-
1 wilfulness
wilfulness /ˈwɪlflnəs/n. [u]1 caparbietà; cocciutaggine, ostinazione; testardaggine2 (leg.) intenzionalità; premeditazione; dolosità. -
2 wilfulness
-
3 wilfulness
-
4 wilfulness
(b) (obstinacy) obstination f, entêtement m -
5 wilfulness
------------------------------------------------------------[English Word] wilfulness[Swahili Word] potoe[Swahili Plural] potoe[Part of Speech] noun[Class] 9/10[Note] rare------------------------------------------------------------[English Word] wilfulness[Swahili Word] potovu[Swahili Plural] potovu[Part of Speech] noun[Class] 9/10------------------------------------------------------------[English Word] wilfulness[Swahili Word] utundu[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------ -
6 wilfulness
-
7 wilfulness
wil·ful·ness, AM will·ful·ness[ˈwɪlfəlnəs]n no pl* * *(US) ['wIlfUlnIs]n* * *2. Eigenwille m, -sinn m, Halsstarrigkeit f -
8 wilfulness
-
9 wilfulness
Большой англо-русский и русско-английский словарь > wilfulness
-
10 wilfulness
Общая лексика: своеволие, своенравие -
11 wilfulness
-
12 wilfulness
['wil·ful·ness || 'wɪlfʊlnɪs]◙ n. כוונה, כוונת-זדון; עיקשות; נחישות* * *◙ תושיחנ ;תושקיע ;ןודז-תנווכ,הנווכ◄ -
13 wilfulness
(US)['wɪlfʊlnɪs] N1) (=obstinacy) testarudez f, terquedad f2) (=premeditation) lo intencionado, lo premeditado -
14 wilfulness
subst. \/ˈwɪlf(ʊ)lnəs\/egensindighet -
15 wilfulness
-
16 wilfulness
n.chaalaaki / daGHa baazi / dhoka baazi / fareyb / Hiilah parwari / makkar -
17 wilfulness
n. inatçılık, kasıtlılık -
18 wilfulness
n. inatçılık, kasıtlılık -
19 wilfulness
خودرايي،خودسري،تعمد -
20 wilfulness
n. eigenzinnig, halsstarrig; moedwillig; met voorbedachte rade gepleegd
См. также в других словарях:
Wilfulness — Wilful Wil ful, a., Wilfully Wil ful*ly, adv., Wilfulness Wil ful*ness, n. See {Willful}, {Willfully}, and {Willfulness}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
wilfulness — wilful (US also willful) ► ADJECTIVE 1) intentional; deliberate. 2) stubborn and determined. DERIVATIVES wilfully adverb wilfulness noun … English terms dictionary
wilfulness — noun The state or condition of being wilful; stubbornness … Wiktionary
wilfulness — (Roget s Thesaurus II) noun See willfulness … English dictionary for students
wilfulness — wil·ful·ness || wɪlfÊŠlnɪs n. intention, malicious intent; obduracy, tenacity; determination … English contemporary dictionary
wilfulness — wil·ful·ness … English syllables
wilfulness — See: wilful … English dictionary
wilfulness — See wilful … Ballentine's law dictionary
wilfulness — noun the trait of being prone to disobedience and lack of discipline • Syn: ↑unruliness, ↑fractiousness, ↑willfulness • Derivationally related forms: ↑wilful, ↑willful (for: ↑willfulness), ↑ … Useful english dictionary
Arcanum — • An Encyclical Letter on Christian marriage, issued 10 February, 1880, by Leo XIII Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Arcanum Arcanum … Catholic encyclopedia
wilful — [[t]wɪ̱lfʊl[/t]] (in AM, use willful) 1) ADJ: ADJ n (disapproval) If you describe actions or attitudes as wilful, you are critical of them because they are done or expressed deliberately, especially with the intention of causing someone harm.… … English dictionary