Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

virulentus

  • 1 virulentus

    virŭlentus, a, um venimeux.
    * * *
    virŭlentus, a, um venimeux.
    * * *
        Virulentus, Adiectiuum. Gell. Venimeux.

    Dictionarium latinogallicum > virulentus

  • 2 virulentus

    vīrulentus, a, um [ virus ]
    ядовитый ( serpens AG); перен. пагубный ( pestis Eccl)

    Латинско-русский словарь > virulentus

  • 3 virulentus

    vīrulentus, a, um (virus), voll Gift, serpentes, Gell. 16, 11, 2: bildl., giftig, simulatio et assentatio, duae virulentissimae pestes, Cassiod. de amic. 14.

    lateinisch-deutsches > virulentus

  • 4 virulentus

    vīrulentus, a, um (virus), voll Gift, serpentes, Gell. 16, 11, 2: bildl., giftig, simulatio et assentatio, duae virulentissimae pestes, Cassiod. de amic. 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > virulentus

  • 5 virulentus

    vīrŭlentus, a, um, adj. [virus], full of poison, poisonous, virulent:

    serpentes,

    Gell. 16, 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > virulentus

  • 6 virulentus

    virulenta, virulentum ADJ
    full-of-poison; virulent

    Latin-English dictionary > virulentus

  • 7 virulentia

    vīrūlentia, ae f. [ virulentus ]

    Латинско-русский словарь > virulentia

  • 8 virulentia

    vīrulentia, ae, f. (virulentus) = virus, der Gestank, hircorum, Sidon. epist. 8, 14, 4: Plur., virulentiae carnium, Hieron. epist. 108, 31. – übtr., s. lenities.

    lateinisch-deutsches > virulentia

  • 9 virulentia

    vīrulentia, ae, f. (virulentus) = virus, der Gestank, hircorum, Sidon. epist. 8, 14, 4: Plur., virulentiae carnium, Hieron. epist. 108, 31. – übtr., s. lenities.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > virulentia

  • 10 virulent,

    e adj. (lat. virulentus "venimeux") 1. вирулентен, вирусен, заразен; 2. прен. злобен, язвителен, жлъчен.

    Dictionnaire français-bulgare > virulent,

  • 11 Запах

    - odor; odoratus; olentia (suavis); nidor; sapor;

    • аммиачный запах - odor ammoniacus;

    • анисовый запах - odor aniseus;

    • ароматный запах - odor aromaticus;

    • бальзамический запах - odor balsamicus (balsameus, balsaminus);

    • винный запах - odor vinosus;

    • возбуждающий запах - odor excitans;

    • вредный запах - odor noxius (perniciosus);

    • гвоздичный запах - odor caryophyllaceus;

    • гнилостный запах - odor putridus;

    • долговременный запах - odor diutinus (diuturnus);

    • дурной запах - odor malus; foetor;

    • едкий запах - odor acer;

    • зловонный запах - odor foetidus (taeter);

    • камфарный запах - odor camphoratus;

    • запах клопов - odor cimicinus;

    • запах козла - odor hircinus;

    • коричный запах - odor cinnameus;

    • кратковременный запах - odor brevis (ephemerus);

    • крепкий запах - odor gravis;

    • запах лавра - odor laureus (laurinus);

    • запах ладана - odor tureus;

    • летучий запах - odor evolans;

    • лимонный запах - odor citreus (citrinus);

    • запах листвы - odor frondis vernalis;

    • запах лука - odor cepaceus;

    • запах мёда - odor melleus (mellitus);

    • муравьинный запах - odor formicarum (formicinus);

    • запах мускуса - odor moschatus;

    • мышиный запах - odor murinus;

    • запах мяты - odor menthosus;

    • навозный запах - odor stercoris (stercorarius);

    • нежный запах - odor mitis;

    • незначительный запах - odor brevis (ephemerus);

    • неизменный запах - odor immanens (perpetuus);

    • неприятный запах - odor ingratus;

    • нестойкий запах - odor infirmus (instabilis);

    • одуряющий запах - odor stupefaciens;

    • особый запах - odor peculiaris (proprius);

    • острый запах - odor acer;

    • отвратительный запах - odor foetidissimus;

    • перечный запах - odor piperitus;

    • полынный запах - odor absinthiacus;

    • постоянный запах - odor constans (permanens);

    • приятный запах - odor gratus (amabilis, suavis);

    • пряный запах - odor aromaticus;

    • раздражающий запах - odor irritans;

    • резкий запах - odor acerrimus;

    • запах розы - odor rosarum;

    • запах свежего сена - odor feni recentis;

    • свежий запах - odor egelidus;

    • своеобразный запах - odor peculiaris (proprius);

    • сельдяной запах - odor alecis;

    • сильный запах - odor fortis;

    • запах скипидара - odor terethinae;

    • сладковатый запах - odor subdulcis;

    • смолистый запах - odor resinosus;

    • специфический запах - odor peculiaris (proprius);

    • спиртовый запах - odor alcoholicus;

    • стойкий запах - odor firmus;

    • тошнотворный запах - odor nauseosus;

    • трупный запах - odor cadaverinus;

    • тяжёлый запах - odor gravis (onerosus);

    • удушливый запах - odor suffocans;

    • характерный запах - odor proprius (peculiaris);

    • уксусный запах - odor acetatus;

    • чесночный запах - odor alliaceus;

    • ядовитый запах - odor virulentus;

    • распространять запах - odorem emittere (exhalare, spargere, spirare);

    • без запаха - inodorus;

    • с запахом - odoratus;

    • с приятным запахом - suaveolens;

    • с сильным запахом - graveolens, fragrans;

    • запах пота - capra;

    • запах изо рта - gravitas (foetor) oris;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Запах

  • 12 Ядовитый

    - venenosus; virulentus; toxicus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Ядовитый

  • 13 авирулентный

    [греч. aотрицат. частица и лат. virulentus — ядовитый]
    утративший вирулентность, т.е. способность вызывать заболевание; напр., А. штаммы вирусов используются для приготовления вакцинных препаратов; А. для растений являются штаммы агробактерий с мутантной Ti-плазмидой (см. Ti-плазмида); к А. мутантам относятся болезнетворные микроорганизмы, утратившие способность к образованию капсулы (см. капсульные микроорганизмы) и др. Изредка термин "А." используют применительно к нетоксичным химическим материалам.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > авирулентный

  • 14 вирулентности единица

    [лат. virulentus — ядовитый]
    величина, характеризующая степень патогенности микроорганизмов. За В.е. принимают наименьшее количество живых микробов, вызывающее в определенный срок гибель около 80 % соответствующих лабораторных животных. Для более точной характеристики вирулентности бактерий определяют безусловную смертельную дозу (dosis certe letalis).

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > вирулентности единица

  • 15 вирулентность

    [лат. virulentus — ядовитый]
    степень патогенности микроорганизма, его относительная способность вызывать болезнь, выражаемая количественными понятиями: минимальная, 50-я летальная и 50-я инфицирующая доза. В. определяется особенностями функционирования микроорганизмов. Так, В. грамотрицательных бактериальных патогенов обеспечивается системой секреции типа III, которая определяет прямую связь между бактериальной цитоплазмой и цитоплазмой клеткимишени хозяина, возникающую при их тесном контакте. С помощью этой системы бактерия секретирует в хозяйскую клетку эффекторные белки, нарушающие нормальное функционирование клетки-мишени.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > вирулентность

  • 16 virulentia

    vīrŭlentĭa, ae, f. [virulentus], an offensive odor, a stench:

    hircorum,

    Sid. Ep. 8, 14 med.

    Lewis & Short latin dictionary > virulentia

  • 17 virulence

    n., med. вирулентность  (Грам. инф.: ж.; Окончания: \virulenceи)
    LKLv59
    ▪ Termini
    ▪ EuroTermBank termini
    lauks., MežZvej, Vid
    ru вирулентность
    ETB
    ▪ Skaidrojumi
    lv Izcelsme - vācu Virulenz \< latīņu virulentus ‘indīgs’
    lv Indīgums
    lv Tas, cik lielā mērā mikroorganisms spēj ierosināt slimības
    Jum99
    ▪ Sinonīmi
    lietv. indīgums
    T09

    Latviešu-krievu vārdnīcu > virulence

См. также в других словарях:

  • virulentus — (лат.) ядовитый …   Словарь ботанических терминов

  • virulent — virulent, ente [ virylɑ̃, ɑ̃t ] adj. • v. 1370 « infectieux, contagieux »; lat. virulentus « venimeux », de virus → virus 1 ♦ Vx Infectieux, contagieux. ♢ (1866) Mod. Qui a un certain degré de virulence (2o). Microbe très virulent. 2 ♦ (1751) Fig …   Encyclopédie Universelle

  • ВИРУЛЕНТНЫЙ — [лат. virulentus ядовитый] биол. болезнетворный, способный вызвать заболевание, заразный. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. вирулентный (лат. virulentus ядовитый) болезнетворный, способный вызвать заболевание (о микробах). Новый… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • virulent — vi|ru|lẹnt 〈[ vi ] Adj.〉 1. 〈Med.〉 Ggs avirulent 1.1 krankheitserregend, ansteckend 1.2 giftig 2. 〈fig.〉 auf dringliche, bedrohliche Weise relevant [<lat. virulentus „giftig“; zu virus „Gift, Schleim, Geifer“] * * * vi|ru|lẹnt <Adj.>… …   Universal-Lexikon

  • Virulent — Extremely noxious, damaging, deleterious, disease causing (pathogenic). Marked by a rapid, severe, and malignant course. Poisonous, venomous. The virulence of a microorganism is a measure of the severity of the disease it causes. The word… …   Medical dictionary

  • virulento — (Del lat. virulentus.) ► adjetivo 1 BIOLOGÍA Que es producido por un virus: ■ está afectado por una enfermedad virulenta. 2 Que tiene pus. SINÓNIMO infectado 3 MEDICINA Se aplica a la enfermedad que se manifiesta de modo intenso y violento. 4 Se… …   Enciclopedia Universal

  • virulent — VIRULÉNT, Ă, virulenţi, te, adj. Care are o mare toxicitate; care este în stare să producă boli; (despre boli) care este cauzat de un virus. ♦ fig. Distrugător, nimicitor; de o mare violenţă. – Din fr. virulent, lat. virulentus. Trimis de ana… …   Dicționar Român

  • Virulence — (also called pestiferousness) refers to the degree of pathogenicity of a microbe, or in other words the relative ability of a microbe to cause disease.The word virulent , which is the adjective for virulence, derives from the Latin word… …   Wikipedia

  • вирулентность — (от лат. virulentus  ядовитый), степень болезнетворности (патогенности) данного микроорганизма. Зависит от инфекционных свойств агента и от восприимчивости заражаемого организма. Искусственное изменение вирулентности микробов применяется при… …   Энциклопедический словарь

  • virulente — ● virulent, virulente adjectif (bas latin virulentus) Qui se rapporte à la virulence d un germe, d un parasite, ou qui en est doué. Qui est nocif et violent : Poison virulent. Qui a un caractère agressif très violent et mordant : Un discours… …   Encyclopédie Universelle

  • ВИРУЛЕНТНОСТЬ — (от лат. virulentus ядовитый) степень болезнетворности (патогенности) данного микроорганизма. Зависит от инфекционных свойств агента и от восприимчивости заражаемого организма. Искусственное изменение вирулентности микробов применяется при… …   Большой Энциклопедический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»