-
1 viret
fam. Virè (Albanais). -
2 dame
nf. (femme) ; madame ; femme d'un seigneur, d'un gros propriétaire: DAMA (Aix, Albanais.001, Annecy, Arvillard.228, Cordon, Flumet, Giettaz, Marthod, Montagny-Bozel.026, Motte-Se., Notre-Dame-Be., Reyvroz.218, St-Vital, Saxel.002, Thônes, Verrens-Arvey), damo (St-Martin-Porte) ; au pl., dame, médame (001). - E.: Bassin, Carte, Maîtresse, Pressoir.A1) madame (devant un nom propre, quand on parle d'une femme): la dama nf. (001,002,218).Fra. Dis bonjour à dame la dame // madame: di bonzhò la dama (001).A2) madame (devant un nom propre, quand on s'adresse à une femme): dama nf. (001,002).Fra. Madame Viret: dama Virè (001), mére Virè fa. (001).Fra. Bonjour madame: bonzhò dama (001).A3) patronne (d'une bonne): dama nf. (001,002).A4) patronne (d'un valet): métra nf. (001).A5) dame (au jeu): dama nf. (001,002).A6) belle dame: paplyoula < coccinelle> nf. (228).A7) Notre-Dame: noufra Dama (026), Nutra-Dama (001).A8) dame noble: dona nf. (Lanslebourg, AVG.166), R. it. donna.nf., hie, demoiselle, (outil pour enfoncer les pavés): DAMA (Albanais, Annecy, Thônes). -
3 spina
spīna, ae f.1) бот., шип (spinis surgit paliurus V)2) терновый куст, терновник (s. alba PM)spinis coronatus, Eccl — в терновом венде3) зоол. игла, колючка ( animantes spinis hirsutae C)4) зубочистка (argentea Pt—v. l. pinna)5) кость ( рыбья) ( spinae piscium Q)6)а) хребет, позвоночный столбs. sacra Su, Eccl — крестцовая костьб) поэт. спина (s. viret, sc. ranae O)7) pl. заботы, терзания ( spinas animo evellere H)8) pl. тонкости, хитросплетенияspinas partiendi et definiendi praetermittere C — обойти замысловатые тонкости расчленений и определенийs. disserendi C — хитроумная диалектика -
4 viride
viride, Adv. (viridis), grün, nihil viridius viret, Plin. 37, 62.
-
5 vireo
[st1]1 [-] virĕo, ēre: - intr. - [abcl][b]a - être vert, être verdoyant. - [abcl]b - être plein de verdeur, être florissant, être vigoureux.[/b] - illic Taygeti virent metalla, Mart.: c'est là qu'on exploite les carrières de marbre vert du Taygète. - dum virent genua, Hor.: dès que nous sommes dans la force de l'âge. - virentia, ium, n. Col.: les végétaux, la végétation. - virens, entis, m.: Hyg.: jeune homme. [st1]2 [-] vireo, ōnis, m.: verdier (oiseau).* * *[st1]1 [-] virĕo, ēre: - intr. - [abcl][b]a - être vert, être verdoyant. - [abcl]b - être plein de verdeur, être florissant, être vigoureux.[/b] - illic Taygeti virent metalla, Mart.: c'est là qu'on exploite les carrières de marbre vert du Taygète. - dum virent genua, Hor.: dès que nous sommes dans la force de l'âge. - virentia, ium, n. Col.: les végétaux, la végétation. - virens, entis, m.: Hyg.: jeune homme. [st1]2 [-] vireo, ōnis, m.: verdier (oiseau).* * *I.Vireo, vireonis, pen. prod. m. g. Auis. Plin. Un loriot.II.Vireo, vires, virui, virere, pen. prod. Virgil. Estre verd ou verdoyant, Verdoyer.\Nemus omne viret. Virgil. Verdoye.\Genua virent. Horat. Sont fermes. -
6 viride
viride, Adv. (viridis), grün, nihil viridius viret, Plin. 37, 62. -
7 spīna
spīna ae, f [SPI-], a thorn: spinae acutae, V.: spinis conserto tegmine nullis, O.— A prickle, spine: animantium aliae spinis hirsutae: spinā nocuus, O.— The backbone, spine: duplex, V.: a spinae crate teneri, O.: Spina viret, the back, O.: spinae curvamen, O.—Fig., plur, thorns, difficulties, subtleties, perplexities: disserendi spinae: partiendi et definiendi, intricacies: spinas animo evellere, cares, H.: Quid te exempta levat spinis de pluribus una, errors, H.* * *thorn/spine/prickle (plant/animal); spike (asparagus); thorn-bush; blackthorn; spine/backbone/back; Circus center wall; fish-bone; difficulties (pl.); cares -
8 béard
fam. (l' /// lô) Byâ, la Byârda, lé Byârde (Albanais).A1) Joseph Béard, né le 25 février 1808, mort le 1er février 1872, médecin et poète patoisant Rumillien: Jozè Byâ (001). Une réédition de ses chansons patoises a été faite en 2006 par La Fontaine de Siloé en coédition avec l'Institut de la Langue Savoyarde, grâce à une subvention de la Région Rhône-Alpes. Pierre GRASSET a écrit la partie biographique, Roger VIRET a présenté les textes de Béard en graphie de Conflans avec traduction et notes, et Roger Belly a fait les illustrations. -
9 mère
nf. (d'un enfant, d'un animal, du vinaigre, de pomme de terre ; la cuite): mâ-e (Peisey), MÂRE (Aillon-V., Aix, Albanais.001, Annecy, Arvillard, Attignat-Oncin, Balme-Si., Chaucisse, Compôte-Bauges, Cordon, Gets, Giettaz, Lanslevillard, Marthod, Montmin, Morzine, Notre-Dame-Be., Reyvroz, St-Jean-Arvey, St-Pierre- Alb., St-Nicolas-Cha., Samoëns, Saxel, Thoiry, Thônes.004, Thonon, Villards- Thônes, Viviers-Lac), mâzhê (St-Martin-Porte.203), mére (Chermignon) ; dim. moumo (St-Martin-Porte). - E.: Adoptif, Couver, Fane, Maman, Matrice.A1) mauvaise mère: marâtra nf. (004).A2) mère (titre religieux ; suivi d'un nom de famille, il équivaut à Madame avec le sens de patronne, maîtresse de maison ; il est employé au sens moral, uniquement devant un nom de famille ou un prénom pour les religieux ; il traduit une certaine autorité et une fonction sociale surtout vis à vis des enfants): mére (001).Fra. Madame Viret: dama // mére mère Virè (001). Voir aussi aux mots Père et Frère. -
10 virage
nm., détour, tournant, contour, détour, coude, lacet, (ep. d'un chemin, d'une rivière...): konteur < contour> nm. msf. (Arvillard, Giettaz.215, Saxel), KONTÒr (Albanais.001bA, Morzine.081c | 081b, Chambéry, Cordon.083, Villards- Thônes.028b) || dékonteur (215), dékontò(r) (001aB, Annecy | 028a,081a, Thônes), dékontour (083) ; dékontornan (Montendry) ; tornan < tournant> (001b, Compôte- Bauges) / -ê (001a), R. / it. tornante ; kodo < coude> (001) ; virè < viret>, v(i)razho (001b | 001a,028), R.3 ; korba < courbe> nf. (001, Albertville.021), rekorba (021) ; rebré nm. (215), R. brétâ < braquer>. - E.: Escalier.A1) petit virage: wèdzé nm. (081).A2) petit virage serré, brusque, en épingle à cheveux: virolè < virolet> nm. (001, Montcel), virolon (001), R.3. - E.: Danse, Remous, Volute.A3) route toute en virage lacet // escargot: rota tot an dékontour (083).A4) suite de plusieurs virages: virolon nm. (Habère-Poche), R.3. -
11 Вире, Пьер
(1511-71; швейцарский деятель Реформации, соратник и друг Кальвина) Viret, Pierre -
12 aeternum
aeternus, a, um, adj. [contr. from aeviternus, Varr. L. L. 6, § 11 Müll., from aevum, with the termination -ternus as in sempiternus, hesternus], without beginning or end, eternal (sempiternus denotes what is perpetual, what exists as long as time endures, and keeps even pace with it; aeternus, the eternal, that which is raised above all time, and can be measured only by œons (aiônes, indefinite periods);I.for Tempus est pars quaedam aeternitatis,
Cic. Inv. 1, 27, 39. Thus the sublime thought, without beginning and end, is more vividly suggested by aeternus than by sempiternus, since the former has more direct reference to the long duration of the eternal, which has neither beginning nor end. Sempiternus is rather a mathematical, aeternus a metaphysical, designation of eternity, Doed. Syn. I. p. 3).Lit.A.Of the past and future, eternal:B.deus beatus et aeternus,
Cic. Fin. 2, 27, 88:nihil quod ortum sit, aeternum esse potest,
id. N. D. 1, 8:O Pater, o hominum rerumque aeterna Potestas,
Verg. A. 10, 18:di semper fuerunt, nati numquam sunt, siquidem aeterni sunt futuri,
Cic. N. D. 1, 32, 90:idem legis perpetuae et aeternae vim Jovem dicit esse,
id. ib. 1, 15, 40:nomen Domini Dei aeterni,
Vulg. Gen. 21, 33; ib. Rom. 16, 26:aeternum tempus,
Lucr. 1, 582:causae immutabiles eaeque aeternae,
Cic. Fat. 12, 48. —Of the future, everlasting, endless, immortal:C.natura animi... neque nata certe est et aeterna est,
Cic. Tusc. 1, 23:virorum bonorum mentes divinae mihi atque aeternae videntur esse,
id. Rab. 29:aeternam timuerunt noctem,
Verg. G. 1, 468:Quod semper movetur, aeternum est,
Cic. Tusc. 1, 23:Quidquid est illud quod sentit... caeleste et divinum ob eamque rem aeternum sit, necesse est,
id. ib. 1, 27:ut habeam vitam aeternam,
Vulg. Matt. 19, 16; ib. Joan. 3, 15; ib. Rom. 2, 7:in sanguine testamenti aeterni,
ib. Heb. 13, 20:tu Juppiter bonorum inimicos aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
Cic. Cat. 2, 13:ibunt in supplicium aeternum,
Vulg. Matt. 25, 46: [p. 64] aeternas poenas in morte timendumst, Lucr. 1, 111:mitti in ignem aeternum,
Vulg. Matt. 18, 8.—Of the past:D.ex aeterno tempore quaeque Nunc etiam superare necessest corpora rebus,
from eternity, Lucr. 1, 578:motum animorum nullo a principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire,
Cic. Fin. 1, 6.—Spec. of objects of nature, which the ancients regarded as stable and perpetual, everlasting, eternal: aeterna templa caeli, Poët. ap. Varr. L. L. 6, 11, p. 77 Müll.:II.aeternam lampada mundi,
Lucr. 5, 402:micant aeterni sidera mundi,
id. 5, 514:aeterna domus, i. e. caelum,
Cic. Rep. 6, 23:donec veniret desiderium collium aeternorum,
the everlasting hills, Vulg. Gen. 49, 26; ib. Ps. 75, 5; cf. ib. Ps. 103, 5.—Meton., of indef. long time.A.Of the future, lasting, enduring, everlasting, perpetual:B. III.aeterni parietes,
Plin. 35, 14, 49, § 172:dehinc spero aeternam inter nos gratiam fore,
Ter. Eun. 5, 2, 33:aeternus luctus,
Lucr. 3, 924:dolor,
id. 3, 1003:vulnus,
id. 2, 369; so Verg. A. 1, 36:aerumna,
Cic. Sen. 34:mala,
Verg. Cul. 130:bellum,
Cic. Cat. 4, 22:dedecus,
id. Font. 88:imperium,
id. Rab. 33; so Verg. A. 1, 230:versūs,
Lucr. 1, 121:ignis sacerdotis,
Cic. Font. 47:gloria,
id. Cat. 4, 21:laus,
id. Planc. 26:memoria,
id. Verr. 4, 69:non dubitat Lentulum aeternis tenebris vinculisque mandare,
id. Cat. 4, 10.—Comic.:spero me ob hunc nuntium aeternum adepturum cibum,
Plaut. Capt. 4, 1, 13. Esp. of Rome:aeterna urbs,
the Eternal City, Tib. 2, 5, 23; Ov. F. 3, 72; Cod. Th. 10, 16, 1; Symm. Ep. 3, 55; Inscr. Orell. 2, 1140.— Comp.: nec est ulli ligno aeternior natura. Plin. 14, 1, 2, § 9:aeterniora mala,
Lact. Epit. 9.—Adv. phrases.1. A.Lit., forever, everlastingly:B.et vivat in aeternum,
Vulg. Gen. 3, 22:hoc nomen mihi est in aeternum,
ib. Exod. 3, 15:Dominus in aeternum permanet,
ib. Psa. 9, 8:vivet in aeternum,
ib. Joan. 6, 52:Tu es sacerdos in aeternum,
ib. Heb. 5, 6:non habebit remissionem in aeternum,
ib. Marc. 3, 29.—Meton., of indef. long time, forever, always:2. A.urbs in aeternum condita,
Liv. 4, 4:leges in aeternum latae,
id. 34, 6:(proverbia) durant in aeternum,
Quint. 5, 11, 41:delatores non in praesens tantum, sed in aeternum repressisti,
Plin. Pan. 35:(famulos) possidebitis in aeternum,
Vulg. Lev. 25, 46:(servus) serviet tibi usque in aeternum,
ib. Deut. 15, 17:ut sceleris memoria maneat in aeternum,
Lact. 1, 11.—Lit., forever:B. C.sedet aeternumque sedebit Infelix Theseus,
Verg. A. 6, 617:ut aeternum illum reciperes,
Vulg. Phil. 15 (prob. here an adv.).—Of what is continually repeated, constantly, again and again (as in colloq. Engl., everlastingly, eternally):3.glaebaque versis Aeternum frangenda bidentibus,
Verg. G. 2, 400:ingens janitor Aeternum latrans (of Cerberus),
id. A. 6, 401.—aeternō, meton., of indef. long time, forever, perpetually:viret aeterno hunc fontem igneum contegens fraxinus,
Plin. 2, 107, 111, § 240:BVSTA TVTA AETERNO MANEANT,
Inscr. Orell. 4517. -
13 aeternus
aeternus, a, um, adj. [contr. from aeviternus, Varr. L. L. 6, § 11 Müll., from aevum, with the termination -ternus as in sempiternus, hesternus], without beginning or end, eternal (sempiternus denotes what is perpetual, what exists as long as time endures, and keeps even pace with it; aeternus, the eternal, that which is raised above all time, and can be measured only by œons (aiônes, indefinite periods);I.for Tempus est pars quaedam aeternitatis,
Cic. Inv. 1, 27, 39. Thus the sublime thought, without beginning and end, is more vividly suggested by aeternus than by sempiternus, since the former has more direct reference to the long duration of the eternal, which has neither beginning nor end. Sempiternus is rather a mathematical, aeternus a metaphysical, designation of eternity, Doed. Syn. I. p. 3).Lit.A.Of the past and future, eternal:B.deus beatus et aeternus,
Cic. Fin. 2, 27, 88:nihil quod ortum sit, aeternum esse potest,
id. N. D. 1, 8:O Pater, o hominum rerumque aeterna Potestas,
Verg. A. 10, 18:di semper fuerunt, nati numquam sunt, siquidem aeterni sunt futuri,
Cic. N. D. 1, 32, 90:idem legis perpetuae et aeternae vim Jovem dicit esse,
id. ib. 1, 15, 40:nomen Domini Dei aeterni,
Vulg. Gen. 21, 33; ib. Rom. 16, 26:aeternum tempus,
Lucr. 1, 582:causae immutabiles eaeque aeternae,
Cic. Fat. 12, 48. —Of the future, everlasting, endless, immortal:C.natura animi... neque nata certe est et aeterna est,
Cic. Tusc. 1, 23:virorum bonorum mentes divinae mihi atque aeternae videntur esse,
id. Rab. 29:aeternam timuerunt noctem,
Verg. G. 1, 468:Quod semper movetur, aeternum est,
Cic. Tusc. 1, 23:Quidquid est illud quod sentit... caeleste et divinum ob eamque rem aeternum sit, necesse est,
id. ib. 1, 27:ut habeam vitam aeternam,
Vulg. Matt. 19, 16; ib. Joan. 3, 15; ib. Rom. 2, 7:in sanguine testamenti aeterni,
ib. Heb. 13, 20:tu Juppiter bonorum inimicos aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
Cic. Cat. 2, 13:ibunt in supplicium aeternum,
Vulg. Matt. 25, 46: [p. 64] aeternas poenas in morte timendumst, Lucr. 1, 111:mitti in ignem aeternum,
Vulg. Matt. 18, 8.—Of the past:D.ex aeterno tempore quaeque Nunc etiam superare necessest corpora rebus,
from eternity, Lucr. 1, 578:motum animorum nullo a principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire,
Cic. Fin. 1, 6.—Spec. of objects of nature, which the ancients regarded as stable and perpetual, everlasting, eternal: aeterna templa caeli, Poët. ap. Varr. L. L. 6, 11, p. 77 Müll.:II.aeternam lampada mundi,
Lucr. 5, 402:micant aeterni sidera mundi,
id. 5, 514:aeterna domus, i. e. caelum,
Cic. Rep. 6, 23:donec veniret desiderium collium aeternorum,
the everlasting hills, Vulg. Gen. 49, 26; ib. Ps. 75, 5; cf. ib. Ps. 103, 5.—Meton., of indef. long time.A.Of the future, lasting, enduring, everlasting, perpetual:B. III.aeterni parietes,
Plin. 35, 14, 49, § 172:dehinc spero aeternam inter nos gratiam fore,
Ter. Eun. 5, 2, 33:aeternus luctus,
Lucr. 3, 924:dolor,
id. 3, 1003:vulnus,
id. 2, 369; so Verg. A. 1, 36:aerumna,
Cic. Sen. 34:mala,
Verg. Cul. 130:bellum,
Cic. Cat. 4, 22:dedecus,
id. Font. 88:imperium,
id. Rab. 33; so Verg. A. 1, 230:versūs,
Lucr. 1, 121:ignis sacerdotis,
Cic. Font. 47:gloria,
id. Cat. 4, 21:laus,
id. Planc. 26:memoria,
id. Verr. 4, 69:non dubitat Lentulum aeternis tenebris vinculisque mandare,
id. Cat. 4, 10.—Comic.:spero me ob hunc nuntium aeternum adepturum cibum,
Plaut. Capt. 4, 1, 13. Esp. of Rome:aeterna urbs,
the Eternal City, Tib. 2, 5, 23; Ov. F. 3, 72; Cod. Th. 10, 16, 1; Symm. Ep. 3, 55; Inscr. Orell. 2, 1140.— Comp.: nec est ulli ligno aeternior natura. Plin. 14, 1, 2, § 9:aeterniora mala,
Lact. Epit. 9.—Adv. phrases.1. A.Lit., forever, everlastingly:B.et vivat in aeternum,
Vulg. Gen. 3, 22:hoc nomen mihi est in aeternum,
ib. Exod. 3, 15:Dominus in aeternum permanet,
ib. Psa. 9, 8:vivet in aeternum,
ib. Joan. 6, 52:Tu es sacerdos in aeternum,
ib. Heb. 5, 6:non habebit remissionem in aeternum,
ib. Marc. 3, 29.—Meton., of indef. long time, forever, always:2. A.urbs in aeternum condita,
Liv. 4, 4:leges in aeternum latae,
id. 34, 6:(proverbia) durant in aeternum,
Quint. 5, 11, 41:delatores non in praesens tantum, sed in aeternum repressisti,
Plin. Pan. 35:(famulos) possidebitis in aeternum,
Vulg. Lev. 25, 46:(servus) serviet tibi usque in aeternum,
ib. Deut. 15, 17:ut sceleris memoria maneat in aeternum,
Lact. 1, 11.—Lit., forever:B. C.sedet aeternumque sedebit Infelix Theseus,
Verg. A. 6, 617:ut aeternum illum reciperes,
Vulg. Phil. 15 (prob. here an adv.).—Of what is continually repeated, constantly, again and again (as in colloq. Engl., everlastingly, eternally):3.glaebaque versis Aeternum frangenda bidentibus,
Verg. G. 2, 400:ingens janitor Aeternum latrans (of Cerberus),
id. A. 6, 401.—aeternō, meton., of indef. long time, forever, perpetually:viret aeterno hunc fontem igneum contegens fraxinus,
Plin. 2, 107, 111, § 240:BVSTA TVTA AETERNO MANEANT,
Inscr. Orell. 4517. -
14 frutex
frŭtex, ĭcis, m. ( fem.:I.Nilotica,
Mart. Cap. 3, § 225) [prob. kindr. with bruô, to sprout forth], a shrub, bush (cf. arbor).Lit.: ex surculo vel arbor procedit, ut olea, ficus, pirus; vel frutex, ut violae, rosae, arundines;II.vel tertium quiddam, quod neque arborem neque fruticem proprie dixerimus, sicuti est vitis,
Col. Arb. 1, 2; Col. 8, 15, 5; Plin. 16, 36, 64, § 156; Ov. A. A. 3, 249; Petr. 135:numerosus,
Plin. 18, 24, 55, § 199:olerum,
Col. 11, 3, 63:lupini,
id. 2, 14, 5:sucus fruticis recentis,
Plin. 23, 3, 35, § 71:frutices inter membra condebant,
Lucr. 5, 956:his genus omne silvarum fruticumque viret,
Verg. G. 2, 21:in montuosis locis et fruticibus,
Varr. R. R. 2, 1, 16; collect. in the sing.:venari asello comite cum vellet leo, Contexit illum frutice,
Phaedr. 1, 11, 4.—Transf.A.Perh., the lower part of the stem of a tree, the trunk:B.quercus antiqua singulos repente ramos a frutice dedit,
Suet. Vesp. 5 (al. radice).—As a term of reproach, like caudex, stipes, blockhead:nec veri simile loquere nec verum, frutex,
Plaut. Mil. 1, 1, 13 Lorenz (Ritschl, rupex); App. Mag. p. 317; v. Oud. ad h. l. -
15 in aeternum
aeternus, a, um, adj. [contr. from aeviternus, Varr. L. L. 6, § 11 Müll., from aevum, with the termination -ternus as in sempiternus, hesternus], without beginning or end, eternal (sempiternus denotes what is perpetual, what exists as long as time endures, and keeps even pace with it; aeternus, the eternal, that which is raised above all time, and can be measured only by œons (aiônes, indefinite periods);I.for Tempus est pars quaedam aeternitatis,
Cic. Inv. 1, 27, 39. Thus the sublime thought, without beginning and end, is more vividly suggested by aeternus than by sempiternus, since the former has more direct reference to the long duration of the eternal, which has neither beginning nor end. Sempiternus is rather a mathematical, aeternus a metaphysical, designation of eternity, Doed. Syn. I. p. 3).Lit.A.Of the past and future, eternal:B.deus beatus et aeternus,
Cic. Fin. 2, 27, 88:nihil quod ortum sit, aeternum esse potest,
id. N. D. 1, 8:O Pater, o hominum rerumque aeterna Potestas,
Verg. A. 10, 18:di semper fuerunt, nati numquam sunt, siquidem aeterni sunt futuri,
Cic. N. D. 1, 32, 90:idem legis perpetuae et aeternae vim Jovem dicit esse,
id. ib. 1, 15, 40:nomen Domini Dei aeterni,
Vulg. Gen. 21, 33; ib. Rom. 16, 26:aeternum tempus,
Lucr. 1, 582:causae immutabiles eaeque aeternae,
Cic. Fat. 12, 48. —Of the future, everlasting, endless, immortal:C.natura animi... neque nata certe est et aeterna est,
Cic. Tusc. 1, 23:virorum bonorum mentes divinae mihi atque aeternae videntur esse,
id. Rab. 29:aeternam timuerunt noctem,
Verg. G. 1, 468:Quod semper movetur, aeternum est,
Cic. Tusc. 1, 23:Quidquid est illud quod sentit... caeleste et divinum ob eamque rem aeternum sit, necesse est,
id. ib. 1, 27:ut habeam vitam aeternam,
Vulg. Matt. 19, 16; ib. Joan. 3, 15; ib. Rom. 2, 7:in sanguine testamenti aeterni,
ib. Heb. 13, 20:tu Juppiter bonorum inimicos aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
Cic. Cat. 2, 13:ibunt in supplicium aeternum,
Vulg. Matt. 25, 46: [p. 64] aeternas poenas in morte timendumst, Lucr. 1, 111:mitti in ignem aeternum,
Vulg. Matt. 18, 8.—Of the past:D.ex aeterno tempore quaeque Nunc etiam superare necessest corpora rebus,
from eternity, Lucr. 1, 578:motum animorum nullo a principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire,
Cic. Fin. 1, 6.—Spec. of objects of nature, which the ancients regarded as stable and perpetual, everlasting, eternal: aeterna templa caeli, Poët. ap. Varr. L. L. 6, 11, p. 77 Müll.:II.aeternam lampada mundi,
Lucr. 5, 402:micant aeterni sidera mundi,
id. 5, 514:aeterna domus, i. e. caelum,
Cic. Rep. 6, 23:donec veniret desiderium collium aeternorum,
the everlasting hills, Vulg. Gen. 49, 26; ib. Ps. 75, 5; cf. ib. Ps. 103, 5.—Meton., of indef. long time.A.Of the future, lasting, enduring, everlasting, perpetual:B. III.aeterni parietes,
Plin. 35, 14, 49, § 172:dehinc spero aeternam inter nos gratiam fore,
Ter. Eun. 5, 2, 33:aeternus luctus,
Lucr. 3, 924:dolor,
id. 3, 1003:vulnus,
id. 2, 369; so Verg. A. 1, 36:aerumna,
Cic. Sen. 34:mala,
Verg. Cul. 130:bellum,
Cic. Cat. 4, 22:dedecus,
id. Font. 88:imperium,
id. Rab. 33; so Verg. A. 1, 230:versūs,
Lucr. 1, 121:ignis sacerdotis,
Cic. Font. 47:gloria,
id. Cat. 4, 21:laus,
id. Planc. 26:memoria,
id. Verr. 4, 69:non dubitat Lentulum aeternis tenebris vinculisque mandare,
id. Cat. 4, 10.—Comic.:spero me ob hunc nuntium aeternum adepturum cibum,
Plaut. Capt. 4, 1, 13. Esp. of Rome:aeterna urbs,
the Eternal City, Tib. 2, 5, 23; Ov. F. 3, 72; Cod. Th. 10, 16, 1; Symm. Ep. 3, 55; Inscr. Orell. 2, 1140.— Comp.: nec est ulli ligno aeternior natura. Plin. 14, 1, 2, § 9:aeterniora mala,
Lact. Epit. 9.—Adv. phrases.1. A.Lit., forever, everlastingly:B.et vivat in aeternum,
Vulg. Gen. 3, 22:hoc nomen mihi est in aeternum,
ib. Exod. 3, 15:Dominus in aeternum permanet,
ib. Psa. 9, 8:vivet in aeternum,
ib. Joan. 6, 52:Tu es sacerdos in aeternum,
ib. Heb. 5, 6:non habebit remissionem in aeternum,
ib. Marc. 3, 29.—Meton., of indef. long time, forever, always:2. A.urbs in aeternum condita,
Liv. 4, 4:leges in aeternum latae,
id. 34, 6:(proverbia) durant in aeternum,
Quint. 5, 11, 41:delatores non in praesens tantum, sed in aeternum repressisti,
Plin. Pan. 35:(famulos) possidebitis in aeternum,
Vulg. Lev. 25, 46:(servus) serviet tibi usque in aeternum,
ib. Deut. 15, 17:ut sceleris memoria maneat in aeternum,
Lact. 1, 11.—Lit., forever:B. C.sedet aeternumque sedebit Infelix Theseus,
Verg. A. 6, 617:ut aeternum illum reciperes,
Vulg. Phil. 15 (prob. here an adv.).—Of what is continually repeated, constantly, again and again (as in colloq. Engl., everlastingly, eternally):3.glaebaque versis Aeternum frangenda bidentibus,
Verg. G. 2, 400:ingens janitor Aeternum latrans (of Cerberus),
id. A. 6, 401.—aeternō, meton., of indef. long time, forever, perpetually:viret aeterno hunc fontem igneum contegens fraxinus,
Plin. 2, 107, 111, § 240:BVSTA TVTA AETERNO MANEANT,
Inscr. Orell. 4517. -
16 murteolus
myrtĕŏlus ( murtĕŏlus, myrtĭŏlus), a, um, adj. dim. [myrteus], of the color of myrtle-blossoms: myrteolo modo crine viret (al. murceolo, al. murciolo), Col. poët. 10, 237. -
17 myrteolus
myrtĕŏlus ( murtĕŏlus, myrtĭŏlus), a, um, adj. dim. [myrteus], of the color of myrtle-blossoms: myrteolo modo crine viret (al. murceolo, al. murciolo), Col. poët. 10, 237. -
18 vireo
1. I.Lit.:II.alia semper virent, alia, hieme nudatā, verno tempore tepefacta frondescunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37:fronde virere novā,
Verg. A. 6, 206:quo viret uva jugo,
Prop. 2, 34 (3, 32), 78:quod pubes hederā virente Gaudeat,
Hor. C. 1, 25, 17:summa (montis) pinu,
Ov. F. 5, 382:lucus,
id. M. 14, 837:agellus,
Hor. A. P. 117:stagna musco,
Verg. G. 4, 18:circa ilicibus virentem Alburnum,
id. ib. 3, 146:pectora felle,
Ov. M. 2, 777: metalla Taygeti, of the green Spartan marble, Mart. 6, 42, 11; 9, 76, 9.—Trop., to be fresh, vigorous, or lively; to flourish, bloom:2.vegetum ingenium vivido pectore vigebat, virebatque integris sensibus,
Liv. 6, 22, 7; cf. Hor. C. 1, 9, 17:Chia,
id. ib. 4, 13, 6:dum virent genua,
id. Epod. 13, 4:aetas populi Romani viruit,
Flor. 1, 22:ut novus serpens... solet squamā virere recenti,
Ov. M. 9, 267:virium gloriā virente florere,
Just. 4, 4, 5. -
19 viridis
I.Lit. (as the most general designation for every shade of that color).A.Adj.:B.color,
Ov. M. 10, 137; Plin. Ep. 8, 20, 4:smaragdi,
Lucr. 2, 805:collis,
id. 2, 322; cf.:colles nitidissimi viridissimique,
Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47:viridis opacaque ripa,
id. Leg. 1, 5, 15:gramen,
Verg. G. 2, 219:viridiores herbae,
Plin. 6, 29, 35, § 185:viridia atque umida ligna,
Cic. Verr. 2, 1, 17, § 45:colubrae,
Hor. C. 1, 17, 8:Nereidum comae,
id. ib. 3, 28, 10; cf.dei,
Ov. Tr. 1, 2, 59: caelum, bluish green (when it is clear), Plin. 17, 10, 14, § 74.—Subst.: vĭrĭde, is, n.1.Green color, greenness, verdure (post-Aug.):2.bacis e viridi rubentibus,
reddish green, Plin. 15, 30, 39, § 127; so,e viridi pallens (gemma),
id. 37, 8, 33, § 110.—A green thing, of plants, trees, etc. (late Lat.), Vulg. Ecclus. 43, 23; id. Apoc. 9, 4:II.omne viride agri,
Ambros. in Luc. 7, 16.—More freq. plur.: vĭrĭdĭa, ĭum, n., green plants, herbs, or trees (postAug.), Col. 8, 15, 4; Sen. Ep. 86, 3; Plin. Ep. 5, 6, 17; Vitr. 5, 9, 5; Phaedr. 2, 5, 14. —Transf., green, young, youthful, fresh, blooming, lively, vigorous:viridiora praemiorum genera (opp. arescentes laureae),
Cic. Rep. 6, 8, 8:caseus,
Col. 7, 8, 1:limus,
Pers. 3, 22:viridis et adhuc dulcis fructus studiorum,
Quint. 12 6, 3:indignantium, tam viridem et in flore aetatis ereptum esse rebus humanis,
Curt. 10, 5, 10:sonus earum (litterarum) viridior vegetiorque,
livelier and stronger, Gell. 2, 3, 1: firmior et viridior sonus, id. 13, 20, 13:Euryalus formā insignis viridique juventā,
Verg. A. 5, 295:aevum,
Ov. Tr. 4, 10, 17:senectus,
Verg. A. 6, 304; cf. Sil. 1, 187;Col. praef. § 12: usque ad novissimam valetudinem viridis,
Plin. Ep. 7, 24, 1:leo,
Stat. Th. 11, 742:senex, sed mehercule viridis animo ac vigens,
Sen. Ep. 66, 1:consilio viridis, sed belli serus,
Sil. 3, 255.— With gen.:viridissimus irae,
Sil. 5, 569.— Adv.: vĭrĭdĕ, greenly, verdantly:nihil omnino viridius comparatum illis (smaragdis) viret,
Plin. 37, 5, 16, § 62.
См. также в других словарях:
Viret — [vi rɛ], Pierre, schweizerischer Reformator, * Orbe 1511, ✝ Orthez (Département Pyrénées Atlantiques) 4. 5. 1571; 1530 Mitarbeiter G. Farels. Seit 1536 Pfarrer und Professor in Lausanne, prägte Viret die Reformation im Waadtland. Als strikter… … Universal-Lexikon
Viret — (spr. Wireh), Peter, geb, 1511 zu Orbe in der Waadt, studirte in Paris Theologie u. war dann Prediger in seiner Vaterstadt, wo er sich der Reformation anschloß; 1534 ging er nach Genf, wo er Farel in der Einführung der Reformation unterstützte,… … Pierer's Universal-Lexikon
Viret — (spr. wirä), Pierre, Reformator von Genf und Lausanne, geb. 1511 in Orbe (Waadtland), gest. 1571 in Orthez (Béarn), verkündigte, während seiner Studien in Paris für die Reformation gewonnen, das Evangelium in seiner Heimat und wurde 1536 Pfarrer… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Viret — (Wirä), Pierre, einer der Genfer Reformatoren, geb. 1511 zu Orbe im Waadtlande, wirkte seit 1534 mit Froment und Farel (s. d.) vergleichweise milde für die Verbreitung der Glaubensneuerung in seiner Heimath und in Genf, wurde 1536 nach Lausanne… … Herders Conversations-Lexikon
Viret — (Pierre) (1511 1571) réformateur suisse; disciple et ami de G. Farel. Il propagea la Réforme à Lausanne de 1536 à 1559. à cette date, Berne (qui avait annexé Lausanne en 1556) le chassa. Il finit ses jours à Orthez (France, dép. des Pyrénées Atl … Encyclopédie Universelle
Viret — Nom savoyard, rencontré en Italie du Nord sous les formes Viretto, Viretti. Diminutif : Vireton. On hésitera entre le surnom d un tourneur et un diminutif de l italien viro (= homme), sans doute utilisé comme nom de personne … Noms de famille
Viret — Pierre Viret Pierre Viret (* 1511 in Orbe VD; † 4. Mai 1571[1] in Orthez), war Reformator in Genf und Lausanne. Nachdem Viret während seiner Studien in Paris für die Reformation gewonnen worden war, predigte … Deutsch Wikipedia
Viret — Cette page d’homonymie répertorie des personnes (réelles ou fictives) partageant un même patronyme. Patronyme Viret est un nom de famille notamment porté par : Pierre Viret (1511 1571), réformateur vaudois et une figure importante de… … Wikipédia en Français
Viret, Pierre — ▪ Swiss religious reformer born 1511, Orbe, Switz. died May 4, 1571, Orthez, Fr. champion of the Reformation in the Swiss canton of the Vaud and the most important native religious Reformer of French speaking Switzerland. In 1531… … Universalium
viret — vi|ret Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
viret — fam. Virè (Albanais) … Dictionnaire Français-Savoyard