-
1 wrzucać
impf ⇒ wrzucić* * *(-cam, -casz)* * *ipf.wrzucić pf.1. put, drop, throw (sb l. sth) ( do czegoś in l. into sth); wrzucać coś do kieszeni slip sth into one's pocket; wrzucać coś do ognia throw l. chuck sth into the fire; wrzucać monetę ( do automatu) insert a coin; wrzucać wszystko do jednego worka przen. lump things together.2. pot. ( różne czynności kojarzące się z wykonaniem ruchu ręką) wrzucać sprzęgło/jedynkę mot. engage clutch/first gear; wrzucać czwórkę mot. kick into fourth; wrzucać coś na siebie slip sth on; wrzucać coś na ruszt have a snack.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzucać
-
2 nadbieg
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadbieg
-
3 worek
- worki* * *mi- rk- Gen. -a1. ( opakowanie) sack, bag; ( zawartość) sack, sackful; worek osierdziowy anat. heart sac, pericardial sac; worek treningowy sport punching bag; worek bez dna ( o osobie) maw; ( o czymś wymagającym bezustannych inwestycji) black hole; kupić kota w worku buy a pig in a poke; wrzucać wszystko do jednego worka treat different things in the same way, make no difference between l. among; wisi na nim jak worek it's too loose for him; wyszło szydło z worka now it's all clear.2. ( fason sukni) loose-fitting dress, baggy dress.3. (= obwisła skóra pod okiem) bag ( under the eye); mieć worki pod oczami have bags under the l. one's eyes.4. bot. ascus.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > worek
-
4 wrzucić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzucić
-
5 pusz|ka
f 1. (opakowanie) can, tin GB- puszka piwa a can of beer- puszka po piwie a beer can- puszka po sardynkach a sardine tin- kupił owoce w puszce he bought tinned a. canned fruit2. (zawartość) can, tin GB (czegoś of sth)- dodała do sosu puszkę czerwonej fasoli she added a tin a. can of red beans to the sauce3. (metalowe pudełko) (metal) tin- puszka z herbatą/na herbatę a tea caddy- puszka na cukier/na mąkę a sugar/flour tin4. (blaszana skarbonka) collection box- wrzucać pieniądze do puszki to put money in the collection box- zbierać pieniądze do puszki to go around with a collection box5. Elektr. cable box 6. Bot. capsule 7. Relig. (na komunikanty) ciborium, pyx- □ puszka mózgowa Anat. cranium, braincase■ puszka Pandory Pandora’s boxThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pusz|ka
-
6 wor|ek
m 1. (torba) sack, bag- worek z mąką a bag of flour- worek na ziemniaki a potato sack- worek na śmieci a bin liner GB, a garbage a. rubbish bag2. (zawartość) sack(ful), bag(ful)- worek ziemniaków wystarczy a sackful of potatoes will be enough3. (luźna sukienka) sack (dress)- sukienka typu worek a sack dress- miała na sobie worek z bawełny she was dressed in a cotton sack dress4. Bot. ascus spec.- □ worek mosznowy Anat. scrotum- worek osierdziowy Anat. pericardium- worek trzewiowy Zool. mantle, pallium- worki powietrzne Zool. air sacs■ kupować kota w worku to buy a pig in a poke- worek bez dna a. dziurawy worek bottomless pit- worki pod oczami bags under sb’s eyesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wor|ek
-
7 wrzu|cić
pf — wrzu|cać impf vt (rzucić do środka) to throw, to toss- wrzucić list do skrzynki to post a. mail a letter- wrzucić dokumenty do szuflady to toss the documents in a drawer■ wrzucać coś do jednego worka pot. to lump sth together- wrzucić coś na siebie pot. to throw a. fling sth onThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzu|cić
-
8 kamyk kamy·k
См. также в других словарях:
wrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wrzucaćam, wrzucaća, wrzucaćają, wrzucaćany {{/stl 8}}– wrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wrzucaćcę, wrzucaćci, wrzuć, wrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} rzucając, umieszczać coś w czymś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzucać – wrzucić [i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}do jednego worka {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} traktować kogoś, coś o różnej wartości tak samo, nie przejmując się dzielącymi ich (je) różnicami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzucić, wpakować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzucać — 1. pot. żart. Wrzucić coś na ruszt «zjeść coś»: No to było tak: ja dzisiaj stał na postoju od czwartej rano. O dwunastej zjechał do domu, żeby coś wrzucić na ruszt... Tu mieszkam, dwie ulice dalej. M. Bielecki, Dziewczyna. 2. pot. Wrzucić coś na… … Słownik frazeologiczny
wrzucać coś do jednego worka — Generalizować lub jednakowo coś oceniać, zwłaszcza błędnie Eng. To fail do discern differences and treat as the same or equal; to wrongly generalize … Słownik Polskiego slangu
wrzucić — dk VIa, wrzucićcę, wrzucićcisz, wrzuć, wrzucićcił, wrzucićcony wrzucać ndk I, wrzucićam, wrzucićasz, wrzucićają, wrzucićaj, wrzucićał, wrzucićany «rzucić (kogoś) coś do czegoś albo w coś» Wrzucić kamień do wody. Wrzucić list do skrzynki. Wrzucić… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… … Słownik języka polskiego
łopata — ż IV, CMs. łopataacie; lm D. łopataat 1. «ręczne narzędzie składające się z szerokiego, najczęściej prostokątnego kawałka grubej blachy osadzonej na drewnianym trzonku; służy do kopania, uprawy ziemi, przerzucania materiałów sypkich itp.; rydel,… … Słownik języka polskiego
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… … Słownik języka polskiego
worek — m III, D. worekrka, N. worekrkiem; lm M. worekrki 1. «rodzaj opakowania najczęściej ze zszytego płata tkaniny, zwykle z nie uformowanym dnem, służący do transportowania i przechowywania różnych materiałów, zwłaszcza sypkich, drobnych przedmiotów… … Słownik języka polskiego