-
1 vulnus
vulnus, (volnus), ĕris, n. [st2]1 [-] blesssure, plaie, coup, lésion, morsure. [st2]2 [-] coup (porté aux objets), entaille, coupure. [st2]3 [-] trait, fer, flèche, projectile. [st2]4 [-] blessure (morale), atteinte, douleur, affliction. - vulnus inferre (infligere, facere, dare): faire une blessure, porter un coup. - vulnus accipere (excipere): recevoir une blessure, recevoir un coup. - vulnus mortis: coup mortel. - vulnus in vulnere facere, Ov.: retourner le fer dans la plaie. - ex vulnere, Cic.: par suite d'une blessure. - vulnus Ulyssei, Virg.: coup porté par Ulysse. - vulnus aratri, Ov.: sillon tracé par la charrue. - vulnus obligare: panser une blessure, bander une blessure. - vulnus refricare: rouvrir et faire saigner une blessure. - vulnus calcei, Ov.: déchirure du soulier. - vulnus scuti, Ov.: trou dans un bouclier. - occisus est cum magno reipublicae vulnere: il fut tué au grand dommage du peuple romain. - post vulnus acceptum, Just.: après avoir essuyé cette défaite. - vulnus reipublicae inurere, Cic.: porter un coup à la république. - nova vulnera addit, Cic.: il accumule d'autres charges (sur son client). - vulnus domesticum, Tac.: deuil de famille.* * *vulnus, (volnus), ĕris, n. [st2]1 [-] blesssure, plaie, coup, lésion, morsure. [st2]2 [-] coup (porté aux objets), entaille, coupure. [st2]3 [-] trait, fer, flèche, projectile. [st2]4 [-] blessure (morale), atteinte, douleur, affliction. - vulnus inferre (infligere, facere, dare): faire une blessure, porter un coup. - vulnus accipere (excipere): recevoir une blessure, recevoir un coup. - vulnus mortis: coup mortel. - vulnus in vulnere facere, Ov.: retourner le fer dans la plaie. - ex vulnere, Cic.: par suite d'une blessure. - vulnus Ulyssei, Virg.: coup porté par Ulysse. - vulnus aratri, Ov.: sillon tracé par la charrue. - vulnus obligare: panser une blessure, bander une blessure. - vulnus refricare: rouvrir et faire saigner une blessure. - vulnus calcei, Ov.: déchirure du soulier. - vulnus scuti, Ov.: trou dans un bouclier. - occisus est cum magno reipublicae vulnere: il fut tué au grand dommage du peuple romain. - post vulnus acceptum, Just.: après avoir essuyé cette défaite. - vulnus reipublicae inurere, Cic.: porter un coup à la république. - nova vulnera addit, Cic.: il accumule d'autres charges (sur son client). - vulnus domesticum, Tac.: deuil de famille.* * *Vulnus, vulneris, pen. corr. n. g. Liu. Une playe, Navrure.\Glutinatio vulneris. Cels. Consolidation de la playe.\Impetus vulnerum. Pli. La vehemente douleur que fait une playe.\Orae vulneris. Cels. Les bords.\Tardus vulnere. Virgil. Boiteux à cause d'une playe.\Altum vulnus. Cels. Creux, Profond.\Cruda vulnera. Iuuenal. Cruelles playes.\Lethale. Virgil. Playe mortelle.\Melius. Cels. Moins dangereux.\Purum vulnus. Cels. Qui est bien mondifié.\Recentia vulnera. Plin. Playes fraisches, ou nouvelles.\Sanabile vulnus. Iuuenal. Curable, Guarissable.\Senilia vulnera. Cels. De vieilles gents.\Subiecta oculis vulnera. Cels. Qu'on voit à l'oeil.\Tutissimum omnium vulnus quod in carne est. Cels. Le moins dangereux de touts.\Accipere vulnera. Varro. Estre blessé, Recevoir quelque playe.\Accipere vulnera tergo. Virgil. Estre blessé sur le dos, Recevoir quelque coup sur, etc.\Adurere vulnus. Cels. Cauterizer.\Aggrauantur vulnera introitu eorum, etc. Cels. Les playes se rengregent et empirent.\Agere humorem in vulnus. Cels. Faire entrer dedens.\Ampliare vulnus. Cels. Aggrandir.\Cadere per mutua vulnera. Ouid. S'entretuer.\Colligat vulnera bitumen cum farina hordeacea. Plinius. Consolide.\Vulnera conglutinat holosteon. Plin. Consolide.\Conglutinantur vulnera decocto graminis. Plin. On consolide les playes par, etc.\Deligare vulnus. Quintil. Lier, ou bender une playe.\Detegere vulnus. Cels. Descouvrir.\Explet vulnera creta Eretria. Plin. Incarne.\Exugere vulnus. Cels. Sucer.\Fouere vulnus aqua calida. Cels. Fomenter, Estuver.\Imponere vulnus. Cic. Blesser, Navrer, Bailler un coup.\Incidere vulnus. Cels. Inciser.\Incidere circa vulnus scalpello. Cels. Scarifier.\Lenire vulnera. Sil. Addoulcir ou appaiser la douleur.\Mouere aliquem in vulnera alicuius. Claud. Inciter aucun de navrer un autre.\Mulcere vulnera. Sil. Addoulcir ou appaiser la douleur.\Patet vulnus. Cels. La playe est ouverte.\Purgare vulnera. Plin. Mondifier.\Refricare vulnus. Cic. Renouveler la playe.\Repetitum vulnus. Quintil. Reiteree.\Resoluere vulnera. Quintil. Deslier, Desbender.\Sanare vulnus iniuriae. Cic. Guarir la playe d'une injure faicte.\Largo satiatur vulnere conus. Claud. Du sang qui sortoit des playes.\Vrere vulnus, et Vstum vulnus. Cels. Cauterizer.\Mutua vulnera. Ouid. Amour mutuel.\AEternum seruans sub pectore vulnus. Virgil. Un courroux.\Vulnera tabularum recentia, pro Lituris. Cic. Effaceures. -
2 vulnus
vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus *volsnos zu vellere, reißen; vgl. griech. ουλή = Ϝολνή, Narbe), die Wunde, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: a) leb. Wesen: v. grave (Ggstz. v. leve), Liv.: vulnus tenue, leichte, Liv.: vulnus novum (Ggstz. vulnus vetus et purulentum), Sen.: v. mortiferum, Lucil. fr. u. Cic.: vulnera adversa, Cic.: vulnera (Narben), quae in facie naturalia erant, Spart.: vulnus cruris, Petron.: vulnera corporis, Cic.: vulnera missilium, Geschoßwunden, Liv.: vulnus inferre, Caes., od. infligere, Cic.: aeternum dare matri sub pectore vulnus, Lucr.: vulnera alternā dareque ferreque manu, Ov.: inania duro vulnera dare ferro, Ov.: vulnus accipere, excipere, Cic.: vulnus gravius accipere, Caes.: accipere vehemens vulnus et mortiferum, Cic.: vulnus in capite accipere ab alqo, Cic.: vulnus alligare od. obligare, Cic., deligare, Cels.: curare vulnus suturā, Cels. (vgl. vixdum satis percurato vulnere, Liv.): vulnus rescindere, Liv. epit. u. Ov.: mori ex vulnere, Liv., vulneribus, Poll. in Cic. ep.: perire ex vulnere, Liv.: vulneribus adversis et honestis cadere, Cic.: adversis vulneribus concĭdere, Sall.: mutuis vulneribus concurrere, Sen. rhet.: se mutuis vulneribus occīdere, Aur. Vict.: ex vulnere recreari, Cic.: ex vulnere refici, Tac.: ex vulnere claudicare, Cic.: vulnus implere, ausheilen, Cels.: cum gravi vulnere ferri ex proelio, referri in castra, Liv. – b) poet. übtr., die Wunde lebl. Ggstde., die Verletzung, der Hieb, Stich, Schnitt, Einschnitt, falcis, Ov.: calcei, Iuven.: ornus vulneribus evicta, Verg.: humus reformidat vulnus (aratri), Ov. – 2) bildl., die Wunde = Verletzung, Verlust, Kränkung, ein wunder od. fauler Fleck, fortunae gravissimo vulnere percussus, Cic.: vulnera rei publicae imponere od. inurere, Cic.: quod autem tantum aut in moribus naturaque vulnus aut in re atque fortuna? Schaden, Cic.: cum illud Castricianum vulnus dicendo refricuisset, Cic.: ista sunt ipsa vulnera, quae non possum tractare sine maximo gemitu; moderare igitur, quaeso, ut potes, Cic.: vulnera nova facere, Vergehungen, Cic.: vulneribus suis mederi, Schulden, Cic. – öfter Schlappe, Schlag = empfindlicher Verlust, Niederlage, bes. in der Verbindung sine aliquo vulnere, ohne erheblichen Verlust, Caes.: sine ullo vulnere, ohne jeden Verlust, Caes.: vulnus accipere (Ggstz. dare), Iustin. 1, 8, 10; 2, 11, 19; 5, 5, 3; 42, 4, 10: post aerumnosas iacturas et vulnera, Amm. 27, 1, 1: recentissimum quodque volnus pavens, Tac. hist. 3, 56. – v. Seelenwunden (wie Schmerz, Kummer, Trauer), bes. v. Liebeswunden, Lucr., Verg. u.a.: vulnus alit venis, Verg.: rescindere vulnus dolorum meorum, Flor.: sanabit nulla vulnera cordis ope, Ov.: ac languore simulato vulnus animi mentitur in valetudinem, Apul. – II) meton., das, was Wunden macht, 1) der Hieb, Stich, Wurf, Stoß, Schnitt, wodurch Wunden entstehen, elusa vulnera, v. dem Stiere, Ov.: mortifero vulnere ictus, Liv.: inter se vulnera iactant, Hiebe, Verg.: crepitant sub vulnere malae, Hieb, Verg. Vgl. Lachmann Prop. 1, 1, 13. – 2) das Werkzeug, das Wunden macht, das Geschoß usw., illum infesto vulnere insequitur, Verg.: haesit sub gutture vulnus, Pfeil, Verg.: vulnera dirigere, Pfeile richten und abschießen, Verg. – 3) (poet.) der Verwundete, ad gemitus vulnerum, Liv. 22, 5, 4 (wenn es nicht dort = Ächzen infolge der Wunden; vgl. Verg. Aen. 2, 413).
-
3 vulnus
vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus *volsnos zu vellere, reißen; vgl. griech. ουλή = ολνή, Narbe), die Wunde, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: a) leb. Wesen: v. grave (Ggstz. v. leve), Liv.: vulnus tenue, leichte, Liv.: vulnus novum (Ggstz. vulnus vetus et purulentum), Sen.: v. mortiferum, Lucil. fr. u. Cic.: vulnera adversa, Cic.: vulnera (Narben), quae in facie naturalia erant, Spart.: vulnus cruris, Petron.: vulnera corporis, Cic.: vulnera missilium, Geschoßwunden, Liv.: vulnus inferre, Caes., od. infligere, Cic.: aeternum dare matri sub pectore vulnus, Lucr.: vulnera alternā dareque ferreque manu, Ov.: inania duro vulnera dare ferro, Ov.: vulnus accipere, excipere, Cic.: vulnus gravius accipere, Caes.: accipere vehemens vulnus et mortiferum, Cic.: vulnus in capite accipere ab alqo, Cic.: vulnus alligare od. obligare, Cic., deligare, Cels.: curare vulnus suturā, Cels. (vgl. vixdum satis percurato vulnere, Liv.): vulnus rescindere, Liv. epit. u. Ov.: mori ex vulnere, Liv., vulneribus, Poll. in Cic. ep.: perire ex vulnere, Liv.: vulneribus adversis et honestis cadere, Cic.: adversis vulneribus concĭdere, Sall.: mutuis vulneribus concurrere, Sen. rhet.: se mutuis vulneribus occīdere, Aur. Vict.: ex vulnere recreari, Cic.: ex vulnere refici, Tac.: ex vulnere claudicare, Cic.: vulnus implere, ausheilen, Cels.: cum gravi vulnere ferri ex proelio, referri in castra, Liv. –————b) poet. übtr., die Wunde lebl. Ggstde., die Verletzung, der Hieb, Stich, Schnitt, Einschnitt, falcis, Ov.: calcei, Iuven.: ornus vulneribus evicta, Verg.: humus reformidat vulnus (aratri), Ov. – 2) bildl., die Wunde = Verletzung, Verlust, Kränkung, ein wunder od. fauler Fleck, fortunae gravissimo vulnere percussus, Cic.: vulnera rei publicae imponere od. inurere, Cic.: quod autem tantum aut in moribus naturaque vulnus aut in re atque fortuna? Schaden, Cic.: cum illud Castricianum vulnus dicendo refricuisset, Cic.: ista sunt ipsa vulnera, quae non possum tractare sine maximo gemitu; moderare igitur, quaeso, ut potes, Cic.: vulnera nova facere, Vergehungen, Cic.: vulneribus suis mederi, Schulden, Cic. – öfter Schlappe, Schlag = empfindlicher Verlust, Niederlage, bes. in der Verbindung sine aliquo vulnere, ohne erheblichen Verlust, Caes.: sine ullo vulnere, ohne jeden Verlust, Caes.: vulnus accipere (Ggstz. dare), Iustin. 1, 8, 10; 2, 11, 19; 5, 5, 3; 42, 4, 10: post aerumnosas iacturas et vulnera, Amm. 27, 1, 1: recentissimum quodque volnus pavens, Tac. hist. 3, 56. – v. Seelenwunden (wie Schmerz, Kummer, Trauer), bes. v. Liebeswunden, Lucr., Verg. u.a.: vulnus alit venis, Verg.: rescindere vulnus dolorum meorum, Flor.: sanabit nulla vulnera cordis ope, Ov.: ac languore simulato vulnus animi mentitur in valetudinem, Apul. – II) meton., das, was Wunden macht,————1) der Hieb, Stich, Wurf, Stoß, Schnitt, wodurch Wunden entstehen, elusa vulnera, v. dem Stiere, Ov.: mortifero vulnere ictus, Liv.: inter se vulnera iactant, Hiebe, Verg.: crepitant sub vulnere malae, Hieb, Verg. Vgl. Lachmann Prop. 1, 1, 13. – 2) das Werkzeug, das Wunden macht, das Geschoß usw., illum infesto vulnere insequitur, Verg.: haesit sub gutture vulnus, Pfeil, Verg.: vulnera dirigere, Pfeile richten und abschießen, Verg. – 3) (poet.) der Verwundete, ad gemitus vulnerum, Liv. 22, 5, 4 (wenn es nicht dort = Ächzen infolge der Wunden; vgl. Verg. Aen. 2, 413). -
4 vulnus
I.Lit.:B.cave faxit volnus tibi jam,
Plaut. Truc. 5, 51:qui abstergerem volnera?
Ter. Eun. 4, 7, 9:vulnus in latere,
Cic. Mil. 24, 65:multis et illatis et acceptis vulneribus,
Caes. B. G. 1, 50; so,inferre,
id. B. C. 2, 6:accipere,
id. B. G. 1, 48:claudicare ex vulnere ob rem publicam accepto,
Cic. de Or. 2, 61, 249:sustinere,
Caes. B. C. 1, 45:excipere,
Cic. Sest. 10, 23:alicui infligere,
id. Phil. 2, 21, 52:vulneribus defessus,
Caes. B. G. 1, 25:gravi vulnere ictus,
Liv. 2, 47, 2:vulneribus confectus,
id. 24, 26, 14:ego factum modo vulnus habebo,
Ov. Am. 1, 2, 30:facile ex volnere est recreatus,
Cic. Inv. 2, 51, 154.—Transf., of things, a wound, i. e. a hole, cut, incision, notch, rent, crack ( poet. and in post-Aug. prose):II.vulneribus donec paulatim evicta (ornus) supremum Congemuit,
Verg. A. 2, 630; cf. Ov. M. 9, 383; 14, 392; Juv. 6, 247; Plin. 19, 8, 41, § 142:aratri,
Ov. M. 2, 286.—Trop., a wound, blow, misfortune, calamity, defeat:fortunae gravissimo percussus vulnere,
Cic. Ac. 1, 3, 4; Luc. 8, 72:hoc tam gravi vulnere etiam illa, quae consanuisse videbantur, recrudescunt,
Cic. Fam. 4, 6, 2:quae hic rei publicae vulnera imponebat, eadem ille sanabat,
id. Fin. 4, 24, 66:vulnera imposita provinciae sanare,
id. Att. 5, 17, 6:inusta rei publicae (with scelera),
id. Sest. 7, 17:non vulnus super vulnus, sed multiplex clades,
Liv. 22, 54, 9 Weissenb. ad loc.—Esp., in the phrase vulnus accipere, to be defeated, to suffer great loss, Just. 1, 8, 10; 2, 11, 19; cf. id. 42, 4, 10.— Of pain, grief, sorrow, Lucr. 2, 639; Verg. A. 12, 160; Ov. M. 5, 426.—Of the wounds of love, Lucr. 1, 34; Prop. 2, 22 (3, 15), 7; 2, 25 (3, 20), 46; Verg. A. 4, 2; Hor. C. 1, 27, 12; id. Epod. 11, 17:dulcia vulnera sagittae,
App. M. 4, p. 156, 29. -
5 vulnus
vulnusvulnus ['vulnus] < vulnera>sostantivo Maskulingiurisprudenza Rechtsbruch MaskulinDizionario italiano-tedesco > vulnus
6 vulnus
vulnus vulnus, eris n рана7 vulnus
Vulnus n, Wunde f; Verletzung f (Zusammensetzungen s. unter wound)8 vulnus
s.vulnus.9 vulnus
eris n.1) рана, ранение (lĕve, grave L; mortiferum C)v. adversum C, Sl — рана в грудьv. alicujus O, VF etc. — рана, нанесённая кому-л. или кем-л.v. alicujus rei — рана во что-л. (v. corporis C) или от чего-л. (v. missilium L)v. in capite accipere C — получить рану в головуv. alicui inferre Cs (infligere C) — нанести кому-л. рану2) повреждение, поломка ( scuti O); урон, ущерб, потеряmulta vulnera alicui inferre (imponere, inurere) C — причинить кому-л. большой ущерб3) поражение, разгром ( duo vulnera accipere L)4) след удара, рубец ( ramis vulnera dare O); язва, больное место (v. occultum C); душевная рана, боль, скорбьv. alere venis или sub pectore V — таить боль в душе, терзаться душевным страданием6) удар, наносящий рануv. acutae falcis O — удар острой косыv. fortunae C — удар судьбы7) оружие, наносящее рану (меч, копье, стрела)haesit sub gutture v. V — стрела впилась под (самое) горлоdirigere v. aliquo V — направить оружие на кого л.10 vulnus
мед.сущ. рана11 Vulnus
mра́на f12 vulnus
,eris nрана13 vulnus
рана (1. 11 § 3. 1. 43. 46. 51 pr. D. cit.); вред, повреждение (1. 14 pr. C. 6, 58).Латинско-русский словарь к источникам римского права > vulnus
14 vulnus
wound; mental/emotional hurt; injury to one's interests; wound of love15 vulnus
جرح* * *جُرْح16 vulnus
eris, n третье склонение ранаЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > vulnus
17 vulnus
wound.18 vulnus
ĕris nрана19 vulnus
Yara; zədələnmə20 vulnus
காயம்См. также в других словарях:
VULNUS — a plaga distinguitur. Plin. l. 16. c. 12. Aperitur picea parte Solari non plagâ, sed vulnere ablati corticis. Ubi Salmasio plaga est εντομὴ, cum cutis tantum laxatur et scinditur; vulnus τὸ ἕλκος, cum distrahitur et tollitur ac separatur, i. e.… … Hofmann J. Lexicon universale
vulnus — vùlnus m DEFINICIJA med. rana ETIMOLOGIJA lat. vulnus; vulnerabilis: ranjiv … Hrvatski jezični portal
Vulnus — Vulnus, lat., Wunde; vulneratio, Verwundung; vulneratus, Verwundeter; vulnerabilis, verwundbar; vulnerans, Vulnerant, der Verwunder … Herders Conversations-Lexikon
vulnus — s. neutro, lat. (propr. ferita ), usato in ital. come s.m. (pl. vùlnera ), non com. 1. (giur.) [il ledere un diritto e sim.]. 2. (estens.) [l infrangere un principio o una norma ritenuti fondamentali] ▶◀ ingiuria, oltraggio, vilipendio. ↓ offesa … Enciclopedia Italiana
vulnus — vùl·nus s.m.inv., lat. TS dir. lesione di un diritto {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. vulnus propr. 1ferita … Dizionario italiano
Vulnus — Vụlnus [aus gleichbed. lat. vulnus, Gen.: vulneris] s; , Vụlnera: „Wunde“, durch Schnitt, Hieb, Stich, Einschuß oder Quetschung verursachte Weichteilverletzung. Vụlnus sclopeta̱re [zu mlat. sclopetum = Handschleuder; Handfeuerwaffe]:… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Vulnus — Vul|nus das; , Vulnera <aus gleichbed. lat. vulnus, Gen. vulneris> Wunde, durch Schnitt, Hieb, Stich, Einschuss od. Quetschung verursachte Weichteilverletzung (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
vulnus — vul·nus (vulґnəs) pl. vulґnera [L.] wound … Medical dictionary
vulnus — [vc. lat., letteralmente «ferita»] s. m. inv. (dir.) lesione, offesa del diritto … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Pratylenchus vulnus — Taxobox name = Pratylenchus vulnus regnum = Animalia phylum = Nematoda classis = Adenophorea subclassis = Diplogasteria ordo = Tylenchida superfamilia = Tylenchoidea familia = Pratylenchidae subfamilia = Pratylenchinae genus = Pratylenchus… … Wikipedia
Vivit sub pectore vulnus. — См. Зажила рана, а все рубец есть … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Английский
- Арабский
- Болгарский
- Испанский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Тамильский
- Французский