-
1 wygłosić
глаг.• выговаривать• выговорить• произнести• произносить* * *wygło|sić\wygłosićszę, \wygłosićszony сов. произнести, сказать:\wygłosić odczvt ппочитать публичную лекттию: \wygłosić przemówienie произнести речь; \wygłosić toast провозгласить тост
* * *wygłoszę, wygłoszony сов.произнести́, сказа́тьwygłosić odczyt — прочи́тать пу́бличную ле́кцию
wygłosić przemówienie — произнести́ речь
wygłosić toast — провозгласи́ть тост
-
2 wygłosić
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygłosić
-
3 wygłosić
-
4 wygłosić
-
5 wygłosić
-
6 wygłosić
1. débiter2. prononcer -
7 wygłosić
fuaimnigh -
8 wygłosić
[виглошічь]v.dk -
9 wygłosić
tarti -
10 wygłosić
виголосити -
11 wygłosić
äytü -
12 wygłosić
aýdylmak -
13 wygłosić
entregar -
14 wygłosić
προφέρω -
15 wygłosić odczyt
• deliver lecture -
16 wygłosić odczyt
произнести лекциюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wygłosić odczyt
-
17 wygłosić referat
произнести докладOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wygłosić referat
-
18 wygłosić toast
произнести тостOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wygłosić toast
-
19 deliver lecture
wygłosić odczyt -
20 wygł|osić
pf — wygł|aszać impf vt to give, to deliver [wykład, prelekcję]; to give, to present [referat]; to give, to preach [kazanie]; to recite [wiersz]- wygłosić monolog to deliver a monologue- wygłosić mowę powitalną/pożegnalną to give a welcoming a. welcome/farewell speech- wygłosić orędzie do narodu to address the nation- wygłosić przemówienie to give a. make a speech; to deliver an address książk.- wygłaszać banały to spout a. mouth platitudes- wygłaszać niepopularne opinie to voice a. express unpopular opinionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygł|osić
См. также в других словарях:
wygłosić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wygłaszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygłosić — dk VIa, wygłosićgłoszę, wygłosićsisz, wygłosićgłoś, wygłosićsił, wygłosićszony wygłaszać ndk I, wygłosićam, wygłosićasz, wygłosićają, wygłosićaj, wygłosićał, wygłosićany «wypowiedzieć głośno jakiś tekst (przemówienie, wiersz itp.)» Wygłosić… … Słownik języka polskiego
wygłaszać — → wygłosić … Słownik języka polskiego
wygłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygłaszaćam, wygłaszaća, wygłaszaćają, wygłaszaćany {{/stl 8}}– wygłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wygłaszaćgłoszę, wygłaszaćsi, wygłaszaćgłoś, wygłaszaćgłoszony {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać głośno jakiś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasunąć — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… … Słownik frazeologiczny
zasuwać — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… … Słownik frazeologiczny
akademia — ż I, DCMs. akademiamii; lm D. akademiamii (akademiamij) 1. «instytucja skupiająca wybitnych uczonych lub artystów, mająca na celu kierowanie rozwojem nauki i sztuki» Polska Akademia Nauk. ∆ Akademia Platońska «szkoła filozoficzna założona przez… … Słownik języka polskiego
alokucja — ż I, DCMs. alokucjacji; lm D. alokucjacji (alokucjacyj) książk. «uroczysta przemowa; zwrot rozpoczynający przemowę» Forma alokucji. Wygłosić alokucję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
autokrytyka — ż III, CMs. autokrytykayce; lm D. autokrytykayk rzad. «krytyka w stosunku do samego siebie; samokrytyka» Wygłosić autokrytykę … Słownik języka polskiego
exposé — [wym. ekspoze] n ndm «wypowiedź programowa szefa lub innego członka rządu w parlamencie, przedstawiająca ogólną linię polityczną rządu lub jego zamierzenia w określonej dziedzinie; wygłaszane zwykle po powołaniu nowego rządu» Exposé premiera,… … Słownik języka polskiego
kazanie — n I 1. rzecz. od kazać. 2. lm D. kazaniezań «przemówienie wygłaszane przez duchownego do wiernych, zwykle w czasie nabożeństwa; tekst pisany takiego przemówienia» Kazanie o miłości bliźniego. Mieć, wygłosić kazanie. ◊ Siedzieć, czuć się, być jak… … Słownik języka polskiego