-
1 pośpiech
сущ.• вспыльчивость• горячность• необдуманность• поспешность• спешка• спешность• торопливость* * *♂, Р. \pośpiechu поспешность ž; спешка ž;w \pośpiechu а) второпях, в спешке;
б) наскоро;z \pośpiechem поспешно; naglić do \pośpiechu поторапливать, торопить
+ pośpiech* * *м, P pośpiechuпоспе́шность ż; спе́шка żw pośpiechu — 1) второпя́х, в спе́шке; 2) на́скоро
z pośpiechem — поспе́шно
naglić do pośpiechu — потора́пливать, торопи́ть
Syn: -
2 naprędce
наскоро, наспех; на скорую руку, второпях+na poczekaniu, w pośpiechu
* * *на́скоро, на́спех; на ско́рую ру́ку, второпя́хSyn: -
3 ponaglać
глаг.• вталкивать• пихать• подгонять• подталкивать• понукать• поспешить• поторопить• спихивать• спихнуть• сталкивать• столкнуть• толкать• толкнуть• торопить* * *ponagla|ć\ponaglaćny несов. подгонять, поторапливать;\ponaglać do pośpiechu заставлять торопиться; pismo \ponaglaćjące письмо с напоминанием о сроках
+ popędzać, pilić, naglić* * *ponaglany несов.подгоня́ть, потора́пливатьponaglać do pośpiechu — заставля́ть торопи́ться
pismo ponaglające — пи́сьмо с напомина́нием о сро́ках
Syn: -
4 all
alle Welt cały świat;wir alle my wszyscy;für uns alle dla nas wszystkich;für alle Zeiten po wsze czasy;alle drei Jahre co trzy lata;alle Jahre wieder corocznie;über allem, über alles ponad wszystko;vor allem przede wszystkim;alles wszystko;für alles na wszystko; do wszystkiego;alles in allem wszystko razem wziąwszy;alles Gute! wszystkiego najlepszego!;das (ist) alles to wszystko; -
5 Eile
in der Eile w pośpiechu, przez pośpiech;in aller Eile pośpiesznie;ich bin in Eile śpieszy mi się;keine Eile haben (mit) nie kwapić się (do G);die Sache hat keine Eile z tym się nie śpieszy -
6 fluchtartig
fluchtartig pośpieszny; präd a w pośpiechu, w popłochu -
7 Gemütlichkeit
Ge'mütlichkeit f ( bpl) przytulność f; miła atmosfera, niewymuszoność f; jowialność f;in aller Gemütlichkeit bez pośpiechu -
8 Hast
-
9 mahnen
mahnen: jemanden an etwas (A), wegen etwas mahnen przypominać <- mnieć> k-u o (L), monitować k-o o (A);zur Eile mahnen przynaglać <- lić> do pośpiechu;jemanden zur Vorsicht mahnen ostrzegać < ostrzec> k-o -
10 Muße
-
11 Tür
die Tür ins Zimmer drzwi do pokoju;an der Tür u drzwi, pod drzwiami;an die Tür klopfen pukać do drzwi;Tür an Tür, eine Tür weiter wohnen mieszkać przez ścianę;von Tür zu Tür od drzwi do drzwi;fam. fig offene Türen einrennen wyważać otwarte drzwi; fig einer Sache Tür und Tor öffnen ułatwi(a)ć (A), dopuszczać <- puścić> do (G);fam. fig er fiel gleich mit der Tür ins Haus (on) powiedział prosto z mostu, o co mu chodzi;fam. fig zwischen Tür und Angel na chybcika, w pośpiechu;fig Ostern steht vor der Tür Wielkanoc za pasem -
12 überstürzen
wir wollen nichts überstürzen tylko bez pośpiechu;vr sich überstürzen Ereignisse następować szybko po sobie -
13 Zeit
Zeit f1. czas (a GR); ( Zeitraum) czas, okres; ( bes Tages-, Jahreszeit) pora; ( Frist) termin; ( Uhrzeit) godzina;einige Zeit lang przez pewien czas;kurze Zeit krótki czas; ( Moment) (krótka) chwila;die ganze Zeit (hindurch) przez cały czas;die Zeit vergeht, verrinnt czas upływa, ucieka;die Zeit ist um czas minął;die Zeit für etwas ist gekommen nadszedł czas, nadeszła pora (G, na A);die Zeit totschlagen zabijać czas;Zeit für etwas haben mieć czas na (A);ich habe keine Zeit nie mam czasu;Zeit gewinnen, Zeit sparen zyskać na czasie;(die) Zeit nehmen (für jemanden, etwas) mieć oder znajdować < znaleźć> czas (dla k-o, na co); ( Zeit stoppen) SPORT usw mierzyć czas;keine Zeit verlieren (mit etwas, jemandem) nie tracić czasu (na A);jemandem Zeit lassen nie przynaglać k-o do pośpiechu; da(wa)ć k-u czas do namysłu;schwere Zeiten ciężkie czasy;es ist Zeit für uns zu gehen chodźmy, na nas już pora;es kostet viel Zeit to zabiera dużo czasu;2. mit Präpositionen es ist an der Zeit … pora …;auf Zeit spielen SPORT grać na czas;für alle Zeiten po wsze czasy;in alten Zeiten dawnymi czasy, w dawnych czasach;in dieser Zeit w tym czasie;in der heutigen Zeit w dzisiejszych czasach;in jüngster Zeit ostatnio;mit der Zeit gehen iść z duchem czasu;nach einiger Zeit po jakimś czasie;seit dieser Zeit od tego czasu, od tej pory;seit langer Zeit od dawna;über die Zeit (verspätet) po czasie; po terminie;von Zeit zu Zeit od czasu do czasu, co jakiś czas;vor der Zeit (zu früh) przed czasem;vor einiger Zeit jakiś czas temu;vor langer Zeit dawno temu; za dawnych czasów;zu gegebener Zeit we właściwym czasie;zu jeder Zeit o każdej porze;zu keiner Zeit nigdy;zu meiner Zeit za moich czasów;alles zu seiner Zeit wszystko w swoim czasie;zur rechten Zeit w sam czas, w porę;zur gewohnten Zeit o zwykłej porze;3. Zeit ist Geld czas to pieniądz;andere Zeiten, andere Sitten inne czasy, inne obyczaje;kommt Zeit, kommt Rat przyjdzie pora, znajdzie się rada;fam. du liebe Zeit! Boże drogi!
См. также в других словарях:
pośpiech — m III, D. u, blm «szybkie, śpieszne działanie; śpieszenie się» Nerwowy, gorączkowy, ustawiczny pośpiech. Naglić do pośpiechu. Robić coś w pośpiechu, bez pośpiechu … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
połknąć — dk Va, połknąćnę, połknąćniesz, połknąćnij, połknąćnął, połknąćnęła, połknąćnęli, połknąćnięty, połknąćnąwszy połykać ndk I, połknąćam, połknąćasz, połknąćają, połknąćaj, połknąćał, połknąćany «za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć… … Słownik języka polskiego
pośpieszny — 1. «odbywający się w pośpiechu, wykonywany w pośpiechu; szybki, prędki» Pośpieszny wyjazd. Pośpieszny marsz. Pośpieszne kroki. 2. «poruszający się, działający szybciej od innych; odbywający drogę w krótszym czasie» Pośpieszna maszyna drukarska.… … Słownik języka polskiego
prędkość — ż V, DCMs. prędkośćści 1. blm rzecz. od prędki a) w zn. 1: Prędkość czyichś kroków. ◊ pot. Zrobić coś z prędkości «zrobić coś nie zamierzonego na skutek pośpiechu, przez pośpiech, w pośpiechu» b) w zn. 2: Zlecenie wykonano z należytą prędkością.… … Słownik języka polskiego
przynaglić — dk VIa, przynaglićlę, przynaglićlisz, przynaglićlij, przynaglićlił, przynaglićlony przynaglać ndk I, przynaglićam, przynaglićasz, przynaglićają, przynaglićaj, przynaglićał, przynaglićany «pobudzić, skłonić, zmusić kogoś do pośpiechu, do… … Słownik języka polskiego
pośpiech — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} robienie czegoś szybciej niż normalnie; śpieszenie się, szybkie tempo działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać się w pośpiechu. Naglić, zmuszać do pośpiechu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burza — 1. Burza mózgów «metoda grupowego rozwiązywania problemów, polegająca na zgłaszaniu wszelkich nasuwających się pomysłów rozwiązania danego problemu, bez ich bieżącej oceny»: Komisje bardziej dynamicznie pracują i wszystkie problemy rozstrzyga się … Słownik frazeologiczny
dom — 1. Czuć się, zachowywać się jak (u siebie) w domu «czuć się dobrze, swojsko, zachowywać się swobodnie»: Mały natychmiast zdobył sympatię funkcjonariuszy. Bawił się pałką, w dyżurce czuł się jak w domu. SE 17/02/1998. 2. Czyjś dom jest dla kogoś… … Słownik frazeologiczny
lecieć — 1. Aż drzazgi, wióry, iskry lecą «z rozmachem, z zaangażowaniem, bardzo mocno» 2. pot. Brać, czytać, kupować itp. jak leci «brać, czytać, kupować itp. po kolei, nie wybierając»: A kiedy telewizja szkodzi? Kiedy dziecko ogląda wszystko jak leci,… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny