Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

with+pleasure

  • 61 acquiesco

    ac-quĭesco ( adqu.), ēvi, ētum, 3, v. n., lit., to become physically quiet, to come to physical repose; hence, in gen., to repose or rest (freq. in Cic.).
    I.
    Lit.: sine respirem, quaeso. Pe. Immo adquiesce, Plaut. Ep. 2, 2, 20; id. As. 2, 2, 60:

    vitandi caloris causā Lanuvii trīs horas acquieveram,

    Cic. Att. 13, 34:

    a lassitudine,

    Nep. Dat. 11, 3:

    somno,

    Curt. 9, 5, 16; cf.:

    gravi sopore,

    id. 6, 10, 6, and absol. of sleep, id. 8, 6, 3:

    cum aures extremum semper exspectent in eoque acquiescant,

    Cic. Or. 59.—By euphemism (as in all languages), to die (esp. after a wearisome life):

    sic vir fortissimus multis variisque perfunctus laboribus, anno acquievit septuagesimo,

    Nep. Hann. 13, 1; cf.

    morte,

    Tac. A. 14, 64;

    and in many epitaphs: HIC ADQVIESCIT, etc.,

    Inscr. Orell. 2313; 4084; 4491 al.; so, quiesco, q. v.
    II.
    Fig.
    A.
    To come to a state of repose in relation to one's wishes, desires, etc.; to repose in; to find rest, pleasure, etc., in; to rejoice in; in Cic. mostly with in, and of things: in the historians and later writers, with dat. or abl., and also of persons:

    quae delectet, in qua acquiescam,

    Cic. Att. 4, 16:

    senes in adulescentium caritate acquiescimus,

    id. Lael. 27; id. Fin. 3, 2, 6:

    qui jam aetate provecti in nostris libris acquiescunt,

    id. Div. 2, 2, 5. Examples in Cic. of a person:

    tecum ut quasi loquerer, in quo uno acquiesco,

    Att. 9, 10, and with abl.:

    qui maxime P. Clodii morte acquierunt,

    id. Mil. 37, 102:

    cui velut oraculo acquiescebat,

    Suet. Vit. 14:

    uno solatio acquiescens,

    id. Cal. 51; id. Tib. 56:

    amicos elegit, quibus etiam post eum principes acquieverunt,

    id. Tit. 7.—
    B.
    To be satisfied with, to acquiesce in or give assent to: tu, cum es commotus, acquiescis, assentiris, approbas (where the climax of the ideas should be noticed, you accede to them, i. e. you cease to oppose them; you assent to them, i. e. you make known your approbation by words), Cic. Ac. 2, 46, 141; so Suet. Vit. 14; Dig. 24, 3, 22, § 6; 38, 1, 7 al.

    Lewis & Short latin dictionary > acquiesco

  • 62 alacer

    ălăcer, cris, e, adj. (also in masc. alacris, Enn., v. below; Ter. Eun. 2, 3, 13, and Verg. A. 5, 380; cf. Charis. p. 63 P.—In more ancient times, alacer comm.; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 685, and 2. acer) [perh. akin to alere = to nourish, and olēre = to grow; cf. Cic. Verr. 1, 6, 17; Auct. ad Her. 2, 19, 29], lively, brisk, quick, eager, active; glad, happy, cheerful (opp. languidus; cf. Doed. Syn. 3, 247, and 4, 450.—In the class. per., esp. in Cicero, with the access. idea of joyous activity).
    I.
    Lit.
    A.
    Of men: ignotus juvenum coetus, alternā vice Inibat alacris, Bacchio insultans modo, Enn. ap. Charis. p. 214 P.:

    quid tu es tristis? quidve es alacris?

    why are you so disturbed? or why so excited? Ter. Eun. 2, 3, 13 ( = incitatus, commotus, Ruhnk.):

    videbant Catilinam alacrem atque laetum,

    active and joyous, Cic. Mur. 24, 49:

    valentes imbecillum, alacres perterritum superare,

    id. Cael. 28:

    Aman laetus et alacer,

    Vulg. Esth. 5, 9:

    alacres animo sumus,

    are eager in mind, Cic. Fam. 5, 12 fin. Manut.; Verg. A. 6, 685 al.—With ad: alacriores ad reliquum perficiendum, Auct. ad Her. 2, 31:

    ad maleficia,

    id. ib. 2, 30:

    ad bella suscipienda alacer et promptus animus,

    Caes. B. G. 3, 19; so Sall. C. 21, 5:

    ad rem gerendam,

    Nep. Paus. 2, 6.—With super:

    alacri corde super omnibus,

    Vulg. 3 Reg. 8, 66.—In Sall. once for nimble, active: cum alacribus saltu, cum velocibus cursu certabat, Fragm. 62, p. 248 Gerl.—
    B.
    Of animals:

    equus,

    Cic. Div. 33, 73: bestiae, Auct. ad Her. 2, 19. —
    II.
    Transf., poet., of concrete and abstract things:

    alacris voluptas,

    a lively pleasure, Verg. E. 5, 58; so, alacres enses, quick, ready to cut, Claud. Eutr. 2, 280:

    involant (in pugnam) impetu alacri,

    with a spirited, vigorous onset, Plaut. Am. 1, 1, 90. — Sup. not used; cf. Charis. 88 P.; Rudd. I. p. 177, n. 48.— Adv.: ălăcrĭter, briskly, eagerly, Amm. 14, 2.— Comp., Just. 1, 6, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > alacer

  • 63 juvo

    jŭvo, jūvi, jūtum, 1 (juvaturus, Sall. J. 47, 2; Plin. Ep. 4, 15, 13:

    iuerint,

    Cat. 66, 18), v. a. and n. [perh. root div-, to gleam; cf. dies], to help, aid, assist, support, benefit (cf.: auxilior, subvenio, opitulor).
    I.
    In gen.:

    qui se natos ad homines juvandos, tutandos, conservandos arbitrantur,

    Cic. Tusc. 1, 14, 32:

    beatae vitae disciplinam juvare,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    aliquem omni suo studio in petitione,

    id. Fam. 11, 17, 2:

    aliquem auxilio laboris,

    id. Balb. 9:

    hostes frumento,

    Caes. B. G. 1, 26:

    juvit facundia causam,

    Ov. M. 7, 505:

    imbres arva juvantes,

    id. A. A. 1, 647:

    (Juppiter) juvat imbribus agros,

    id. P. 2, 1, 13:

    aliquem portuque locoque,

    by receiving into harbor and house, id. H. 2, 55:

    nudum hospitio tectoque,

    Juv. 3, 211:

    pectora alloquio,

    Ov. P. 1, 6, 18:

    audentes deus ipse juvat,

    id. M. 10, 586:

    audentes Fortuna juvat,

    Verg. A. 10, 284:

    aliquem in aliqua re,

    Cat. 68, 41.—With two acc.:

    aliquid Rutulos,

    Verg. A. 10, 84. —Of medical assistance:

    qui salutari juvat arte fessos,

    Hor. C. S. 63; Ov. Tr. 2, 270; Plin. 23, 1, 10, § 14: dis juvantibus or deo juvante, with God's help:

    me, dis juvantibus, ante brumam exspecta,

    Cic. Fam. 7, 20, 2; id. N. D. 2, 66, 165; cf.:

    non denique quicquam aliud nisi juvantibus sacris deligunt,

    Plin. 2, 7, 5, § 21.—In pass.:

    lex Cornelia proscriptum juvari vetat,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 123:

    viatico a me juvabitur,

    Liv. 44, 22:

    precor, quaeras, qua sim tibi parte juvandus,

    Ov. P. 4, 12 fin.:

    placuit sollertia, tempore etiam juta,

    Tac. A. 14, 4 init. (al. adjuta):

    nec sola (lingua) loquendi munus implere potest, nisi juta, etc.,

    Lact. Opif. D. 10, 13.— Impers., juvat, it is of use; with a subject-clause:

    juvat Ismara Baccho Conserere,

    Verg. G. 2, 37:

    quid docuisse juvabat?

    Ov. M. 7, 858; cf.:

    quid juvat esse deum?

    id. ib. 13, 965.—
    II.
    In partic., to delight, gratify, please:

    juvare in utroque (in sensu et in animo) dicitur: ex eoque jucundum,

    Cic. Fin. 2, 4, 14. —In this sense rarely as a personal verb: nec umquam quicquam me juvat quod edo domi;

    Foris... quod gusto id beat,

    Plaut. Capt. 1, 2, 34:

    non omnis arbusta juvant humilesque myricae,

    Verg. E. 4, 2:

    nec me vita juvaret, invisa civibus et militibus meis,

    Liv. 28, 27:

    si nec fabellae te juvant nec fabulae,

    Phaedr. 4, 7, 22:

    multos castra juvant,

    Hor. C. 1, 23:

    aurem juvantia verba,

    Ov. A. A. 2, 159.—In pass.:

    refer ad aures, probabunt: quaere, cur? ita se dicent juvari,

    Cic. Or. 48, 159.—More freq. impers., juvat (aliquem), with subject-clause, it delights, pleases, I (thou, he, etc.) am delighted, take pleasure in:

    juvit me, tibi tuas litteras profuisse,

    Cic. Fam. 5, 21, 3:

    juvat me haec praeclara nomina artificum... concidisse,

    id. Verr. 2, 4, 6, § 12:

    forsan et haec olim meminisse juvabit,

    Verg. A. 1, 203:

    juvat evasisse tot urbes Argolicas,

    id. ib. 3, 282:

    insano juvat indulgere labori,

    id. ib. 6, 135:

    si pereo, hominum manibus periisse juvabit,

    id. ib. 3, 606:

    quae scire magis juvat quam prodest,

    Sen. Ep. 106.

    Lewis & Short latin dictionary > juvo

  • 64 quod

        quod adv. and conj.    [ acc n. of 1 qui].    I. As adv., in respect of which, as to what, in what, wherein: quod me accusat, sum extra noxiam, T.: siquid est Quod meā operā opus sit vobis, T.—After est or habeo, introducing that for which reason is given: in viam quod te des, nihil est, there is no necessity for you to, etc.: magis est quod gratuler tibi quam quod te rogem, I have more reason to congratulate, etc.: non est quod multa loquamur, we need not, H.— As to what, in so far as, to the extent that: Epicurus nunc, quod sciam, est ausus, etc.: homo, quod iuvet, curiosus.—In transitions, with a conj. or relat., in view of which, and in fact, but, and yet, accordingly, therefore, now: Quod si ego rescivissem id prius, and had I, etc., T.: tyranni coluntur... quod si forte ceciderant, tum, etc.: quod si regum virtus in pace valeret, S.: quod nisi pugnassem: quod nisi mihi hoc venisset in mentem: quod ut o potius formidine falsā Ludar, V.    II. As conj, that, in that: Quid est quod laetus es? i. e. why are you merry, T.: quid istuc est, quod te audio Nescio quid concertasse, etc., what means it, that? etc., T.: quanta est benignitas naturae, quod tam multa gignit: hoc uno praestamus feris, quod conloquimur, etc.: erat illud absurdum, quod non intellegebat: Sin autem pro eo, quod summa res p. temptatur, etc., in view of the fact that, etc.: ad id, quod sua quemque mala cogebant, evocati, etc., aside from the fact that, etc., L. — That, because, since, for: quod viris fortibus honos habitus est, laudo: gaudeo, quod te interpel<*>o: tibi ago gratias, quod me liberas: quod spiratis, indignantur, L.: doluisse se, quod populi R. beneficium sibi extorqueretur, Cs.: falso queritur genus humanum, quod regatur, etc., S.: laudat Africanum, quod fuerit abstinens.—After verbs of saying or omitting, that, the fact that, the remark that, to say that: non tibi obicio, quod hominem spoliasti: accedit, quod delectatur, besides, he takes pleasure: adicite ad haec, quod foedus dedimus, L.: Adde, quod didicisse artīs Emollit mores, O.: pauca loquitur, quod sibi gratia relata non sit, Cs.: ne hoc quidem (dictum est), quod Taurum ipse transisti?: nox testis, quod nequeam lacrimas perferre parentis, V.—Introducing an explanation, in that: commemorat beneficia... quod venerat, etc., Cs.: bene facis, quod me adiuvas, in helping me: fecit humaniter, quod ad me venit: prudenter Romanus fecit, quod abstitit incepto, L.—Introducing a fact for comment, as to the fact that, as respects this that: Tu quod te posterius purges... huius non faciam, T.: quod vero securi percussit filium, videtur, etc.: quod ius civile amplexus es, video quid egeris: respondit; quod castra movisset, persuasum, etc., Cs.; cf. quod sit (Aurora) spectabilis... ego Procrin amabam, i. e. though Aurora be (called) beautiful... I was in love with Procris, O.—Introducing an exception, that, as far as: omnes mihi labores fuere leves, Praeter quam tui carendum quod erat, save that, T.: haec honesta, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, esse expetenda: adverso rumore esse, superquam quod male pugnaverat, not to mention that, L.: Excepto quod, etc., H.: memento te omnia probare, nisi quod verbis aliter utamur: pestilentia incesserat pari clade in Romanos Poenosque, nisi quod fames, etc., L.: tantum quod hominem non nominat, save that.—Introducing a reason (as real), because, since, for, that: idcirco arcessor, quod sensit, etc., T.: filium suum, quod pugnaverat, necari iussit, S.: omnīs (morbos) eā re suscipi, quod ita videatur, etc.: ne me ideo ornes, Quod timui, etc., H.: haec a custodiis loca vocabant, quod non auderent, etc., Cs.: me accusas, non quod tuis rationibus non adsentior, sed quod nullis: magis, quia imperium factum est, quam quod deminutum quicquam sit, L.: Propterea quod amat filius, T.: haec dicta sunt ob eam causam, quod, etc.
    * * *
    I II
    because, as far as, insofar as

    Latin-English dictionary > quod

  • 65 gaudeō

        gaudeō gāvīsus, ēre    [GAV-], to rejoice, be glad, be joyful, take pleasure, be pleased, delight: gaudeat an doleat, H.: dubie, O.: si est ullus gaudendi locus: salvom te advenire, T.: quem socii venisse gaudeant: beneficium accipere, T.: Motūs doceri Ionicos, H.: gaudet tuens (equos), sees with delight, V.: Gaudent scribentes, H.: quod erat eo nomine: gaude, quod spectant oculi te mille, H.: in puero, Pr.: malis, T.: aequitate iustitiāque: inperio nimis, S.: sorte tuā, H.: (Aiace) inhumato, gloat over, H.: de Bursā: hunc scio mea gavisurum gaudia, T.: videte, quid se gavisum dicat: quod gaudere posset, hoc fuit, O.: Gaudes, si cameram percusti forte? H.: mihi gaudeo, te amo, as for myself: gaudet se attollens Appenninus, V.—With in sinu, to rejoice at heart, be secretly glad: ut in sinu gaudeant: in tacito sinu, Tb.—In salutation: Celso gaudere refer, greet for me, H.
    * * *
    gaudere, gavisus sum V SEMIDEP
    be glad, rejoice

    Latin-English dictionary > gaudeō

  • 66 aestivus

    aestīvus, a, um, adj. [aestas], of or pertaining to summer, summer-like, summer (freq. and class.):

    Quo pacto aestivis e partibus Aegocerotis Brumalīs adeat flexus,

    turns from the hot region of heaven to the wintry sign of Capricorn, Lucr. 5, 615; so id. 5, 639:

    aestivos menses rei militari dare, hibernos juris dictioni,

    Cic. Att. 5, 14:

    tempora, dies,

    summer time, summer days, id. Verr. 2, 5, 31:

    sol,

    Verg. G. 4, 28:

    aura,

    Hor. C. 1, 22, 18:

    umbra,

    Ov. M. 13, 793:

    rus,

    Mart. 8, 61:

    per aestivos saltus deviasque calles exercitum ducimus,

    through woods, where flocks were driven for summer pasture, Liv. 22, 14:

    aves,

    summer birds, id. 5, 6:

    animalia,

    the insects of summer, Plin. 9, 47, 71, § 154:

    expeditiones,

    which were undertaken in summer, Vell. 2, 114: castra, a summer camp (constructed differently from a winter camp), Suet. Claud. 1.—Hence,
    II.
    Subst.: aestīva, ōrum, n.
    A.
    For a summer camp, ta therina:

    dum in aestivis essemus,

    Cic. Att. 5, 17; id. Fam. 2, 13: aestiva praetoris, of a pleasure-camp, pleasurehouse, Cic. Verr. 2, 5, 37.—
    B.
    The time appropriate for a campaign (cf. aestas; often continuing until December; v. Manut. ad Cic. Fam. 2, 7);

    hence,

    a campaign, Cic. Pis. 40: aestivis confectis, after the campaign was ended (which did not take place until the Saturnalia, XIV. Kal. Januar.), id. Fam. 3, 9 fin.:

    perducere aestiva in mensem Decembrem,

    Vell. 2, 105.—
    C.
    Summer pastures for cattle:

    per montium aestiva,

    Plin. 24, 6, 19, § 28.— Meton. for the cattle themselves:

    Nec singula morbi Corpora corripiunt, sed tota aestiva,

    Verg. G. 3, 472.— Hence, * adv.: aestīvē, in a summer-like manner, as in summer: admodum aestive viaticati sumus, we are furnished in a very summer-like manner with money for our journey, i. e. we have but little (the figure taken from the light dress of summer;

    or, acc. to others, from the scanty provisions which soldiers took with them in summer),

    Plaut. Men. 2, 1, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > aestivus

  • 67 conquiesco

    con-quĭesco, quĭēvi, quĭētum, 3 ( perf. sync. conquiesti, Cic. Fam. 1, 1, 1:

    conquierit,

    Cels. 6, 6, n. 34; 7, 19 fin.; inf. conquiesse, Liv. 30, 13, 12), v. n., to be wholly at rest, to rest, take rest, to repose (in good prose; most freq. in Cic., esp. in the transf. and trop. signif.).
    I.
    Lit., to rest, be at rest, to cease from exertion, to be idle or inactive, to be in repose, etc.
    A.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    videmus igitur, ut conquiescere ne infantes quidem possint,

    Cic. Fin. 5, 20, 55; id. Fam. 1, 1, 1; id. Rosc. Am. 26, 72:

    (in Tusculano) ex omnibus molestiis et laboribus,

    id. Att. 1, 5, 7:

    ante iter confectum,

    to take rest, to halt, Caes. B. C. 3, 75; Varr. R. R. 3, 9, 8:

    juvenem instigat, nec conquiescere ipsa potest,

    Liv. 1, 47, 6; 21, 10, 3; 30, 13, 12:

    qui non concoxit, ex toto conquiescere (debet), ac neque labori se, neque exercitationi, neque negotiis credere,

    Cels. 1, 2 init.
    (β).
    With ab or ex and abl.:

    ex omnibus molestiis et laboribus uno illo in loco conquiescimus,

    Cic. Att. 1, 5, 7:

    a continuis bellis,

    id. Balb. 1, 3.—
    B.
    In partic., of sleep, to take repose, take a nap:

    meridie,

    Caes. B. G. 7, 46: paulisper post cibum meridianum, * Suet. Aug. 78.—Hence, prov.:

    de istac re in oculum utrumvis conquiescito,

    i. e. you may be entirely easy, unconcerned, Plaut. Ps. 1, 1, 121 (cf. auris, I. A.).—
    2.
    To give the voice rest, pause (in speaking): no tatur enim maxime similitudo in conquiescendo, [p. 425] Cic. de Or. 3, 49, 191.—
    3.
    In gen., to pause, stop:

    illam furiam pestemque... nec conquiesse, donec ipsa manibus suis nefaria sibi arma adversus hospitem indueret,

    Liv. 30, 13, 12; cf.:

    quia tu nisi perfectā re de me non conquiesti,

    Cic. Fam. 1, 1, 1:

    profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam illorum vias percepero, etc.,

    id. de Or. 3, 36, 145.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of inanimate and abstract things as subjects, to stop, pause, rest, be quiet, to be at rest, be in repose, etc.:

    quando illius postea sica conquievit?

    Cic. Mil. 14, 37:

    navigatio mercatorum,

    is stopped, closed, id. Imp. Pomp. 6, 15:

    vectigal,

    id. Agr. 1, 7, 21:

    litterae, nisi quid novi exstiterit,

    id. Att. 12, 39 fin.:

    non manes, non stirps (ejus viri),

    Liv. 21, 10, 3:

    imbre conquiescente,

    id. 24, 47, 1:

    omnia bella jure gentium conquiescant,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    si Italia a delectu, urbs ab armis sine Milonis clade numquam esset conquietura,

    id. Mil. 25, 68:

    manes a posterorum execrationibus,

    Plin. Pan. 53 fin. —In medic. lang.:

    febris,

    Cels. 2, 8:

    inflammatio,

    id. 7, 19 fin.:

    sanguis,

    id. 5, 26, 21 al. —
    B.
    (Cf. acquiesco, II.) To enjoy entire repose, to find rest, recreation, pleasure in something.
    (α).
    Absol.:

    habebam, quo confugerem, ubi conquiescerem,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    nec nocte nec interdiu virum conquiescere pati,

    Liv. 1, 47, 1:

    nec conquiescere socios vestros posse, quoad regia Pergami sit,

    be at peace, id. 42, 42, 6:

    ubi aures convicio defessae conquiescant,

    Cic. Arch. 6, 12:

    ambitio non patitur quemquam in eādem mensurā honorum conquiescere, quā, etc.,

    Sen. Ben. 2, 27, 3.—
    (β).
    With in and abl.:

    in nostris studiis libentissime conquiescimus,

    Cic. Fam. 9, 6, 5; so,

    in amore atque in adulescentiā tuā,

    id. ib. 2, 1 fin.:

    in amici mutuā benevolentiā,

    id. Lael. 6, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > conquiesco

  • 68 oblectamentum

    ob-lectāmentum, i, n. [id.], a delight, pleasure, amusement (class.; cf.: voluptas, deliciae); with gen. obj.:

    requies oblectamentumque senectutis,

    Cic. Sen. 15, 52:

    oblectamenta puerorum,

    id. Par. 5, 2, 38:

    oblectamenta et solatia servitutis,

    id. Verr. 2, 4, 60, § 134:

    gulae,

    Plin. 21, 11, 39, § 68.—With gen. subj.: rerum rusticarum, [p. 1236] Cic. Sen. 16, 55.— Absol.:

    erat ei in oblectamentis draco serpens,

    Suet. Tib. 72.

    Lewis & Short latin dictionary > oblectamentum

  • 69 alacer

        alacer (m alacris, T., V.), cris, cre, adj. with comp.    [AL-], lively, brisk, quick, eager, excited, glad, happy: quidve es alacris? why so excited? T.: videbant Catilinam alacrem atque laetum, active and joyous: ex alacri atque laeto erat humilis atque demissus: (Dares) alacris stetit, in high spirits, V.: alacer gaudio arma capiebat, in high glee, L.: miles animis, fresh, L.: alacriores ad pugnandum, Cs.: ad rem gerendam, N.: equus, C.: clamor, L.: alacrior clamor, Ta.—Poet.: voluptas, a lively pleasure, V.
    * * *
    alacris -e, alacrior -or -us, alacerrimus -a -um ADJ
    eager, spirited, quick, brisk, active; courageous, ready; happy, cheerful

    Latin-English dictionary > alacer

  • 70 iuvō

        iuvō iūvī, iūtus (iuvātūrus, S.), āre    [DIV-], to help, aid, assist, further, serve, support, benefit: aut consilio aut re, T.: non multum ad summam victoriae, Cs.: alquem commeatu: domum atque liberos, H.: te portuque locoque, by affording harbor and house, O.: Audentīs Fortuna iuvat, V.: nostros commeatūs periculo suo, further: qui salutari iuvat arte fessos, H.: deis iuvantibus, with the help of, S.: me, dis iuvantibus, exspecta: quid te iuvat iudicium?: Nos aliquid, a little, V.: quorum opibus iuvantur, Cs.: viatico a me iuvabitur, L.: iuvat Ismara Baccho Conserere, it is of use, V.: quid docuisse iuvabat? O.—To delight, gratify, please: quod iuvat, id faciant, S.: Non omnīs arbusta iuvant, V.: nec me vita iuvaret, L.: Multos castra iuvant, H.: iuvit me, tibi tuas litteras profuisse, I was delighted: haec olim meminisse iuvabit, will be a pleasure, V.: thure iuvat Placare deos, H.

    Latin-English dictionary > iuvō

  • 71 laetus

        laetus adj.    with comp. and sup, joyful, cheerful, glad, gay, joyous, rejoicing, happy, pleased, delighted, full of joy: Laetus est nescio quid, T.: alacres laetique: ludi laetiores: dies laetissimi: servatam ob navem, V.: de amicā, T.: laborum, V.: fratri obtigisse quod volt, T.—Cheerful, ready, willing, eager: senatus subplementum etiam laetus decreverat, S.: Vela dabant laeti, gladly, V.: fatebere laetus Nec surdum esse, etc., Iu.—Delighting, taking pleasure: Et laetum equino sanguine Concanum, H.: munere, O.: plantaribus horti, Iu.: classis praedā, satisfied, L.: Glande sues, filled, V.—Giving joy, conferring delight, pleasing, pleasant, grateful, prosperous, beautiful, charming: omnia erant facta laetiora: vitium laetissimi fructūs: si laeta aderit Venus, propitious, H.: saecula, V.: vite quid potest esse fructu laetius?: pabulum, L.: colles frondibus laeti, Cu.: pascua, fertile, H.: lucus laetissimus umbrae, V. — Plur n. as subst: Sollicitum aliquid laetis intervenit, prosperity, O.—Of style, rich, copious, agreeable: genus verborum.
    * * *
    laeta -um, laetior -or -us, laetissimus -a -um ADJ
    happy/cheerful/joyful/glad; favorable/propitious; prosperous/successful; luxuriant/lush/rich/sleek; fertile (land); teeming/abounding; pleasing/welcome

    Latin-English dictionary > laetus

  • 72 nemus

        nemus oris, n    [NEM-], a tract of woodland, forest pasture, meadow with shade, grove: multos nemora commovent: Quis nemori inperitet, the pasture, V.— A wood, grove, forest: Inter pulchra satum tecta, i. e. pleasure-garden, H.: gelidum, H.: densum trabibus, O.: nemorum saltus, V.— A sacred heath, consecrated grove: nemus Angitiae, V.: Cereale, O.—Esp., the sacred grove of Diana at Aricia.
    * * *
    wood, forest

    Latin-English dictionary > nemus

  • 73 nūtus

        nūtus —, abl. ū (only nom sing. and acc. and abl sing. and plur.), m    [2 NV-], a nodding, nod: id significare nutu: nutu finire disceptationem, L.: nutu tremefecit Olympum, V.: nutu signa remittis, O.— A hint, intimation: an mihi nutus tuus non faceret fidem?— A tendency, inclination, gravity: terrena suopte nutu in terram ferri: terra in sese nutibus suis conglobata.—Fig., assent, compliance: adnuite nutum numenque vestrum invictum Campanis, L.— Command, will, pleasure: res ad nutum eius facta, Cs.: omnia deorum nutu administrari: contra nutum Naevi: ad nutūs aptus erilīs, H.: nutu Iunonis eunt res, V.: sub nutu atque arbitrio alcuius esse, L.
    * * *
    nod; command, will

    ad nutum -- instantly; with the agreement of

    Latin-English dictionary > nūtus

  • 74 offēnsiō

        offēnsiō ōnis, f    [offendo], a striking against, tripping, stumbling: pedes.— A projection: nihil offensionis habere, no roughness.—Fig., disfavor, aversion, disgust, dislike, hatred, discredit, bad reputation: offensionem vitat aequabilitate decernendi: in odium offensionemque populi R. inruere: offensionem aurium merere, i. e. deserve to be heard with displeasure, L.: habere ad res certas vitiosam offensionem: mihi maiori offensioni esse quam delectationi, give me more vexation than pleasure. —A complaint, indisposition, accident, misfortune, mishap, failure: corporum offensiones: habet enim nihil quod in offensione deperdat, i. e. if he loses his cause: non offensiones belli, sed victoriae, defeats: offensionum et repulsarum ignominia, i. e. rude refusals.
    * * *
    displeasure; accident

    Latin-English dictionary > offēnsiō

  • 75 per-lubenter

        per-lubenter adv.    [perlibens], very willingly, with great pleasure.

    Latin-English dictionary > per-lubenter

  • 76 solūtē

        solūtē adv. with comp.    [solutus], without constraint, freely, at pleasure: dicere, i. e. fluently: volvere sententias: solutius eloqui, more fluently, Ta.— Without discipline, disorderly, negligently: solute ac neglegenter habiti sunt (exercitūs), L.: in stationibus solute ac neglegenter agentes, L.— Without vigor, weakly: alqd tam solute agere.

    Latin-English dictionary > solūtē

  • 77 adamo

    to fall in love with, find pleasure in.

    Latin-English dictionary of medieval > adamo

  • 78 consecutio

    consĕcūtĭo (also consĕquūtĭo), ōnis, f. [consequor] (several times in Cic. as a philos. and rhet. t. t., elsewhere perh. only in late Lat.)
    I.
    In philos. lang., an effect, consequence:

    ipsa detractio molestiae consecutionem adfert voluptatis,

    has pleasure as a consequence, Cic. Fin. 1, 11, 37; id. de Or. 3, 29, 113:

    simplex autem conclusio ex necessariā consecutione conficitur,

    id. Inv 1, 29, 45, id. Top. 13, 53 al.— Plur.:

    causas rerum et consecutiones videre,

    Cic. Fin. 2, 14, 45.—
    * II.
    In rhet. lang., the proper following of one thing after another, order, connection, sequence:

    verborum... ne generibus, numeris, temporibus, personis, casibus perturbetur oratio,

    Cic. Part. Or. 6, 18.—
    III.
    An acquiring, obtaining, attainment ( = adeptio; eccl. Lat.); with gen. obj.:

    baptismi,

    Tert. Bapt. 18 fin.:

    resurrectionis,

    id. Res. Carn. 52.

    Lewis & Short latin dictionary > consecutio

  • 79 consequutio

    consĕcūtĭo (also consĕquūtĭo), ōnis, f. [consequor] (several times in Cic. as a philos. and rhet. t. t., elsewhere perh. only in late Lat.)
    I.
    In philos. lang., an effect, consequence:

    ipsa detractio molestiae consecutionem adfert voluptatis,

    has pleasure as a consequence, Cic. Fin. 1, 11, 37; id. de Or. 3, 29, 113:

    simplex autem conclusio ex necessariā consecutione conficitur,

    id. Inv 1, 29, 45, id. Top. 13, 53 al.— Plur.:

    causas rerum et consecutiones videre,

    Cic. Fin. 2, 14, 45.—
    * II.
    In rhet. lang., the proper following of one thing after another, order, connection, sequence:

    verborum... ne generibus, numeris, temporibus, personis, casibus perturbetur oratio,

    Cic. Part. Or. 6, 18.—
    III.
    An acquiring, obtaining, attainment ( = adeptio; eccl. Lat.); with gen. obj.:

    baptismi,

    Tert. Bapt. 18 fin.:

    resurrectionis,

    id. Res. Carn. 52.

    Lewis & Short latin dictionary > consequutio

  • 80 delectatio

    dēlectātĭo, ōnis, f. [id.], a delighting, delight, pleasure, amusement (freq. and good prose): delectatio voluptas suavitate auditus animum deleniens, etc., Cic. Tusc. 4, 9:

    homo videndi et audiendi delectatione ducitur,

    id. Off. 1, 30; so,

    conviviorum,

    id. de Sen. 13, 45. More freq. without gen.:

    mira quaedam in cognoscendo suavitas et delectatio,

    Cic. de Or. 1, 43, 193; so,

    jucunditas delectatioque,

    id. ib. 3, 38, 155;

    with voluptas,

    id. Fam. 9, 24, 2:

    (doctrina et literae), quae secundis rebus delectationem modo habere, videbantur, nunc vero etiam salutem,

    id. ib. 6, 12 fin.:

    gratiam et delectationem afferunt,

    Quint. 2, 13, 11; 9, 4, 9 et saep.; Ter. Heaut. 5, 2, 34:

    in amicitia,

    Vulg. Sap. 8, 18.—In plural, Cic. Mur. 19, 39 al.—
    II.
    As medic. t. t., a straining, effort, tenesmus (late Lat.):

    frequens ventris egerendi,

    Cael. Aur. Tard. 4, 6, 88; 4, 3, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > delectatio

См. также в других словарях:

  • with pleasure — GLADLY, willingly, happily, readily; by all means, of course; archaic fain. → pleasure * * * with pleasure spoken formal phrase used for saying that you are happy to do something when someone makes a request ‘Could you give me a lift home?’ ‘With …   Useful english dictionary

  • with pleasure — certainly I can give you a ride, with pleasure Syn: gladly, willingly, happily, readily; by all means, of course; archaic fain …   Thesaurus of popular words

  • with pleasure — spoken formal used for saying that you are happy to do something when someone makes a request Could you give me a lift home? With pleasure …   English dictionary

  • with pleasure — willingly, happily, gladly, with great desire …   English contemporary dictionary

  • with pleasure — adverb /wɪθ.plɛ.ʒʌr/ Willingly; without argument …   Wiktionary

  • mix business with pleasure — phrase to combine work with social activities I don’t normally like to mix business with pleasure. Thesaurus: to spend time with friendssynonym Main entry: mix …   Useful english dictionary

  • mix business with pleasure —    When people mix business with pleasure, they combine work and leisure or social activities.     Seminars or training sessions that include leisure activities are a good way of mixing business and pleasure …   English Idioms & idiomatic expressions

  • mix business with pleasure — to combine work with social activities I don t normally like to mix business with pleasure …   English dictionary

  • Mixing Business with Pleasure — is the first full length album by Kids on TV, released in 2007 on Blocks Recording Club. Track listing Breakdance Hunx (Market Value Mix) A Song for Holly Woodlawn Cockwolves We Don t Have to Take Our Clothes Off (originally performed by Jermaine …   Wikipedia

  • mix business with pleasure — to combine work and social activities. Weekend getaways that allow you to mix business with pleasure have become fashionable …   New idioms dictionary

  • with — W1S1 [wıð, wıθ] prep [: Old English; Origin: against, from, with ] 1.) used to say that two or more people or things are together in the same place ▪ I saw Bob in town with his girlfriend. ▪ Put this bag with the others. ▪ I always wear these… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»