-
1 wyprowadzać
impf ⇒ wyprowadzić* * *( na zewnątrz) to take out; (twierdzenie, wzór) to derivewyprowadzać psa (na spacer) — to take a dog for a walk, to walk a dog
wyprowadzać samochód (z garażu) — to take the/a car out (of the garage)
* * *ipf.1. ( z pomieszczenia) ( osobę) walk out, escort, take; ( pojazd) take out; wyprowadzać samochód z garażu take a car out of the garage.2. (= doprowadzać) take.3. (= przeprowadzać) move out.4. ( wzór) derive.5. wyprowadzać samochód z poślizgu regain traction, control a skid; wyprowadzić kogoś z błędu put sb straight l. right; wyprowadzać wniosek conclude.ipf.move out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprowadzać
-
2 wyprowadzać
wyprowadzać [vɨprɔvaʣ̑aʨ̑], wyprowadzić [vɨprɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt1) ( prowadzić na zewnątrz)\wyprowadzać kogoś z pokoju jdn aus dem Zimmer führen\wyprowadzać samochód z garażu das Auto aus der Garage fahren\wyprowadzać psa [na spacer] mit dem Hund Gassi gehen ( fam)2) ( wnioskować)\wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór etw aus etw ableiten, etw auf etw +akk zurückführen\wyprowadzać gospodarkę z recesji die Wirtschaft aus der Krise führen, der Wirtschaft aus der Rezession helfen4) \wyprowadzać kogoś z błędu jdm seinen Irrtum klar [ lub bewusst] machen, jdn eines Besseren belehren ( fig)\wyprowadzać kogoś z równowagi jdn aus dem Gleichgewicht [ lub der Fassung] bringen -
3 wyprowadzać
wyprowadzać (-am) < wyprowadzić> (-ę) (hinaus)bringen, (hinaus)führen (z G aus D); AUTO (heraus)fahren; MAT ableiten;wyprowadzać z równowagi k-o jemanden aus der Fassung bringen;wyprowadzać z błędu k-o jemanden aufklären, jemanden eines Besseren belehren;wyprowadzać psa fam. mit dem Hund Gassi gehen;wyprowadzać się ausziehen, wegziehen -
4 wyprowadzać
[випровадзачь]v.ndkвиводити, випроваджуватиwyprowadzać (kogoś) w pole — обманювати, пошити в дурні
-
5 wyprowadzać
глаг.• выводить* * *wyprowadza|ć\wyprowadzaćny несов. выводить; ср. wyprowadzić* * *wyprowadzany несов.выводи́ть; ср. wyprowadzić -
6 wyprowadzać
• let out -
7 wyprowadzać
promener -
8 wyprowadzać
tuirling -
9 wyprowadzać
виводити -
10 wyprowadzać się
-
11 wyprowadzać\ się
несов. выселяться, выезжать; ср. wyprowadzić się -
12 wyprowadzać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprowadzać się
-
13 wyprowadzać z doku
• haul out from the dockSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyprowadzać z doku
-
14 wyprowadzać z lotu nurkowego
• pull out from diveSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyprowadzać z lotu nurkowego
-
15 wyprowadzać z synchronizmu
• pull out of stepSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyprowadzać z synchronizmu
-
16 wyprowadzać się
[випровадзачь шіê]v.ndkпереїжджати, виводитися -
17 wyprowadzać się
виселятися, виїжджати -
18 wyprowadzić
wyprowadzać (-am) < wyprowadzić> (-ę) (hinaus)bringen, (hinaus)führen (z G aus D); AUTO (heraus)fahren; MAT ableiten;wyprowadzać z równowagi k-o jemanden aus der Fassung bringen;wyprowadzać z błędu k-o jemanden aufklären, jemanden eines Besseren belehren;wyprowadzać psa fam. mit dem Hund Gassi gehen;wyprowadzać się ausziehen, wegziehen -
19 wywodzić
глаг.• выводить• извлекать• отводить* * *wyw|odzić\wywodzićodzę, \wywodzićódź, \wywodzićodzony несов. 1. выводить;2. представлять;\wywodzić swoje racje представлять свой аргументы;
● \wywodzić trele выводить трели+1. wyprowadzać 2. wykładać
* * *wywodzę, wywódź, wywodzony несов.1) выводи́ть2) представля́тьwywodzić swoje racje — представля́ть свои́ аргуме́нты
•Syn:wyprowadzać 1), wykładać 2) -
20 wyprowadzić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprowadzić (się)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprowadzaćam, wyprowadzaća, wyprowadzaćają, wyprowadzaćany {{/stl 8}}– wyprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprowadzaćdzę, wyprowadzaćdzi, wyprowadzaćwadź, wyprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzać się – wyprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} opuszczać lokal, budynek, miejscowość, w której się mieszkało, przenosząc się gdzieś indziej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzić się z domu rodziców. Wyprowadzać się do dużego miasta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzać – wyprowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z błędu {{/stl 13}}{{stl 7}} uświadamiać komuś mającemu mylne wyobrażenie o czymś, jak jest naprawdę; otwierać komuś oczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzę pana z błędu: to nie my wywołaliśmy ten konflikt.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzać — Wyprowadzić coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga … Słownik frazeologiczny
wyprowadzać — → wyprowadzić … Słownik języka polskiego
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
wywodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wywodzićdzę, wywodzićdzi, wywodzićwódź, wywodzićdzony {{/stl 8}}– wywieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wywodzićwiodę, wywodzićwiedzie, wywodzićwiedź, wywodzićwiódł, wywodzićwiodła, wywodzićwiedli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łach — pot. (Brać) łachy pod pachy «zabierać swoje rzeczy i wynosić się gdzieś, wyprowadzać się» … Słownik frazeologiczny
dedukować — ndk IV, dedukowaćkuję, dedukowaćkujesz, dedukowaćkuj, dedukowaćował, dedukowaćowany «wyprowadzać logiczne wnioski z przesłanek; dowodzić metodą dedukcji» Dedukować szczegółowe wnioski z ogólnych przesłanek. Dedukował, że eksperyment się uda. ‹łac … Słownik języka polskiego
denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… … Słownik języka polskiego