-
1 libīdinōsē (lub-)
libīdinōsē (lub-) adv. [libidinosus], at pleasure, by caprice, wilfully, wantonly: quae ille fecerit: in humiliores consulebatur, L. -
2 surdus
surdus adj. with comp, deaf: si surdus sit, varietates vocum noscere possit?: quam mihi nunc surdo narret fabulam, how deaf I am to his talk, T.: Non canimus surdis, are not preaching to the wind, V.: vana surdis auribus canere, L.: narrare asello Fabellam surdo, H.—Wilfully deaf, not listening, heedless, inattentive, regardless, insensible, inexorable, averse, reluctant: orando surdas iam aurīs reddideras mihi, T.: ad id aures, L.: non surdus iudex: ad mea munera, O.: ad omnia solacia aures, L.: mens, O.: scopulis surdior, H.: Non saxa surdiora navitis, H.—Not understanding, dull, inappreciative: in horum sermone: undae, O.—Unheard, noiseless, silent, still, mute, dumb: bucina, Iu.: Non erit officii gratia surda tui, unsung, O.: quos diri conscia facti mens surdo verbere caedit, secret, Iu.* * *surda, surdum ADJdeaf, unresponsive to what is said; falling on deaf ears; muffled, muted -
3 suscipiō (succip-)
suscipiō (succip-) cēpī, ceptus, ere [subs (see sub)+capio], to take, catch, take up, lift up, receive: dominam ruentem, V.: cruorem pateris, V.—Of the state, to receive, admit, take as a citizen: in populi R. civitatem susceptus.—(Because a father by taking up the new-born child formally acknowledged it), to take up, acknowledge, recognize, bring up as one's own: simul atque editi in lucem et suscepti sumus: puerum, T.—Of children, to get, beget, bear, have: quā (uxore) filiam Suscepit, T.: ex libertini filiā liberos: si qua mihi de te suscepta fuisset suboles, V.—Fig., to undertake, assume, begin, incur, enter upon (voluntarily): aut inimicitias aut laborem: personā viri boni susceptā: pacis patrocinium: aes alienum amicorum: prodigia, L.: quae si suscipiamus, undertake to prove: sibi legationem ad civitates, take upon himself, Cs.: mihi auctoritatem patriam.— To undergo, submit to, incur, bear, accept, suffer: invidia conservandā re p. suscepta: apud populos invidiam: poenam nullam suo dignam scelere: in se scelus, i. e. wilfully incur guilt: in se istius culpam crimenque.—With ut and subj, to allow, admit: suscepit vita hominum consuetudoque communis, ut, etc.—In conversation, to take up (the subject), answer: Suscipit Anchises atque ordine singula pandit, V. -
4 lacunar
lăcūnar, āris (nom. lacūnārĭum, Isid. Orig. 15, 8, 6; gen. plur. lacunariorum for lacunarium, Vitr. 4, 3, 1 al.; dat. plur. lacunariis, id. 5, 2), n. [lacuna], a wainscoted and gilded ceiling of an unvaulted chamber, a panel-ceiling, a ceiling (so called from its sunken spaces;II.class.),
Vitr. 7, 2:non ebur neque aureum Mea renidet in domo lacunar,
Hor. C. 2, 18, 2:gladium e lacunari seta equina aptum demitti jussit,
Cic. Tusc. 5, 21, 62: primus lacunaria pingere instituit (Polygnotus), Plin. 35, 11, 40, § 124.—Prov.:spectare lacunar,
to gaze at the ceiling, to be wilfully blind, Juv. 1, 56.—Plur.: lăcūnārĭa, ōrum (-arium, App. Flor. 18, p. 83), n., panels of the under surface of a cornice, Vitr. 4, 3, 1; 7, 2, 2; 5, 2, 1; Plin. 35, 11, 40, § 124. -
5 lacunaria
lăcūnar, āris (nom. lacūnārĭum, Isid. Orig. 15, 8, 6; gen. plur. lacunariorum for lacunarium, Vitr. 4, 3, 1 al.; dat. plur. lacunariis, id. 5, 2), n. [lacuna], a wainscoted and gilded ceiling of an unvaulted chamber, a panel-ceiling, a ceiling (so called from its sunken spaces;II.class.),
Vitr. 7, 2:non ebur neque aureum Mea renidet in domo lacunar,
Hor. C. 2, 18, 2:gladium e lacunari seta equina aptum demitti jussit,
Cic. Tusc. 5, 21, 62: primus lacunaria pingere instituit (Polygnotus), Plin. 35, 11, 40, § 124.—Prov.:spectare lacunar,
to gaze at the ceiling, to be wilfully blind, Juv. 1, 56.—Plur.: lăcūnārĭa, ōrum (-arium, App. Flor. 18, p. 83), n., panels of the under surface of a cornice, Vitr. 4, 3, 1; 7, 2, 2; 5, 2, 1; Plin. 35, 11, 40, § 124. -
6 libidinosus
lĭbīdĭnōsus ( lŭbīd-), a, um, adj. [libido], full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.I.Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.):II.homo libidinosissimus,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius,
id. Pis. 27, 66:libidinosior es quam ullus spado,
Quint. 6, 3, 64:caper,
lecherous, Hor. Epod. 10, 23.—Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87:libidinosae voluptates,
id. Fin. 1, 18, 59:libidinosa et intemperans adulescentia,
id. de Sen. 9, 29:fortuna varia et libidinosa,
Sen. Cons. ad Marc. 10:pretia,
extravagant, Col. 10 praef. §2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare,
Val. Max. 8, 2, 2. —Of speech, licentious, wanton:eloquentia,
Quint. 5, 12, 20.—In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.):libidinosus eloquentiae et gloriae,
Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13:suae sapientiae,
id. Res. Carn. 32.—Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē, according to one's pleasure or caprice, wilfully, wantonly:quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit,
Cic. Div. in Caecil. 12, 38:ne quid libidinose aut facias aut cogites,
id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63:libidinose crudeliterque consulere in aliquem,
Liv. 3, 63.— Comp.:libidinosius saevire,
Tert. Monog. 16 fin. -
7 lubidinosus
lĭbīdĭnōsus ( lŭbīd-), a, um, adj. [libido], full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.I.Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.):II.homo libidinosissimus,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius,
id. Pis. 27, 66:libidinosior es quam ullus spado,
Quint. 6, 3, 64:caper,
lecherous, Hor. Epod. 10, 23.—Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87:libidinosae voluptates,
id. Fin. 1, 18, 59:libidinosa et intemperans adulescentia,
id. de Sen. 9, 29:fortuna varia et libidinosa,
Sen. Cons. ad Marc. 10:pretia,
extravagant, Col. 10 praef. §2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare,
Val. Max. 8, 2, 2. —Of speech, licentious, wanton:eloquentia,
Quint. 5, 12, 20.—In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.):libidinosus eloquentiae et gloriae,
Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13:suae sapientiae,
id. Res. Carn. 32.—Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē, according to one's pleasure or caprice, wilfully, wantonly:quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit,
Cic. Div. in Caecil. 12, 38:ne quid libidinose aut facias aut cogites,
id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63:libidinose crudeliterque consulere in aliquem,
Liv. 3, 63.— Comp.:libidinosius saevire,
Tert. Monog. 16 fin. -
8 suscipio
suscĭpĭo (sometimes succĭpĭo; cf. Serv. Verg. A. 1, 175 and 144; Vel. Long. p. 2226 P.), cēpi, ceptum, 3, v. a. [sus, a contraction of subs, for sub; v. sub fin., and capio], qs. to take hold of in order to support, i. e. to take or catch up, to take upon one.I. A.Lit.:B.quid loquar lapideas moles, quibus porticus suscipimus,
Sen. Ep. 90, 26:theatrum fulturis ab substructionibus,
Plin. Ep. 10, 38, 2:latera puteorum structurā,
Pall. Aug. 9, 2:labentem domum,
Sen. Ben. 6, 15, 5: balnea suscepta crepidine, supported, resting on, etc., Stat. S. 1, 3, 43:habenas,
Sen. Troad. 728.—Trop.1.To support, defend:2.famam defuncti pudoremque,
Plin. Ep. 2, 4, 2:qui temere nocentis reos susciperet,
Quint. 11, 1, 74:cum periculo suscepti litigatoris,
id. 2, 12, 4. —To take upon one, undertake, assume, begin, incur, enter upon (esp. when done voluntarily and as a favor; recipio, when done as a duty or under an obligation).(α).Of actions, obligations, etc. (class. and freq.):(β).aut inimicitias aut laborem aut sumptus suscipere nolunt,
Cic. Off. 1, 9, 28:inimicitias,
Ter. Hec. 2, 1, 34; Nep. Pelop. 1, 3; cf. Cic. Lael. 21, 77:personā susceptā viri boni,
id. Clu. 36, 101:honestam rem actionemve,
id. Lael. 13, 47:bellum,
id. Leg. 2, 14, 34; id. Rep. 3, 23, 35; id. Off. 1, 11, 35; Caes. B. G. 1, 16; 7, 37 al.:rei publicae partem,
Cic. Rep. 1, 6, 10; id. Mil. 15, 40:causam populi,
id. Rep. 4, 8, 27:patrocinium improbitatis, etc.,
id. ib. 3, 5, 8; id. de Or. 3, 17, 63:negotium,
id. Cat. 3, 2, 5:iter Asiaticum,
id. Att. 4, 15, 2:omnia alter pro altero suscipiet,
id. Lael. 22, 82:aes alienum amicorum,
id. Off. 2, 16, 56:cum inaudita ac nefaria sacra susceperis,
id. Vatin. 6, 14: porcam praecidaneam, Varr. ap. Non. 163, 21:pulvinar,
Liv. 5, 52, 6:prodigia (with curare),
id. 1, 20:votum,
Plaut. Am. 1, 1, 75; Liv. 27, 45, 8; Ov. F. 6, 246:disputationem de re publicā,
Cic. Rep. 1, 7, 12; cf. id. Off. 1, 2, 7:nec enim hoc suscepi, ut, etc., tamquam magister persequerer omnia,
id. Rep. 1, 24, 38:permagnum quiddam,
id. de Or. 1, 22, 103:quae si suscipiamus,
undertake to prove, id. Div. 2, 40, 84; so with obj.-clause:qui suscipiant, posse animum manere corpore vacantem, etc.,
id. Tusc. 1, 32, 78.— Rarely with dat. of reflex. pron.:legationem ad civitates sibi,
Caes. B. G. 1, 3; cf.:tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 58, § 152:mihi auctoritatem patriam severitatemque suscipio,
id. Cael. 16, 37.—Of feelings, experiences, etc., to undergo, submit to, bear, accept:II. A.morbos durumque dolorem,
Lucr. 3, 460; so,dolorem,
Cic. Tusc. 1, 46, 111:dolorem gemitumque,
id. Vatin. 8, 19:invidiam atque offensionem apud populos,
id. Verr. 2, 2, 55, § 137:odium,
id. Att. 6, 1, 25:molestiam,
id. Caecin. 6, 17.—With in and acc.:miserius qui suscipit in se scelus quam si qui alterius facinus subire cogitur,
i. e. wilfully incurs guilt, Cic. Phil. 11, 4, 9; cf.:si esset inventus, qui in se suscipere istius culpam crimenque cuperet,
id. Verr. 2, 4, 42, § 91:negotiatoribus Claudius certa lucra proposuit, suscepto in se damno, si cui, etc.,
Suet. Claud. 18. —In gen. (so only poet. and in post-Aug. prose):B.sol aeternam suscepit lampada mundi,
to catch up, Lucr. 5, 402:dominam ruentem,
Verg. A. 11, 806:suscipiunt famulae,
id. ib. 4, 391:cruorem pateris,
id. ib. 6, 249; cf.:cava suscepto flumine palma sat est,
Prop. 4 (5), 9, 36 (al. succepto):ignem foliis,
Verg. A. 1, 175. —In partic.1.To take up a new-born child from the ground; hence, to acknowledge, recognize, bring up as one ' s own (class.; cf.b.tollo): simul atque editi in lucem et suscepti sumus,
Cic. Tusc. 3, 1, 2:puerum,
Ter. And. 2, 3, 27:haec ad te die natali meo scripsi, quo utinam susceptus non essem!
Cic. Att. 11, 9, 3.—In gen., to get, beget, or bear children:2.filia, quam ex te suscepi,
Plaut. Ep. 4, 1, 34: filiam ex uxore, Ter. Phorm. 5, 7 (8), 50:liberos ex libertini filiā,
Cic. Phil. 3, 6, 17; cf. Ter. Phorm. 5, 7 (8), 74:inde filiam,
id. ib. 5, 8 (9), 18:susceperas liberos non solum tibi, sed etiam patriae,
Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161:si qua mihi de te suscepta fuisset Ante fugam suboles,
Verg. A. 4, 327; Vulg. Judic. 11, 2.—To take, receive, as a citizen, under one's protection, as a pupil, etc. (rare but class.):3. C.Cato cum esset Tusculi natus, in populi Romani civitatem susceptus est,
Cic. Leg. 2, 2, 5: suscipe me totum, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1:suscepi candidatum,
Plin. Ep. 6, 6, 9:susceptos a se discipulos,
Quint. 2, 5, 1; 11, 1, 55:pancratiasten docendum,
id. 2, 8, 13:aliquos erudiendos,
id. 2, 8, 1.—Trop.:2.suscepit vita hominum consuetudoque communis, ut, etc.,
has allowed, admitted, Cic. N. D. 2, 24, 62.—To take up, resume, continue a speech, answer:suscipit Stolo: Tu, inquit, invides, etc.,
Varr. R. R. 1, 2, 24; cf.:ad quod... sermonem suscipit Polus,
Quint. 2, 15, 28; Verg. A. 6, 723; App. M. 4, p. 150, 8; 9, p. 227, 12. —Hence, P. a. as subst.: susceptum, i, n., an undertaking:susceptaque magna labore Crescere difficili,
Ov. M. 11, 200.
См. также в других словарях:
wilfully — adv. Wilfully/willfully is used with these adjectives: ↑blind, ↑ignorant, ↑obscure, ↑perverse Wilfully/willfully is used with these verbs: ↑ignore, ↑misinterpret, ↑neglect, ↑obstruct … Collocations dictionary
Wilfully — Wilful Wil ful, a., Wilfully Wil ful*ly, adv., Wilfulness Wil ful*ness, n. See {Willful}, {Willfully}, and {Willfulness}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
wilfully — adverb /ˈwɪlfəli/ Deliberately, on purpose; maliciously. Why then dost thou, O man, that of them all / Art Lord, and eke of nature Soueraine, / Wilfully make thy selfe a wretched thrall [...]? … Wiktionary
wilfully — wilful (US also willful) ► ADJECTIVE 1) intentional; deliberate. 2) stubborn and determined. DERIVATIVES wilfully adverb wilfulness noun … English terms dictionary
wilfully and knowingly — A term characterizing the offense of obstruction of highway. Some courts hold that a person may be guilty of wilfully and knowingly obstructing a public road where he actively participates in the doing of the act which results in the obstruction … Ballentine's law dictionary
wilfully adv — I ve read all Shakespeare s works, said Tom wilfully … English expressions
wilfully and maliciously — A technical word in an indictment or information. 27 Am J1st Indict § 67. See maliciously; wilfully … Ballentine's law dictionary
wilfully and unlawfully — A technical word in an indictment or information. 27 Am J1st Indict § 67. See unlawfully; wilfully … Ballentine's law dictionary
wilfully misapply — Not the equivalent of embezzle. As the expression is used in an embezzlement statute making it an offense wilfully to misapply funds, the words have no settled technical meaning, such as the word embezzle has in the statutes or the words steal,… … Ballentine's law dictionary
wilfully — (Roget s Thesaurus II) adverb See willfully … English dictionary for students
wilfully — adv. == without a cause. Ps. xxxiv. 7; lxviii. 5 … Oldest English Words