-
41 वीतिहोत्र
vītí-hotra
invited to a feast (as gods) VS. ;
m. fire orﾠ the god of fire Rājat. BhP. (pl. the worshippers of fire in any form Cat.);
the sun L. ;
N. of a king MBh. ;
of a son of Priya-vrata BhP. ;
of a son of Indra-sena ib. ;
of a son of Su-kumāra ib. ;
of a son of Tāla-jaṇgha ib. VP. (pl. his descendants);
of a priest Cat. ;
- dayitā orﾠ - priyā f. « beloved of Vīti-hotra i.e. Agni», N. of a Svāhā Pañcar.
-
42 वीटि
vīṭi
vīṭīf. the betel plant, Piper Betel L.
-
43 वीटी
vīṭi
vīṭīf. the betel plant, Piper Betel L.
-
44 वीति
vītí1) f. (dat. vītáye often used as inf.) enjoyment, feast, dainty meal, full draught etc. RV. ;
advantage, profit ib. ( L. alsoﾠ light, lustre = gati, prajana, dhāvana);
m. a partic. Agni AitBr. ;
vî ̱tí2) f. separation TS. ;
vīti
- वीतिराधस्
- वीतिहोत्र
- वीतकल्मष
- वीतकाम
- वीतघृण
- वीतचिन्त
- वीतजन्मजरस
- वीतत्रसरेणु
- वीततृष्ण
- वीतदम्भ
- वीतभय
- वीतभी
- वीतभीति
- वीतमत्सर
- वीतमन्यु
- वीतमल
- वीतमोह
- वीतराग
- वीतविरुद्धबुद्धि
- वीतविष
- वीतव्रीड
- वीतशङ्क
- वीतशोक
- वीतस्पृह
- वीतहिरण्मय
-
45 वीतिराधस्
-
46 á-vít
[víti], n. pl., ávítan, f., Thom. 246, Th. 19 (mod. ávítur, f. pl.), a reprimand, rebuke, castigation; ávíta, gen. pl., Fær. 23; bera ávít (acc. pl.), Sks. 541, Hkr. ii. 200, Hom. 43.COMPDS: ávítalaust, ávítasamligr, ávítsamr. -
47 विटि
-
48 विटिकण्ठीरव
viṭi-kaṇṭhīravam. N. of Varada-rāja (the author of the Madhya-siddhânta-kaumudī) Cat.
-
49 Вити-Леву
-
50 vitisator
vītĭ-sător, ōris, m. [vitis-sero], a vineplanter:Sabinus,
Verg. A. 7, 179.—Of Bacchus, Att. ap. Macr. S. 6, 5.—Of Saturn, Arn. 3, 117. -
51 VIT
I)n.1) consciousness; hafa v. sitt, vita vits síns, to be in one’s senses, be conscious;2) intelligence, cognizance; á. fárra (allra) manna viti, within few (all) men’s knowledge;3) wit, understanding, reason; vel viti borinn, with a good understanding; ganga af vitinu, to go out of one’s wits, go mad (hann varð svá hræddr, at hann gekk náliga af vitinu); þat er mitt v., at, it is my opinion that;4) sense, organ of sense (ekki v. manns heyrirnema eyru);5) pl., a place where a thing is kept, receptacle (varðveita e-t í vitum sínum);6) visiting, searching; fór M. jarl vestr um haf á v. ríkis sins, M. returned to his kingdom; ríða á v. sín, to look after one’s own affairs.pers. pron. dual, we two.* * *n. [from vita; A. S. ge-wit; Engl. wit; Germ. witz; Dan. vid]:—consciousness, sense; vera í viti sínu, to be in one’s senses, to be conscious, of a wounded person, N. G. L. i. 306; ef hón mælir eigi í viti, 340; vitandi vits, Hm., Fb. ii. 76; ú-vit, insensibility; öng-vit, a swoon: inn fyrsti gaf önd ok líf, annarr vit ok hræring, þriði mál ok heyrn, Edda.2. intelligence, cognisance (= vitorð); var þetta fyrst á fárra manna viti, Nj. 229; ok var þat á fárra manna viti, 258, Mar. 656 A. 18; þat er eigi var á allra manna viti, within all men’s knowledge, Sturl. iii. 5; er þat eigi á váru viti, Stj. 216.3. wit, understanding, reason; þá mælti Austmaðr at Sighvatr skyldi fyrst eta höfuðit af fiskinum, kvað þar vit hvers kvikendis í fólgit, Fms. iv. 89; ganga af vitinu, to go out of one’s wits, go mad, Fas. i. 92, Karl. 468; hann var fyrir reiði sakir mjök svá af vitinu, Barl. 102; vit heitir speki, Edda 110; minni, vit, skilning, Skálda; engi er hans maki at viti, Nj. 36; ágætr fyrir vits sakir, Fms. ii. 44; spakr at viti, wise, i. 58; þar ferr vit eptir vænleik, Ld. 198; manna vænstr til vits, Fms. ix. 480; em ek svá viti borinn, Fær. 200; vel viti borinn, with a good understanding, Fb. ii. 109; mann-vit, ú-vit, verks-vit, hug-vit; the allit. phrase, með vitum (= vitnum) ok váttum, with wit and witness, N. G. L. i. 180; þat er mitt vit ( my opinion), at …, Sturl. i. 45.II. plur. in spec. usages, a place where a thing is kept or hoarded, a case (Dan. gjemmer); fannsk engi hlutr í vitum hans, Fms. ii. 57; hann varðveitti í vitum sínum annars manns fingr-gull, Bs. i. 197; þú hefir í vitum þínum lík barns, … láta rannsaka vit sín, Clem. 134; ek ætla annat heldr at þú munir hafa hann í vitum þínum, Vápn. 9; rannsökum vit Simonar ok vitum hvat vér finnum þar, … Simon vill eigi láta rannzaka vit sín, Clem. 134.2. a dual (?), the nostrils, including the mouth, i. e. the ‘cases’ of breath and life; blóð rann ákaft af munni hans ok vitum, Fas. iii. 437 (a paper MS.); hélt hann þeim (the hands) fyrir vitin á sér, ellegar hefði hann öndina misst í ógna hver, he held his hands before his nostrils and mouth, or he would have lost his breath in that dreadful cauldron, Stef. Ól.; rann mikill sjór af vitum hans = ἂν στόμα τε δινάς θ, Od. v. 456: hence later, esp. in eccl. usage, one’s wits, the five senses; fimm líkams vitum várum, Greg. 23, MS. 625. 177; öllum vitum ens ytra manns ok ens iðra, Hom. 53; gæta fimm líkams vita várra, Hom. (St.); also skilningar-vit = ‘wit-cases’, i. e. the five senses.B. vit [vita A. IV], in the adverbial phrase, á vit e-m or e-s, ‘towards a person,’ calling on, visiting; koma e-m á vit e-s, to bring one towards, Ýt.; jarl sneri þá þangat á vit þeirra, turned towards them, Fms. ix. 310; Englands á vit, towards England, Ód.; for Magnúss jarl vestr um haf á vit ríkis síns, M. returned to his kingdom, Orkn. 158; nú kaupir hann skip, ok ætlar at fara útan á vit fjárins, Bjarn. 13; jarl átti festarmey þar á Englandi ok fór hann þess ráðs á vit, Ó. H. 192; ríða á vit sín, to look after one’s own affairs, Ld. 150 (see ríða); lyfja þeim sitt ofbeldi, nema þeir riði skjótt á vit sín, Al. 10. -
52 VITA
* * *(veit, vissa, vitaðr), v.1) to have sense, be conscious (hann var enn eigi ørendr, en vissi þó ekki);with gen., gráðugr halr, nema geðs viti, unless he has his senses about him;2) to know;engi vissi skapara sinn, no one knew his maker;þeir er vel mart vitu, those who know many things;vita sik saklausan, to know oneself to be innocent;veizt þú, hvat þér man verða at bana, dost thou know what will be the cause of thy death?;vita skyn á e-m, to know one;Flosi kvaðst eigi vita skyn á, hverir lögmenn væri beztir, F. said that he knew nothing about who were the best lawyers;vita ván or vánir e-s, to expect, look for (G. vissi slíks matar þar ekki ván);vita fram, to be prescient, know the future;veit þat trúa min, upon my faith!;3) to see, try to find out (bað þá vita, hvat af Gretti yrði);vittu, ef þú hjálpir, see if thou canst help;vit, at þá náir sverði því, try to get that sword;4) to look, be turned towards;vita upp, fram, aptr, to look (be turned) upwards, forwards, backwards;vita móti sólu, at sjánum, to face the sun, the sea;vita til norðrættar, to look north;ormahöfuð öll vitu inn í húsit, all the heads of the serpents look into the hall;with gen., þeir fundu vínvið allt þar sem holta vissi, they found the vine wherever there was woodland;sökin veit til lands-laga, en ekki til Bjarkeyjar-réttar, the case comes under the country-law, and not under the town-law;6) to bode, betoken, with gen. (ekki vita slík orð lítils);þat mun eigi øngra tíðinda vita, this betokens no small tidings;7) to mean, have such and such bearing;hvat veit óp þetta, what means this shouting?;eigi veit þannig við, that is not the case;seg mér hit sanna, hversu við veit, how things stand;ok rœddu um þat, at nú mundi vel vita, that things were likely to take a good turn;8) with preps.:vita af e-u, to know of (ekki vissi á. af kaupi þeira);vita e-t at sér, to know oneself to be guilty of;vita e-t eptir sér = vita e-t at sér (vita eptir sér slíkan glœp);vita e-t frá sér, to be conscious (sensible) of (ek var svá syfjaðr, at ek vissa fátt frá mér);vita e-t fyrir, to know beforehand (ørlög sín viti engi maðr fyrir);vita til e-s, vita til um e-t, to know of (ekki vissu landsmenn til um ferð Þórólfs);vita ekki til sín, vita ekki til manna, to have lost consciousness, one’s senses;recipr. to know of an another (þeir vissust jafnan til í hafinu);vita um e-t, to make inquiries about (fara at vita um e-t);to know about (eigi veit ek um gaman þetta);vita e-t við e-n, to get to know a thing, from one (mun ek vita við skipverja mina, hvat þeim sýnist ráð).* * *a verb whose present is in a preterite form, see Gramm. p. xxiii: pres. veit, veizt (veiztu), veit; plur. vitum, vituð, vitu, later and mod. vitið, vita; the latter form appears in vellums early in the 14th century, e. g. þér vitið, Fms. vi. 144, from the Hulda: pret. vissa, vissir, vissi (never visti, cp. Goth. wissa, mod. Dan. vidste): subj. pres. vita, pret. vissa; imperat. vit, vittú; part. vitaðr (vitinn, Hornklofi): with neg. suff. veit-at, knows not, Hm. 74; veit-k-a-ek, ‘wot I not I,’ Hkr. iii. 376; veizt-attu, Hbl. 4; vitum-a, we know not, Skv. 3. 18; vissi-t, knew not: [Ulf. witan = εἰδέναι, γιγνώσκειν; A. S. and Hel. witan; Engl. wit; Germ. wissen; Dan. vide; Swed. vita; Lat. videre; Gr. εἰδέναι.]A. To wit, have sense, be conscious; hneig hón aptr ok vissi ekki til manna, Bjarn. 68; varð hann svá feginn at varla vissi hann, Flóv.; faðirinn vissi ekki lengi, svá þótti honum mikit, Bs. i. 369; hann þóttisk nær ekki vita fyrir hræzlu, Fms. vii. 142; hann var enn eigi örendr en vissi þó ekki, Fb. ii. 453; ek var svá syfjaðr at ek vissa fátt frá mér, Gísl. 6l; hestr laust einn ungan mann í höfuðit, ok sprakk mjök, ok vissi ekki, Bs. i. 314, l. c.; tók hann einn þeirra ok varðisk með, þar til er sá vissi ekki til sín, Fms. vi. 110; hann tók augna-verk strangan, ok vissi hann löngum hvárki í þenna heim né annan, Bs. i. 317; hann vissi lengi ekki hingat, 336; ok vissi þá ekki til sín löngum, 335; hvárt skal hjóna færa annat fram þat sem heldr hefir fé til, nema annat þeirra viti eigi vel ( unless he be not in the enjoyment of his full senses) en þegar er því batnar, Grág. i. 300: with gen., gráðigr halr nema geðs viti, Hm. 19 (see B. 3).2. vita skyn á, to understand, know, Nj. 223, Grág. ii. 167, Fms. i. 186, xi. 323 (see skyn); vita ván e-s, to expect, Eg. 746, Fms. viii. 180, Nj. 75, Blas. 46.II. to wit, know; vituð ér enn eða hvat, Vsp.; þeir er vel mart vitu, Hm. 53: ek veit, 76; vita sik saklausan, to know oneself to be sackless. Eg. 49; síðan skaltú vita þitt eyrendi, Finnb. 258; ef þeir vitu þetta eigi, Nj. 231; skaltú ok þat vita, at …, 88; lát sem þú vitir eigi, Ísl. ii. 250; þeir munu vitað hafa með Þráni, Nj. 136; ek veit allt með henni, El.; hitt veit ek eigi hvaðan þjófs-augu eru komin í ættir várar, Nj. 2; veit ek þann mann er þora man, 89; veizt þú hvat þér man verða at bana?—Veit ek, segir Njáll, 85; veitat hinn er vætki veit, Hm. 74.2. with prepp.; vita fram (fram-viss); vissi hann vel fram sem Vanir aðrir, Þkv. 15: vita fyrir, to foreknow (for-vitri); vita örlög sín fyrir, Hm. passim; mundi hann þat vita fyrir er hann vissi dauða sinn, Nj. 98: vita til e-s, to know of. Fms. x. 337; ekki vissu landsmenn til um ferð Þórólfs. Eg. 78.3. with the particle ‘at;’ þóttisk Þorkell vita at Grímr var þar, Dropl. 34; hana vissi at skíða-hlaði var við dyrr þær, 29; eigi munda ek vita at blóðrefillinn kæmi við mik í gær líttað, Fms. xi. 144: veitka ek nema þú þykkisk nú minn lávarðr, Hkr. iii. 376.III. in exclamations; hvat veit ek hvárt menn munu aldri hætta lygi-sögum, Fb. i. 184; var þetta hans bani, sem vita mátti, i. e. of course, Stj. 541; hvat ek veit, hvárt ek mun, what know I! should I? …, as an interjection, Nj. 85; veiztu, ef þú vin átt, farðú at finna opt, Hm. 43; veit þat trúa mín, upon my faith! Edda; veit menn, mod. viti menn! see maðr B. 3; hvar viti menn ( whoever knew) slíku bellt við konungmann, Eg. 415; hvar viti áðr orta mærð með æðra hætti, Edda (Ht.)IV. to see, try; má ek vita at ek fá af henni nökkurn vísdóm, Stj. 491; ek mun ríða ok hitta Óspak, ok vita at hanni vili sættask, Band. 5; ok vita at vér næðim Sokka víkingi, Fms. ii. 5; sá skal vita, er á strenginum heldr, hvárt hann skelfr, Fb. ii. 129; vil ek fara ok vita, at ek mega bjarga honum, 623. 16; vittu ef þú hjálpir, see if than canst help, Og. 5; vit at þú náir sverði því, Dropl. 28; fara heim ok vita hvers víss yrði, Nj. 114; vér skulum hlaupa at fylkingu þeirra, ok vita at vér komimk svá í gegnum, Fær. 81; skal yðr þat heimilt, ok vita at þit þroskizk hér, 45; sendi Sirpa bónda sinn at vita sér um brún-gras, to fetch for her (cp. vitja), Finnb. 258; ókunnugr ertú mér, ok vil ek vita við skipverja hvat þeim sýnisk ráð, Fbr. 62 new Ed.; ok bað hana vita af hón kenndi höfuðit, Bjarn. 68.V. to look towards, of a place, = Lat. spectare ad, vergere in; in þat er vissi til norðr-ættar, Edda 22; sá armr er vissi at dikinu, Fms. vi. 406; ok lögðusk þaðan undir sem at veit bænum, viii. 377; bæði þat er aptr vissi ok fram, vii. 94; á þann bekk er vissi móti sólu, vi. 439; þann arminn er vissi at sjánum, viii. 115; rökðu þangat sporin sem klaufirnar höfðu vitað, Ó. H. 152; vissu þá grundvellir upp, en veggir í jörð niðr, Sks. 142 new Ed.; fætr vissu upp, Eg. 508; þar á eynni er vissi til Atleyjar, 222; þeir fundu vínvið allt þar sem holta vissi, they found the vine wherever there was woodland, Þorf. Karl. 420; en þróask, ef hann vissi til mikilleiks, if it shewed growth, Korm. 8; allt þat er honum þótti grjóts vita, þótti honum við gull glóa, Konr.2. metaph. to come under that and that head, to respect, mean, have such and such bearing; sökin veit til lands-laga en ekki til Bjarkeyjar-réttar, this case comes under the country-law, and not under the town-law, Fms. vii. 130; eigi veit þannig við, that is not the case, Nj. 180; ef öðru-vísi veit við, Al. 106; seg mér et sanna, hversu við veit, how things stand, Fms. iii. 70; konungr svarar, at mál þat vissi allt annan veg við, Ó. H. 199; hvat veit hrygð þessi? Stj. 600; hvat veit óp þetta, what means this shouting? Fms. viii. 141; hvat vissi laga-frétt sú er Emundr spurði í gær? Ó. H. 87; skipan er hér á vorðin, ok veit ek eigi hvat þat veit, I know not what it means, cannot understand it, Fs. 6; þat man eigi öngra tíðenda vita, i. e. that will mean something great, Nj. 83; gör sem ek býð þér, ok kann vera, at þór viti vel, do as I bid thee, and may be, it will be well with thee, 655 xiii. B. 4; ok rædda um þat at nú mundi vel vita, Ísl. ii. 354; hræzlu (gen.) þat vissi, it savoured of fear, Am. 97; ekki vita slík orð lítils, Sd. 151; hlæra þú af því at þér góðs viti, it is for no good that thou laughest, Bkv. 2. 31; er lítils góðs vissi, Barl. 20: þá gleði er viti til meins, Hom. (St.); þat er til hans veit, what respects him, Orkn. 314; þat er til heiðins siðar veit, N. G. L. i. 383.3. vita á, to forebode; brakar í klaufum, vind mun á vita, Mar. 1057 (cp. á-vitull); það veit á regn, storm, …, of weather marks.B. Recipr. to know of one another; þeir vissusk jafnan til í hafinu, Landn. 56; ok vitask þeir við mála-munda þann sín á miðli, to know mutually, Grág. i. 469; better, ok vitusk þeir þat við mála-munda þann, Kb. i. 131.2. pass.; skyldi aldrei annat vitask, to be known, Fas. i. 22.3. part.; vitandi né valdandi þessa verks, Fms. ix. 412; margs vitandi, Vsp. 20, Edda 11; vitandi vits, Hm. 17, Fms. v. 258 (cp. A l); vitandi mann-vits, Edda 9; viss vitandi, intentionally, knowingly, jb. 309 A; visir vitendr, Grág. (Kb.) i. 243, ii. 57; visar vitendr, Grág. i. 228.4. the past pret.; á morgun skal okkur saga vituð verða, to be known, proved, 655 xiii. B. 1; þat mátti eigi vitað verða, 625. 83; ef þetta er satt, þá er þat vitað (clear, manifest) at hón hefir eigi mær verit, Fms. x. 294; þat er vitað ( well known) at sjá. maðr er afbragð annarra manna, vi. 144; ok er þat vitað hver stóriðendi görðusk um hans mál, vii. 124; sá er þeim völlr of vitaðr, that field is marked out for them, Vþm. 18; valr vitinn Friggjar faðm-byggvi, allotted to Odin, Hornklofi. -
53 kiti
------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti[Swahili Plural] viti[English Word] chair[English Plural] chairs[Part of Speech] noun[Class] 7/8------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti[Swahili Plural] viti[English Word] seat[English Plural] seats[Part of Speech] noun[Class] 7/8------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti (cha bunge)[Swahili Plural] viti[English Word] seat (in a representative assembly)[English Plural] seats[Part of Speech] noun[Class] 7/8[Terminology] political------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti cha kifalme[Swahili Plural] viti vya kifalme[English Word] throne[English Plural] thrones[Part of Speech] noun[Class] 7/8[Related Words] kifalme------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti cha farasi[Swahili Plural] viti vya farasi[English Word] saddle[English Plural] saddles[Part of Speech] noun[Class] 7/8[Related Words] farasi------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti[Swahili Plural] kiti[English Word] headquarters[English Plural] headquarters[Part of Speech] noun[Class] 7/8------------------------------------------------------------[Swahili Word] kiti cha pweza[Swahili Plural] viti vya pweza[English Word] starfish[English Plural] starfish[Part of Speech] noun[Class] 7/8an[Related Words] pweza[Terminology] marine------------------------------------------------------------ -
54 BÚA
(bý; bjó, bjoggum or bjuggum; búinn), v.1) to prepare, make ready;búa skip í för, to make a ship ready for a voyage;búa ferð sína, to make ready for a journey (voyage);búa veizlu, to prepare (make preparations) for a feast;búa mál á hendr e-m, to take out a summons against one, be in a lawsuit;2) to dress, attire, adorn, ornament;bjó hón hana sem hón kunni bezt, she dressed her as well as she could;sá þeir konur vel búnar, well dressed;búa beð, rekkju, to make a bed;búa öndvegi, hús, to make a high seat, adorn a house (for a feast);öll umgjörðin var búin gulli ok silfri, adorned (mounted) with gold and silver;vápn búit mjök, much ornamented;4) to deal with, to treat;þeir bjuggu búi sem þeim líkaði, they treated it as they liked, viz. recklessly;Haraldr bjó heldr úsparliga kornum Sveins, used S.’s stores rather unsparingly;5) to live, dwell (búa í tjöldum);þeir bjuggu þar um nóttina, they stayed there during the night;sá maðr bjó á skipi (had his berth) næst Haraldi;6) to have a household (cattle, sheep, and milk);meðan þú vilt búa, as long as thou will keep house;búa á or at, with the name of the place added in dat., to live at or in (hann bjó á Velli; Gunnar bjó at Hlíðarenda);búa í skapi, brjósti e-m, to be, dwell in one’s mind (eigi býr þér lítit í skapi);sýnandi þá hjartaliga gleði, er í brjósti býr, that fills the breast;8) to behave, conduct onself (bjuggu þeir þar fremr úfriðliga);9) with preps.:búa af e-u, to lose;láta e-n af baugum búa, to let him be deprived of his riches;búa at e-u, to treat, = búa e-u (cf. 4);þeir höfðu spurt hvern veg Þórólfr hafði búit at herbergjum þeirra, how Th. had treated their premises;búa e-t fyrir, to prepare (þeir hlutir, er guð hefir fyrir búit sínum ástvinum);búa fyrir, to be present (hann ætlar, at Selþórir muni fyrir búa í hverju holti);búa hjá konu, to lie with a woman;búa í e-u, to be at the bottom of, = búa undir e-u (en í þessu vináttumerki bjuggu enn fleiri hlutir);búa með e-m or e-rri, to cohabit with;búa með konu, to lie with;búa saman, to live together (as husband and wife, as friends); to have a common household (ef menn búa saman);búa e-t til, to prepare, take the preparatory steps in a case (búa sök, mál, vígsmál til, cf. 1);búa til veizlu, to prepare for a feast;búa til seyðis, to get the fire ready for cooking;búa til vetrsetu, to make preparations for a winter abode;búa um e-n, to make one’s bed (var búit um þá Þórodd á seti ok lögðust þeir til svefns);Þórólfr lét setja upp skip sitt ok um búa, he had his ship laid up and fenced round;kváðu nú Guðrúnu eiga at búa um rauða skör Bolla, said that G. would have to dress B.’s (her husband’s) bloody head;búa um andvirki, to fence and thatch hayricks;at búa svá um, at aldri mátti vökna, to pack it up so that it could not get wet;búa svá um, at (with subj.), to arrange it so, that;búa eigi um heilt við e-n, to be plotting something against one;búa um nökkurn skoll, to brood over some mischief (deceit);búa um grun, to be suspicious;búa um hverfan hug, to be fickleminded;gott er um öruggt at búa, to be in a safe position;búa undir e-u, to be subject to, suffer, endure (hart mun þykkja undir at búa);eiga undir slíkum ofsa at búa, to have to put up with such insolence; to be the (hidden) reason of, to be at the bottom of (þat bjó þar undir, at hann vildi taka ríkit undir sik);þér vitið gørst, hvat yðr býr undir (what reason you have) at girnast eina útlenda mey;búa e-n veg við e-n, to behave or act so and so towards one;sárt býr þú nú við mik, Þóra, thou treatest me sorely;búa við e-t, to enjoy (þú býr við eilífa ást ok bíðr eilífra ömbuna); to submit to, put up with;ok mun eigi við þat mega búa, it will be too hard to bide;búa yfir e-u, to hide, conceal;framhlutr ormsins býr yfir eitri, is venomous;lítill búkr býr yfir miklu viti, little body holds mickle wit;búa yfir brögðum, flærð ok vélum, to brood over tricks, falsehood, and deceit;10) refl., búast.* * *pret. sing. bjó, 2nd pers. bjótt, mod. bjóst; plur. bjoggu, bjöggu, and mod. bjuggu, or even buggu; sup. búit, búið, and (rarely) contr. búð; part. búinn; pret. subj. bjöggi, mod. byggi or bjyggi; pres. sing. indic. bý; pl. búm, mod. búum: reflex. forms býsk or býst, bjósk or bjóst, bjöggusk, búisk, etc.: poët. forms with suffixed negative bjó-at, Skv. 3. 39: an obsolete pret. bjoggi = bjó, Fms. ix. 440 (in a verse); bjöggisk = bjósk, Hom. 118. [Búa is originally a reduplicated and contracted verb answering to Goth. búan, of which the pret. may have been baibau: by bûan Ulf. renders Gr. οικειν, κατοικειν; Hel. bûan = habitare; Germ. bauen; Swed. and Dan. bo. The Icel. distinguishes between the strong neut. and originally redupl. verb búa, and the transit. and weak byggja, q. v.: búa seems to be kindred to Gr. φύω, εφυσα (cp. Sansk. bhû, bhavâmi, Lat. fui); byggja to Lat. făcio, cp. Swed.-Dan. bygga, Scot. and North. E. to ‘big,’ i. e. to build; cp. Lat. aedificare, nidificare: again, the coincidence in sense with the Gr. οικος, οικειν, Lat. vicus, is no less striking, cp. the references s. v. bú above. Búa, as a root word, is one of the most interesting words in the Scandin. tongues; bú, bær, bygg, bygð, byggja, etc., all belong to this family: it survives in the North. E. word to ‘big,’ in the Germ. bauen ( to till), and possibly (v. above) in the auxiliary verb ‘to be.’]A. NEUTER, to live, abide, dwell, = Gr. οικειν, Lat. habitare; sú synd sem í mér býr, Rom. vii. 17, 20; í mér, þat er í mínu holdi, býr ekki gott, 18; hann sem býr í ljósinu, 1 Tim. vi. 16; fyrir Heilagan Anda sem í oss býr, 2 Tim. i. 14; Látið Christs orð ríkulega búa meðal yðar, Col. iii. 16; þá trú … sem áðr fyr bjó í þinni ömmu Loide, 2 Tim. i. 5; þat hit góða sem í oss býr, 14; hann sem býr í ljósinu, þar einginn kann til að komast, 1 Tim. vi. 16; hence íbúð, living in, etc.; in many of those passages some Edd. of N. T. use byggja, but búa suits better: of a temporary abode, hann bjó í tjöldum, he abode in tents, Fms. x. 413.2. a naut. term; þeir bjuggu þar um nóttina, they stayed, cast anchor during the night, Fms. vii. 3: on board ship, to have one’s berth, sá maðr bjó á skipi næst Haraldi er hét Loðinn, 166; engi maðr skyldi búa á þessu skipi yngri en tvítugr, x. 321.3. to live together as man and wife; henni hagar að b. við hann, 1 Cor. vii. 12; hagar honum hjá henni að b., 13; b. með húsfrú sinni, Stj. 47; b. við; Helgi prestr bjó við konu þá, er Þórdís hét (of concubinage), Sturl. i. 141; but búa saman, of wedded life, K. Á. 134.4. b. fyrir, to be present in the place: at Selþórir muni fyrir b. í hverju holti, Fms. iv. 260: recipr., sjór ok skúgr bjoggusk í grend, Skálda 202, Baruch.5. esp. (v. bú) to have a household, cattle, sheep, and milk; hence búandi, bóndi, bær, and bú; búa við málnytu ( milk), ok hafa kýr ok ær at búi, Nj. 236, Grág. i. 168, 335; b. búi (dat.), 153, K. Þ. K. 90; búa búi sínu, to ‘big ane’s ain biggin,’ have one’s own homestead.β. absol., meðan þú vilt b., so long as thou wilt keep bouse, Hrafn. 9; b. vel, illa, to be a good (bad) housekeeper; vænt er að kunna vel að búa, Bb. 3. 1; Salomon kóngur kunni að b., 100; fara að b., to begin housekeeping, 2. 6; b. á jörðu, to keep a farm, gefa þeim óðul sín er á bjoggu, Fms. i. 21.γ. búa á …, at …, i …, with the name of the place added, to live at or in a place; hann bjó á Velli (the farm) á Rangárvöllum (the county), Nj. 1; Höskuldr bjó á Höskuldstöðum, 2: hann bjó at Varmalæk, 22; hann bjó undir Felli, 16; Gunnarr bjó at Hlíðarenda, 29; Njáll bjó at Bergþórshváli, 30, 38, 147, 162, 164, 173, 174, 213, Landn. 39–41, and in numberless passages; Eb., Ld., Eg., Sturl., Bs., Ísl. ii, etc. (very freq.): also b. í brjósti, skapi, huga e-m, to be, dwell in one’s mind, with the notion of rooted conviction or determination, þess hins mikla áhuga, er þér býr í brjósti, Fms. iv. 80; því er mér hefir lengi í skapi búit, 78; ekki muntu leynask fyrir mér, veit ek hvat í býr skapinu, Lv. 16.II. metaph. and with prepp.; b. um e-t, or b. yfir e-u, almost in an uncanny sense, to brood over hidden schemes, designs, resentment, or the like; búa um hverfan hug, to be of a fickle mind, Skv. 3. 39; b. eigi um heilt, to brood over something against one, to be insincere, Fms. xi. 365; b. um skoll, to brood over some deceit, id.; b. um grun, to be suspicious, ii. 87: in good sense, b. um eitt lunderni, to be of one mind, Jb. 17; b. um þrek, hug, to have a bold heart, Lex. Poët.: b. í or undir e-u, to be at the bottom of a thing; en í þessu vináttu merki bjoggu enn fleiri hlutir, Ó. H. 125; mart býr í þokunni (a proverb), many things bide in the mist; en þat b. mest undir ferð Áka, at …, Fms. xi. 45; þóttusk eigi vita hvat undir myndi b., Nj. 62: b. yfir e-u, to brood over something, conceal; (ormrinn) bjó yfir eitri, i. e. the snake was venomous, Fms. vi. 351: the saying, lítill búkr býr yfir miklu viti, little bulk hides mickle wit, Al.; b. yfir flærð ok vélum, to brood over falsehood and deceit, id.; b. yfir brögðum, Fas. i. 290: b. undir, við e-t, to live under or with a thing, to bide, put up with; eiga undir slíkum ofsa at b., to have to put up with such insolence, Fms. xi. 248; at hart mun þykkja undir at b., Nj. 90, 101; ok mun eigi við þat mega b., i. e. it will be too hard to bide, 164; því at bændr máttu eigi við hitt b., Fms. xi. 224.III. in a half active sense; b. at e-u, or b. e-u (with dat.), to treat; þeir höfðu spurt hvern veg Þórólfr hafði búit at herbergjum þeirra, how Th. had used their premises, Eg. 85; þeir bjoggu búi sem þeim líkaði (where with dat.), i. e. they treated it recklessly, Bs. i. 544; Haraldr jarl fór til bús Sveins, ok bjó þá heldr úspakliga kornum hans, Orkn. 424 (in all passages in bad sense): búa vel saman, to live well together, be friendly, Fms. xi. 312; hence sam-búð, living together; b. við e-n, to treat one so and so; sárt býr þú við mik, Þóra, thou treatest me sorely, vii. 203.B. ACTIVE, to make ready: the sense and form here reminds one of the Gr. ποιειν: [this sense is much used in Old Engl., esp. the part. bone, boon, or boun, ready, (‘boun to go,’ Chaucer, etc.); in later Engl. ‘boun’ was corrupted into ‘bound,’ in such naut. phrases as bound for a port, etc.: from this part, the ballad writers formed a fresh verb, to boun, ‘busk ye, boun ye;’ ‘busk’ is a remnant of the old reflex, búask, see Dasent, Burnt Njal, pref. xvi. note, and cp. below III.]I. to make ready, ‘boun,’ for a journey; b. ferð, för sína; and as a naut. term, b. skip, to make ready for sea; bjoggu þeir ferð sína, Fms. ix. 453; en er þeir vóru búnir, Nj. 122; ok vóru þá mjök brott búnir, they were ‘boun’ for sea, Fms. vii. 101; bjó hann skip sitt, Nj. 128; en skip er brotið, svá at eigi er í för búanda á því sumri, i. e. ship unfit to go to sea, Grág. i. 92; b. sik til göngu, to be ‘boun’ for a walk, Ld. 46; b. sik at keyra, to make one ready for …, Nj. 91.β. as a law term, b. sök, mál, or adding til, b. til sök, mál á hendr e-m, to take out a summons against one, begin a lawsuit; b. mál í dóm, of the preliminaries to a lawsuit, hence málatilbúningr, in numberless cases in the Grágás and Sagas.γ. generally to prepare, make; b. smyrsl, to make ointments, Rb. 82.2. = Old Engl. to boun, i. e. to dress, equip; b. sik, to dress; svá búinn, so dressed, Fms. xi. 272; hence búningr, dress (freq.); vel búinn, well-dressed, Nj. 3, Ísl. ii. 434; spari-búinn, in holiday dress; illa búinn, ill-dressed; síðan bjó hon hana sem hon kunni, she dressed her as well as she could, Finnb. 258; b. beð, rekkjur, to make a bed, Eg. 236; b. upp hvílur, id., Nj. 168; b. öndvegi, hús, to make a high seat, dress a house for a feast, 175, (hús-búnaðr, hús-búningr, tapestry); búa borð, to dress the table, (borð búnaðr, table-service); b. stofu, Fms. iv. 75.β. búa til veizlu, to make ‘boun’ ( prepare) for a feast, Eg. 38, Fms. vii. 307; b. til seyðis, to make the fire ‘boun’ for cooking, Nj. 199; b. til vetrsetu, to make ‘boun’ for a winter abode, Fms. x. 42; til-búa, and fyrir-b., to prepare; eg fer héðan að til-b. yðr stað, John xiv. 3; eignizt það ríki sem yðr var til-búið frá upphafi veraldar, Matth. xxv. 34.γ. b. um e-t, in mod. use with the notion of packing up, to make into a bundle, of parcels, letters, etc.; hence um-búningr and um-búðir, a packing, packing-cover; b. um rúm, hvílu, to make a bed; búa um e-n, to make one’s bed; var búið um þá Þórodd í seti, ok lögðusk þeir til svefns, Th.’s bed was made on the benches, and they went to sleep, Ó. H. 153; skaltú nú sjá hvar vit leggumk niðr, ok hversu ek bý um okkr (of the dying Njal), Nj. 701; er mér sagt at hann hafi illa um búit, of a dead body, 51; þeir höfðu (svá) um sik búit ( they had covered themselves so) at þá mátti eigi sjá, 261; kváðu nú Guðrúnu eiga at búa um rauða skör Bolla, said that G. would have to comb B.’s (her husband’s) bloody head, Ld. 244; búa svá um at aldri mátti vökna, pack it up so that it cannot get wet, Fms. vii. 225; Þórólfr lét setja upp skip ok um búa, he had the ship laid up and fenced it round (for the winter), Eg. 199; b. um andvirki, to fence and thatch bay-ricks, Grág. ii. 335: metaph. to manage, preserve a thing, Fms. ix. 52; aumlega búinn, in a piteous state, Hom. 115.3. to ornament, esp. with metals or artificial work of any kind, of clothes laced with gold; kyrtill hlaðbúinn, Ísl. ii. 434, Nj. 48, Vm. 129: of gloves, B. K. 84: of a belt with stones or artificial work, Fms. xi. 271: of a drinking-horn, D. N. (Fr.); but esp. of a weapon, sword, or the like, enamelled with gold or silver (gull-búinn, silfr-búinn); búin gulli ok silfri, Fms. i. 15; búinn knífr, xi. 271; vápn búit mjök, much ornamented, ii. 255, iv. 77, 130, Eb. 226, 228.β. part., búinn at e-u, or vel búinn, metaph. endowed with, well endowed; at flestum í þróttum vel búinn, Nj. 61, Fms. x. 295; at auð vel búinn, wealthy, 410; vel búinn at hreysti ok allri atgörvi, Eg. 82; bezt at viti búinn, Fms. xi. 51.II. particular use of the part. pass, ‘boun,’ ready, willing; margir munu búnir at kaupa, ready, willing to buy, Fms. vi. 218; hann kvaðsk þess fyrir löngu búinn, Ld. 66, Fms. iii. 123; nefna vátta at þeir eru búnir ( ready) at leysa kvið þann af hendi, Grág. i. 54; vóru allir til þess búnir, Fms. xi. 360: compar., engir menn sýna sik búnari ( more willing) til liðveizlu, Sturl. i. 103: the allit. phrase, vera boðinn og búinn til e-s, vide bjóða VI: denoting fitted, adapted, ek em gamall, ok lítt b. at ( little fit to) hefna sona minna, Nj. 200; þótt ek sé verr til b. en hann fyrir vanheilsu sakir, Fms. vii. 275; eiga við búið (mod. vera við búinn), to keep oneself ready, to be on one’s guard, Bs. i. 537.2. on the point of doing, about to do so and so; hann var búinn til falls, he was just about to tumble, Fms. x. 314; en áðr þeir kómu var búið til hins mesta váða, ix. 444, v. l.β. neut. búið is used almost adverbially, on the point of, just about to; ok búið við skipbroti, Ísl. ii. 245; búið við váða miklum, Fms. ix. 310; sagði at þá var búit við geig mikinn með þeim feðgum, Eg. 158: this is rare and obsolete in mod. usage; and the Icel. now say, liggja við mér lá við að detta, where an old writer would have said, ek var búinn at detta; the sense would else be ambiguous, as búinn, vera búinn, in mod. usage means to have done; ég er búinn að eta, I have done eating; vera búinn að e-u (a work, business of any kind), to have done with it; also absol., eg er búinn, I have done; thus e. g. vera b. að kaupa, fyrir löngu b., b. at græða, leysa, etc., in mod. sense means to have done, done long ago; only by adding prepp. við, til (vera við búinn, til búinn) the part. resumes its old sense: on the other hand, búinn in the sense of having done hardly ever occurs in old writers.γ. búð (búið) is even used adverbially = may be, may happen; with subj. with or without ‘at,’ búð, svá sé til ætlað, may be, it will come so to happen, Nj. 114; búð, dragi til þess sem vera vill, 185; búð, eigi fari fjarri því sem þú gazt til, id., Ed. Johns. 508, note c; búð, svá þykki sem ek grípa gulli við þá, 9, note 3; búð, eigi hendi hann slík úgipta annat sinn, 42; búð, ek láta annars víti at varnaði verða, 106; búð, vér þurfim enn hlífanna, Sturl. ii. 137 (vellum MSS.; um ríð, Ed., quite without sense), cp. also Eb. 27 new Ed.: in mod. usage it is freq. to say, það er búið, vel búið, albúið, etc., it is likely, most likely that …δ. svá búit, adverbially, and proncd. as if one word, as matters stand, or even temp. at present, as yet; eigi mun hlýða svá búit, i. e. it will not do ‘so done,’ i. e. something else must be done, Eg. 507; eigi munu þér fá at unnit svá búið, i. e. not as yet, Fms. vii. 270; stendr þar nú svá búit (i. e. unchanged), um hríð, xi. 81; en berjask eigi svo búit, not fight as yet, Nj. 229; segja Eyjólfi til svá búins, they tell Eyolf the state of things, viz. that nothing had been done, Gísl. 41; þeir skildu við svá búit; þeir lögðu frá við svá búið, implying ‘vain effort,’ Germ. ‘unverrichteter Sache,’ Ísl. ii, Hkr. i. 340: at svá búnu, adverbially, as yet, at present; hann kvaðsk eigi fýsask til Íslands at svá búnu, Nj. 123, Fms. xi. 131; þenna draum segjum vér engum manni at svá búnu, this dream we will not tell to anybody as yet, Nj. 212; en at svá búnu tjár ekki, Fas. i. 364.III. reflex. to ‘boun’ or ‘busk’ oneself, make oneself ready, equip oneself; gengu menn þá á skip sín, ok bjoggusk sem hvatligast, Fms. v. 15: adding the infinitive of a verb as predicate, bjósk hann at fara norðr til Þrandheims, Eg. 18; or ellipt., where búask thus denotes the act itself, nú býsk hann út til Íslands, i. e. he ‘busked’ him to go …, Nj. 10; bjoggusk þeir fóstbræðr í hernað, they went on a free-booting trip, Landn. 31; seg Agli at þeir búisk þaðan fimmtán, 94: or adding another verb denoting the act, in the same tense, bjósk Haraldr konungr úr Þrándheimi með skipaliði, ok fór suðr á Mæri, he ‘busked’ him … and went south, Eg. 7; the journey added in gen., búask ferðar sinnar, Fms. i. 3; búask menn ferða sinna, Ld. 177.β. denoting intention, hidden or not put into action; fór sá kurr, at Skúli byggisk á land upp, Fms. ix. 483.2. to prepare for a thing; búask við boði, veizlu, etc., Nj. 10, Korm. 10; b. (vel, kristilega) við dauða sínum, andláti sínu, (eccl.) to prepare for one’s death, Fs. 80, Bs. i. 74; búask við vetri, to provide for the winter, get store in, Fms. xi. 415; b. við úfriði, vii. 23.β. to be on one’s guard, take steps to prevent a thing; nú ríða hér úvinir þínir at þér; skaltu svá við búask, i. e. be sure of that, make up thy mind, Nj. 264; bústu svá við, skal hann kveða, at …, Grág. ii. 244.γ. such phrases as, búask um = búa um sik, to make one’s own bed, encamp, make oneself comfortable, Nj. 259; tjölduðu búðir ok bjöggusk vel um, 219; var hörð veðrátta, svá at ekki mátti úti um búask, Fms. x. 13. Ld. 348; in the last passage the verb is deponent.3. metaph., b. við e-u, to expect, freq. in mod. usage; in phrases, það er ekki við að búast, it cannot be expected; búast við e-m, to expect a guest, or the like.β. to intend, think about; eg býst við að koma, I hope to come; eg bjóst aldrei við því, I never hoped for that, it never entered my mind, and in numberless cases.4. passive (very rare and not classical); um kveldit er matr bjósk = er m. var búinn, Fms. ix. 364. -
55 SKAPA
(að; pret. also skóp), v.1) to shape, form, mould, make (ór Ymis holdi var jörð sköpuð); to create (guð, er mik skóp); s. skegg, to trim the beard; s. skeið, to take a run (þetta dýr skapaði skeið at oss); s. ok skera e-t, or um e-t, to decide, settle (ek skal einn skera ok s. okkar á milli);2) to assign as one’s fate or destiny (ek skapa honum þat, at hann skal eigi lifa lengr en kerti þat brenner); s. e-m aldr, to fashion one’s future life; syni þínum verðr-a sæla sköpuð, bliss is not fated to thy son;3) to fix, appoint (haf þá eina fémuni, er ek skapa þér); s. e-m víti, to impose a fine or penalty; at sköpuðu, in the order of nature, according to the course of nature (væri þat at sköpuðu fyrir aldrs sakir, at þú lifðir lengr okkar); láta skeika at sköpuðu, to let things go their own course (according to fate); láta skapat skera, to let fate decide;4) refl., skapast, to take shape; freista, hvé þá skapist, try how things will go then; Ámundi kvað jarl úáhlýðinn ok mun lítt at s., A. said the earl was self-willed, and little will come of it.* * *the forms of this word vary much; there was a strong form, skapa, skóp, but defective, for only the pret. (skóp, skópu) remains; the other tenses follow the weak form skapa, að (of the first weak conjugation), which is freq. in old writers, while it is the only form in mod. usage.2. there are also remains of another weak verb, skepja (answering to Goth. skapjan), to which belong the pret. skapði, part. skapið, skaptr; the infin. skepja, however, only occurs in a few instances, Kormak, D. I. i. 243. l. 31 (H. E. iv. 154), Bs. i. 734; as also the pres. part. skepjandi (in ein-skepjandi): [Ulf. skapjan = κτίζειν; A. S. and Hel. scapan; Engl. shape; O. H. G. skafan; Germ schaffen; Dan. skabe.]B. To shape, form, mould, which is the original sense; takit einn trédrumb, ok skapit þar af líkneskjur, Barl. 165: the saying, engi skapar sik sjálfr, Grett. 103 new Ed.; á hverfanda hveli vóru þeim hjörtu sköpuð, Hm. 83; Skíðblaðni að skapa, to shape (build) the ship S., Gm. 43; skepja skil, to shape one’s words, Korm. 164 (in a verse).2. to make; ór Ýmis holdi var jörð um sköpuð, Vþm. 21; áðr væri jörð sköpuð, 29: to create, Guð skóp allar skepnur senn, Rb. 78; Guðs er mik skóp, Fms. i. 3; með þeim hætti er Kristr hefir skapat, iv. 175; sá maðr er Guð skapði fyrstan í heim þenna, Hom. (St.); mörgum þeim hlutum er skapara-spekðin skapði, 677. 2; í upp-hafi skapaði Guð himin og jörð, Gen. i. 1, passim.3. to shape for one, assign as one’s fate or destiny, as denoting also what is natural or inborn; ek skapa honum þat, at hann skal eigi lifa lengr en kerti þat brennr, er upp er tendrat hjá sveininum, Fas. i. 341; s. e-m aldr, to shape one’s future life, of the weird-sisters; Nornir kómu þær er öðlingi aldr um skópu, Hkv. 1. 2; at eigi skapi Hallgerðr þér aldr (ironic.), Nj. 57; einu sinni var mér aldr skapaðr ok allt líf um lagit, Skm. 13; skapa e-m kaldan aldr, to ‘shape one a cold age,’ i. e. to make life sad, Korm.; var þér þat skapat, at…, Hkv. 2. 26; af þeim væri þat skapað, if that was fated to them, Grág. i. 368; syni þínum verðra sæla sköpuð, bliss is not fated to thy son, Skv. 2. 6; mun engi renna undan því sem honum er skapat, Grett. 159 new Ed.; mér var skapat at eiga hana, Bjarn. (in a verse); láta skapað skera, let doom decide, Fms. viii. 88; láta skeika at sköpuðu, to let things go their own course, ii. 112; vera at sköpuðu, to be according to the course of nature, Eg. 82; mun þat svá fara sem minnr er at sköpuðu, Sturl. iii. 7 (sköp).4. to appoint, fix; at Þórólfr hafði sjálfr sér þar laun fyrir skapit, Th. had taken the reward himself, Eg. 65 A; ok þar sinn hag eptir skapa, Hom. 68: s. e-m víti, to impose a fine or penalty; sklít víti á honum at s. fyrir þat á sitt hóf sem karlmanni, ef…, Ld. 136; ok væri henni sjálf-skapat víti, self-injlicted punishment, 140; s. honum fimmtar-grið af því þingi ór landeign konungs várs, N. G. L. i. 13; þá skal s. þeim leiðar-lengd, 32; skapði hón svá skæru, Am. 48; þá eina fjár-muni er ek skapa þér, which I grant thee, Hrafn. 21; skapa sinn hug eptir e-u, Hom.; segja svá skapaða sök fram, Grág. i. 39, Nj. 110; berum vér svá skapaðan níu búa kvið, 238.5. to shape, trim, the beard, hair; var skegg skapat, Rm. 15; breiðleitr ok vel farit andlitinu, optast skapat skegg, Fms. viii. 447; bandingjar ok útlagar láta ekki hár sitt skapa ok skera, Stj. 202; Cato skar aldrei hár sitt né skapaði skegg, Róm. 190; með saurgum búnaði ok ú-skapaðu skeggi, Stj. 538.6. special phrases; skapa skeið, prop. to ‘shape a race,’ take a run; þetta dýr skapaði skeið at oss, Al. 169; Jökull skapar at skeið, Fs. 51 (see v. l., so undoubtedly the vellum Vh., not skopa); skjaldmærin skapaði skeið, ok ætlaði at hlaupa eptir honum, en er hón kom á bakkann varð henni bilt, Fas. ii. 553; whence in later vellums and in mod. usage, skopa skeið, 283 (l. c.), Gísl. 69.II. reflex. to take shape, grow; þá mátti hann eigi skilja né skapask til trúar, 655 ix. B. 1; svá skapaðisk ok Kristnin ór síðu ens krossfesta Krists, 656 C. 25; freista, hve þá skapisk, how things will shape themselves, Fms. viii. 421; vildi Þórgautr þá fara aptr, þótti ekki at skapask, iv. 112; Ámundi kvað jarl ú-áhlýðinn ok mun lítið at skapask, little will come out of it, Orkn. 40; hafði mjök skapask um bygðir, Sd. 138; at nú skyli nokkut skapask at með oss, Fms. ix. 509; ef nokkut má at skapask, if any opportunity should arise, Eb. 186. -
56 sjálf-skapa
adj. ‘self-shaped,’ of one’s own -making; sums ertu s., some is of thy own making, thy own fault, Am. 64: in the phrase, sjálf-skapa-víti, n. pl., sjálfskapat víti, Ld. 140: any self-caused evil (það eru sjálskapa víti), for which no one is to blame but oneself. -
57 SPAKR
a.1) quiet, gentle (s. ok siðugr); spök hross, quiet horses (not running astray);2) wise, with the notion of prophetic vision (hann var s. at viti; spá er spaks geta).* * *spök, spakt, adj. [Dan. spag], quiet, gentle; s. ok siðugr, Fms. xi. 97; vertú sjálfr sem spakastr, Sks. 31; hann var ekki til s. við drykkinn, Bs. i. 634; ali-sauðr spakr, a gentle pet-lamb, Stj. 516; hvalir spakir ok hóg-værir, Sks. 132; spök hross, quiet horses, that graze quietly without running astray, Fms. iii. 145.2. a nursery term for infants, quiet, not crying or restless; spakt skyldi hit elzta barn, Skálda 162: and so in mod. usage, hann er spakr; and ó-spakr, restless, crying.II. wise, = Gr. σοφός, Lat. sapiens; by the ancients the word is used with the notion of prophetic vision or second sight; ek á uxa þann er ek kalla spámann, þvíat hann er spakari en flest naut önnur, Fms. ii. 193; var Achilles vitrastr, Nestor spakastr, Al. 8; hann var s. at viti, Eg. 25; s. formaðr, Ísl. ii. 398; spaks geta, Fb. i. 201; Isidorus biskup, spakr ok heilagr, Bs. i. 266; Sverrir konungr, er bæði var merkr í máli ok s. at mannviti, 100; hón (Þuríðr) var spök at viti, Ó. H. (pref.); get-spakr, draum-s., q. v.II. as a soubriquet of several wise men of the Saga time, Spak-Böðvarr, Spak-Bersi, as also Gestr inn spaki, Ljótr spaki, Ósvifr spaki, Þórarinn spaki, Þorsteinn spaki, Þorleifr spaki; of women, Þuríðr in Spaka, Landn., Íb.; Danish, Eirekr spaki = Eric Ejegod the Danish king (died A. D. 1103): of later times, Sveinn spaki the bishop (died A. D. 1476); the last man to whom the name was given is Oddr spaki (died A. D. 1556), the translator of the Icel. N. T. -
58 spekingr
(-s, -ar), m. a wise man, sage (hann var hinn mesti s. at viti); counsellor (nú ræðst Haraldr konungr um við spekinga sína).* * *m. a wise man, a sage; Sigurðar Hlaða-jarls er allra spekinga var mestr, Fms. i. 20; heyrit, ér spekingar, orð mín, ii. 240; Einarr bjó þá at þverá, s. mikill, Lv. 36; hann var inn mesti s. at viti, Eb. 26; Osvifr var s. mikill, Ld. 122; Gestr var s. at viti, framsýnn um marga hluti, 124; síðan fór hann til spekings eins ok sagði honum drauminn, Nj. 121.2. the counsellors of kings were called so; nú ræðsk Haraldr konungr um við sína spekinga, Fms. xi. 42; sem þá var konungum títt, at hafa gamla spekinga til þess at vita forn dæmi ok siðu forellra sinna, Fagrsk. 150; cp. the A. S. witenas. -
59 víta
* * *(veit, vissa, vitaðr), v.1) to have sense, be conscious (hann var enn eigi ørendr, en vissi þó ekki);with gen., gráðugr halr, nema geðs viti, unless he has his senses about him;2) to know;engi vissi skapara sinn, no one knew his maker;þeir er vel mart vitu, those who know many things;vita sik saklausan, to know oneself to be innocent;veizt þú, hvat þér man verða at bana, dost thou know what will be the cause of thy death?;vita skyn á e-m, to know one;Flosi kvaðst eigi vita skyn á, hverir lögmenn væri beztir, F. said that he knew nothing about who were the best lawyers;vita ván or vánir e-s, to expect, look for (G. vissi slíks matar þar ekki ván);vita fram, to be prescient, know the future;veit þat trúa min, upon my faith!;3) to see, try to find out (bað þá vita, hvat af Gretti yrði);vittu, ef þú hjálpir, see if thou canst help;vit, at þá náir sverði því, try to get that sword;4) to look, be turned towards;vita upp, fram, aptr, to look (be turned) upwards, forwards, backwards;vita móti sólu, at sjánum, to face the sun, the sea;vita til norðrættar, to look north;ormahöfuð öll vitu inn í húsit, all the heads of the serpents look into the hall;with gen., þeir fundu vínvið allt þar sem holta vissi, they found the vine wherever there was woodland;sökin veit til lands-laga, en ekki til Bjarkeyjar-réttar, the case comes under the country-law, and not under the town-law;6) to bode, betoken, with gen. (ekki vita slík orð lítils);þat mun eigi øngra tíðinda vita, this betokens no small tidings;7) to mean, have such and such bearing;hvat veit óp þetta, what means this shouting?;eigi veit þannig við, that is not the case;seg mér hit sanna, hversu við veit, how things stand;ok rœddu um þat, at nú mundi vel vita, that things were likely to take a good turn;8) with preps.:vita af e-u, to know of (ekki vissi á. af kaupi þeira);vita e-t at sér, to know oneself to be guilty of;vita e-t eptir sér = vita e-t at sér (vita eptir sér slíkan glœp);vita e-t frá sér, to be conscious (sensible) of (ek var svá syfjaðr, at ek vissa fátt frá mér);vita e-t fyrir, to know beforehand (ørlög sín viti engi maðr fyrir);vita til e-s, vita til um e-t, to know of (ekki vissu landsmenn til um ferð Þórólfs);vita ekki til sín, vita ekki til manna, to have lost consciousness, one’s senses;recipr. to know of an another (þeir vissust jafnan til í hafinu);vita um e-t, to make inquiries about (fara at vita um e-t);to know about (eigi veit ek um gaman þetta);vita e-t við e-n, to get to know a thing, from one (mun ek vita við skipverja mina, hvat þeim sýnist ráð).* * *t, [A. S. wîtan; Old Engl. wite], to fine, sconce, mulct; þar sem menn verða víttir á Gulaþingi, Gþl. 20; vera víttr ( to be sconced) fyrir borðs tilgöngu, Fms. iii. 155; varð Halldórr víttr …, settusk þeir í marhálm um daginn ok skyldu drekka vítin, H. was sconced …, they sat him on the straw and were drinking the sconces, Fms. vi. 242; en ef eigi koma, þá eru þeir víttir, N. G. L. i. 4: so in the saying, sá er víttr sem ekki fylgir landsiðnum; hvert víti þeir höfðu fengit er við fénu höfðu tekit, Fms. vi. 277. -
60 avvitare
screw infissare screw* * *avvitare v.tr. to screw: avvitare una vite, una lampadina, to screw in a screw, a light bulb; avvitò il coperchio del barattolo, he screwed on the lid of the jar; avvitare insieme due pezzi di legno, to screw two pieces of wood together.◘ avvitarsi v.rifl. (aer.) ( involontariamente) to spin, to fall into a spin; ( volontariamente) to go* into a spin.* * *[avvi'tare]1. vt2. vr (avvitarsi)(vite, lampadina) to screw in, Aer to spin, go into a spin* * *[avvi'tare] 1.verbo transitivo1) (fissare con viti) to screw [serratura, cassa]2) (girare in senso orario) to screw in [ lampadina]; to twist (on), to screw (down) [tappo, coperchio]2.verbo pronominale avvitarsi1) [tappo, coperchio] to screw on2) aer. to go* into a tailspin* * *avvitare/avvi'tare/ [1]1 (fissare con viti) to screw [serratura, cassa]2 (girare in senso orario) to screw in [ lampadina]; to twist (on), to screw (down) [tappo, coperchio]II avvitarsi verbo pronominale1 [tappo, coperchio] to screw on2 aer. to go* into a tailspin.
Страницы
См. также в других словарях:
Viti — can refer to:* Viti, Estonia, a village in Estonia. * Viti, a warm crater lake in central Iceland. * Viti is the Albanian language name of Vitina, a town in Kosovo. * Viti is the Fijian language name of Fiji, an island nation in the South Pacific … Wikipedia
Víti — ist das isländische Wort für Hölle. Es werden damit insbesondere zwei Seen vulkanischen Ursprungs auf der Insel bezeichnet. In der Isländischen Mythologie wurden an diesen Stellen Eingänge in die Hölle vermutet. Víti in der Krafla Víti in der… … Deutsch Wikipedia
Viti — steht für: Víti, See in Island Viti Levu Fidschiinsel einen Ort im Kosovo (serbisch Vitina), siehe Viti (Ort) Viti ist der Familienname folgender Personen: Anna Felice Viti (1827 1922), römisch katholische Selige Siehe auch: Veit, Vitus, Vitti … Deutsch Wikipedia
Viti Do — Ajouter une image Administration Nom cyrillique Вити До Pays Montenegro !Monté … Wikipédia en Français
viti — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) viţa de vie ; viticol . [< fr. viti , cf. lat. vitis]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN VITI elem. viţa de vie . (< fr. viti , cf. lat. vitis) Trimis de… … Dicționar Român
viti — viti·ce·tum; viti·cul·tur·al; viti·cul·ture; viti·cul·tur·ist; … English syllables
Viti — puede referirse a: en Toreros: Santiago Martín El Viti , torero de las decadas de los 60 y los 70. en Municipios: Vitigudino, localidad del oeste salmantino. en Islas Viti Levu, es la isla más grande de Fiyi. Esta … Wikipedia Español
viti- — ♦ Élément, du latin vitis « vigne ». viti ❖ ♦ Élément de mots composés, tiré du lat. vitis « vigne ». ⇒ aussi Vini … Encyclopédie Universelle
viti — vȉti nesvrš. <prez. vȉjēm, imp. vȋj, pril. sad. vȉjūći, gl. im. vȉjēnje> DEFINICIJA 1. (što) a. upletanjem ili prepletanjem izrađivati vijenac, gnijezdo i sl. b. nositi tako da leprša, razvijati 2. (se) a. lepršati, vijoriti se, igrati… … Hrvatski jezični portal
Viti — Viti, Inselgruppe Ozeaniens, s. Fidschiinseln … Meyers Großes Konversations-Lexikon
víti — 1 víjem nedov. (í) 1. delovati s silo na kaj prožnega, podolgovatega na dveh koncih in v nasprotni smeri krožno okrog vzdolžne osi: viti mokro brisačo; viti srobot, vrbovo šibo / viti pramen prediva sukati / viti prejo presti / od zadrege je vila … Slovar slovenskega knjižnega jezika
