Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vulnus

  • 1 vulnus

    vulnus, (volnus), ĕris, n. [st2]1 [-] blesssure, plaie, coup, lésion, morsure. [st2]2 [-] coup (porté aux objets), entaille, coupure. [st2]3 [-] trait, fer, flèche, projectile. [st2]4 [-] blessure (morale), atteinte, douleur, affliction.    - vulnus inferre (infligere, facere, dare): faire une blessure, porter un coup.    - vulnus accipere (excipere): recevoir une blessure, recevoir un coup.    - vulnus mortis: coup mortel.    - vulnus in vulnere facere, Ov.: retourner le fer dans la plaie.    - ex vulnere, Cic.: par suite d'une blessure.    - vulnus Ulyssei, Virg.: coup porté par Ulysse.    - vulnus aratri, Ov.: sillon tracé par la charrue.    - vulnus obligare: panser une blessure, bander une blessure.    - vulnus refricare: rouvrir et faire saigner une blessure.    - vulnus calcei, Ov.: déchirure du soulier.    - vulnus scuti, Ov.: trou dans un bouclier.    - occisus est cum magno reipublicae vulnere: il fut tué au grand dommage du peuple romain.    - post vulnus acceptum, Just.: après avoir essuyé cette défaite.    - vulnus reipublicae inurere, Cic.: porter un coup à la république.    - nova vulnera addit, Cic.: il accumule d'autres charges (sur son client).    - vulnus domesticum, Tac.: deuil de famille.
    * * *
    vulnus, (volnus), ĕris, n. [st2]1 [-] blesssure, plaie, coup, lésion, morsure. [st2]2 [-] coup (porté aux objets), entaille, coupure. [st2]3 [-] trait, fer, flèche, projectile. [st2]4 [-] blessure (morale), atteinte, douleur, affliction.    - vulnus inferre (infligere, facere, dare): faire une blessure, porter un coup.    - vulnus accipere (excipere): recevoir une blessure, recevoir un coup.    - vulnus mortis: coup mortel.    - vulnus in vulnere facere, Ov.: retourner le fer dans la plaie.    - ex vulnere, Cic.: par suite d'une blessure.    - vulnus Ulyssei, Virg.: coup porté par Ulysse.    - vulnus aratri, Ov.: sillon tracé par la charrue.    - vulnus obligare: panser une blessure, bander une blessure.    - vulnus refricare: rouvrir et faire saigner une blessure.    - vulnus calcei, Ov.: déchirure du soulier.    - vulnus scuti, Ov.: trou dans un bouclier.    - occisus est cum magno reipublicae vulnere: il fut tué au grand dommage du peuple romain.    - post vulnus acceptum, Just.: après avoir essuyé cette défaite.    - vulnus reipublicae inurere, Cic.: porter un coup à la république.    - nova vulnera addit, Cic.: il accumule d'autres charges (sur son client).    - vulnus domesticum, Tac.: deuil de famille.
    * * *
        Vulnus, vulneris, pen. corr. n. g. Liu. Une playe, Navrure.
    \
        Glutinatio vulneris. Cels. Consolidation de la playe.
    \
        Impetus vulnerum. Pli. La vehemente douleur que fait une playe.
    \
        Orae vulneris. Cels. Les bords.
    \
        Tardus vulnere. Virgil. Boiteux à cause d'une playe.
    \
        Altum vulnus. Cels. Creux, Profond.
    \
        Cruda vulnera. Iuuenal. Cruelles playes.
    \
        Lethale. Virgil. Playe mortelle.
    \
        Melius. Cels. Moins dangereux.
    \
        Purum vulnus. Cels. Qui est bien mondifié.
    \
        Recentia vulnera. Plin. Playes fraisches, ou nouvelles.
    \
        Sanabile vulnus. Iuuenal. Curable, Guarissable.
    \
        Senilia vulnera. Cels. De vieilles gents.
    \
        Subiecta oculis vulnera. Cels. Qu'on voit à l'oeil.
    \
        Tutissimum omnium vulnus quod in carne est. Cels. Le moins dangereux de touts.
    \
        Accipere vulnera. Varro. Estre blessé, Recevoir quelque playe.
    \
        Accipere vulnera tergo. Virgil. Estre blessé sur le dos, Recevoir quelque coup sur, etc.
    \
        Adurere vulnus. Cels. Cauterizer.
    \
        Aggrauantur vulnera introitu eorum, etc. Cels. Les playes se rengregent et empirent.
    \
        Agere humorem in vulnus. Cels. Faire entrer dedens.
    \
        Ampliare vulnus. Cels. Aggrandir.
    \
        Cadere per mutua vulnera. Ouid. S'entretuer.
    \
        Colligat vulnera bitumen cum farina hordeacea. Plinius. Consolide.
    \
        Vulnera conglutinat holosteon. Plin. Consolide.
    \
        Conglutinantur vulnera decocto graminis. Plin. On consolide les playes par, etc.
    \
        Deligare vulnus. Quintil. Lier, ou bender une playe.
    \
        Detegere vulnus. Cels. Descouvrir.
    \
        Explet vulnera creta Eretria. Plin. Incarne.
    \
        Exugere vulnus. Cels. Sucer.
    \
        Fouere vulnus aqua calida. Cels. Fomenter, Estuver.
    \
        Imponere vulnus. Cic. Blesser, Navrer, Bailler un coup.
    \
        Incidere vulnus. Cels. Inciser.
    \
        Incidere circa vulnus scalpello. Cels. Scarifier.
    \
        Lenire vulnera. Sil. Addoulcir ou appaiser la douleur.
    \
        Mouere aliquem in vulnera alicuius. Claud. Inciter aucun de navrer un autre.
    \
        Mulcere vulnera. Sil. Addoulcir ou appaiser la douleur.
    \
        Patet vulnus. Cels. La playe est ouverte.
    \
        Purgare vulnera. Plin. Mondifier.
    \
        Refricare vulnus. Cic. Renouveler la playe.
    \
        Repetitum vulnus. Quintil. Reiteree.
    \
        Resoluere vulnera. Quintil. Deslier, Desbender.
    \
        Sanare vulnus iniuriae. Cic. Guarir la playe d'une injure faicte.
    \
        Largo satiatur vulnere conus. Claud. Du sang qui sortoit des playes.
    \
        Vrere vulnus, et Vstum vulnus. Cels. Cauterizer.
    \
        Mutua vulnera. Ouid. Amour mutuel.
    \
        AEternum seruans sub pectore vulnus. Virgil. Un courroux.
    \
        Vulnera tabularum recentia, pro Lituris. Cic. Effaceures.

    Dictionarium latinogallicum > vulnus

  • 2 vulnus

    vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus *volsnos zu vellere, reißen; vgl. griech. ουλή = Ϝολνή, Narbe), die Wunde, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: a) leb. Wesen: v. grave (Ggstz. v. leve), Liv.: vulnus tenue, leichte, Liv.: vulnus novum (Ggstz. vulnus vetus et purulentum), Sen.: v. mortiferum, Lucil. fr. u. Cic.: vulnera adversa, Cic.: vulnera (Narben), quae in facie naturalia erant, Spart.: vulnus cruris, Petron.: vulnera corporis, Cic.: vulnera missilium, Geschoßwunden, Liv.: vulnus inferre, Caes., od. infligere, Cic.: aeternum dare matri sub pectore vulnus, Lucr.: vulnera alternā dareque ferreque manu, Ov.: inania duro vulnera dare ferro, Ov.: vulnus accipere, excipere, Cic.: vulnus gravius accipere, Caes.: accipere vehemens vulnus et mortiferum, Cic.: vulnus in capite accipere ab alqo, Cic.: vulnus alligare od. obligare, Cic., deligare, Cels.: curare vulnus suturā, Cels. (vgl. vixdum satis percurato vulnere, Liv.): vulnus rescindere, Liv. epit. u. Ov.: mori ex vulnere, Liv., vulneribus, Poll. in Cic. ep.: perire ex vulnere, Liv.: vulneribus adversis et honestis cadere, Cic.: adversis vulneribus concĭdere, Sall.: mutuis vulneribus concurrere, Sen. rhet.: se mutuis vulneribus occīdere, Aur. Vict.: ex vulnere recreari, Cic.: ex vulnere refici, Tac.: ex vulnere claudicare, Cic.: vulnus implere, ausheilen, Cels.: cum gravi vulnere ferri ex proelio, referri in castra, Liv. – b) poet. übtr., die Wunde lebl. Ggstde., die Verletzung, der Hieb, Stich, Schnitt, Einschnitt, falcis, Ov.: calcei, Iuven.: ornus vulneribus evicta, Verg.: humus reformidat vulnus (aratri), Ov. – 2) bildl., die Wunde = Verletzung, Verlust, Kränkung, ein wunder od. fauler Fleck, fortunae gravissimo vulnere percussus, Cic.: vulnera rei publicae imponere od. inurere, Cic.: quod autem tantum aut in moribus naturaque vulnus aut in re atque fortuna? Schaden, Cic.: cum illud Castricianum vulnus dicendo refricuisset, Cic.: ista sunt ipsa vulnera, quae non possum tractare sine maximo gemitu; moderare igitur, quaeso, ut potes, Cic.: vulnera nova facere, Vergehungen, Cic.: vulneribus suis mederi, Schulden, Cic. – öfter Schlappe, Schlag = empfindlicher Verlust, Niederlage, bes. in der Verbindung sine aliquo vulnere, ohne erheblichen Verlust, Caes.: sine ullo vulnere, ohne jeden Verlust, Caes.: vulnus accipere (Ggstz. dare), Iustin. 1, 8, 10; 2, 11, 19; 5, 5, 3; 42, 4, 10: post aerumnosas iacturas et vulnera, Amm. 27, 1, 1: recentissimum quodque volnus pavens, Tac. hist. 3, 56. – v. Seelenwunden (wie Schmerz, Kummer, Trauer), bes. v. Liebeswunden, Lucr., Verg. u.a.: vulnus alit venis, Verg.: rescindere vulnus dolorum meorum, Flor.: sanabit nulla vulnera cordis ope, Ov.: ac languore simulato vulnus animi mentitur in valetudinem, Apul. – II) meton., das, was Wunden macht, 1) der Hieb, Stich, Wurf, Stoß, Schnitt, wodurch Wunden entstehen, elusa vulnera, v. dem Stiere, Ov.: mortifero vulnere ictus, Liv.: inter se vulnera iactant, Hiebe, Verg.: crepitant sub vulnere malae, Hieb, Verg. Vgl. Lachmann Prop. 1, 1, 13. – 2) das Werkzeug, das Wunden macht, das Geschoß usw., illum infesto vulnere insequitur, Verg.: haesit sub gutture vulnus, Pfeil, Verg.: vulnera dirigere, Pfeile richten und abschießen, Verg. – 3) (poet.) der Verwundete, ad gemitus vulnerum, Liv. 22, 5, 4 (wenn es nicht dort = Ächzen infolge der Wunden; vgl. Verg. Aen. 2, 413).

    lateinisch-deutsches > vulnus

  • 3 vulnus

    vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus *volsnos zu vellere, reißen; vgl. griech. ουλή = ολνή, Narbe), die Wunde, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: a) leb. Wesen: v. grave (Ggstz. v. leve), Liv.: vulnus tenue, leichte, Liv.: vulnus novum (Ggstz. vulnus vetus et purulentum), Sen.: v. mortiferum, Lucil. fr. u. Cic.: vulnera adversa, Cic.: vulnera (Narben), quae in facie naturalia erant, Spart.: vulnus cruris, Petron.: vulnera corporis, Cic.: vulnera missilium, Geschoßwunden, Liv.: vulnus inferre, Caes., od. infligere, Cic.: aeternum dare matri sub pectore vulnus, Lucr.: vulnera alternā dareque ferreque manu, Ov.: inania duro vulnera dare ferro, Ov.: vulnus accipere, excipere, Cic.: vulnus gravius accipere, Caes.: accipere vehemens vulnus et mortiferum, Cic.: vulnus in capite accipere ab alqo, Cic.: vulnus alligare od. obligare, Cic., deligare, Cels.: curare vulnus suturā, Cels. (vgl. vixdum satis percurato vulnere, Liv.): vulnus rescindere, Liv. epit. u. Ov.: mori ex vulnere, Liv., vulneribus, Poll. in Cic. ep.: perire ex vulnere, Liv.: vulneribus adversis et honestis cadere, Cic.: adversis vulneribus concĭdere, Sall.: mutuis vulneribus concurrere, Sen. rhet.: se mutuis vulneribus occīdere, Aur. Vict.: ex vulnere recreari, Cic.: ex vulnere refici, Tac.: ex vulnere claudicare, Cic.: vulnus implere, ausheilen, Cels.: cum gravi vulnere ferri ex proelio, referri in castra, Liv. –
    ————
    b) poet. übtr., die Wunde lebl. Ggstde., die Verletzung, der Hieb, Stich, Schnitt, Einschnitt, falcis, Ov.: calcei, Iuven.: ornus vulneribus evicta, Verg.: humus reformidat vulnus (aratri), Ov. – 2) bildl., die Wunde = Verletzung, Verlust, Kränkung, ein wunder od. fauler Fleck, fortunae gravissimo vulnere percussus, Cic.: vulnera rei publicae imponere od. inurere, Cic.: quod autem tantum aut in moribus naturaque vulnus aut in re atque fortuna? Schaden, Cic.: cum illud Castricianum vulnus dicendo refricuisset, Cic.: ista sunt ipsa vulnera, quae non possum tractare sine maximo gemitu; moderare igitur, quaeso, ut potes, Cic.: vulnera nova facere, Vergehungen, Cic.: vulneribus suis mederi, Schulden, Cic. – öfter Schlappe, Schlag = empfindlicher Verlust, Niederlage, bes. in der Verbindung sine aliquo vulnere, ohne erheblichen Verlust, Caes.: sine ullo vulnere, ohne jeden Verlust, Caes.: vulnus accipere (Ggstz. dare), Iustin. 1, 8, 10; 2, 11, 19; 5, 5, 3; 42, 4, 10: post aerumnosas iacturas et vulnera, Amm. 27, 1, 1: recentissimum quodque volnus pavens, Tac. hist. 3, 56. – v. Seelenwunden (wie Schmerz, Kummer, Trauer), bes. v. Liebeswunden, Lucr., Verg. u.a.: vulnus alit venis, Verg.: rescindere vulnus dolorum meorum, Flor.: sanabit nulla vulnera cordis ope, Ov.: ac languore simulato vulnus animi mentitur in valetudinem, Apul. – II) meton., das, was Wunden macht,
    ————
    1) der Hieb, Stich, Wurf, Stoß, Schnitt, wodurch Wunden entstehen, elusa vulnera, v. dem Stiere, Ov.: mortifero vulnere ictus, Liv.: inter se vulnera iactant, Hiebe, Verg.: crepitant sub vulnere malae, Hieb, Verg. Vgl. Lachmann Prop. 1, 1, 13. – 2) das Werkzeug, das Wunden macht, das Geschoß usw., illum infesto vulnere insequitur, Verg.: haesit sub gutture vulnus, Pfeil, Verg.: vulnera dirigere, Pfeile richten und abschießen, Verg. – 3) (poet.) der Verwundete, ad gemitus vulnerum, Liv. 22, 5, 4 (wenn es nicht dort = Ächzen infolge der Wunden; vgl. Verg. Aen. 2, 413).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulnus

  • 4 vulnus

    vulnus ( voln-), ĕris, n. [root vul-; cf. vultur; akin to vello], a wound (cf.: ictus, cicatrix).
    I.
    Lit.:

    cave faxit volnus tibi jam,

    Plaut. Truc. 5, 51:

    qui abstergerem volnera?

    Ter. Eun. 4, 7, 9:

    vulnus in latere,

    Cic. Mil. 24, 65:

    multis et illatis et acceptis vulneribus,

    Caes. B. G. 1, 50; so,

    inferre,

    id. B. C. 2, 6:

    accipere,

    id. B. G. 1, 48:

    claudicare ex vulnere ob rem publicam accepto,

    Cic. de Or. 2, 61, 249:

    sustinere,

    Caes. B. C. 1, 45:

    excipere,

    Cic. Sest. 10, 23:

    alicui infligere,

    id. Phil. 2, 21, 52:

    vulneribus defessus,

    Caes. B. G. 1, 25:

    gravi vulnere ictus,

    Liv. 2, 47, 2:

    vulneribus confectus,

    id. 24, 26, 14:

    ego factum modo vulnus habebo,

    Ov. Am. 1, 2, 30:

    facile ex volnere est recreatus,

    Cic. Inv. 2, 51, 154.—
    B.
    Transf., of things, a wound, i. e. a hole, cut, incision, notch, rent, crack ( poet. and in post-Aug. prose):

    vulneribus donec paulatim evicta (ornus) supremum Congemuit,

    Verg. A. 2, 630; cf. Ov. M. 9, 383; 14, 392; Juv. 6, 247; Plin. 19, 8, 41, § 142:

    aratri,

    Ov. M. 2, 286.—
    II.
    Trop., a wound, blow, misfortune, calamity, defeat:

    fortunae gravissimo percussus vulnere,

    Cic. Ac. 1, 3, 4; Luc. 8, 72:

    hoc tam gravi vulnere etiam illa, quae consanuisse videbantur, recrudescunt,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    quae hic rei publicae vulnera imponebat, eadem ille sanabat,

    id. Fin. 4, 24, 66:

    vulnera imposita provinciae sanare,

    id. Att. 5, 17, 6:

    inusta rei publicae (with scelera),

    id. Sest. 7, 17:

    non vulnus super vulnus, sed multiplex clades,

    Liv. 22, 54, 9 Weissenb. ad loc.—Esp., in the phrase vulnus accipere, to be defeated, to suffer great loss, Just. 1, 8, 10; 2, 11, 19; cf. id. 42, 4, 10.— Of pain, grief, sorrow, Lucr. 2, 639; Verg. A. 12, 160; Ov. M. 5, 426.—Of the wounds of love, Lucr. 1, 34; Prop. 2, 22 (3, 15), 7; 2, 25 (3, 20), 46; Verg. A. 4, 2; Hor. C. 1, 27, 12; id. Epod. 11, 17:

    dulcia vulnera sagittae,

    App. M. 4, p. 156, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > vulnus

  • 5 vulnus

    vulnus
    vulnus ['vulnus] < vulnera>
      sostantivo Maskulin
  • 6 vulnus

    vulnus vulnus, eris n рана

    Латинско-русский словарь > vulnus

  • 7 vulnus

    Vulnus n, Wunde f; Verletzung f (Zusammensetzungen s. unter wound)

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > vulnus

  • 8 vulnus

    s.
    vulnus.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > vulnus

  • 9 vulnus

    eris n.
    1) рана, ранение (lĕve, grave L; mortiferum C)
    v. alicujus O, VF etc. — рана, нанесённая кому-л. или кем-л.
    v. alicujus rei — рана во что-л. (v. corporis C) или от чего-л. (v. missilium L)
    v. in capite accipere Cполучить рану в голову
    v. alicui inferre Cs (infligere C) — нанести кому-л. рану
    2) повреждение, поломка ( scuti O); урон, ущерб, потеря
    multa vulnera alicui inferre (imponere, inurere) C — причинить кому-л. большой ущерб
    3) поражение, разгром ( duo vulnera accipere L)
    4) след удара, рубец ( ramis vulnera dare O); язва, больное место (v. occultum C); душевная рана, боль, скорбь
    v. alere venis или sub pectore V — таить боль в душе, терзаться душевным страданием
    5) надрез, борозда ( aratri O); щель, расщелина ( saxi O)
    6) удар, наносящий рану
    v. acutae falcis Oудар острой косы
    7) оружие, наносящее рану (меч, копье, стрела)
    dirigere v. aliquo V — направить оружие на кого л.

    Латинско-русский словарь > vulnus

  • 10 vulnus

    мед.сущ. рана

    Англо-русский медицинский словарь > vulnus

  • 11 Vulnus

    m
    ра́на f

    German-russian medical dictionary > Vulnus

  • 12 vulnus

    ,eris n
    рана

    Латинский для медиков > vulnus

  • 13 vulnus

    рана (1. 11 § 3. 1. 43. 46. 51 pr. D. cit.); вред, повреждение (1. 14 pr. C. 6, 58).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vulnus

  • 14 vulnus

    wound; mental/emotional hurt; injury to one's interests; wound of love

    Latin-English dictionary > vulnus

  • 15 vulnus

    جرح
    * * *
    جُرْح

    English-Arabic Medical Dictionary > vulnus

  • 16 vulnus

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > vulnus

  • 17 vulnus

    wound.

    Latin-English dictionary of medieval > vulnus

  • 18 vulnus

    ĕris n
    рана

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > vulnus

  • 19 vulnus

    Yara; zədələnmə

    Türkcə-Azərbaycanca İzahlı Tibb lüğəti > vulnus

  • 20 vulnus

    காயம்

    English-Tamil dictionary > vulnus

См. также в других словарях:

  • VULNUS — a plaga distinguitur. Plin. l. 16. c. 12. Aperitur picea parte Solari non plagâ, sed vulnere ablati corticis. Ubi Salmasio plaga est εντομὴ, cum cutis tantum laxatur et scinditur; vulnus τὸ ἕλκος, cum distrahitur et tollitur ac separatur, i. e.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • vulnus — vùlnus m DEFINICIJA med. rana ETIMOLOGIJA lat. vulnus; vulnerabilis: ranjiv …   Hrvatski jezični portal

  • Vulnus — Vulnus, lat., Wunde; vulneratio, Verwundung; vulneratus, Verwundeter; vulnerabilis, verwundbar; vulnerans, Vulnerant, der Verwunder …   Herders Conversations-Lexikon

  • vulnus — s. neutro, lat. (propr. ferita ), usato in ital. come s.m. (pl. vùlnera ), non com. 1. (giur.) [il ledere un diritto e sim.]. 2. (estens.) [l infrangere un principio o una norma ritenuti fondamentali] ▶◀ ingiuria, oltraggio, vilipendio. ↓ offesa …   Enciclopedia Italiana

  • vulnus — vùl·nus s.m.inv., lat. TS dir. lesione di un diritto {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. vulnus propr. 1ferita …   Dizionario italiano

  • Vulnus — Vụlnus [aus gleichbed. lat. vulnus, Gen.: vulneris] s; , Vụlnera: „Wunde“, durch Schnitt, Hieb, Stich, Einschuß oder Quetschung verursachte Weichteilverletzung. Vụlnus sclopeta̱re [zu mlat. sclopetum = Handschleuder; Handfeuerwaffe]:… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Vulnus — Vul|nus das; , Vulnera <aus gleichbed. lat. vulnus, Gen. vulneris> Wunde, durch Schnitt, Hieb, Stich, Einschuss od. Quetschung verursachte Weichteilverletzung (Med.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • vulnus — vul·nus (vulґnəs) pl. vulґnera [L.] wound …   Medical dictionary

  • vulnus — [vc. lat., letteralmente «ferita»] s. m. inv. (dir.) lesione, offesa del diritto …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Pratylenchus vulnus — Taxobox name = Pratylenchus vulnus regnum = Animalia phylum = Nematoda classis = Adenophorea subclassis = Diplogasteria ordo = Tylenchida superfamilia = Tylenchoidea familia = Pratylenchidae subfamilia = Pratylenchinae genus = Pratylenchus… …   Wikipedia

  • Vivit sub pectore vulnus. — См. Зажила рана, а все рубец есть …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»