-
1 bekennen
bekennen *I. vtII. vr1) sich zu jdm \bekennen przyznawać się do kogośsich schuldig \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winysich zu einer Tat \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do jakiegoś czynu2) ( sich zeigen als)\bekennender Christ/\bekennende Christin sein dawać [ perf dać] świadectwo swojej chrześcijańskiej wiarysich zum Deutschtum \bekennen czuć się Niemcem(-ką) -
2 offenbaren
offenbaren * [ɔfən'ba:rən] <PP: offenbart o geoffenbart>( geh)jdm etw \offenbaren coś komuś ujawnićjdm \offenbaren, dass... wyjawić komuś, że...seine Schuld \offenbaren przyznać się do swojej winyII. vr1) sich jdm \offenbaren ( sich anvertrauen) zwierzać [ perf zwierzyć]; się komuś ( seine Liebe erklären) wyznać komuś miłość2) ( erweisen)sich als zuverlässiger Freund \offenbaren okazać się niezawodnym przyjacielem
См. также в других словарях:
wyznać — (coś) jak na spowiedzi zob. spowiedź … Słownik frazeologiczny
wyznać — dk I, wyznaćznam, wyznaćznasz, wyznaćznają, wyznaćznaj, wyznaćznał, wyznaćznany wyznawać ndk IX, wyznaćznaję, wyznaćznajesz, wyznaćwaj, wyznaćwał, wyznaćwany 1. «wyjawić coś, zwykle jakąś tajemnicę, coś ważnego; przyznać się do czegoś, ujawnić… … Słownik języka polskiego
wyznawać — Wyznać (coś) jak na spowiedzi zob. spowiedź … Słownik frazeologiczny
tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… … Słownik języka polskiego
sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć … Słownik języka polskiego
powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… … Słownik języka polskiego
powierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powierzaćam, powierzaća, powierzaćają, powierzaćany {{/stl 8}}– powierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powierzaćrzę, powierzaćrzy, powierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napad — m IV, D. u, Ms. napadadzie; lm M. y 1. «niespodziewane najście, uderzenie na przeciwnika, zbrojne napadnięcie na kogoś lub na coś» Napad zbrojny na obce państwo. Napad bandytów na bank. Dokonać napadu na kogoś. Zorganizować napad na kogoś, na coś … Słownik języka polskiego
wygadać — dk I, wygadaćam, wygadaćasz, wygadaćają, wygadaćaj, wygadaćał, wygadaćany 1. pot. «mówiąc wyznać coś komuś, naopowiadać» Wygadała wszystko, co ją dręczyło. Wygadał, co miał na sercu. 2. pot. «wyjawić, powiedzieć coś niepotrzebnie, zdradzić… … Słownik języka polskiego
wypłakać — dk IX, wypłakaćpłaczę, wypłakaćpłaczesz, wypłakaćpłacz, wypłakaćał, wypłakaćany wypłakiwać ndk VIIIb, wypłakaćkuję, wypłakaćkujesz, wypłakaćkuj, wypłakaćiwał, wypłakaćiwany 1. «płacząc wylać łzy; bardzo płakać» Wypłakiwać łzy nad trumną… … Słownik języka polskiego
zwierzyć — dk VIb, zwierzyćrzę, zwierzyćrzysz, zwierz, zwierzyćrzył, zwierzyćrzony zwierzać ndk I, zwierzyćam, zwierzyćasz, zwierzyćają, zwierzyćaj, zwierzyćał, zwierzyćany «powiedzieć komuś coś w zaufaniu, wyjawić, wyznać coś poufnie» Zwierzyć komuś sekret … Słownik języka polskiego