Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

weariness

  • 21 adfatim

    affătim (also adf-), adv. [Serv. ad Verg. A. 1, 123, cites fatim = abundanter; cf.: fatiscor, defatiscor, fatigo; Corss. Ausspr. I. p. 158, refers fatim to the same root as chatis, chêros].
    I.
    To satisfaction, sufficiently, abundantly, enough (so that one desires no more, therefore subjective; while satis signifies sufficient, so that one needs nothing more, therefore objective, Doed. Syn. I. p. 108 sq.): adfatim edi, bibi, lusi, Liv. Andron. ap. Paul. ex Fest. p. 11 Müll., after Hom. Od. 15, 372 (Com. Rel. p. 4 Rib.):

    edas de alieno quantum velis, usque adfatim,

    till you have enough, Plaut. Poen. 3, 1, 31: miseria una uni quidem homini est adfatim, id. Trin. 5, 2, 61 (where adfatim, as sometimes also satis, abunde, frustra, is constr. as an adj.):

    eisdem seminibus homines adfatim vescuntur,

    Cic. N. D. 2, 51:

    adfatim satiata (aquila),

    id. Tusc. 2, 10, 24:

    adfatim satisfacere alicui,

    id. Att. 2, 16:

    parare commeatum adfatim,

    Sall. J. 43:

    de cytiso adfatim diximus,

    Plin. 18, 16, 43, § 148.—Acc. to Fest. p. 11, Terence uses it (in a passage not now extant) for ad lassitudinem, to weariness, satiety, which may be derived from the etym. above given.—Sometimes, like abunde and satis, as subst. with gen.; v. Roby, §§

    1294, 1296, and Rudd. II. p. 317: divitiarum adfatim est,

    Plaut. Mil. 4, 1, 33:

    hominum,

    id. Men. 3, 1, 10:

    copiarum,

    Liv. 34, 37:

    vini,

    Just. 1, 8.—
    II.
    In later Lat. before an adj. (cf. abunde), sufficiently, enough:

    adfatim onustus,

    App. M. 9, p. 221, 31 Elm.:

    feminae adfatim multae,

    Amm. 14, 6.
    The poet and gram.
    Annianus, in Gell. 7, 7, 1, accented the word a/dfatim, while at an earlier period it was pronounced adfa/tim, since it was considered as two words; cf. Doed. Syn. I. p. 110.

    Lewis & Short latin dictionary > adfatim

  • 22 affatim

    affătim (also adf-), adv. [Serv. ad Verg. A. 1, 123, cites fatim = abundanter; cf.: fatiscor, defatiscor, fatigo; Corss. Ausspr. I. p. 158, refers fatim to the same root as chatis, chêros].
    I.
    To satisfaction, sufficiently, abundantly, enough (so that one desires no more, therefore subjective; while satis signifies sufficient, so that one needs nothing more, therefore objective, Doed. Syn. I. p. 108 sq.): adfatim edi, bibi, lusi, Liv. Andron. ap. Paul. ex Fest. p. 11 Müll., after Hom. Od. 15, 372 (Com. Rel. p. 4 Rib.):

    edas de alieno quantum velis, usque adfatim,

    till you have enough, Plaut. Poen. 3, 1, 31: miseria una uni quidem homini est adfatim, id. Trin. 5, 2, 61 (where adfatim, as sometimes also satis, abunde, frustra, is constr. as an adj.):

    eisdem seminibus homines adfatim vescuntur,

    Cic. N. D. 2, 51:

    adfatim satiata (aquila),

    id. Tusc. 2, 10, 24:

    adfatim satisfacere alicui,

    id. Att. 2, 16:

    parare commeatum adfatim,

    Sall. J. 43:

    de cytiso adfatim diximus,

    Plin. 18, 16, 43, § 148.—Acc. to Fest. p. 11, Terence uses it (in a passage not now extant) for ad lassitudinem, to weariness, satiety, which may be derived from the etym. above given.—Sometimes, like abunde and satis, as subst. with gen.; v. Roby, §§

    1294, 1296, and Rudd. II. p. 317: divitiarum adfatim est,

    Plaut. Mil. 4, 1, 33:

    hominum,

    id. Men. 3, 1, 10:

    copiarum,

    Liv. 34, 37:

    vini,

    Just. 1, 8.—
    II.
    In later Lat. before an adj. (cf. abunde), sufficiently, enough:

    adfatim onustus,

    App. M. 9, p. 221, 31 Elm.:

    feminae adfatim multae,

    Amm. 14, 6.
    The poet and gram.
    Annianus, in Gell. 7, 7, 1, accented the word a/dfatim, while at an earlier period it was pronounced adfa/tim, since it was considered as two words; cf. Doed. Syn. I. p. 110.

    Lewis & Short latin dictionary > affatim

  • 23 defatigatio

    dēfătīgātĭo or defĕt-, ōnis, f. [defatigo].
    I.
    Act., a wearying, tiring out, fatiguing, Hirt. B. G. 8, 27, 4; Cic. Sen. 23, 86; id. de Or. 3, 44; id. N. D. 2, 23, 59.—
    II.
    Pass., weariness, fatigue, exhaustion, Caes. B. G. 3, 19, 3; Auct. Her. 1, 17, 27; Cic. Phil. 5, 7, 20; id. Sen. 11, 36 al.

    Lewis & Short latin dictionary > defatigatio

  • 24 defetigatio

    dēfătīgātĭo or defĕt-, ōnis, f. [defatigo].
    I.
    Act., a wearying, tiring out, fatiguing, Hirt. B. G. 8, 27, 4; Cic. Sen. 23, 86; id. de Or. 3, 44; id. N. D. 2, 23, 59.—
    II.
    Pass., weariness, fatigue, exhaustion, Caes. B. G. 3, 19, 3; Auct. Her. 1, 17, 27; Cic. Phil. 5, 7, 20; id. Sen. 11, 36 al.

    Lewis & Short latin dictionary > defetigatio

  • 25 defetiscentia

    dēfĕtiscentĭa, ae, f. [defetiscor], weariness, Tert. Anim. 43.

    Lewis & Short latin dictionary > defetiscentia

  • 26 fatigatio

    fătīgātĭo, ōnis, f. [id.], weariness, fatigue (stronger than lassitudo; v. the foll.; perh. not ante-Aug.; but defatigatio in Cic. and Caes.).
    I.
    Prop.:

    exercitationis finis esse debet lassitudo, quae citra fatigationem est,

    Cels. 1, 2:

    equorum atque hominum,

    Liv. 22, 15, 7:

    deficiens dolore et fatigatione,

    Quint. 11, 3, 173:

    sudor et fatigatio,

    id. 11, 3, 147;

    so with sudor,

    id. 1, 2, 31; 1, 12, 11:

    requiescit labor ille, cujus sibi ipsa fatigatio obstabat,

    id. 11, 2, 43; cf. id. 10, 3, 27; Tac. H. 2, 60.—
    II.
    Trop., jeer, banter (post-class.):

    qui cum in auditorio vel levi fatigatione taxaverunt,

    Eutr. 9, 19; Sulp. Sever. Dial. 1, 4 med. —In plur., Sid. Ep. 1, 8.—
    III.
    Concr.:

    fatigationi consulitur,

    the wearied, fatigued, Amm. 24, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > fatigatio

  • 27 languor

    languor, ōris, m. [langueo], faintness, feebleness, weariness, sluggishness, languor, lassitude.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.; cf.: torpor, torpedo, veturnus): ubi saepe ad languorem tua duritia dederis octo validos lictores. Plaut. As. 3, 2, 28:

    haec deambulatio me ad languorem dedit,

    has fatigued me, Ter. Heaut. 4, 6, 3:

    (animus) cum languore corporis nec membris uti nec sensibus potest,

    on account of lassitude of the body, Cic. Div. 2, 62, 128:

    languore militum et vigiliis periculum augetur,

    Caes. B. G. 5, 31.— In plur., Cat. 55, 31.— Transf., of things, of the faintness, paleness of colors, Plin. 37, 9, 46, § 130.— Poet., of the sea, stillness, calmness:

    et maria pigro fixa languore impulit,

    Sen. Agm. 161.—
    B.
    In partic., faintness, weakness, languor proceeding from disease ( poet. and in post-Aug. prose):

    aquosus,

    dropsy, Hor. C. 2, 2, 15:

    languor faucium,

    Suet. Ner. 41:

    in languorem incidit,

    id. Tib. 72:

    ipsum languorem peperit cibus imperfectus,

    Juv. 3, 233:

    vere languores nostros ipse tulit,

    Vulg. Isa. 53, 4:

    a languoribus sanari,

    id. Luc. 6, 18.—
    II.
    Trop., faintness, dulness, sluggishness, apathy, inactivity, listlessness (class.):

    languori se desidiaeque dedere,

    Cic. Off. 1, 34, 123:

    languorem afferre alicui, opp. acuere,

    id. ib. 3, 1, 1; id. Phil. 7, 1, 1:

    bonorum,

    id. Att. 14, 6, 2:

    in languorem vertere,

    Tac. H. 2, 42:

    amantem languor Arguit,

    Hor. Epod. 11, 9; cf. Val. Fl. 7, 194.

    Lewis & Short latin dictionary > languor

  • 28 lassitudo

    lassĭtūdo, ĭnis, f. [id.], faintness, weariness, heaviness, lassitude (class.):

    exercitationis finis esse debet lassitudo, quae citra fatigationem est,

    Cels. 1, 2:

    omnia membra lassitudo mihi tenet,

    Plaut. Stich. 2, 2, 12:

    lassitudinem hercle verba tua mihi addunt,

    id. Merc. 1, 2, 45:

    lassitudinem alicui eximere,

    id. ib. 1, 2, 17:

    sedare,

    id. Bacch. 1, 1, 75:

    illic (in lapicidinis) ibi demumst locus, ubi labore lassitudost exigunda ex corpore,

    id. Capt. 5, 4, 4:

    artius ex lassitudine dormire,

    Cic. Inv. 2, 4, 14:

    nulla lassitudo impedire officium et fidem debet,

    id. Fam. 12, 25, 6:

    nostros vires lassitudine deficiebant,

    Caes. B. C. 2, 41:

    lassitudine confici,

    id. ib. 3, 92 and 95:

    cursu ac lassitudine exanimati,

    id. B. G. 2, 23:

    lassitudine oppressi,

    id. ib. 4, 15:

    timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine sua vincerentur,

    Curt. 3, 7, 9:

    in lassitudine homines proniores sunt ad iracundiam,

    Plin. 22, 24, 51, § 111:

    citra lassitudinem exercere aliquid,

    not to weary, Sen. Ira, 3, 9, 1.—
    (β).
    With gen. subj.:

    lassitudo armorum equitandive,

    Plin. 23, 1, 26, § 52.— Transf., as a term of reproach: lassitudo conservūm, reduviae flagri, that wearies his fellowslaves with stripes, Titin. ap. Fest. p. 270 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > lassitudo

  • 29 murrhacopum

    ‡ †  murrhacŏpum, i, n., = murraakopon, a medicament compounded with myrrh, for removing weariness:

    acopum murrhacopum,

    Not. Tir. p. 160.

    Lewis & Short latin dictionary > murrhacopum

  • 30 sudor

    sūdor, ōris, m. [sudo).
    I.
    Lit., sweat, perspiration: manat ex omni corpore sudor, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 399 Vahl.); Lucr. 6, 944:

    sudor e corpore,

    Cic. Div. 2, 27, 58; cf.: totum sudor habet corpus, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 436 Vahl.):

    sudorem multum consecutum esse audiebamus,

    Cic. de Or. 3, 2, 6:

    Herculis simulacrum multo sudore manavit,

    id. Div. 1, 34, 74:

    sudor fluit undique rivis,

    Verg. A. 5, 200:

    salsusque per artus Sudor iit,

    id. ib. 2, 174:

    gelidus toto manabat corpore sudor,

    id. ib. 3, 175:

    equos Fumantis sudore quatit,

    id. ib. 12, 338:

    cum sudor ad imos Manaret talos,

    Hor. S. 1, 9, 10:

    occupat obsessos sudor mihi frigidus artus,

    Ov. M. 5, 632:

    sudore fluentia multo Bracchia,

    id. ib. 9, 57; Sen. Oedip. 923; id. Troad. 487:

    quibusdam in conspectu populi sudor erumpit,

    id. Ep. 2, 2; 122, 6.—As obj. of verbs:

    sudorem emittere,

    Plin. 7, 18, 18, § 78:

    sudores evocare,

    id. 27, 9, 48, § 72:

    ciere,

    id. 37, 10, 46, § 115:

    facere,

    id. 24, 6, 20, § 30:

    movere,

    id. 24, 11, 60, § 101; Cels. 2, 17:

    elicere,

    id. 2, 17:

    excutere,

    Nep. Eum. 5, 5:

    ducere,

    Scrib. Comp. 217:

    detergere,

    Suet. Ner. 24 init.:

    sistere,

    Plin. 35, 17, 57, § 196:

    sudorem coërcere,

    id. 23, 1, 25, § 50:

    reprimere,

    id. 20, 13, 51, § 142:

    sudores sedare,

    id. 35, 15, 52, § 185:

    inhibere,

    id. 28, 19, 79, § 260.— Plur.:

    sudoribus corpus exinanire,

    Sen. Ep. 108, 16:

    sudores exsistere toto corpore,

    Lucr. 3, 154:

    caeli,

    honey-dew, Plin. 11, 12, 12, § 30.—
    B.
    Transf., of any liquid or moisture ( poet. and in post-Aug. prose;

    syn. umor): maris,

    Lucr. 2, 465:

    smyrnae,

    id. 2, 504:

    veneni,

    Ov. M. 2, 198:

    picis (with liquor),

    Plin. 16, 11, 21, § 52:

    lapidis,

    id. 35, 15, 52, § 186:

    argentum quod exit a fornace sudorem vocant,

    id. 33, 4, 21, § 69; cf. Sen. Q. N. 3, 15 fin.; Vitr. 8, 1 med.; Dig. 43, 19, 1 med.
    II.
    Trop. (cf. sudo, I. B.), sweat, i. e. toil, severe labor, weariness, fatigue (class.; syn.: labor, contentio): Salmacida spolia sine sudore et sanguine, Enn. ap. Cic. Off. 1, 18, 61 (Trag. v. 36 Vahl.):

    victor exercitus, qui suo sudore ac sanguine inde (a Capuā) Samnites depulisset,

    Liv. 7, 38; cf.:

    multo ejus sudore ac labore,

    Cic. Font. 5, 12 (1, 2); Plaut. Merc. 4, 1, 8:

    stilus ille tuus multi sudoris est,

    Cic. de Or. 1, 60, 257:

    sudor circa testimonia,

    Quint. 5, 7, 1; 6, 4, 6:

    summo cum sudore consequi,

    Vell. 2, 128, 3:

    phalerae multo sudore receptae,

    Verg. A. 9, 458:

    creditur Sudoris minimum habere comoedia,

    Hor. Ep. 2, 1, 169: non est viri timere sudorem, Sen. Ep. 31, 7:

    sudore acquirere quod possis sanguine parare,

    Tac. G. 14: et bellicos sudores nostros barbaricae gentes cognoscunt, Just. Inst. prooem. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > sudor

  • 31 taedium

    taedĭum, ii, n. [taedet], weariness, irksomeness, tediousness; loathing, disgust (not freq. till after the Aug. period; perh. not at all in Cic. or Cæs.).
    I.
    Subject.
    (α).
    With gen.:

    rerum adversarum,

    Sall. J. 62, 9:

    belli,

    Liv. 8, 2, 2: confectus taedio puellae, Auct. B. Alex. 23: taedio curarum fessus, Tac. A. 12, 39:

    taedium movere sui,

    id. ib. 13, 2:

    laboris,

    Quint. 2, 2, 6; 12, 3, 11:

    lucis,

    id. 1, 3, 16:

    capere taedium vitae,

    Gell. 7, 18, 11:

    educationis taedium suscipere libenter,

    Plin. Ep. 1, 8, 11.—In plur., Verg. G. 4, 332:

    longi belli,

    Ov. M. 13, 213:

    coepti mei,

    id. ib. 9, 615:

    tui,

    id. A. A. 1, 718.—
    (β).
    Absol.:

    cum oppugnatio obsidentibus prius saepe quam obsessis taedium afferat,

    Liv. 34, 34, 2; so,

    afferre,

    Quint. 5, 12, 8:

    evitare,

    id. 10, 1, 31:

    cum virtutes etiam ipsae taedium pariant, nisi, etc.,

    id. 9, 4, 43:

    supervacua cum taedio dicuntur,

    id. 4, 2, 44:

    esse taedio alicui,

    Plin. Ep. 8, 18, 8:

    sollicitum taedium,

    Hor. C. 1, 14, 17:

    ne te capiant taedia,

    Tib. 1, 4, 16:

    taedium facere,

    Plin. 31, 3, 21, § 34:

    taedio aliquem afficere,

    Tac. A. 6, 7:

    taedia subeunt animos,

    Juv. 7, 34.—
    II.
    Transf., object., loathsomeness, a disgusting, loathsome, or irksome thing, a nuisance (Plinian): vetustas oleo taedium affert, a loathsome, rancid taste, smell, etc., Plin. 15, 2, 3, § 7; 19, 6, 34, § 111; 29, 6, 39, § 141.—In plur.:

    non sunt ea taedia (sc. muscae et culices) in metallis,

    Plin. 34, 18, 50, § 167.

    Lewis & Short latin dictionary > taedium

См. также в других словарях:

  • Weariness — Wea ri*ness, n. The quality or state of being weary or tried; lassitude; exhaustion of strength; fatigue. [1913 Webster] With weariness and wine oppressed. Dryden. [1913 Webster] A man would die, though he were neither valiant nor miserable, only …   The Collaborative International Dictionary of English

  • weariness — [wir′ēnis] n. 1. the condition or quality of being weary; fatigue or tedium 2. something that wearies * * * See wearily. * * * …   Universalium

  • weariness — index inertia, languor, prostration Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • weariness — [wir′ēnis] n. 1. the condition or quality of being weary; fatigue or tedium 2. something that wearies …   English World dictionary

  • weariness — noun ADJECTIVE ▪ great ▪ war VERB + WEARINESS ▪ feel WEARINESS + VERB ▪ overcome sb, overtake sb …   Collocations dictionary

  • Weariness — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Weariness >N GRP: N 1 Sgm: N 1 weariness weariness defatigation| Sgm: N 1 lassitude lassitude &c.(fatigue) 688 Sgm: N 1 drowsiness drowsiness &c. 683 GRP: N 2 Sgm: N 2 disgust disgust …   English dictionary for students

  • weariness — Synonyms and related words: acedia, adynamia, anemia, apathy, atony, blah feeling, bloodlessness, boredness, boredom, brain fag, bromidic, cachexia, cachexy, cowardice, debilitation, debility, dispiritedness, drowsiness, dry, dryasdust, dull,… …   Moby Thesaurus

  • weariness — I (New American Roget s College Thesaurus) Exhaustion Nouns 1. weariness, tiredness, exhaustion, lethargy, lassitude, fatigue; drowsiness, languor, languidness; weakness, faintness. Slang, rack attack, three o clock syndrome. See dejection,… …   English dictionary for students

  • weariness —   Luhi, kunewa.     Weariness is released, there is rest, ku u ka luhi, ua maha (of death) …   English-Hawaiian dictionary

  • weariness — weary ► ADJECTIVE (wearier, weariest) 1) tired. 2) causing tiredness. 3) (often weary of) reluctant to experience any more of. ► VERB (wearies, wearied) 1) …   English terms dictionary

  • weariness — noun temporary loss of strength and energy resulting from hard physical or mental work (Freq. 2) he was hospitalized for extreme fatigue growing fatigue was apparent from the decline in the execution of their athletic skills weariness overcame… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»