-
1 wykoleić
-
2 wykoleić
глаг.• перевернуть• сорвать* * *wykole|ić\wykoleićje? \wykoleićjony сов. 1. (pociąg) вызвать крушение, пустить под откос;2. перен. совратить, сбить с пути;człowiek \wykoleićjony опустившийся (морально разложившийся, деморализованный) человек
* * *wykoleję, wykolejony сов.1) ( pociąg) вы́звать круше́ние, пусти́ть под отко́с2) перен. соврати́ть, сбить с пути́człowiek wykolejony — опусти́вшийся (мора́льно разложи́вшийся, деморализо́ванный) человек
-
3 wykolejać
impf ⇒ wykoleić* * *( pociąg) to derail* * *ipf.1. zwł. kol., t. transport miejski derail; wykoleić pociąg derail a train.2. przen. (= zmienić czyjeś życie) lead astray; ruin sb's life.ipf.1. zwł. kol., t. transport miejski derail, become derailed.2. (= zmienić swoje życie) be lead astray; ruin one's own life.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykolejać
-
4 wykole|ić
pf — wykole|jać impf Ⅰ vt 1. Transp. to derail [pociąg, tramwaj] 2. książk., przen. to demoralize Ⅱ wykoleić się — wykolejać się 1. (wyskoczyć z szyn) to derail- pociąg się wykoleił the train was derailed2. przen. (wejść na złą drogę) to become demoralized- zupełnie się wykoleił w złym towarzystwie he became totally demoralized by keeping bad companyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykole|ić
-
5 wykolejać
wykolejać (-am) < wykoleić> (-ję) pociąg zum Entgleisen bringen; fig aus der Bahn werfen, einen seelischen Schaden zufügen;wykolejać się pociąg, tramwaj entgleisen; fig auf die schiefe Bahn geraten, moralisch herunterkommen -
6 wykolej|ony
Ⅰ pp ⇒ wykoleić Ⅱ adj. 1. [pociąg, tramwaj] derailed 2. (upadły moralnie) [osoba, młodzież] demoralizedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykolej|ony
См. также в других словарях:
wykoleić — dk VIa, wykoleićeję, wykoleićisz, wykoleićej, wykoleićił, wykoleićejony rzad. wykolejać ndk I, wykoleićam, wykoleićasz, wykoleićają, wykoleićaj, wykoleićał, wykoleićany «spowodować, sprawić zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie… … Słownik języka polskiego
wykolejać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, wykolejaćam, wykolejaća, wykolejaćają, wykolejaćany {{/stl 8}}– wykoleić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykolejaćeję, wykolejaćei, wykolejaćej, wykolejaćejony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień