-
1 wykolejać
impf ⇒ wykoleić* * *( pociąg) to derail* * *ipf.1. zwł. kol., t. transport miejski derail; wykoleić pociąg derail a train.2. przen. (= zmienić czyjeś życie) lead astray; ruin sb's life.ipf.1. zwł. kol., t. transport miejski derail, become derailed.2. (= zmienić swoje życie) be lead astray; ruin one's own life.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykolejać
-
2 wykolejać
wykolejać (-am) < wykoleić> (-ję) pociąg zum Entgleisen bringen; fig aus der Bahn werfen, einen seelischen Schaden zufügen;wykolejać się pociąg, tramwaj entgleisen; fig auf die schiefe Bahn geraten, moralisch herunterkommen -
3 wykolejać
wykoleja|ć\wykolejaćny несов. 1. вызывать крушение, пускать под откос;2. перен. совращать, сбивать с пути; ср. wykoleić* * *wykolejany несов.1) вызыва́ть круше́ние, пуска́ть под отко́с -
4 wykolejać
1. déclasser2. dérailler3. dévoyer -
5 wykolejać się
несов.1) сходи́ть с ре́льс(ов)2) перен. сбива́ться с пути́ -
6 wykolejać\ się
несов. 1. сходить с рёльс(ов);2. перен. сбиваться с пути -
7 wykolejać się
vr( o pociągu) to be derailedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykolejać się
-
8 wykolejać się
• derail -
9 wykoleić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykoleić (się)
-
10 wykoleić
(-ję, -isz); vb; od wykolejaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykoleić
-
11 wykole|ić
pf — wykole|jać impf Ⅰ vt 1. Transp. to derail [pociąg, tramwaj] 2. książk., przen. to demoralize Ⅱ wykoleić się — wykolejać się 1. (wyskoczyć z szyn) to derail- pociąg się wykoleił the train was derailed2. przen. (wejść na złą drogę) to become demoralized- zupełnie się wykoleił w złym towarzystwie he became totally demoralized by keeping bad companyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykole|ić
-
12 wykoleić
См. также в других словарях:
wykolejać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, wykolejaćam, wykolejaća, wykolejaćają, wykolejaćany {{/stl 8}}– wykoleić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykolejaćeję, wykolejaćei, wykolejaćej, wykolejaćejony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykolejać się – wykoleić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o pojeździe szynowym: wypadać z toru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tramwaj się wykoleił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbiegać od normy, przybierać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykoleić — dk VIa, wykoleićeję, wykoleićisz, wykoleićej, wykoleićił, wykoleićejony rzad. wykolejać ndk I, wykoleićam, wykoleićasz, wykoleićają, wykoleićaj, wykoleićał, wykoleićany «spowodować, sprawić zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie… … Słownik języka polskiego
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny