-
1 прогорать
( wypalać się) przepalać się -
2 ausbrennen
-
3 сгорать
palić się перен., spalać się, wypalać się -
4 burn out
vito burn (o.s.) out — wypalać się (wypalić się perf)
-
5 выгорать
blaknąć, płowieć, wypalać się -
6 fire
['faɪə(r)] 1. nogień m; ( accidental) pożar m2. vt( shoot) gun strzelać (strzelić perf) z +gen; arrow wystrzeliwać (wystrzelić perf); ( stimulate) rozpalać (rozpalić perf); ( inf) wyrzucać (wyrzucić perf) z pracy, wylać ( perf) (inf)3. vito catch fire — zapalać się (zapalić się perf), zajmować się (zająć się perf)
to be on fire — palić się, płonąć
to set fire to sth, set sth on fire — podkładać (podłożyć perf) ogień pod coś, podpalać (podpalić perf) coś
electric/gas fire — grzejnik elektryczny/gazowy
to come/be under fire (from) — znaleźć się ( perf) /być pod ostrzałem (+gen)
to open fire — otwierać (otworzyć perf) ogień
to fire a shot — oddawać (oddać perf) strzał
* * *1. noun1) (anything that is burning, whether accidentally or not: a warm fire in the kitchen; Several houses were destroyed in a fire.) ogień2) (an apparatus for heating: a gas fire; an electric fire.) piec(yk)3) (the heat and light produced by burning: Fire is one of man's greatest benefits.) ogień4) (enthusiasm: with fire in his heart.) ogień5) (attack by gunfire: The soldiers were under fire.) ostrzał2. verb1) ((of china, pottery etc) to heat in an oven, or kiln, in order to harden and strengthen: The ceramic pots must be fired.) wypalać2) (to make (someone) enthusiastic; to inspire: The story fired his imagination.) podniecać3) (to operate (a gun etc) by discharging a bullet etc from it: He fired his revolver three times.) (wy)strzelić z4) (to send out or discharge (a bullet etc) from a gun etc: He fired three bullets at the target.) wystrzelić5) ((often with at or on) to aim and operate a gun at; to shoot at: They suddenly fired on us; She fired at the target.) strzelać6) (to send away someone from his/her job; to dismiss: He was fired from his last job for being late.) wyrzucić z posady•- firearm
- fire-brigade
- fire-cracker
- fire-engine
- fire-escape
- fire-extinguisher
- fire-guard
- fireman
- fireplace
- fireproof
- fireside
- fire-station
- firewood
- firework
- firing-squad
- catch fire
- on fire
- open fire
- play with fire
- set fire to something / set something on fire
- set fire to / set something on fire
- set fire to something / set on fire
- set fire to / set on fire
- under fire -
7 сгореть
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• spłonąć• wypalać• wypalić• zgorzeć* * *paść pastwą płomieni, pójść z dymem, spalić się, spłonąć, wypalić się -
8 brennen
-
9 гореть
глаг.• goreć• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• smażyć• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić* * *gorzeć книжн., jaśnieć, palić się, pałać, płonąć -
10 bake
[beɪk] 1. vt ( CULIN) 2. vi* * *[beik]1) (to cook in an oven: I'm going to bake (bread) today; She baked the ham.) piec2) (to dry or harden by heat: The sun is baking the ground dry.) prażyć•- baked- baker
- bakery
- baking
- baking powder
- a baker's dozen
См. также в других словарях:
wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… … Słownik języka polskiego
cecha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cesze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co wyróżnia lub charakteryzuje (spośród innych obiektów; pod jakimś względem) pojedyncze okazy i klasy istot żywych, rzeczy, a także… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień