Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

wywnioskować

См. также в других словарях:

  • wywnioskować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wnioskować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywnioskować — dk IV, wywnioskowaćkuję, wywnioskowaćkujesz, wywnioskowaćkuj, wywnioskowaćował, wywnioskowaćowany «wyciągnąć wniosek z czegoś, dojść do przekonania o czymś» Wywnioskować coś z czyjegoś zachowania. Z jego miny można było wywnioskować, co o tym… …   Słownik języka polskiego

  • dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego

  • domyślny — domyślnyni, domyślnyniejszy 1. «łatwo domyślający się; przenikliwy, bystry, przewidujący» Domyślny nauczyciel, opiekun. Domyślni uczniowie. Matka jest domyślniejsza (bardziej domyślna) niż ojciec. 2. «taki, którego trzeba się domyślić; domniemany …   Słownik języka polskiego

  • podmiot — m IV, D. u, Ms. podmiotocie; lm M. y 1. jęz. «imienna część zdania, imienna grupa wyrazowa nazywająca przedmiot (pojęcie), o którym się w zdaniu orzeka, połączona związkiem zgody z orzeczeniem» ∆ Podmiot bierny «podmiot łączący się z orzeczeniem… …   Słownik języka polskiego

  • pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś …   Słownik języka polskiego

  • skombinować — dk IV, skombinowaćnuję, skombinowaćnujesz, skombinowaćnuj, skombinowaćował, skombinowaćowany 1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować» Skombinował siatkę na ogrodzenie. Obiecał im skombinować… …   Słownik języka polskiego

  • wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… …   Słownik języka polskiego

  • wyczytać — dk I, wyczytaćam, wyczytaćasz, wyczytaćają, wyczytaćaj, wyczytaćał, wyczytaćany wyczytywać ndk VIIIa, wyczytaćtuję, wyczytaćtujesz, wyczytaćtuj, wyczytaćywał, wyczytaćywany 1. «czytając dowiedzieć się czegoś albo o czymś» Wyczytać wiadomość z… …   Słownik języka polskiego

  • wykombinować — dk IV, wykombinowaćnuję, wykombinowaćnujesz, wykombinowaćnuj, wykombinowaćował, wykombinowaćowany 1. «wymyślić, wyrozumować, wywnioskować» Szybko wykombinował rozwiązanie, odpowiedź. Wykombinował sobie, że tym razem wygra. 2. pot. «kombinując,… …   Słownik języka polskiego

  • wymiarkować — dk IV, wymiarkowaćkuję, wymiarkowaćkujesz, wymiarkowaćkuj, wymiarkowaćował, wymiarkowaćowany pot. «wywnioskować, domyślić się; zmiarkować» Nie mógł wymiarkować, o co chodzi …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»