-
1 wielbić
глаг.• боготворить• восхвалять• восхищаться• обожать• обожествлять• поклоняться• преклоняться• славить* * *wielb|ić\wielbićj, \wielbićony несов. 1. kogo-co поклоняться кому-чему, обожать кого-что;2. книжн. славить, прославлять+2. wysławiać
* * *wielbj, wielbony несов.2) книжн. сла́вить, прославля́тьSyn:wysławiać 2) -
2 chwalić
глаг.• воспевать• восхвалять• похвалить• превозносить• расхваливать• расхвалить• славить• хвалить• хвастать• хвастаться* * *chwal|ić\chwalićony несов. 1. хвалить;2. славить, прославлять; ● \chwalić sobie coś быть довольным чём-л.+1. wychwalać 2. sławić, wielbić
* * *chwalony несов.1) хвали́ть2) сла́вить, прославля́ть•Syn: -
3 czcić
глаг.• поклоняться* * *czczę, czcij, czczony несов. 1. kogo-co чтить, почитать кот-что; поклоняться кому-чему;2. (śuńętowaó) праздновать, отмечать; \czcić rocznicę праздновать годовщину+1. wielbić 2. obchodzić
* * *czczę, czcij, czczony несов.2) ( świętować) пра́здновать, отмеча́тьczcić rocznicę — пра́здновать годовщи́ну
Syn: -
4 ubóstwiać
глаг.• боготворить• обожать• обожествлять• поклоняться• преклоняться* * *ubóstwia|ć\ubóstwiaćny несов. kogo-co 1. обожествлять кого-что;2. обожать кого-что; преклоняться перед кем-чем, боготворить кого-что+2. czcić, wielbić, uwielbiać
* * *ubóstwiany несов. kogo-co1) обожествля́ть кого-что2) обожа́ть кого-что; преклоня́ться перед кем-чем, боготвори́ть кого-чтоSyn:
См. также в других словарях:
wielbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wielbićbię, wielbićbi, wielbićbij, wielbićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} otaczać kogoś lub coś czcią, wzniosłą miłością; uwielbiać, ubóstwiać, czcić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielbić poezję, sztukę, przygodę. Wielbić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wielbić — ndk VIa, wielbićbię, wielbićbisz, wielbićbij, wielbićbił, wielbićbiony 1. «otaczać kogoś czcią i miłością; uwielbiać» Wielbić wybrankę swego serca. Wielbić piękno przyrody. 2. przestarz. «wysławiać, wychwalać» … Słownik języka polskiego
adorować — ndk IV, adorowaćruję, adorowaćrujesz, adorowaćruj, adorowaćował, adorowaćowany 1. «otaczać kogoś, rzadziej coś uwielbieniem, przejawiać zachwyt wobec kogoś; wielbić» Adorować dziewczynę. 2. rel. «oddawać cześć Bogu lub przedmiotom kultu… … Słownik języka polskiego
chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ … Słownik języka polskiego
czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia … Słownik języka polskiego
gloryfikować — ndk IV, gloryfikowaćkuję, gloryfikowaćkujesz, gloryfikowaćkuj, gloryfikowaćował, gloryfikowaćowany «przypisywać komuś lub czemuś niezwykłą wartość, cechy godne najwyższych pochwał, uwielbienia; wysławiać, wychwalać, wielbić» Gloryfikować… … Słownik języka polskiego
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… … Słownik języka polskiego
ubóstwiać — ndk I, ubóstwiaćam, ubóstwiaćasz, ubóstwiaćają, ubóstwiaćaj, ubóstwiaćał, ubóstwiaćany ubóstwić dk VIa, ubóstwiaćwię, ubóstwiaćwisz, ubóstwiaćwij, ubóstwiaćwił, ubóstwiaćwiony 1. tylko ndk «czcić, wielbić, uwielbiać, zachwycać się» Ubóstwiać… … Słownik języka polskiego
wyśpiewać — dk I, wyśpiewaćam, wyśpiewaćasz, wyśpiewaćają, wyśpiewaćaj, wyśpiewaćał, wyśpiewaćany wyśpiewywać ndk VIIIa, wyśpiewaćśpiewuję, wyśpiewaćśpiewujesz, wyśpiewaćśpiewuj, wyśpiewaćywał, wyśpiewaćywany 1. «wykonać utwór muzyczny śpiewając; odśpiewać,… … Słownik języka polskiego
adorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, adorowaćruję, adorowaćruje, adorowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnosić się do kogoś z podziwem, wyrażać zachwyt pod czyimś adresem; ubóstwiać, wielbić : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
