współzawodnika

См. также в других словарях:

• współzawodnik — m III, DB. a, N. współzawodnikkiem; lm M. współzawodnikicy, DB. ów «ten, kto współzawodniczy z kimś; jeden z ubiegających się o zdobycie czegoś, o pierwszeństwo na jakimś polu; rywal» Pokonać współzawodników. Nie mieć godnego siebie… …   Słownik języka polskiego