węglach

См. также в других словарях:

• siedzieć jak na rozżarzonych węglach — {{/stl 13}}{{stl 7}} być bardzo niespokojnym, zdenerwowanym, oczekując na coś; niecierpliwić się bardzo, będąc zmuszonym czekać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedział jak na rozrzażonych węglach, nie mogąc doczekać się końca zebrania, czekając na werdykt …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozżarzyć — Siedzieć, stać itp. jak na rozżarzonych węglach «chcieć jak najszybciej wstać, odejść, nie móc usiedzieć, ustać na miejscu, oczekując na coś niecierpliwie lub śpiesząc się»: Podczas gdy robotnicy snuli fantastyczne domysły, czterech bohaterów… …   Słownik frazeologiczny

• siedzieć — 1. pot. żart. Mieć na czym siedzieć «mieć duże pośladki, szerokie biodra»: – Nie zaprzeczę, że masz na czym siedzieć... – zaczął żartować. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. Siedzieć komuś na karku, na głowie a) «naprzykrzać się komuś»: Przecież nie będę …   Słownik frazeologiczny

• stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

• węgiel — Spalić coś na węgiel «spalić coś całkowicie»: W ognisku upieczemy kilka królików na kolację. Ci najbardziej niezręczni będą jeść mięso spalone prawie na węgiel (...). J. Pałkiewicz, Przepustka. Siedzieć, stać itp. jak na rozżarzonych węglach zob …   Słownik frazeologiczny

• dziobać — ndk IX, dziobaćbię, dziobaćbiesz, dziob a. dziób, dziobaćał, dziobaćany dziobnąć dk Va, dziobaćnę, dziobaćniesz, dziobnij a. dzióbnij, dziobaćnął, dziobaćnęła, dziobaćnęli, dziobaćnięty, dziobaćąwszy 1. «o ptakach: uderzać, kłuć dziobem lub jeść… …   Słownik języka polskiego

• humina — ż IV, CMs. huminanie; lm D. huminain chem. huminy «związki humusowe stanowiące podstawowy składnik węgli kamiennych, występujące także w węglach brunatnych oraz próchnicy» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• podpłomyk — m III, D. a, N. podpłomykkiem; lm M. i przestarz. «rodzaj płaskiego placka, pieczonego zwykle na węglach, na żarze» …   Słownik języka polskiego

• rozżarzyć — dk VIb, rozżarzyćrzę, rozżarzyćrzysz, rozżarzyćżarz, rozżarzyćrzył, rozżarzyćrzony rozżarzać ndk I, rozżarzyćam, rozżarzyćasz, rozżarzyćają, rozżarzyćaj, rozżarzyćał, rozżarzyćany «spowodować, wywołać żarzenie; rozgrzać bardzo silnie»… …   Słownik języka polskiego

• siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem …   Słownik języka polskiego

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego