-
1 wypalać się
випалюватися
См. также в других словарях:
wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… … Słownik języka polskiego
cecha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cesze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co wyróżnia lub charakteryzuje (spośród innych obiektów; pod jakimś względem) pojedyncze okazy i klasy istot żywych, rzeczy, a także… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień