-
1 wrosnąć
-
2 wrosnąć
-
3 wrastać
-
4 wrastać
vi1) ( zakorzeniać się)\wrastać w coś rośliny: in etw +dat [feste] Wurzeln fassen [ lub schlagen], in etw +akk [hinein]wachsen, paznokieć: in etw +akk einwachsen2) ( przen zespalać się) człowiek, część miasta: hineinwachsen, Wurzeln schlagen ( fig), sich +akk einleben
См. также в других словарях:
wrosnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrastać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nogi wrosły {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w ziemię {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrosnąć — pot. Ktoś stanął, zatrzymał się itp., jakby mu nogi wrosły w ziemię, jakby w ziemię wrósł «ktoś stanął, zatrzymał się, nie mając siły się poruszyć, zrobić kroku, zwykle ze strachu, przerażenia, zdziwienia»: Zagłębiony w myślach, nie spostrzegł… … Słownik frazeologiczny
wrosnąć — + rzad. wróść dk Vc, wrosnę, wrośniesz, wrośnij, wrósł, wrosła, wrośli, wrósłszy wrastać ndk I, wrosnąćam, wrosnąćasz, wrosnąćają, wrosnąćaj, wrosnąćał 1. «rosnąc zakorzenić się, rozwijając się zagłębić się w podłoże» Drzewa głęboko wrosły w… … Słownik języka polskiego
wrastać — → wrosnąć … Słownik języka polskiego
wróść — → wrosnąć … Słownik języka polskiego
powrastać — dk I, powrastaćta, powrastaćają «o wielkiej liczbie czegoś: wrosnąć, wrosnąć kolejno, wrosnąć w wielu miejscach» Drzewa powrastały w grunt. Paznokcie powrastały w ciało … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
naciec — dk Vc, nacieccieknie, naciecciekł, naciecciekła, naciecciekłszy a. nacieknąć dk Vc, naciecnie, naciecciekł, nacieckła, nacieckłszy, rzad. IX, naciecciecze, nacieccieknął naciekać ndk I, naciecka, naciecają, naciecał 1. «cieknąc nazbierać się,… … Słownik języka polskiego
poprzerastać — dk I, poprzerastaćam, poprzerastaćasz, poprzerastaćają, poprzerastaćaj, poprzerastaćał, poprzerastaćany 1. «urosnąć więcej niż inni, prześcignąć wzrostem wielu; o wielu: prześcignąć kogoś wzrostem» Poprzerastać kolegów, rówieśników. Koledzy go… … Słownik języka polskiego