Перевод: со всех языков на польский

с польского на все языки

wystąpić

  • 1 burst the banks

    wystąpić z brzegów o rzece

    English-Polish dictionary for engineers > burst the banks

  • 2 выступить

    глаг.
    • przemówić
    • wymaszerować
    • wyruszyć
    • wystąpić
    * * *
    ( с речью) przemówić, ( в поход) wymaszerować, wystąpić, zaznaczyć się

    Русско-польский словарь > выступить

  • 3 выйти

    (o dymie itp.) wydobyć się, wydostać się, wyjść, wykończyć się, ( o kimś) wymaszerować шутл., wypaść, wypłynąć, wysiąść, wystąpić

    Русско-польский словарь > выйти

  • 4 просить

    глаг.
    • błagać
    • domagać
    • dopraszać
    • dopytać
    • kazać
    • modlić
    • pomodlić
    • poprosić
    • potrzebować
    • prosić
    • pytać
    • spytać
    • ubiegać
    • upraszać
    • uprosić
    • wnioskować
    • wystąpić
    • wzywać
    • zadawać
    • zadać
    • zapraszać
    • zaprosić
    • zapytać
    • zapytywać
    • zażądać
    • żądać
    * * *
    błagać, prosić, przymawiać się, upominać się, upraszać, wołać

    Русско-польский словарь > просить

  • 5 спрашивать

    глаг.
    • badać
    • dopytać
    • indagować
    • kazać
    • poprosić
    • prosić
    • przesłuchać
    • przesłuchiwać
    • pytać
    • spytać
    • ubiegać
    • upraszać
    • uprosić
    • wnioskować
    • wypytać
    • wypytywać
    • wystąpić
    • zadawać
    • zadać
    • zapraszać
    • zapytać
    • zapytywać
    • zażądać
    • żądać
    * * *
    pytać co, zapytywać

    Русско-польский словарь > спрашивать

  • 6 уйти

    глаг.
    • odmaszerować
    * * *
    odbiec, odejść, ujść, ustąpić, wystąpić, zabrać się

    Русско-польский словарь > уйти

  • 7 виступити

    wystupyty
    дієсл.

    Українсько-польський словник > виступити

  • 8 einstellen

    1. vt
    1) ( einordnen; abstellen) ustawić; odstawić
    2) ( aufhören) przer(y)wać ( die Produktion produkcję)
    2. vr, sich
    ( eintreten) wystąpić, pojawić się

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch > einstellen

  • 9 appear

    [ə'pɪə(r)]
    vi
    ( come into view) pojawiać się (pojawić się perf), zjawiać się (zjawić się perf); ( JUR) stawiać się (stawić się perf); ( be published) ukazywać się (ukazać się perf) ( drukiem); ( seem) wydawać się (wydać się perf)

    to appear on TV/in "Hamlet" — występować (wystąpić perf) w telewizji/w "Hamlecie"

    it would appear that … — wydawałoby się, że …

    * * *
    [ə'piə]
    1) (to come into view: A man suddenly appeared round the corner.) pojawiać się
    2) (to arrive (at a place etc): He appeared in time for dinner.) stawiać się, przybywać
    3) (to come before or present oneself/itself before the public or a judge etc: He is appearing on television today; He appeared before Judge Scott.) pojawiać/stawiać się
    4) (to look or seem as if (something is the case): It appears that he is wrong; He appears to be wrong.) wydawać się

    English-Polish dictionary > appear

  • 10 develop

    [dɪ'vɛləp] 1. vt
    business, idea rozwijać (rozwinąć perf); land zagospodarowywać (zagospodarować perf); resource wykorzystywać (wykorzystać perf); ( PHOT) wywoływać (wywołać perf); disease dostawać (dostać perf) +gen, nabawić się ( perf) +gen
    2. vi
    (advance, evolve) rozwijać się (rozwinąć się perf); ( appear) występować (wystąpić perf), pojawiać się (pojawić się perf)

    to develop a taste for sthnabierać (nabrać perf) upodobania do czegoś, zasmakować ( perf) w czymś

    * * *
    [di'veləp]
    past tense, past participle - developed; verb
    1) (to (cause to) grow bigger or to a more advanced state: The plan developed slowly in his mind; It has developed into a very large city.) rozwijać się
    2) (to acquire gradually: He developed the habit of getting up early.) nabywać
    3) (to become active, visible etc: Spots developed on her face.) rozwijać się, uwidaczniać się
    4) (to use chemicals to make (a photograph) visible: My brother develops all his own films.) wywoływać

    English-Polish dictionary > develop

  • 11 mediate

    ['miːdɪeɪt]
    vi
    pośredniczyć, występować (wystąpić perf) w roli mediatora
    * * *
    ['mi:dieit]
    (to try to settle a dispute between people who are disagreeing: The United States is trying to mediate (in the dispute) between these two countries.) pośredniczyć
    - mediator

    English-Polish dictionary > mediate

  • 12 occur

    [ə'kəː(r)]
    vi
    event zdarzać się (zdarzyć się perf), wydarzać się (wydarzyć się perf), mieć miejsce; phenomenon występować (wystąpić perf)
    * * *
    [ə'kə:]
    past tense, past participle - occurred; verb
    1) (to take place: The accident occurred yesterday morning.) zdarzyć się, zajść
    2) ((with to) to come into one's mind: An idea occurred to him; It occurred to me to visit my parents.) przyjść (do głowy)
    3) (to be found: Oil occurs under the sea.) występować

    English-Polish dictionary > occur

  • 13 parallel

    ['pærəlɛl] 1. adj (also COMPUT)
    równoległy; ( fig) zbliżony, podobny
    2. n
    ( similarity) podobieństwo nt, paralela f (fml); ( sth similar) odpowiednik m; ( GEOG) równoleżnik m

    to draw parallels between/with — wykazywać (wykazać perf) podobieństwa między +instr /z +instr

    to run parallel (with/to) — biec równolegle (do +gen) ( fig) występować (wystąpić perf) równolegle (z +instr)

    * * *
    ['pærəlel] 1. adjective
    1) ((of straight lines) going in the same direction and always staying the same distance apart: The road is parallel to/with the river.) równoległy
    2) (alike (in some way): There are parallel passages in the two books.) podobny
    2. adverb
    (in the same direction but always about the same distance away: We sailed parallel to the coast for several days.) równolegle
    3. noun
    1) (a line parallel to another: Draw a parallel to this line.) linia równoległa
    2) (a likeness or state of being alike: Is there a parallel between the British Empire and the Roman Empire?) podobieństwo, analogia
    3) (a line drawn from east to west across a map etc at a fixed distance from the equator: The border between Canada and the United States follows the forty-ninth parallel.) równoleżnik
    4. verb
    (to be equal to: His stupidity can't be paralleled.) równać się z, dorównać

    English-Polish dictionary > parallel

  • 14 step

    [stɛp] 1. n
    krok m; ( of stairs) stopień m

    to march in/out of step (with) — maszerować w takt/nie w takt ( +gen)

    to be in/out of step with ( fig) — być/nie być zgodnym z +instr

    2. vi, see stepladder

    to step forward/back — występować (wystąpić perf) w przód/w tył

    Phrasal Verbs:
    * * *
    [step] 1. noun
    1) (one movement of the foot in walking, running, dancing etc: He took a step forward; walking with hurried steps.) krok
    2) (the distance covered by this: He moved a step or two nearer; The restaurant is only a step (= a short distance) away.) krok
    3) (the sound made by someone walking etc: I heard (foot) steps.) krok
    4) (a particular movement with the feet, eg in dancing: The dance has some complicated steps.) krok
    5) (a flat surface, or one flat surface in a series, eg on a stair or stepladder, on which to place the feet or foot in moving up or down: A flight of steps led down to the cellar; Mind the step!; She was sitting on the doorstep.) stopień
    6) (a stage in progress, development etc: Mankind made a big step forward with the invention of the wheel; His present job is a step up from his previous one.) krok
    7) (an action or move (towards accomplishing an aim etc): That would be a foolish/sensible step to take; I shall take steps to prevent this happening again.) krok
    2. verb
    (to make a step, or to walk: He opened the door and stepped out; She stepped briskly along the road.) robić krok, iść
    - stepladder
    - stepping-stones
    - in
    - out of step
    - step aside
    - step by step
    - step in
    - step out
    - step up
    - watch one's step

    English-Polish dictionary > step

  • 15 sue

    [suː] 1. vt
    podawać (podać perf) do sądu, zaskarżać (zaskarżyć perf)
    2. vi
    * * *
    [su:]
    1) (to start a law case against.) wytoczyć sprawę (o)
    2) ((with for: especially in law) to ask for (eg divorce).) wnosić (o)

    English-Polish dictionary > sue

  • 16 television

    ['tɛlɪvɪʒən]
    n
    ( set) telewizor m; (system, business) telewizja f

    to be on television person występować (wystąpić perf) w telewizji

    * * *
    ['teliviʒən]
    (often abbreviated to TV [ti:'vi:]) noun
    1) (the sending of pictures from a distance, and the reproduction of them on a screen: We saw it on television.) telewizja
    2) ((also television set) an apparatus with a screen for receiving these pictures.) telewizor

    English-Polish dictionary > television

  • 17 запрашивать

    глаг.
    • dopytać
    • dowiadywać
    • kazać
    • poprosić
    • prosić
    • pytać
    • spytać
    • ubiegać
    • upraszać
    • uprosić
    • wnioskować
    • wybadać
    • wypytać
    • wystąpić
    • zadawać
    • zadać
    • zapraszać
    • zapytać
    • zapytywać
    • zażądać
    • żądać

    Русско-польский словарь > запрашивать

  • 18 intervenir

    1. ingerować
    2. interweniować
    3. nastąpić
    4. wdać
    5. wmieszać
    6. wtrącać
    7. wystąpić
    8. występować
    9. zajść
    10. zdarzać

    Dictionnaire français-polonais > intervenir

См. также в других словарях:

  • wystąpić — z podniesioną, otwartą przyłbicą zob. przyłbica. Występować z czyjegoś ramienia zob. ramię 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wystąpić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}występować{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}siódme poty biją [uderzyły, wystąpiły] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wystąpić — dk VIa, wystąpićpię, wystąpićpisz, wystąpićstąp, wystąpićpił występować ndk IV, wystąpićpuję, wystąpićpujesz, wystąpićpuj, wystąpićował 1. «wyjść przed linię jakiejś grupy osób, poza obręb czegoś, postąpić naprzód» Wystąpić z szeregu, z tłumu.… …   Słownik języka polskiego

  • występować — → wystąpić …   Słownik języka polskiego

  • występować — Wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą zob. przyłbica. Występować z czyjegoś ramienia zob. ramię 2 …   Słownik frazeologiczny

  • występować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, występowaćpuję, występowaćpuje {{/stl 8}}– wystąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, występowaćpię, występowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wychodzić, wysuwać się naprzód z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

  • podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

  • napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»