-
1 vorace
-
2 vorace
-
3 vorace
-
4 vorace
vorace [vorraas]adj1) vraatzuchtig, gulzig -
5 vorace
voracehltavýžravý -
6 vorace
vɔʀasadj1) gefräßig, gierig, Gefräßigkeit f2) (fig) gierig, voller Begierde, leidenschaftlich, begehrlichvoracevorace [vɔʀas]animal, personne gefräßig -
7 vorace
un appétit vorace — во́лчий аппети́т; un regard vorace — пожира́ющий взгляд; une plante vorace — расте́ние, истоща́ющее по́чвуun chien (un poisson) vorace — прожо́рливая соба́ка (ры́ба);
-
8 vorace
-
9 vorace
نهم [na׳him]* * *نهم [na׳him] -
10 vorace
adj.n.1. ochko‘z, yebto‘ymas, sertomoq, mechkay, ochofat, badnafs, xo‘ra, nafsi buzuq, yuho, suq; il a un appétit vorace ishtahasi karnay2. fig. ishtiyoqmand, hirsli, tashna, chanqoq3. buzg‘unchi, yemiruvchi, vayron qiluvchi; agr. plantes voraces yerni ishdan chiqaradigan, yerning kuchini olib qo‘yadigan o‘simliklar. -
11 vorace
-
12 vorace
прил.общ. ненасытный, жадный, прожорливый, разрушительный -
13 vorace
شرهفجعاننهيمنهم -
14 vorace
an. => Glouton, Sauvage. -
15 vorace
adjectif → inflexionesVoraz: des animaux voraces, animales voraces -
16 vorace
żarłoczny -
17 vorace
adj. (lat. vorax, -acis) 1. ненаситен, лаком; алчен; 2. хищен; 3. m., f. лаком, ненаситен човек; 4. алчен. Ќ plantes voraces растения, които изтощават почвата. Ќ Ant. frugal. -
18 vorace
всепоглощающийвсепожирающий -
19 vorace
-
20 vorace
girig.
См. также в других словарях:
vorace — [ vɔras ] adj. • 1603; vorage déb. XVIe; lat. vorax, acis 1 ♦ Qui dévore, mange avec avidité. « La loutre est un animal vorace » (Buffon). (Personnes) Glouton, goulu. « Il s empiffrait de nourriture, car il était vorace » (Tharaud). N. C est un… … Encyclopédie Universelle
vorace — VORÁCE, voraci, ce, adj. Care mănâncă cu poftă exagerată, cu lăcomie, mâncăcios; lacom, gurmand. – Din fr. vorace, lat. vorax, acis. Trimis de ana zecheru, 13.04.2006. Sursa: DEX 98 VORÁCE adj. v. avid, lacom, mâncăcios, ne sătul, nesăţios,… … Dicționar Român
Vorace — Données clés Titre original Ravenous Réalisation Antonia Bird Scénario Ted Griffin Acteurs principaux Guy Pearce Robert Carlyle David Arquette S … Wikipédia en Français
vorace — VORACE. adj. de t. g. Carnassier, qui devore, qui mange avec avidité. L aigle est un oiseau vorace. le loup est un animal vorace. le brochet est un poisson vorace. On dit, d Un homme qui mange gouluëment, qui mange avec avidité, qu Il est vorace … Dictionnaire de l'Académie française
vorace — agg. [dal lat. vorax acis, der. di vorare divorare ]. 1. [di animale, che ha bisogno di molto cibo per saziarsi: gli uccelli sono in genere molto v. ] ▶◀ (lett.) edace, famelico. 2. (estens.) [di persona, che mangia con grande avidità e… … Enciclopedia Italiana
vorace — adj. 2 g. Voraz … Dicionário da Língua Portuguesa
vorace — adj. voraz … Diccionario de la lengua española
VORACE — adj. des deux genres Qui dévore, qui mange avec avidité. L aigle est un oiseau vorace. Le loup est un animal vorace. Le brochet est un poisson vorace. Cet homme est vorace, Il mange goulûment, il mange avec avidité. Son estomac est vorace, Il… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
vorace — vo·rà·ce agg. CO 1. di animale, che mangia molto, che necessita di una grande quantità di cibo per saziarsi: lupo vorace, i topi sono voraci Sinonimi: famelico. 2. estens., di qcn., ingordo, avido nel mangiare: vorace com è, ha divorato tutto!… … Dizionario italiano
VORACE — adj. des deux genres Qui dévore, qui mange avec avidité. L’aigle est un oiseau vorace. Le loup est un animal vorace. Le brochet est un poisson vorace. Cet homme est vorace, Il mange goulûment, avec avidité … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
vorace — (vo ra s ) adj. Qui dévore, qui mange avec avidité. • Quoique très vorace, il [le vautour] peut supporter l abstinence pendant quatorze jours, BUFF. Ois. t. I, p. 224. Homme vorace, homme qui mange goulûment, avec avidité. Estomac vorace … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré