Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wymówić

  • 1 wymówić

    глаг.
    • выговаривать
    • выговорить
    • вымолвить
    • произнести
    • произносить
    • проронить
    * * *
    wymówi|ć
    \wymówićony сов. 1. произнести, выговорить;

    nie mógł \wymówić ani słowa не мог выговорить (сказать) ни слова;

    2. komu со упрекнуть, укорить кого в чём; попрекнуть кого чем, за что;
    3. со отказать от чего; \wymówić komuś dom отказать кому-л. от дома; \wymówić komuś pracę уволить кого-л. с работы, рассчитать кого-л.
    +

    2. wypomnieć

    * * *
    wymówiony сов.
    1) произнести́, вы́говорить

    nie mógł wymówić ani słowa — не мог вы́говорить (сказа́ть) ни сло́ва

    2) komu co упрекну́ть, укори́ть кого в чём; попрекну́ть кого чем, за что
    3) co отказа́ть от чего

    wymówić komuś dom — отказа́ть кому́-л. от до́ма

    wymówić komuś pracę — уво́лить кого́-л. с рабо́ты, рассчита́ть кого́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wymówić

  • 2 wymówić się

    сов.
    отговори́ться

    Słownik polsko-rosyjski > wymówić się

  • 3 wymówić\ się

    сов. отговориться

    Słownik polsko-rosyjski > wymówić\ się

  • 4 wymówić hasło

    произнести лозунг

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymówić hasło

  • 5 wymówić słowo

    произнести слово

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymówić słowo

  • 6 wymówić tytuł

    произнести право

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymówić tytuł

  • 7 wypowiedzieć

    глаг.
    • выражать
    • высказать
    • объявлять
    • произнести
    • произносить
    * * *
    \wypowiedziećem, \wypowiedzieće, \wypowiedziećedzą, \wypowiedziećedział, \wypowiedziećedziany сов. 1. произнести, выговорить;
    2. (wyrazić) высказать, выразить; 3. (wojnę itp.) объявить; 4. komu со отказать кому в чём; \wypowiedzieć komuś pracę объявить кому-л. об увольнении, уволить кого-л.;

    \wypowiedzieć służbę отказать от места;

    5. (zerwać) расторгнуть; денонсировать
    +

    1, 4 wymówić

    * * *
    wypowiem, wypowie, wypowiedzą, wypowiedział, wypowiedziany сов.
    1) произнести́, вы́говорить
    2) ( wyrazić) вы́сказать, вы́разить
    3) (wojnę itp.) объяви́ть
    4) komu co отказа́ть кому в чём

    wypowiedzieć komuś pracę — объяви́ть кому́-л. об увольне́нии, уво́лить кого́-л.

    wypowiedzieć służbę — отказа́ть от ме́ста

    5) ( zerwać) расто́ргнуть; денонси́ровать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wypowiedzieć

  • 8 wymawiać

    глаг.
    • артикулировать
    • выговаривать
    • выговорить
    • вымолвить
    • говорить
    • объявлять
    • попрекать
    • произнести
    • произносить
    • проронить
    • сформулировать
    • укорять
    • упрекать
    * * *
    wymawia|ć
    \wymawiaćny несов. 1. произносить, выговаривать;
    2. komu со упрекать, укорять кого в чём, попрекать кого чем, за что; 3. со отказывать от чего; ср. wymówić
    +

    2. wypominać

    * * *
    wymawiany несов.
    1) произноси́ть, выгова́ривать
    2) komu co упрека́ть, укоря́ть кого в чём, попрека́ть кого чем, за что
    3) co отка́зывать от чего; ср. wymówić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wymawiać

  • 9 wypomnieć

    глаг.
    • попрекнуть
    * * *
    wypomn|ieć
    \wypomniećę, \wypomniećij, \wypomniećiany сов. komu со попрекнуть кого чем; упрекнуть кого в чём;

    \wypomnieć kawałek chleba попрекнуть куском хлеба

    + wymówić, wytknąć

    * * *
    wypomnę, wypomnij, wypomniany сов. komu co
    попрекну́ть кого чем; упрекну́ть кого в чём

    wypomnieć kawałek chleba — попрекну́ть куско́м хле́ба

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wypomnieć

  • 10 wyrzec

    wyrze|c
    \wyrzecknę, \wyrzecknie, \wyrzecknij, \wyrzeckł, \wyrzecczony сов. книжн. произнести, вымолвить, сказать
    +

    rzec, powiedzieć, wymówić, wypowiedzieć

    * * *
    wyrzeknę, wyrzeknie, wyrzeknij, wyrzekł, wyrzeczony сов. книжн.
    произнести́, вы́молвить, сказа́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyrzec

  • 11 odmówić się

    сов.
    отговори́ться, уклони́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odmówić się

  • 12 uchylić się

    сов.
    1) приоткры́ться
    2) уклони́ться, увильну́ть
    Syn:
    rozchylić się, rozewrzeć się 1), wykręcić się, wymówić się 2)

    Słownik polsko-rosyjski > uchylić się

  • 13 wykręcić się

    сов.
    1) поверну́ться

    wykręcić się się tyłem — поверну́ться спино́й

    2) разг. od czegoś вы́вернуться из чего-л.; уверну́ться, увильну́ть от чего-л.

    wykręcić się się od odpowiedzialności — уйти́ от отве́тственности

    3) разг. отговори́ться

    wykręcić się się chorobą — отговори́ться боле́знью

    - wykręcić się się tanim kosztem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wykręcić się

  • 14 zastrzec

    zastrzegę, zastrzeże, zastrzeż, zastrzegł, zastrzeżony сов.
    обусло́вить, оговори́ть

    zastrzec w umowie — обусло́вить в догово́ре

    zastrzec sobie prawo — оста́вить за собо́й пра́во

    wszelkie prawa zastrzecżone — все права́ сохраня́ются ( надпись)

    telefon zastrzecżony — закры́тый но́мер телефо́на ( не указываемый в справочниках)

    Syn:
    wymówić sobie, zawarować

    Słownik polsko-rosyjski > zastrzec

  • 15 odmówić\ się

    сов. отговориться, уклониться

    Słownik polsko-rosyjski > odmówić\ się

  • 16 uchylić\ się

    uchyli|ć się
    сов. 1. приоткрыться;
    2. уклониться, увильнуть
    +

    1. rozchylić się, rozewrzeć się 2. wykręcić się, wymówić się

    Słownik polsko-rosyjski > uchylić\ się

  • 17 wykręcić\ się

    сов. 1. повернуться;

    \wykręcić\ się się tyłem повернуться спиной;

    2. разг. od czegoś вывернуться из чего-л.; увернуться, увильнуть от чего-л.;

    \wykręcić\ się się od odpowiedzialności уйти от ответственности;

    3. разг. отговориться;

    \wykręcić\ się się chorobą отговориться болезнью;

    ● \wykręcić\ się się psim swędem (tanim kosztem) дёшево отделаться
    +

    2. wymigać się, wywinąć się 3. wyłgać się, wymówić się

    Słownik polsko-rosyjski > wykręcić\ się

  • 18 zastrzel

    c, \zastrzelgę, \zastrzelże, \zastrzelž, \zastrzelgł, \zastrzelżony сов. обусловить, оговорить;

    \zastrzel w umowie обусловить в договоре; \zastrzel sobie prawo оставить за собой право; wszelkie prawa \zastrzelżonę все права сохраняются (надпись); telefon \zastrzelżony закрытый номер телефона (не указываемый в справочниках)

    + wymówić sobie, zawarować

    Słownik polsko-rosyjski > zastrzel

См. также в других словарях:

  • wymówić — coś w dobrą godzinę zob. godzina 11. Wymówić coś w złą godzinę zob. godzina 12 …   Słownik frazeologiczny

  • wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… …   Słownik języka polskiego

  • wymówić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wymawiać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wymawiać się – wymówić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} używając wymówek, usprawiedliwiać swoją nieobecność gdzieś, uchylać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymawiał się brakiem czasu. Wymówić się od spotkania towarzyskiego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wymawiać — → wymówić …   Słownik języka polskiego

  • wymawiać — Wymówić coś w dobrą godzinę zob. godzina 11. Wymówić coś w złą godzinę zob. godzina 12 …   Słownik frazeologiczny

  • wymawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymawiaćam, wymawiaća, wymawiaćają, wymawiaćany {{/stl 8}}– wymówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymawiaćwię, wymawiaćwi, wymawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • wymówienie — n I 1. rzecz. od wymówić. 2. lm D. wymówienieeń «zawiadomienie, dokument o zwolnieniu kogoś z pracy; podanie o zwolnienie z pracy» Dostać, otrzymać wymówienie. Dać, złożyć wymówienie. wymówienie się rzecz. od wymówić się …   Słownik języka polskiego

  • dobry — 1. iron. Dobry wujek, wujaszek «osoba pobłażliwa, życzliwa, niestawiająca innym wysokich wymagań»: (...) każdy jechał w teren jak dobry wujaszek i coś tam dawał poza resortem pracy i płacy, bez żadnego planu, a że przez to system płac się… …   Słownik frazeologiczny

  • prosić się — Ja się na (ten) świat nie prosiłem (nie prosiłam) «wyrażenie używane zwykle przez dziecko w stosunku do rodziców, gdy mają o coś do niego pretensje»: Jak twój język parszywy mógł takie słowa wymówić i nie zamienić się w kamień? A on, jakby mu… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»