wyleczyć

См. также в других словарях:

• wyleczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}leczyć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyleczyć — dk VIb, wyleczyćczę, wyleczyćczysz, wyleczyćlecz, wyleczyćczył, wyleczyćczony «przywrócić komuś zdrowie stosując leki, środki lecznicze» Wyleczyć kogoś szybko, skutecznie, zupełnie. Wyleczyć kogoś z grypy, z ran. Wyleczyć kogoś ziołami. przen.… …   Słownik języka polskiego

• wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}leczyć się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chirurgicznie — «przez zabieg chirurgiczny, operacyjny» Wyleczyć kogoś chirurgicznie …   Słownik języka polskiego

• kontuzja — ż I, DCMs. kontuzjazji; lm D. kontuzjazji (kontuzjazyj) «potłuczenie ciała lub narządów wewnętrznych, połączone z uszkodzeniem tkanek, powstałe na skutek urazu mechanicznego» Doznać, ulec kontuzji. Wyleczyć się z kontuzji. Wyzdrowieć po kontuzji …   Słownik języka polskiego

• nieuleczalny — nieuleczalnyni «nie dający się wyleczyć, niemożliwy do wyleczenia» Nieuleczalna choroba. przen. Nieuleczalny optymista, sceptyk. Nieuleczalna głupota …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• podleczyć — dk VIb, podleczyćczę, podleczyćczysz, podleczyćlecz, podleczyćczył, podleczyćczony «wyleczyć do pewnego stopnia, niezupełnie; poprawić leczeniem czyjś stan zdrowia» Podleczyć jakąś chorobę. Podleczyć serce, wątrobę. Podleczyli go w szpitalu.… …   Słownik języka polskiego

• podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego