-
1 wymyślać
wymyślać k-u jemanden beschimpfen;wymyślać na (A) schimpfen, herziehen (über A) -
2 wymyślać
-
3 wymyślić
wymyślać k-u jemanden beschimpfen;wymyślać na (A) schimpfen, herziehen (über A) -
4 wymyślić
vt pf → wymyślać 1, 2 -
5 wyzywać
wyzywać do walki zum Kampf herausfordern;wyzywać k-o od idiotów fam. jemanden als einen Dummkopf bezeichnen;wyzywać k-o od najgorszych fam. jemanden zusammenstauchen -
6 kombinować
kombinować [kɔmbinɔvaʨ̑]1) ( zestawiać) kombinieren2) ( postarać się) organisieren, beschaffens\kombinować coś etw besorgen, etw ranholen ( fam)1) ( wymyślać)wy\kombinować coś sich +dat etw einfallen lassen, etw austüfteln ( fam)on coś kombinuje er heckt etw aus ( fam) -
7 objeżdżać
-
8 opieprzać
2) (wulg: wymyślać komuś) -
9 opierdalać
opierdalać [ɔpjɛrdalaʨ̑] -
10 przezywać
przezywać [pʃɛzɨvaʨ̑]vt -
11 urągać
-
12 wrzeszczeć
-
13 wymyślić
-
14 wytrząsać
I. vt1) ( usunąć)\wytrząsać coś z czegoś etw aus etw ausschütten\wytrząsać się nad kimś jdn beschimpfen -
15 wyzywać
-
16 anrempeln
-
17 dissen
dissen ['dɪsən] -
18 erfinden
erfinden *vt irr -
19 schelten
-
20 schimpfen
schimpfen ['ʃɪmpfən]vi1) ( wettern)[auf jdn/etw] \schimpfen pomstować [o wymyślać] [na kogoś/coś]2) ( zurechtweisen)mit jdm \schimpfen besztać [ perf z-] kogoś
См. также в других словарях:
wymyślać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymyślaćam, wymyślaća, wymyślaćają, wymyślaćany {{/stl 8}}– wymyślić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymyślaćlę, wymyślaćli, wymyślaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} myśląc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymyślać — (Ktoś) prochu nie wymyśli zob. proch 3. Wymyślać komuś od ostatnich, od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
wymyślać — ndk I, wymyślaćam, wymyślaćasz, wymyślaćają, wymyślaćaj, wymyślaćał, wymyślaćany 1. forma ndk czas. wymyślić (p.) 2. «obrzucać kogoś wymysłami; ubliżać, urągać komuś, lżyć kogoś; wygadywać coś na kogoś, besztać» Wymyślał wszystkim nie licząc się… … Słownik języka polskiego
wymyślać [nawymyślać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}od ostatnich [od najgorszych] {{/stl 13}}{{stl 7}} ordynarnie, wulgarnie wyzywać kogoś, obrzucać kogoś obelgami, wyzwiskami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wścibskiej sąsiadce nawymyślała od najgorszych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać coś z głowy — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
brać coś z sufitu — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
wyssać z palca — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
dorożkarz — Kląć, wymyślać jak dorożkarz, jak szewc «kląć, wymyślać komuś ordynarnie, używając dosadnych, niewybrednych słów»: Mała Ewa pali, wącha z chłopakami klej, klnie jak szewc. DzPol 5 6/1998 … Słownik frazeologiczny
dorożkarz — m II, DB. a, lm M. e, DB. y «właściciel dorożki trudniący się zawodowo przewożeniem pasażerów» Warszawski dorożkarz. ◊ Kląć, wymyślać jak dorożkarz «kląć ordynarnie, używać dosadnych, niewybrednych słów, wymyślać komuś» … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
łajać — ndk IX, łajaćję, łajaćjesz, łaj, łajaćał, łajaćany «ostro strofować; besztać, wymyślać, ganić» Łajał syna za złe zachowanie. □ Kto kogo łaje, niech sam przykład daje. □ Łaj, ale daj. łajać się 1. strona zwrotna czas. łajać Łajał się i prawił… … Słownik języka polskiego