wyposażenia

См. также в других словарях:

• ПРИПАС — печная огнеупорная фурнитура: капсели, подставки и т.п. (Болгарский язык; Български) припас; огнеприпас (Чешский язык; Čeština) výzbroj (Немецкий язык; Deutsch) Brennhilfsmittel; Ofenzubehör (Венгерский язык; Magyar) tűzálló idomdarab… …   Строительный словарь

• Meister des St. Barbara-Altars — Meister des St. Barbara Altars: St. Barbara Altar, Mitteltafel, 1447, Schlesien Als Meister des St. Barbara Altars (poln. Mistrz ołtarza św. Barbary) wird der mittelalterliche Maler bezeichnet, der den gotischen Hochaltar der Kirche St. Barbara… …   Deutsch Wikipedia

• fotokarabin — m IV, D. u, Ms. fotokarabinnie; lm M. y lotn. «aparat filmowy będący częścią wyposażenia samolotu myśliwskiego i służący do filmowania przebiegu walk powietrznych» …   Słownik języka polskiego

• gzyms — m IV, D. u, Ms. gzymssie; lm M. y 1. «poziomo biegnący profilowany występ ściany, zdobiący wewnętrzne i zewnętrzne mury budynku oraz niektóre elementy wyposażenia wnętrza, jak piece, kominki» Rzeźbiony, marmurowy gzyms. Gzyms nadokienny. Kominek… …   Słownik języka polskiego

• kompletność — ż V, DCMs. kompletnośćści, blm rzecz. od kompletny (tylko w zn. 1) Kompletność wyposażenia …   Słownik języka polskiego

• niekompletność — ż V, DCMs. niekompletnośćści, blm rzecz. od niekompletny Niekompletność stroju. Niekompletność wyposażenia laboratorium …   Słownik języka polskiego

• ochronny — «taki, który ochrania, zabezpiecza przed uszkodzeniem, zniszczeniem; taki, który przeciwdziała, zapobiega czemuś» Farba, powłoka ochronna. Kombinezon, fartuch ochronny. Okulary ochronne. Ubranie ochronne. Straż ochronna. Wały ochronne. ∆ Znak… …   Słownik języka polskiego

• oprzyrządowanie — n I; lm D. oprzyrządowanieań «zespół środków technicznych, np. narzędzia, uchwyty, sprawdziany, stanowiący uzupełnienie wyposażenia maszyn i urządzeń, umożliwiający lub ułatwiający wykonanie albo naprawę danego przedmiotu» …   Słownik języka polskiego

• płatowiec — m II, D. płatowiecwca; lm M. płatowiecwce, D. płatowiecwców 1. lotn. «kadłub samolotu lub szybowca wraz ze skrzydłami, usterzeniem i podwoziem, bez zespołów napędowych i wyposażenia» 2. środ. «samolot» …   Słownik języka polskiego

• uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… …   Słownik języka polskiego

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego