wyćwiczony

См. также в других словарях:

• sprawny — sprawnyni, sprawnyniejszy 1. «dobrze wyćwiczony fizycznie, zręczny w ruchach, w wykonywaniu czegoś; będący objawem czyjejś zręczności» Sprawne ręce. Sprawne ruchy. Żołnierz sprawny w strzelaniu. 2. «świadczący o dobrym opanowaniu przez kogoś… …   Słownik języka polskiego

• wprawny — wprawnyni «mający wprawę w czymś, biegły, wyćwiczony; świadczący o wprawie, o czyjejś biegłości» Wprawny jeździec. Wprawny robotnik. Wprawne pismo. Robić coś wprawnymi ruchami …   Słownik języka polskiego

• wystudiowany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wystudiować (p.) wystudiowany w użyciu przym. «wyuczony, wyćwiczony, wypracowany; sztuczny, nienaturalny» Wystudiowana rola. Wystudiowana poza …   Słownik języka polskiego

• rutynowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rutynowanyni, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} biegły w swoim fachu, mający rutynę i doświadczenie; doświadczony, wyćwiczony, wykwalifikowany, fachowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rutynowany pedagog, kierowca. Rutynowana… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wprawnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający wprawę; znamionujący czyjąś wprawę, wyćwiczony w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wprawny muzyk. Wprawny głos. Wprawne ruchy. Wprawne ręce chirurga. Wprawne oko strzelca. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień