wariować

См. также в других словарях:

• wariować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wariowaćriuję, wariowaćriuje {{/stl 8}}– zwariować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać chorobie psychicznej, tracić zmysły, popadać w obłęd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wariować po przeżyciu katastrofy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wariować — ndk IV, wariowaćriuję, wariowaćriujesz, wariowaćriuj, wariowaćował 1. pot. «ulegać chorobie umysłowej, tracić zmysły, dostawać obłędu» 2. pot. «przejawiać jakieś uczucia w sposób nieopanowany; bardzo się czymś denerwować; tracić głowę» Wariować… …   Słownik języka polskiego

• wariować — pot. Wariować za kimś, dla kogoś «nadzwyczajnie kogoś lubić lub kochać, być nim zafascynowanym, tracić głowę z miłości do kogoś»: (...) chłopaki wariują za nią. Roz bezp 1998 …   Słownik frazeologiczny

• bzikować — Wariować; mieć obsesję; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become obsessed, insane, or eccentric; to lose mental stability …   Słownik Polskiego slangu

• fiksować — ndk IV, fiksowaćsuję, fiksowaćsujesz, fiksowaćsuj, fiksowaćował pot. «wariować, szaleć, tracić głowę» Fiksować z radości, ze szczęścia. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• powariować — dk IV, powariowaćriuję, powariowaćriujesz, powariowaćriuj, powariowaćował 1. «o wielu osobach: zwariować, dostać bzika, zachować się po wariacku» Powariowali z radości, z rozpaczy, ze strachu. Całkiem powariowali z tą motoryzacją. 2. «wariować… …   Słownik języka polskiego

• szaleć — ndk III, szalećeję, szalećejesz, szalećej, szalećlał, szalećeli 1. «zwykle pod wpływem silnych uczuć zachowywać się w sposób nieopanowany, gwałtowny; wariować, fiksować» Szaleć z bólu, z miłości, z radości, z rozpaczy, ze szczęścia, z wściekłości …   Słownik języka polskiego

• świrować — ndk IV, świrowaćruję, świrowaćrujesz, świrowaćruj, świrowaćował 1. pot. «tracić rozum, wariować» Świrować ze strachu, z zazdrości. Świrować z nudów. Świrować w zamknięciu. 2. pot. «szaleć, wygłupiać się» …   Słownik języka polskiego

• wariowanie — n I rzecz. od wariować …   Słownik języka polskiego

• głupieć — 1) Wariować; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become stupid or insane 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused …   Słownik Polskiego slangu

• idiocieć — 1) Wariować; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become stupid or insane 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused …   Słownik Polskiego slangu