-
21 właściwie
3) ( istotnie) eigentlich, im Grunde [genommen]\właściwie możesz już iść eigentlich kannst du schon gehen -
22 wykonywać
vt1) ( urzeczywistniać) obowiązki, plan ausführen, erfüllen; polecenie ausfüllen; operację, eksperyment durchführen; robotę, ćwiczenie ausführen, erledigen -
23 wyrok
wykonać \wyrok das Urteil vollstrecken [ lub vollziehen]\wyrok skazujący Schuldspruch m, Verurteilung f\wyrok uniewinniający Freispruch m\wyroki losu die Fügung des Schicksals\wyroki opatrzności die Wege der Vorsehung -
24 Acht
Acht [axt] <-, -en> f1.3) (einer \Acht ähnelnde Form, Linie)eine \Acht laufen wykonywać [ perf wykonać] ósemkę ( na lodowisku)\Acht geben być ostrożnym, uważaćauf jdn/etw \Acht geben zwracać [ perf zwrócić] na kogoś/coś uwagę\Acht geben, dass die Arbeit gemacht wird pilnować [ perf do-], by praca została wykonanaetw außer \Acht lassen nie zważać na cośetw nicht außer \Acht lassen nie przeoczyć czegośnimm dich in \Acht! uważaj na siebie!sich vor jdm/etw in \Acht nehmen wystrzegać się kogoś/czegoś -
25 allein
alleinI. adj1) ( ohne andere) sam, samotnysie war \allein im Zimmer [ona] była sama w pokoju\allein stehend ( ledig) samotny\allein erziehend sein wychowywać samotnie dzieckosie hat das \allein gemacht zrobiła to sama [o samodzielnie]etw \allein entscheiden samodzielnie decydować [ perf za-]\allein gelassen opuszczony, osamotniony, porzuconyII. adv1) ( nur) tylko, jedynie2) ( ausschließlich) wyłączniedas ist ganz \allein deine Sache to jest wyłącznie twoja sprawaetw von \allein tun wykonywać [ perf wykonać] coś samodzielniedas läuft von \allein to działa samo z siebie -
26 Alleingang
-
27 anfertigen
an|fertigenvt Kleidungsstück szyć [ perf u-]; Möbelstück wykonywać [ perf wykonać]; Protokoll sporządzać [ perf sporządzić] -
28 arbeiten
I. vi1) ( tätig sein)2) ( berufstätig sein) pracować\arbeiten gehen chodzić do pracydie \arbeitende Bevölkerung ludność f pracującasich durch das Gestein \arbeiten przedostawać [ perf przedostać] się przez skałysich durch die Akten \arbeiten przebrnąć przez aktaIII. vt2) ( beruflich tun)nichts \arbeiten nic nie robićwas arbeitest du dort? co [ty] tam robisz? -
29 ausführen
aus|führenvt1) ( durchführen) Befehl, Bauarbeiten wykonywać [ perf wykonać]; Auftrag, Plan realizować [ perf z-]; Operation przeprowadzać [ perf przeprowadzić] infor Programm uruchamiać [ perf uruchomić]3) ( erläutern)[jdm] etw \ausführen wyjaśniać [ perf wyjaśniać] coś [komuś]4) ( spazieren führen) Hund wyprowadzać [ perf wyprowadzić] na spacer; Behinderte zabierać [ perf zabrać] na spacer -
30 Befehl
-
31 befolgen
befolgen *vt -
32 Bravour
etw mit \Bravour tun ( meisterhaft) wykonać coś po mistrzowsku; ( mit Kühnheit) zrobić coś z brawurą -
33 Drehung
Drehung <-, -en> feine \Drehung zur Seite machen wykonać skręt w bok -
34 Einwurf
-
35 erfüllen
-
36 erledigen
erledigen * [ɛɐ'le:dɪgən]I. vteine Besorgung \erledigen załatwiać [ perf załatwić] jakąś sprawędas erledigt sich von selbst to się samo załatwi -
37 fertigen
fertigen ['fɛrtɪgən] -
38 Handlangerdienst
jdm \Handlangerdienste leisten wykonywać [ perf wykonać] dla kogoś brudną robotę -
39 hinrichten
hin|richtenvtjdn \hinrichten wykonać na kimś wyrok -
40 leicht
lei cht [laɪçt]I. adjnichts \leichter als das! nic prostszego!5) ( unbeschwert)ihm ist \leicht [zumute] jest mu lekko na duszyII. adv1) (opp: warm) bekleidet lekko2) ( einfach) łatwodas ist \leicht zu erklären to łatwe do wyjaśnieniadu hast \leicht reden łatwo ci mówićer hat es nicht \leicht mit ihr [on] nie ma z nią lekkoes regnet \leicht mży\leicht entzündlich łatwopalnyGlas ist \leicht zerbrechlich szkło łatwo się tłucze5) das ist \leichter gesagt als getan łatwo powiedzieć, trudniej wykonać
См. также в других словарях:
wykonać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wykonywać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykonać — dk I, wykonaćam, wykonaćasz, wykonaćają, wykonaćaj, wykonaćał, wykonaćany wykonywać ndk VIIIa, wykonaćnuję, wykonaćnujesz, wykonaćnuj, wykonaćywał, wykonaćywany, rzad. ndk I, wykonaćam, wykonaćasz, wykonaćają, wykonaćaj 1. «wprowadzić w czyn,… … Słownik języka polskiego
wykonywać — → wykonać … Słownik języka polskiego
zadanie — n I 1. rzecz. od zadać. 2. lm D. zadanieań «to, co należy wykonać, osiągnąć; obowiązek, polecenie» Odpowiedzialne, ważne, trudne zadanie. Zadanie ponad siły. Zadanie produkcyjne, gospodarcze. Zadania wychowawcze szkoły. Zadania do wykonania na… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
wykonywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wykonywaćnuję, wykonywaćnuje, wykonywaćany {{/stl 8}}– wykonać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wykonywaćam, wykonywaća, wykonywaćają, wykonywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
gospodarczy — 1. «odnoszący się do gospodarki organizacji przemysłu, rolnictwa, handlu; ekonomiczny» Plany, przemiany gospodarcze. Polityka, strategia gospodarcza. Mapa gospodarcza. 2. «odnoszący się do gospodarki ogółu zakładów wytwórczych; związany z daną… … Słownik języka polskiego
koncert — m IV, D. u, Ms. koncertrcie; lm M. y 1. «publiczne wykonanie utworów muzycznych; impreza artystyczna wypełniona programem muzycznym (instrumentalnym lub wokalnym)» Koncert symfoniczny. Koncert kameralny. Koncert muzyki lekkiej, muzyki poważnej,… … Słownik języka polskiego
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego