Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vineta+sua+caedere

  • 1 vinetum

    vīnētum, ī n. [ vinum ]
    виноградник C, V, Col etc.
    vineta sua caedere погов. H — срубать свои (собственные) виноградники, т. е. самому себе причинять ущерб

    Латинско-русский словарь > vinetum

  • 2 vinetum

    vīnētum, ī, n. (vinum), der Weinberg, Weingarten, die Weinpflanzung, Cic. u.a. – Sprichw., vineta sua caedere, sich selbst ins Fleisch schneiden = sich selbst schaden, Hor. ep. 2, 1, 220. – Über die Länge des e vgl. Prisc. 4, 12.

    lateinisch-deutsches > vinetum

  • 3 Fleisch

    Fleisch, I) eig.: caro (sowohl am Körper als gekocht; dann auch von den weichen Teilen der Früchte). – viscera, um,n. pl. (übh. alles, was unter der Haut des tierischen Körpers ist, das Fleisch u. die Knochen etc., boum visceribus vesci: und liberorum viscera apponere). – corpus (der Körper als Fleischmasse, im Ggstz. zu den Knochen, z.B. ossa subiecta corpori). – vivum. vivae partes (das lebendige Fleisch, im Ggstz. zu der Haut etc., z.B. alqd ad vivum resecare: u. calor ad vivum adveniens). – ein Stückchen F., caruncula. – Bei Angabe des Fleisches von Tieren lassen die Lateiner oft caro weg und sagen bloß vitulina (Fleisch vom Kalbe), canina (Fleisch vom Hunde) u. dgl. – F. ansetzen (dick werden), corpus facere: vom F. fallen (mager werden), corpus amittere. – dem Volke F. austeilen, populo viscerationem dare. – in sein eigenes F. schneiden, gegen sein eigenes F. (gegen sich selbst) wüten, vineta sua caedere (Hor. ep. 2, 1, 220): er schneidet sich selbst ins F., ipse se compungit suis acuminibus: ich würde glauben, gegen mein eigenes F. zu wüten, wenn ich etc., videbar mihi partem viscerum meorum abrumpere, si etc. – den Weg alles Fleisches gehen, perire. interire (zugrunde gehen, vom Geld =, gänzlich verausgabt werden). – II) meton., mein Fleisch u. Blut, d. i. meine Kinder, Verwandten, viscera mea,n.;sanguis meus. – gegen sein eigenes F. und Blut wüten, in suum sanguinem saevire.

    deutsch-lateinisches > Fleisch

  • 4 schaden

    schaden, nocere (Schaden zufügen u. schädlich od. nachteilig sein). – damno od. detrimento esse (zum Schaden gereichen). – obesse. officere. officere et obstare (hinderlich sein). – damnum inferre. detrimentum afferre, inferre od. importare (Schaden zufügen, s. »Schade no. II« über damn. od. detr.). – minuere alqd (vermindern, Abbruch tun, z.B. jmds. Ansehen, alcis auctoritatem). – sich selbst sch., vineta sua caedere (sprichw. bei Hor. ep. 2, 1, 220); urere messes suas (sprichw. bei Tibull. 1, 2, 98): es kann nicht schaden (es zu sagen), nihil obest dicere: was schadet das? quid ad rem? quid obstat?

    deutsch-lateinisches > schaden

  • 5 vinetum

    vīnētum, ī, n. (vinum), der Weinberg, Weingarten, die Weinpflanzung, Cic. u.a. – Sprichw., vineta sua caedere, sich selbst ins Fleisch schneiden = sich selbst schaden, Hor. ep. 2, 1, 220. – Über die Länge des e vgl. Prisc. 4, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vinetum

  • 6 messis

    messis, is ( acc. sing. messim, Cato, R. R. 134; Plaut. Most. 1, 3, 5; id. Ep. 5, 2, 53; Varr. R. R. 3, 2, 6; v. Neue, Formenl. 1, p. 200), f. ( masc.: non magno messe, Lucil. ap. Non. 213 fin.) [id.], a reaping and ingathering of the fruits of the earth, a harvest (class.).
    I.
    Lit.:

    messis proprio nomine dicitur in iis, quae metuntur, maxime in frumento,

    Varr. R. R. 1, 50, 1; Quint. 5, 9, 5; 8, 3, 8; Cic. de Or. 1, 58, 249; Verg. G. 1, 219 al.:

    seges matura messi,

    Liv. 2, 5:

    messem hordaceam facere, aream in messem creta praeparare,

    to get in the harvest, Plin. 18, 30, 71, § 295:

    messe amissā,

    Cic. Verr. 2, 3, 54, § 125:

    messis feria, Cod. 3, 10, 2.—Of the gathering of honey,

    Verg. G. 4, 231.—
    B.
    Transf., concr., harvest.
    1.
    The harvested crops, the harvest:

    illius immensae ruperunt horrea messes,

    Verg. G. 1, 49; id. ib. 1, 314; id. E. 8, 99; Just. 24, 7, 6: Cilicum et Arabum, the harvest of the Arabians, i. e. saffron and frankincense, Stat. S. 3, 3, 34:

    bellatura,

    the men that sprang from the dragon's teeth sown by Cadmus, Claud. Laud. Stil. 1, 321. —
    2.
    The crops that are to be harvested, the standing crops, the harvest:

    messium incensores, vel vinearum olivarumve,

    Paul. Sent. 5, 20, 5: messes suas urere, prov., like vineta sua caedere, i. e. to destroy one's own work (e. g. one's own pupils), Tib. 1, 2, 98: adhuc tua messis in herba est, your wheat is still in the blade, i. e. you are premature in your expectations, Ov. H. 17, 263.—
    3.
    The time of harvest, harvest-time:

    si frigus erit, si messis,

    Verg. E. 5, 70.— Poet. transf. for a year:

    sexagesima messis,

    Mart. 4, 79, 1. —
    II.
    Trop.:

    pro benefactis mali messem metere,

    to receive evil for good, to reap ingratitude, Plaut. Ep. 5, 2, 53:

    uberem messem mali,

    id. Rud. 3, 2, 23:

    (morum malorum) metere messem maxumam,

    id. Trin. 1, 1, 11:

    si attigeris ostium, jam tibi hercle in ore fiet messis mergis pugneis,

    id. Rud. 3, 4, 58: Sullani temporis messem, the harvest of the time of Sylla, when so many were killed, Cic. Par. 6, 2, 46; (in eccl. Lat.) the time for winning souls to the truth:

    transiit messis, finita est aestas, et nos salvati non sumus,

    Vulg. Jer. 8, 20.—Of the persons to be gathered into the church:

    messis quidem multa,

    Vulg. Luc. 10, 2; cf. id. Johan. 4, 35. —Of the end of the world:

    sinite utraque crescere usque ad messem,

    Vulg. Matt. 13, 30; cf. v. 39.

    Lewis & Short latin dictionary > messis

  • 7 vinetum

    vīnētum, i, n. [vinum], a plantation of vines, a vineyard, Varr. L. L. 5, § 37 Müll.; Cic. N. D. 2, 66, 167; 3, 36, 86; id. Leg. 2, 8, 21; Verg. G. 2, 319; Hor. Ep. 1, 7, 84; Col. 3, 4, 1; 12, 18, 2; Quint. 1, 12, 7; Suet. Dom. 7.—Prov.: vineta sua caedere, i. q. to be severe against one's self, Hor. Ep. 2, 1, 220.

    Lewis & Short latin dictionary > vinetum

  • 8 caedo

    caedo, ĕre, cĕcīdi, caesum - tr. - [st2]1 [-] couper, tailler, abattre, fendre; graver, sculpter. [st2]2 [-] frapper, battre. [st2]3 [-] tuer, tailler en pièces, massacrer; immoler, sacrifier.    - caedere virgis: battre à coups de verge.    - silvas caedere: faire l'abattage des bois, abattre des forêts.    - murum caedere: saper un mur.    - silicem caedere: fendre une pierre.    - caedere montes in marmora, Plin.: creuser les montagnes pour en retirer le marbre.    - caedere carmina in marmore, Ov.: graver des vers dans le marbre.    - vineta caedere sua, Hor.: abattre ses propres vignes, jeter des pierres dans son jardin.    - caedere sermones, Ter.: converser, tailler des bavettes.    - caedere stimulos pugnis, Plaut.: frapper l'aiguillon à coups de poing (aggraver son mal en résistant).    - caedere hircum Baccho, Virg.: immoler un bouc à Bacchus.
    * * *
    caedo, ĕre, cĕcīdi, caesum - tr. - [st2]1 [-] couper, tailler, abattre, fendre; graver, sculpter. [st2]2 [-] frapper, battre. [st2]3 [-] tuer, tailler en pièces, massacrer; immoler, sacrifier.    - caedere virgis: battre à coups de verge.    - silvas caedere: faire l'abattage des bois, abattre des forêts.    - murum caedere: saper un mur.    - silicem caedere: fendre une pierre.    - caedere montes in marmora, Plin.: creuser les montagnes pour en retirer le marbre.    - caedere carmina in marmore, Ov.: graver des vers dans le marbre.    - vineta caedere sua, Hor.: abattre ses propres vignes, jeter des pierres dans son jardin.    - caedere sermones, Ter.: converser, tailler des bavettes.    - caedere stimulos pugnis, Plaut.: frapper l'aiguillon à coups de poing (aggraver son mal en résistant).    - caedere hircum Baccho, Virg.: immoler un bouc à Bacchus.
    * * *
        Caedo, caedis, cecidi, pe. pro. caesum, caedere. Terent. Fouetter.
    \
        Caedi discipulos deforme ac seruile est. Quintil. Fesser.
    \
        Caedere aliquem virgis ad necem. Cic. Batre de verges.
    \
        Caedere, Frapper. Caedere aliquem calcibus. Plaut.
    \
        Caedere pugnis. Plaut. Bailler des coups de poing.
    \
        Caedere, Couper. vt Caedere arbores. Cic.
    \
        Caedere montes. Plin. Tailler, Trencher.
    \
        Marmor caedere. Papinianus. Tailler.
    \
        Syluas caedere. Caesar. Couper, et Abbatre.
    \
        Caedere. Virgil. Cic. Tuer.
    \
        Caedere testibus. Cic. Batre quelcun à force de tesmoings.

    Dictionarium latinogallicum > caedo

См. также в других словарях:

  • Ast — Sich den eigenen Ast absägen oder (selbst) den Ast absägen, auf dem man sitzt: sich selbst empfindlichen Schaden zufügen, sich selbst eine wichtige Bedingung von Leben und Tätigkeit zerstören.{{ppd}}    Die Redensart ist umgangssprachlich und… …   Das Wörterbuch der Idiome

  • LUCUS — I. LUCUS castellum Salyorum, in dioec. Arelatensi. Item in Provincia, prope Brinoniam, prunis suis celebris, Brignole. Hadr. Vales. Not. Gall. II. LUCUS improprie de fruiticetis et arbustis, ut apud Solin. c. 35. ubi balsami lucos memorat, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Schuh — 1. Â nâe Schage schpîrd em de Êlsternûgen. (Siebenbürg. sächs.) – Schuster, 815b. Wer enge Schuhe trägt, fühlt die Hühneraugen. 2. Âbezuolt Schage kerzele gärn. (Siebenbürg. sächs.) – Schuster, 867. 3. Allerley Schuhe kan man nicht an einen Fuss… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»