yanı) yanmış; yanık2) разг. ( обожжённый солнцем) (güneşten) yanık -
7 обжигать
несов.; сов. - обже́чь1) yakmak; yakıp kömürleştirmekобожжённый коне́ц па́лки — değneğin yanmış ucu
2) yanmak; yakmak; dağlamak; dalamakон обжёг (себе́) ру́ку — eli yandı
крапи́ва обожгла́ ему́ ру́ку — ısırgan elini daladı
мне обожгло́ рот пе́рцем — biber ağzımı yaktı / dağladı
холо́дная вода́ обожгла́ мне всё те́ло — soğuk su her yanımı ısırdı
холо́дный ве́тер обжига́л (нам) лицо́ — soğuk rüzgar yüzlerimizi yakıyordu
3) (кирпич и т. п.) pişirmek; fırınlamakобожжённая гли́на — pişmiş kil / toprak
-
8 огарок
-
9 палёный
ütülenmiş; yanmış -
10 подгорать
несов.; сов. - подгоре́ть(altı / alttan) yanmakхлеб немно́жко подгоре́л — ekmekler / ekmeklerin altı azıcık yanmış
-
11 снизу
1) altıхлеб подгоре́л сни́зу — ekmeğin altı yanmış
сни́зу дом ка́менный — evin aşağısı taştan
2) aşağıdanсни́зу послы́шался шум — aşağıdan bir gürültü geldi
••сни́зу до́верху (во всех звеньях) — tüm kademelerde
движе́ние начало́сь сни́зу — hareket halkın girişimiyle başlamıştı
-
12 уголь
kömür* * *м1) kömürбу́рый у́голь — linyit
пыла́ющие у́гли — kor
3) жив. füzen, kömür kalemрису́нок у́глем — füzen resim, karakalem
••бе́лый у́голь — ak / beyaz kömür
сиде́ть как на у́гольях / на у́гля́х — diken üstünde oturmak
-
13 обгорелый
yanık, yanmış, kömürlenmişТурецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > обгорелый
См. также в других словарях:
yanmış — «Yanmaq»dan (1, 2, 3, 6, 7, 8 və 13 cü mənalarda) f. sif. Yanmış körpünün qalığı. Yanmış ev. Yanmış çörək (xörək). Yanmış lampalar. Susuzluqdan yanmış çöllər. – <Salamın> yanmış, yorğun və tük basmış üzünü sərin bir külək oxşadı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalancının evi yanmış, kimse inanmamış — yalan söylemeyi huy edinen kimsenin sözlerine, gerçeği söylediği zaman bile inanılmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
möhtəriq — ə. yanmış, yanan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
güyük — yanmış olan şeyler … Çağatay Osmanlı Sözlük
közel — yanmış ve yakılmış alefden kalan parça … Çağatay Osmanlı Sözlük
köyük — yanmış, yanık III, 168 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
DARİM — Yanmış nesne. * Dövülmemiş harman. * Odun ufağı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FETİYLE — Yanmış fitil ucu. * Bükülmüş ince sicim. * İki parmak arasındaki kir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHAŞ — Yanmış nesne … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞİYAT — Yanmış yün ve pamuk kokusu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yanık — sf., ğı 1) Yanmış olan Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu. R. Enis 2) Rengi koyulaşmış Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız. S. F. Abasıyanık 3) Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk… … Çağatay Osmanlı Sözlük
