-
1 wyczerpać
глаг.• вычерпать• вычерпывать• истощать• исчерпать• исчерпывать• утомить* * *wyczerp|ać\wyczerpaćie, \wyczerpaćany сов. 1. вычерпать;2. исчерпать;\wyczerpać temat исчерпать тему; \wyczerpać siły исчерпать (истощить) силы;
3. утомить; изнурить, измучить;jestem strasznie \wyczerpaćany я переутомился, я совсем без сил+2. zużyć 3. zmęczyć
* * *wyczerpie, wyczerpany сов.1) вы́черпать2) исче́рпатьwyczerpać temat — исче́рпать те́му
wyczerpać siły — исче́рпать (истощи́ть) си́лы
3) утоми́ть; изнури́ть, изму́читьjestem strasznie wyczerpany — я переутоми́лся, я совсе́м без сил
Syn: -
2 wyczerpać się
сов.1) исче́рпаться, истощи́ться; израсхо́доваться; исся́кнуть2) утоми́ться, изнемо́чьSyn:zmęczyć się 2) -
3 wyczerpać\ się
сов. 1. исчерпаться, истощиться; израсходоваться; иссякнуть;2. утомиться, изнемочь+2. zmęczyć się
-
4 wycieńczyć
глаг.• изнурять• истощать• истощить• истощиться* * *wycieńcz|yć\wycieńczyćony сов. истощить; изнурить* * *wycieńczony сов.истощи́ть; изнури́тьSyn: -
5 wyczerpywać
глаг.• вычерпать• вычерпывать• изнурять• истощать• истощить• исчерпать• исчерпывать* * *wyczerpywa|ć\wyczerpywaćny несов. 1. вычерпывать;2. исчерпывать; утомлять; изнурять, измучивать; ср. wyczerpać+2. zużywać 3. męczyć
* * *wyczerpywany несов.1) выче́рпывать2) исче́рпывать; утомля́ть; изнуря́ть, изму́чивать; ср. wyczerpaćSyn:
См. также в других словарях:
wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… … Słownik języka polskiego
wyczerpać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyczerpywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpywać się – wyczerpać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być zużywanym, kończyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapas papieru do kopiarki wyczerpał się. Baterie w zegarku wyczerpały się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpywać — → wyczerpać … Słownik języka polskiego
wyczerpywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyczerpywaćpuję, wyczerpywaćpuje, wyczerpywaćany {{/stl 8}}– wyczerpać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyczerpywaćpię, wyczerpywaćpie, wyczerpywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
wymęczyć — dk VIb, wymęczyćczę, wymęczyćczysz, wymęczyćmęcz, wymęczyćczył, wymęczyćczony 1. «męcząc wyczerpać czyjeś siły; zmęczyć bardzo» Wymęczyć ucznia na egzaminie. Ktoś wymęczony długą podróżą. 2. «zrobić, wykonać coś z wielkim trudem, wysiłkiem;… … Słownik języka polskiego
kropka — 1. Być, znaleźć się itp. w kropce «być, znaleźć się w trudnej, skomplikowanej sytuacji, w trudnym położeniu»: Byłam pewna, że się dostanę na studia! Ale nie dostałam się! Ani w poprzednim roku, ani w tym. Nie wiem, co robić. Poddać się?… … Słownik frazeologiczny
finanse — blp, D. finansesów ekon. «środki pieniężne; fundusze będące wyrazem określonych stosunków produkcyjnych» Finanse przedsiębiorstwa. Gromadzić, wyczerpać, zasilić finanse. Rozporządzać finansami. ‹fr.› … Słownik języka polskiego