-
1 wyleczyć
(-ę, -ysz); vb; od leczyć* * *pf.1. (chorego, chorobę) cure; wyleczyć kogoś z czegoś cure sb of sth.2. przen. (= odzwyczaić) rid sb of sth.pf.(= odzyskać zdrowie) recover; wyleczyć się z czegoś t. przen. get over sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyleczyć
-
2 wyleczyć wylecz·yć
-ę, -yszvb pf -
3 lecz|yć
impf Ⅰ vt 1. (kurować) [lekarz, weterynarz] to treat [chorych, zwierzęta, rany, dolegliwości]- leczyć kogoś na coś to treat sb for sth- leczyli go na raka/serce he was treated for cancer/a heart condition- leczyć kogoś/coś czymś to treat sb/sth with sth- leczyć cukrzycę/gruźlicę to cure diabetes/tuberculosis- leczyć wątrobę/nerki to treat liver/kidney diseases- być leczonym na coś to undergo a. receive treatment for sth ⇒ wyleczyć2. (łagodzić) przen. to cure- leczyć nieśmiałość to cure shyness- smutek leczy aktywna praca the best cure for melancholy is (hard) work ⇒ wyleczyć3. (zwalczać) [lekarstwo, maść, mikstura] to cure [chorobę, dolegliwość]- grypy nie leczy się antybiotykami you can’t cure a. you don’t treat flu with antibiotics ⇒ wyleczyćⅡ leczyć się 1. (kurować się) to be treated (na coś for sth)- leczyć się ziołami to treat oneself with herbs a. herbal remedies ⇒ wyleczyć się2. przen. to (try to) cure oneself (z czegoś of sth) [nieśmiałości, przygnębienia, miłości]- leczył się ze smutku pijąc alkohol he drowned his sorrows in alcohol, he tried to cure his sorrows with alcohol ⇒ wyleczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lecz|yć
-
4 wylecz|yć
pf Ⅰ vt 1. (uzdrowić) to heal, to cure- wyleczyć kogoś z grypy to cure sb of the flu- wyleczyć kogoś z ran to heal sb’s wounds ⇒ leczyć- rzeczywistość wyleczyła go z marzeń reality cured him of his dreamsⅡ wyleczyć się 1. (samego siebie) to cure oneself, to recover ⇒ leczyć się 2. (zostać wyleczonym) to be cured ⇒ leczyć się 3. przen. to rid oneself (z czegoś of sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wylecz|yć
-
5 choroba
( schorzenie) disease; ( stan) illness* * *f.Gen.pl. - rób1. med., pat. disease, illness, sickness; disorder, condition; ciężka choroba serious illness; choroba wrodzona/dziedziczna/nabyta congenital/hereditary/acquired disease; choroba ostra l. o przebiegu ostrym acute disease; choroba przewlekła/chroniczna lingering/chronic illness; nieuleczalna/śmiertelna choroba incurable/fatal disease; choroba zakaźna communicable l. transmittable l. infectious l. contagious disease; choroba psychiczna l. umysłowa mental illness; choroba nowotworowa neoplastic disease; tumor; choroba pasożytnicza/bakteryjna/wirusowa parasitic/bacterial/viral disease; choroba gardła disease of the throat; choroba serca heart disease; choroba oczu eye disease; choroba przewodu pokarmowego intestinal disorder; choroba drobiu/bydła wet. poultry/cattle disease; choroby cywilizacyjne/zawodowe civilization/occupational diseases; choroba odzwierzęca zoonosis; choroba weneryczna venereal disease; atak choroby an attack of a disease; historia l. karta choroby case history l. record; nawrót choroby relapse of a disease; objawy l. symptomy choroby symptoms of a disease; przebieg choroby the course of a disease; lekarz chorób wewnętrznych internist; lekarz chorób dziecięcych pediatrician; lekarz chorób kobiecych gynecologist; cierpieć na jakąś chorobę suffer from a disease; zapaść na jakąś chorobę contract a disease; leczyć chorobę treat a disease; wyleczyć kogoś z choroby cure sb of a disease; zapobiegać chorobom prevent disease; być trawionym przez chorobę be eaten away l. consumed by a disease; być ściętym l. zwalonym z nóg przez chorobę be cut down by a disease; być trawionym przez chorobę be eaten away l. consumed by a disease; umrzeć na jakąś chorobę die of a disease.2. pat. ( w nazwach konkretnych schorzeń) choroba Addisona Addison's disease; choroba Alzheimera Alzheimer's disease; choroba Basedowa Graves' disease; choroba Heinego-Medina poliomyelitis, infantile paralysis; choroba Parkinsona Parkinson's disease; choroba górska altitude sickness; choroba kesonowa l. dekompresyjna caisson disease l. decompression sickness; choroba nurków the bends; choroba morska/lokomocyjna sea/motion sickness; choroba nadciśnieniowa chronic hypertension; choroba popromienna radiation sickness; choroba przestrzeni agoraphobia; choroba reumatyczna rheumatic disease; choroba wieńcowa coronary disease; choroba sieroca orphan's syndrome.3. int., pot. hell, damn; choroba jasna, co robisz! what the hell are you doing!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > choroba
-
6 nieuleczalny
adj* * *a.1. (= niedający się wyleczyć) incurable.2. (= niepoprawny) (optymista, lenistwo) incorrigible.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieuleczalny
-
7 rozchodzić
(-dzę, -dzisz); imp -dź; vt perf( buty) to break in* * *pf.1. pot. (= poluźnić buty przez chodzenie) break in, wear ( a pair of shoes) comfortable; ( dolegliwość) (= wyleczyć spacerem) walk off.2. (= rozprzestrzeniać) ( o chmurach) lift; rozchodzić się jak świeże bułeczki go l. sell like hot cakes.ipf.1. (o tłumie itp.) (= rozpraszać się) disperse, scatter, melt away; ( piechotą) trickle away l. out; (zwł. na polecenie policji) move on; ( o parze ludzi) (= rozstawać się) part, split, break (up) ( z kimś with sb); ( o parze ludzi) (= rozwodzić się) divorce; on się rozszedł z żoną he divorced his wife.2. (o dźwięku, świetle, wiadomościach itp.) (= rozprzestrzeniać się) travel, spread; (o informacjach, plotkach) get around; ( o informacjach) filter through.3. fiz. ( o falach) propagate.4. geom. (= tworzyć szeroki kąt) divaricate; (np. o mgle) clear; (np. o zapachu, głosie) emanate ( skądś from sth).5. (= podzielić) diverge, separate; ( o drogach) (= rozwidlać się) split, diverge; (= iść w różnych kierunkach) split up.pf.1. pot. ( o butach) (= ulec rozluźnieniu) be comfortable, wear down.3. pot. (= rozruszać się, chodząc) stretch one's legs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozchodzić
-
8 wykurować (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykurować (się)
-
9 zaleczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaleczyć
-
10 kontuzj|a
f (G pl kontuzji) Med., Sport injury C/U- kontuzja kolana/głowy a knee/head injury- doznać/ulec kontuzji to receive/sustain an injury- wyleczyć się z kontuzji to recover from an injury- zawodnik musiał zejść z boiska z powodu kontuzji the player’s injuries forced him off the fieldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kontuzj|a
-
11 uzdr|owić
pf — uzdr|awiać impf vt (wyleczyć) to heal także przen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzdr|owić
См. также в других словарях:
wyleczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}leczyć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyleczyć — dk VIb, wyleczyćczę, wyleczyćczysz, wyleczyćlecz, wyleczyćczył, wyleczyćczony «przywrócić komuś zdrowie stosując leki, środki lecznicze» Wyleczyć kogoś szybko, skutecznie, zupełnie. Wyleczyć kogoś z grypy, z ran. Wyleczyć kogoś ziołami. przen.… … Słownik języka polskiego
wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}leczyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chirurgicznie — «przez zabieg chirurgiczny, operacyjny» Wyleczyć kogoś chirurgicznie … Słownik języka polskiego
kontuzja — ż I, DCMs. kontuzjazji; lm D. kontuzjazji (kontuzjazyj) «potłuczenie ciała lub narządów wewnętrznych, połączone z uszkodzeniem tkanek, powstałe na skutek urazu mechanicznego» Doznać, ulec kontuzji. Wyleczyć się z kontuzji. Wyzdrowieć po kontuzji … Słownik języka polskiego
nieuleczalny — nieuleczalnyni «nie dający się wyleczyć, niemożliwy do wyleczenia» Nieuleczalna choroba. przen. Nieuleczalny optymista, sceptyk. Nieuleczalna głupota … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
podleczyć — dk VIb, podleczyćczę, podleczyćczysz, podleczyćlecz, podleczyćczył, podleczyćczony «wyleczyć do pewnego stopnia, niezupełnie; poprawić leczeniem czyjś stan zdrowia» Podleczyć jakąś chorobę. Podleczyć serce, wątrobę. Podleczyli go w szpitalu.… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego