-
21 aufwenden
auf|wenden -
22 Leib
-
23 maskieren
-
24 reinlegen
rein|legenvt ( fam) -
25 schieben
I. vt1) ( bewegen) Schrank przesuwać [ perf przesunąć]; Fahrrad prowadzić; Kinderwagen, Auto pchać [ perf popchnąć]2) ( stecken)3) ( zuweisen)die Schuld auf jdn \schieben spychać [ perf zepchnąć] winę na kogoś5) ( spielen)Kegel \schieben grać [ perf za-] w kręgleII. vi spekulowaćmit Drogen \schieben handlować narkotykamiIII. vr1) ( sich drängen)sich durch die Tür \schieben przepychać [ perf przepchnąć] się przez drzwi2) ( gleiten)sich vor die Sonne \schieben Wolke: przesłaniać [ perf przesłonić] słońceeine Kaltfront schiebt sich über Europa chłodny front [atmosferyczny] przesuwa się nad Europą -
26 setzen
setzen ['zɛʦ̑ən]das Kind auf den Stuhl \setzen sadzać [ perf posadzić] dziecko na krzesło2) ( tun)den Hut auf den Kopf \setzen wkładać [ perf włożyć] kapelusz na głowę7) ( erklären)jdm etw auseinander\setzen wyjaśnić komuś coś, wdać się w spór z kimś, rozprawić się z kimś8) ( wetten)hundert Euro auf jdn/etw \setzen stawiać [ perf postawić] na kogoś/coś sto eurosetz dich! siadaj!; Hund\setzen! siad!2) ( sich senken)sich \setzen Erdreich: osiadać [ perf osiąść]3) ( sich befassen)sich mit jdm/etw auseinander\setzen zajmować się kimś/czymś; ( wahrnehmen) poświęcić uwagę komuś/czemuśauf jdn/etw \setzen stawiać [ perf postawić] na kogoś/coś (t. przen) -
27 unterziehen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wkładaćam, wkładaća, wkładaćają, wkładaćany {{/stl 8}}– włożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wkładaćżę, wkładaćży, włóż, wkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
wkładać – włożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{w coś} {{/stl 8}}całą duszę {{/stl 13}}{{stl 7}} starać się wykonać coś jak najlepiej, z zaangażowaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włożyła w przygotowanie koncertu całą duszę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wkładać — → włożyć … Słownik języka polskiego
kłaść [wkładać] palce między drzwi — {{/stl 13}}{{stl 33}} narażać się na niebezpieczeństwo, igrać z zagrożeniem, przede wszystkim przez wtrącanie się w cudze sprawy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie wkładaj palców między drzwi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
składać – złożyć [wkładać – włożyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}barki {{/stl 13}}{{stl 7}} czynić kogoś odpowiedzialnym za coś, zlecić komuś zrobienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygotowanie zjazdu złożono na barki jednego z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakładaćam, zakładaća, zakładaćają, zakładaćany {{/stl 8}}– założyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zakładaćżę, zakładaćży, zakładaćłóż, zakładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
pakować — ndk IV, pakowaćkuję, pakowaćkujesz, pakowaćkuj, pakowaćował, pakowaćowany 1. «układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż» Pakować bieliznę, ubranie do walizki.… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
tkać — ndk I, tkaćam, tkaćasz, tkaćają, tkaćaj, tkaćał, tkaćany 1. «sporządzać tkaninę, wyrób z przędzy na krosnach przeplatając nitki osnowy nitkami wątku» Tkać kilim z wełny. Tkać serwety w piękne wzory, w kwiaty. Materiał ręcznie tkany. ∆ przestarz.… … Słownik języka polskiego