-
21 wydeklam|ować
pf vt 1. (wygłosić) (artystycznie) to declaim, to recite [wiersz, fragment] ⇒ deklamować 2. pejor. (powiedzieć) (nieszczerze) to mouth- wydeklamował kilka banalnych zdań o dobrosąsiedzkiej współpracy he mouthed a few slogans about neighbourliness ⇒ deklamowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydeklam|ować
-
22 wykła|d
m (G wykładu) lecture- wykłady z chemii/literatury lectures in chemistry/literature- wygłosić wykład to give a lecture- mieć wykłady z biologii to have lecture a. give lectures in biology- miał wykład na temat teorii względności he gave a lecture on the theory of relativity- nie musisz mi robić wykładu pot., przen., iron. I understand all thatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykła|d
-
23 wyśpiew|ać1
pf — wyśpiew|ywać1 impf vt 1. (odśpiewać) to sing 2. książk. (wyrazić) to sing- wyśpiewywać hymny pochwalne (na czyjąś cześć) to sing the praises of sb- wyśpiewał sobie nagrodę na festiwalu he sang his way to an award at the festival3. pot. (wygłosić płynnie) to sing, to rattle [sth] off (without a hitch)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyśpiew|ać1
-
24 zagaje|nie
Ⅰ sv ⇒ zagaić Ⅱ n opening speech- wygłosić zagajenie to give the opening speech- w zagajeniu premier powiedział, że… opening the discussion the prime minister said that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagaje|nie
-
25 mówić mó·wić
-wię, -wisz1. vt1) [coś] to say2) (= opowiadać) to tell2. vi1) (= wyglosić przemówienie) to speak2) (= prowadzić rozmowę) to talkon mówi, że masz rację — he says that you're right
mówił mi, że się uda — he told me that it would work out
mówić po włosku/ hiszpańsku — to speak Italian/Spanish
nie mówiąc (już) o + loc — not to mention
prawdę mówiąc nie interesuje mnie to — to tell the truth, it doesn't interest me
-
26 przemawiać przemawi·ać
-
27 przemówienie przemówie·nie
-
28 wygłaszać wygłasz·ać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wygłosić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wygłaszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygłosić — dk VIa, wygłosićgłoszę, wygłosićsisz, wygłosićgłoś, wygłosićsił, wygłosićszony wygłaszać ndk I, wygłosićam, wygłosićasz, wygłosićają, wygłosićaj, wygłosićał, wygłosićany «wypowiedzieć głośno jakiś tekst (przemówienie, wiersz itp.)» Wygłosić… … Słownik języka polskiego
wygłaszać — → wygłosić … Słownik języka polskiego
wygłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygłaszaćam, wygłaszaća, wygłaszaćają, wygłaszaćany {{/stl 8}}– wygłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wygłaszaćgłoszę, wygłaszaćsi, wygłaszaćgłoś, wygłaszaćgłoszony {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać głośno jakiś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasunąć — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… … Słownik frazeologiczny
zasuwać — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… … Słownik frazeologiczny
akademia — ż I, DCMs. akademiamii; lm D. akademiamii (akademiamij) 1. «instytucja skupiająca wybitnych uczonych lub artystów, mająca na celu kierowanie rozwojem nauki i sztuki» Polska Akademia Nauk. ∆ Akademia Platońska «szkoła filozoficzna założona przez… … Słownik języka polskiego
alokucja — ż I, DCMs. alokucjacji; lm D. alokucjacji (alokucjacyj) książk. «uroczysta przemowa; zwrot rozpoczynający przemowę» Forma alokucji. Wygłosić alokucję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
autokrytyka — ż III, CMs. autokrytykayce; lm D. autokrytykayk rzad. «krytyka w stosunku do samego siebie; samokrytyka» Wygłosić autokrytykę … Słownik języka polskiego
exposé — [wym. ekspoze] n ndm «wypowiedź programowa szefa lub innego członka rządu w parlamencie, przedstawiająca ogólną linię polityczną rządu lub jego zamierzenia w określonej dziedzinie; wygłaszane zwykle po powołaniu nowego rządu» Exposé premiera,… … Słownik języka polskiego
kazanie — n I 1. rzecz. od kazać. 2. lm D. kazaniezań «przemówienie wygłaszane przez duchownego do wiernych, zwykle w czasie nabożeństwa; tekst pisany takiego przemówienia» Kazanie o miłości bliźniego. Mieć, wygłosić kazanie. ◊ Siedzieć, czuć się, być jak… … Słownik języka polskiego