-
1 walczyć
انكاركردن ; برخورد ; پيكار ; تضاد ; تقل ; تنازع ; جدال ; جنگ ; رزم ; ستيز ; ستيزه ; كشاكش ; كشت ; كشمكش ; كوشيدن ; مبارزه ; مشاجره ; منازعه ; ناسازگاري ; نبد ; نزاع -
2 batali
-
3 makipagaway
walczyć -
4 savaşmak
walczyć; zwalczać -
5 μάχομαι
walczyć czas. -
6 fight
[faɪt] 1. n 2. vt, pt, pp foughtperson, urge walczyć z +instr; cancer, prejudice etc walczyć z +instr, zwalczać (zwalczyć perf); (BOXING) walczyć przeciwko +dat or z +instr3. viwalczyć, bić sięto fight for/against sth — walczyć o coś/z czymś
to fight one's way through a crowd/the undergrowth — przedzierać się (przedrzeć się perf) przez tłum/zarośla
Phrasal Verbs:* * *1. past tense, past participle - fought; verb1) (to act against (someone or something) with physical violence: The two boys are fighting over (= because of) some money they found.) walczyć2) (to resist strongly; to take strong action to prevent: to fight a fire; We must fight against any attempt to deprive us of our freedom.) walczyć3) (to quarrel: His parents were always fighting.) kłócić się2. noun1) (an act of physical violence between people, countries etc: There was a fight going on in the street.) walka, bójka2) (a struggle; action involving effort: the fight for freedom of speech; the fight against disease.) walka3) (the will or strength to resist: There was no fight left in him.) wola, chęć walki4) (a boxing-match.) walka•- fighter- fight back
- fight it out
- fight off
- fight one's way
- fight shy of
- put up a good fight -
7 бороться
глаг.• bić• borykać• mocować• siłować• szamotać• walczyć• wojować• zmagać• zwalczyć* * *brać się za bary, borykać się, łamać się перен., mierzyć się, mocować się, ( z kimś) szamotać się, walczyć, zmagać się, zwalczać -
8 сражаться
глаг.• bić• borykać• mocować• szamotać• walczyć• zmagać• zwalczyć* * *bić się, ścierać się, walczyć -
9 battle
['bætl] 1. n ( MIL) 2. vi* * *['bætl] 1. noun(a fight between opposing armies or individuals: the last battle of the war.) bitwa2. verb(to fight.) walczyć- battleship -
10 fight off
-
11 struggle
['strʌgl] 1. n 2. vito have a struggle to do sth — wkładać (włożyć perf) w coś wiele wysiłku
* * *1. verb1) (to twist violently when trying to free oneself: The child struggled in his arms.) walczyć, wyrywać się2) (to make great efforts or try hard: All his life he has been struggling with illness / against injustice.) zmagać/borykać się3) (to move with difficulty: He struggled out of the hole.) gramolić się2. noun(an act of struggling, or a fight: The struggle for independence was long and hard.) walka -
12 биться
глаг.• bić• drgać• kołatać• lawirować• młócić• naganiać• pobić• pokonać• pokonywać• pulsować• tłuc• ubijać• uderzać• walczyć• walić• zbić• zwalczyć* * *bić się, biedzić się, mordować się, (над чем-л.) męczyć się, mozolić się, porać się, tłuc się, szamotać się, trzepotać się -
13 воевать
-
14 спорить
глаг.• argumentować• dowodzić• dyskutować• dysputować• handryczyć• omawiać• roztrząsać• spierać• sprzeczać• walczyć• wykłócać* * *kłócić się, sprzeczać się, wykłócać się -
15 боротися
borotysjaдієсл.walczyć (за щось, з кимось) -
16 kämpfen
-
17 ringen
-
18 streiten
-
19 aspire
[əs'paɪə(r)]vito aspire to — aspirować do +gen
* * *((usually with to) to try very hard to reach (something difficult, ambitious etc): He aspired to the position of president.) dążyć do, walczyć o -
20 bargain
['bɑːgɪn] 1. n(deal, agreement) umowa f, transakcja f; ( good buy) okazja f2. vito bargain (with sb) — ( negotiate) negocjować (z kimś); ( haggle) targować się (z kimś)
into the bargain — w dodatku, na dodatek
Phrasal Verbs:* * *1. noun1) (something bought cheaply and giving good value for money: This carpet was a real bargain.) okazyjny zakup2) (an agreement made between people: I'll make a bargain with you.) transakcja2. verb(to argue about or discuss a price etc: I bargained with him and finally got the price down.) targować się
См. также в других словарях:
walczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, walczyćczę, walczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić wojnę, toczyć walkę; bić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć na wojnie, na froncie. Walczyć z bronią w ręku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walczyć — z wiatrakami a) «zmagać się z urojonymi przeciwnikami»: (...) ciągle walczysz z wiatrakami, wszędzie węszysz jakiś spisek... Roz bezp 1997. b) «próbować bezskutecznie zahamować jakiś nieodwracalny lub żywiołowy proces»: Nie byłem partyjny,… … Słownik frazeologiczny
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
walczyć z wiatrakami — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować przeciwko czemuś, co jest niemożliwe do przezwyciężenia; walczyć nadaremnie, bez szans na powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że przeciwstawiając się rozkwitowi agencji towarzyskich, walczy się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walczyć [potykać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}na udeptanej ziemi {{/stl 13}}{{stl 7}} w dawnych czasach: pojedynkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rycerze walczyli na udeptanej ziemi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
być [walczyć i in.] po — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjejś} {{/stl 8}}stronie {{/stl 13}}{{stl 7}} być czyimś stronnikiem, sprzymierzeńcen, walczyć jako czyjś sojusznik; także: popierać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widać było, że sędzia był po stronie rywali. Najemnik walczy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches … Wikipedia
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
sztandar — m IV, D. u, Ms. sztandararze; lm M. y «chorągiew o odpowiedniej barwie, czasem z wyhaftowanym lub wymalowanym godłem, stanowiąca znak państwa, jednostki wojskowej lub organizacji, towarzystwa, szkoły itp.» Sztandar narodowy, szkolny, pułkowy.… … Słownik języka polskiego
front — 1. Walczyć, działać itp. na dwa fronty, na kilka frontów, na dwóch, na kilku frontach «walczyć, działać itp. w dwóch, w kilku dziedzinach, kierunkach, sferach jednocześnie»: (...) plemię Wilków musiało walczyć na dwa fronty – przeciwko białym i… … Słownik frazeologiczny
wiatrak — m III, D. a, N. wiatrakkiem; lm M. i 1. «drewniany młyn dawnego typu, mający czteroramienne skrzydła napędzane siłą wiatru, poruszające urządzenia do przemiału ziarna» Drewniany wiatrak. Skrzydła wiatraka. ◊ Walczyć z wiatrakami «walczyć z czymś… … Słownik języka polskiego