Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

wrongfully

  • 1 damnum

        damnum ī, n    [3 DA-], hurt, harm, damage, injury, loss: hoc lucri quantum ei damni adportet, T.: damna aleatoria: civitatum damna: amissi corporis, Ph.: cohortium, Cs.: post damnum sic, etc., after your ruin, H.: aliena levare Damna, misfortunes, O.: damnum eius interitu fecerunt, suffered: damna ferenda arbitrari: accipere, H.: pati, to put up with, L.: Damna tulit, suffered, O.: ex quā (pace) ad rem p. damna pervenerint, S.: cum damna damnis continuarentur, defeats, Ta.: naturae, natural defect, L.: egestas facile habetur sine damno, i. e. has nothing to lose, S.: nec sibi damno foret, H.: Lingua fuit damno, O.— A lost object (poet.): mater circum sua damna volans, her stolen brood, O.— A fine, mulct, penalty: damnum inhibere, L.: tanto damno senatorem cogere: eos morte, damno coercent (leges).—In law: damnum iniuriā (datum), i. e. damage wrongfully done, trespass: ab Sabellio multam lege Aquiliā damni iniuriā petere: infectum, not suffered, i. e. threatened ; hence, satis dare damni infecti alicui, to give security against loss.
    * * *
    finanical/property/physical loss/damage/injury; forfeiture/fine; lost possession

    Latin-English dictionary > damnum

  • 2 fraus

        fraus fraudis ( gen plur. fraudium, C.), f    [2 FER-], a cheating, deceit, imposition, fraud: ad fraudem callidi: cum fraude fiat iniuria: fraus fidem in parvis sibi praestruit, L.: occasionem fraudis quaerunt, Cs.: per summam fraudem: Litavici fraude perspectā, Cs.: quod fraudem legi fecisset, L.: ii, quibus per fraudem fuit uti (inperiis), i. e. have obtained wrongfully, S.: sese dedere sine fraude, i. e. unconditionally, Cs.: bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur, L.: exagitabantur omnes eius fraudes, deceptions: fons fraudium.—Of persons, a cheat, deceiver, fraud, T.— A bad action, offence, crime: impia: scelus frausque: priscae vestigia fraudis, V.: nocitura Postmodo natis, H.: fraudes inexpiabiles concipere.— A self-deception, delusion, error, mistake: Inperitos in fraudem inlicis, T.: in fraudem deducere: in fraudem in re p. delabi: Fraude loci et noctis Oppressus, ignorance of, V.— Injury, detriment, damage, hurt, harm: ventosa ferat cui gloria fraudem, V.: id mihi fraudem tulit: esse alicui fraudi aut crimini, tend to his injury: ne Servilio fraudi esset, quod, etc., L.: quod sine fraude meā fiat, facio, without harm, L.: dies, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere, S.— Person., Fraud, the god of deceit.
    * * *
    fraud; trickery, deceit; imposition, offense, crime; delusion

    Latin-English dictionary > fraus

  • 3 iniūria

        iniūria ae, f    [iniurius], an injustice, wrong, outrage, injury, insult: (filius) carens patriā ob meas iniurias, harsh treatment, T.: paterna, T.: iniuriam sibi imponere: privatas iniurias ultus est, Cs.: in populum R., L.: a praetore iniurias accipere: imperatoris iniurias defendere, Cs.: Suebos ab Cheruscis iniuriis prohibere, protect from outrage on the side of, etc., Cs.: neque cuiquam iniuriae suae parvae videntur, his wrongs, S.: Turni, threatened by, V.: vos nostrae iniuria caedis subigat, etc., i. e. as its punishment, V.: tantine iniuria cenae? the insult of a dinner, Iu.: Helvetiorum iniuriae populi R., to Rome, Cs.: quarum (mulierum), L.: spretae formae, V.: thalami nostri, O.—In law, unlawful violence, assault, trespass: iniuriarum mihi scripta dica, T.: iniuriarum damnatus.—In language, an insult, affront, abuse: me onerare iniuriis, T.—With per: servos abducebat per iniuriam, unjustly, outrageously: per summam iniuriam.— Abl, unjustly, undeservedly, causelessly, wrongfully: me meis civibus iniuriā suspectum videre: non iniuriā (gaudebas), T.— An unjust acquisition: ad obtinendam iniuriam, L.—A damage, harm, injury: Curandum ne magna iniuria fiat Fortibus, Iu.

    Latin-English dictionary > iniūria

  • 4 ūsūrpō

        ūsūrpō āvī, ātus, āre    [usus+RAP-], to seize for use, grasp for enjoyment, seize upon, take into use, make use of, use, employ, adopt, apply, practise, exercise, enjoy. hoc genus poenae saepe in improbos civīs esse usurpatum recordatur: ex tanto intervallo rem desuetam, L.: consolationes a sapientissimis viris usurpatae: ex usurpatā libertate in servitutem adserendi, i. e. after experience of liberty, L.: Curi cum caritate aliquā benevolā memoriam usurpare, cherish the memory of: ius, exercise, L.—In law, to seize, become seized, take possession, acquire, obtain: surculo defringendo, i. e. by breaking off a twig (as a symbol of ownership). — To seize wrongfully, usurp, trespass on: cuius ius tyranni quoque usurparunt, appropriated, L.: usurpandae alienae possessionis causā, L.—In language, to name, call, speak of, talk of, adopt, assume: Graecum verbum: admonet saepe usurpatae Dionysi vocis, quā, etc., L.: Laelius, is, qui Sapiens usurpatur: quae (via) antea silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, is on everybody's tongue.
    * * *
    usurpare, usurpavi, usurpatus V
    seize upon, usurp; use

    Latin-English dictionary > ūsūrpō

  • 5 deforcians

    (gen.), deforciantis ADJ
    deforciant; one who wrongfully keeps another from an estate

    Latin-English dictionary > deforcians

  • 6 deforcio

    deforciare, deforciavi, deforciatus V
    deforce; keep by force; withhold wrongfully

    Latin-English dictionary > deforcio

  • 7 injurose

    Latin-English dictionary > injurose

  • 8 deutor

    dĕ-ūtor, ūti, v. dep., to use wrongfully, abuse; with abl.:

    victo,

    Nep. Eum. 11, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > deutor

  • 9 injustum

    I.
    In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):

    onus ( = immodicum),

    Cic. Or. 10, 35:

    faenus,

    Liv. 42, 5:

    injustis collatum viribus hostem,

    unequal, Stat. Th. 6, 774.—
    II.
    In partic., unjust, wrongful:

    vir maleficus naturā et injustus,

    Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:

    noverca,

    harsh, severe, Verg. E. 3, 33:

    homine imperito numquam quidquam injustius,

    Ter. Ad. 1, 2, 18:

    emori, ne aliquid faciat injustum,

    Lact. 5, 13, 15:

    Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,

    Liv. 7, 29, 4:

    injusto carpere dente,

    with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:

    mare,

    id. Am. 2, 11, 12:

    iracundia,

    Cic. de Or. 2, 50, 203:

    id quam injustum in patriam... esset, non videbat,

    id. Off. 3, 21, 82:

    injustissima atque acerbissima incommoda,

    id. Fam. 5, 17, 1:

    injustaque regna tenebat,

    unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:

    jura inventa metu injusti fateare necesse est,

    Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.
    1.
    In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:

    morbus non injuste terret,

    not without cause, Cels. 7, 3.—
    2.
    In partic., unjustly:

    imperare alicui,

    Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:

    facis injuste si putas, etc.,

    Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:

    male et injuste facere,

    Nep. Them. 7 fin.Sup.:

    injustissime,

    Sall. J. 85, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > injustum

  • 10 injustus

    I.
    In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):

    onus ( = immodicum),

    Cic. Or. 10, 35:

    faenus,

    Liv. 42, 5:

    injustis collatum viribus hostem,

    unequal, Stat. Th. 6, 774.—
    II.
    In partic., unjust, wrongful:

    vir maleficus naturā et injustus,

    Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:

    noverca,

    harsh, severe, Verg. E. 3, 33:

    homine imperito numquam quidquam injustius,

    Ter. Ad. 1, 2, 18:

    emori, ne aliquid faciat injustum,

    Lact. 5, 13, 15:

    Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,

    Liv. 7, 29, 4:

    injusto carpere dente,

    with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:

    mare,

    id. Am. 2, 11, 12:

    iracundia,

    Cic. de Or. 2, 50, 203:

    id quam injustum in patriam... esset, non videbat,

    id. Off. 3, 21, 82:

    injustissima atque acerbissima incommoda,

    id. Fam. 5, 17, 1:

    injustaque regna tenebat,

    unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:

    jura inventa metu injusti fateare necesse est,

    Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.
    1.
    In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:

    morbus non injuste terret,

    not without cause, Cels. 7, 3.—
    2.
    In partic., unjustly:

    imperare alicui,

    Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:

    facis injuste si putas, etc.,

    Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:

    male et injuste facere,

    Nep. Them. 7 fin.Sup.:

    injustissime,

    Sall. J. 85, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > injustus

См. также в других словарях:

  • wrongfully — index illegally Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • wrongfully — wrongful wrong‧ful [ˈrɒŋfl ǁ ˈrɒːŋ ] adjective [only before a noun] HUMAN RESOURCES wrongful actions or activities are unfair or illegal: • He has filed a lawsuit alleging wrongful dismissal (= being dismissed unfairly from his job ) .… …   Financial and business terms

  • wrongfully — adverb in an unjust or unfair manner the employee claimed that she was wrongfully dismissed people who were wrongfully imprisoned should be released • Derived from adjective: ↑wrongful …   Useful english dictionary

  • wrongfully — adverb In a wrongful manner; unjustly. Wrongfully imprisoned action heroes rarely have the time to wait for an appeal …   Wiktionary

  • wrongfully — adv. Wrongfully is used with these verbs: ↑accuse, ↑convict, ↑dismiss, ↑imprison …   Collocations dictionary

  • wrongfully — In a wrong manner; unjustly; in a manner contrary to the moral law, or to justice. See also wrongful @ wrongfully intending In the language of pleading, this phrase is appropriate to be used in alleging the malicious motive of the defendant in… …   Black's law dictionary

  • wrongfully — wrongful ► ADJECTIVE ▪ not fair, just, or legal. DERIVATIVES wrongfully adverb …   English terms dictionary

  • wrongfully dismissed — A common law claim based on breach of employment contract and, as such, distinct from unfair dismissal. Where an employee is summarily dismissed in breach of his contractual entitlement to notice and other contractual entitlements he will have a… …   Law dictionary

  • Wrongfully Accused — Infobox Film name = Wrongfully Accused caption = director = Pat Proft producer = Pat Proft James G. Robinson Bernd Eichinger writer = Pat Proft starring = Leslie Nielsen Richard Crenna Kelly LeBrock Melinda McGraw Michael York music = Bill Conti… …   Wikipedia

  • Wrongfully Accused — Filmdaten Deutscher Titel: Leslie Nielsen ist sehr verdächtig Originaltitel: Wrongfully Accused Produktionsland: USA, Deutschland Erscheinungsjahr: 1998 Länge: 83 Minuten Originalsprache …   Deutsch Wikipedia

  • Wrongfully Accused — Vaya un fugitivo e Injustamente acusado (Wrongfully Accused) es una película de 1998 dirigida, escrita y producida por Pat Proft. La trama se centra en Ryan Harrison (Leslie Nielsen), un violinista que es acusado de un asesinato cometido… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»