-
1 hervorgehen
wynikać -
2 ergeben
I 1. * vtwykaz(yw)ać; da(wa)ć w rezultacie2. * vr, sich II → ergeben 1; adjoddany; ( demütig) uległy -
3 herauskommen
-
4 hervorgehen
-
5 entstehen
-
6 ergeben
vr sich ergeben ( kapitulieren) podda(wa)ć się;sich seinem Schicksal ergeben pogodzić się pf z losem;es ergab sich okazało się;es hat sich so ergeben tak się złożyło -
7 erwachsen
er'wachsen2 adj dorosły;erwachsen werden wydorośleć pf -
8 folgen
jemandem mit den Augen folgen śledzić oczyma (A);auf jemanden im Amt usw folgen obejmować < objąć> stanowisko usw po (L); ( resultieren) wynikać <- knąć> ( aus z G);daraus folgt z tego wynika;jemandem nicht folgen können nie nadążać (za I);wie folgt jak następuje;kannst du mir folgen? rozumiesz (co mam na myśli)?; -
9 herrühren
-
10 hervorgehen
als Sieger hervorgehen wychodzić < wyjść> zwycięsko, zosta(wa)ć zwycięzcą;daraus geht hervor z tego wynika -
11 resultieren
daraus resultiert, dass z tego wynika, że
См. также в других словарях:
wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynikać — → wyniknąć … Słownik języka polskiego
sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… … Słownik języka polskiego
wynikanie — n I rzecz. od wynikać ∆ log. Stosunek wynikania «stosunek zachodzący między dwoma zdaniami połączonymi spójnikami: jeżeli…, to…» … Słownik języka polskiego
wyniknąć — dk Vc, wyniknąćnie, wyniknąćnikł a. wyniknąćnął, wyniknąćkła wynikać ndk I, wyniknąćka, wyniknąćają, wyniknąćał 1. «stać się przyczynowo uzasadnionym następstwem czegoś, powstać jako rezultat czegoś; wziąć początek z czegoś» Między braćmi wynikł… … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień