Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vicis

  • 101 invicem

    invĭcem, in MSS. and edd. often separately, in vĭcem ( poet. in tmesi:

    inque vicem,

    Verg. G. 4, 166; id. A. 12, 502; Ov. M: 6, 631; 9, 525; id. Her. 17, 180; Stat. Th. 2, 149; 7, 817 al.), adv. [in-vicis].
    I.
    Prop., by turns, in turn, one after another, alternately (class., but not in Cic.;

    syn. vicissim): hi rursus in vicem anno post in armis sunt: illi domi remanent,

    Caes. B. G. 4, 1, 5; 7, 85, 5; Hirt. B. G. 8, 6, 4:

    defatigatis invicem integri succedunt,

    Caes. B. G. 7, 85:

    cum timor atque ira invicem sententias variassent,

    Liv. 2, 57:

    Etruscos, multis invicem casibus victos victoresque,

    id. 2, 44:

    regio invicem a suis atque hoste vexata,

    Curt. 3, 8, 8:

    periculum invicem metuens,

    Suet. Aug. 10:

    invicem eum odero,

    id. Tib. 28:

    praebens invicem aurem,

    id. Calig. 22:

    invicem alternis diebus modo aqua, modo vinum,

    Cels. 3, 2:

    invicem modo sedere, modo ingredi,

    id. 4, 24.—
    II.
    Transf., one another, each other, mutually, reciprocally (mostly post-Aug.;

    syn. inter se): ibi se cognoscunt fratres invicem,

    Plaut. Men. Arg. 10:

    Aricini atque Ardeates multis invicem cladibus fessi,

    Liv. 3, 71, 2:

    adhortatio invicem totam invasit aciem,

    id. 6, 24, 7; 9, 3, 4; 41, 3, 3:

    multum sanguinem invicem hausimus,

    Curt. 4, 14, 17: invicem [p. 995] amare, Plin. Ep. 4, 1, 2; 7, 20, 7:

    vixerunt mira concordia, per mutuam caritatem et invicem se anteponendo,

    Tac. Agr. 6 init.:

    invicem se occidere,

    Eutr. 1, 10; Just. 11, 9, 13; cf.:

    invicem inter se gratantes,

    Liv. 9, 43, 17:

    haec invicem obstant,

    Quint. 4, 5, 13:

    homines, manibus invicem apprehensis, gradum firmant,

    id. 9, 4, 129:

    invicem ardentius diligere,

    Plin. Ep. 7, 20, 7:

    invicem se ad amorem exacuere,

    id. ib. 3, 7 fin.:

    invicem permutatae O atque U,

    Quint. 1, 4, 16:

    cuncta invicem hostilia,

    i. e. on both sides, Tac. H. 3, 46.—
    B.
    Esp.
    1.
    Ad invicem (post-class.), instead of, Veg. Vet. 2, 7 fin.
    2.
    Ad invicem, mutually:

    caritatem illorum ad invicem,

    Vulg. 2 Macc. 25, 32; ib. Luc. 2, 15; ib. Gen. 42, 21; so,

    in invicem,

    ib. Joan. 6, 43; ib. Rom. 1, 27:

    ab invicem,

    ib. Matt. 25, 32; ib. Dan. 13, 14:

    pro invicem,

    ib. 1 Cor. 12, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > invicem

  • 102 ordo

    ordo, ĭnis, m. [from root or-; Sanscr. ar-, to go, strive upward; cf. orior, through an adj. stem ordo-; v. Corss. Krit. Beitr. p. 108], a regular row, line, or series, methodical arrangement, order (class.; syn.: series, tenor).
    I.
    In gen.:

    ordinem sic definiunt compositionem rerum aptis et accommodatis locis,

    Cic. Off. 1, 40, 142:

    vis ordinis et collocationis,

    id. ib. 1, 40, 142:

    arbores in ordinem satae,

    i. e. planted in a quincunx, Varr. R. R. 1, 7; cf. Cic. Caecil. 8, 22; id. Sen. 17, 59.—
    B.
    Esp., right order, regular succession:

    fatum appello ordinem seriemque causarum,

    Cic. Div. 1, 55, 125:

    nihil esse pulchrius in omni ratione vitae dispositione atque ordine,

    Col. 12, 2:

    adhibere modum quendam et ordinem rebus,

    Cic. Off. 1, 5, 17:

    mox referam me ad ordinem,

    will soon bring myself to order, return to order, id. Ac. 2, 20, 67:

    res in ordinem redigere,

    to reduce to order, Auct. Her. 3, 9, 16; so,

    in ordinem adducere,

    Cic. Univ. 3:

    ordinem conservare,

    id. Rosc. Com. 2, 6:

    eundem tenere,

    to preserve, id. Phil. 5, 13, 35:

    sequi,

    id. Brut. 69, 244:

    immutare,

    to change, id. Or. 63, 214:

    perturbare,

    to disturb, id. Brut. 62, 223: cogere or redigere in ordinem, to reduce to order, to humble, degrade:

    decemviri querentes, se in ordinem cogi,

    Liv. 3, 51; 3, 35; Plin. Ep. 1, 23, 1; Quint. 1, 4, 3; so,

    in ordinem redactus,

    Suet. Vesp. 15; cf.

    trop.: gula reprimenda et quasi in ordinem redigenda est,

    Plin. Ep. 2, 6, 5.—
    C.
    Adverb. expressions.
    1.
    Ordine, in ordinem, per ordinem, in ordine, ex ordine, in order, in turn:

    Hegioni rem enarrato omnem ordine,

    Ter. Ad. 3, 2, 53; Plaut. Capt. 2, 3, 17; Ter. Heaut. 4, 3, 28:

    interrogare,

    Cic. Part. 1, 2:

    tabulae in ordinem confectae,

    id. Rosc. Com. 2, 6:

    ordine cuncta exposuit,

    Liv. 3, 50, 4; 30, 15, 1:

    sortiti nocte singuli per ordinem,

    Quint. 4, 2, 72:

    hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis,

    Verg. E. 7, 20; id. A. 8, 629:

    ut quisque aetate et honore antecedebat, ita sententiam dixit ex ordine,

    Cic. Verr. 2, 4, 64, § 143:

    ordine se vocante,

    when his turn came, Macr. S. 2, 2, § 12:

    in ordine vicis,

    Vulg. Luc. 1, 8.—
    2.
    Ordine, regularly, properly, appropriately:

    omnia ut quidque Egisti ordine scio,

    Plaut. Ps. 5, 2, 15:

    rem demonstravi ordine,

    id. Mil. 3, 3, 2; id. Capt. 2, 3, 17 Brix ad loc.:

    an id recte, ordine, e re publicā factum esse defendes?

    Cic. Verr. 2, 3, 84, § 194:

    si hoc recte atque ordine factum videtur,

    id. Quint. 7, 28.—
    3.
    Ex ordine, in succession, without intermission:

    vendit Italiae possessiones ex ordine omnes,

    Cic. Agr. 1, 2, 4:

    septem illum totos perhibent ex ordine menses Flevisse,

    Verg. G. 4, 507; cf. id. A. 5, 773.—
    4.
    Extra ordinem.
    a.
    Out of course, in an unusual or extraordinary manner:

    extra ordinem decernere provinciam alicui,

    Cic. Prov. Cons. 8, 19:

    crimina probantur,

    in an illegal manner, Dig. 48, 1, 8.—
    b.
    Extraordinarily, i. e. uncommonly, eminently, especially:

    ad eam spem, quam extra ordinem de te ipso habemus, accedunt tua praecipua,

    Cic. Fam. 6, 5, 3.—
    II.
    Transf. concr.
    A.
    In gen.
    1.
    Tres ordines lapidum, three courses of stones, Vulg. 3 Reg. 6, 36.—In building, a row, course, or layer of stones, etc.:

    obstructis in speciem portis singulis ordinibus caespitum,

    Caes. B. G. 5, 51:

    alius insuper ordo adicitur,

    id. ib. 7, 23: tot premit ordinibus caput, tiers or layers of ornaments, Juv. 6, 502. —
    2.
    A row of benches or seats:

    terno consurgunt ordine remi,

    in three rows of oar-banks, Verg. A. 5, 120:

    sex ordinum navem invenit Xenagoras,

    Plin. 7, 56, 57, § 208.—In the theatre, a row of seats: post senatores ex vetere instituto quatuordecim graduum ordines equestri ordini assignati fuere, Suet. [p. 1278] Aug. 44:

    sedisti in quatuordecim ordinibus,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.—
    3.
    A train of servants or attendants:

    comitum longissimus ordo,

    Juv. 3, 284.—
    B.
    In milit. lang.
    1.
    A line or rank of soldiers in battle array:

    auxilia regis nullo ordine iter fecerant,

    Caes. B. C. 2, 26:

    ne quisquam ordine egrederetur,

    Sall. J. 45, 2:

    nullo ordine commutato,

    id. ib. 101, 2:

    sine signis, sine ordinibus,

    id. ib. 97, 5; so,

    signa atque ordines observare,

    to keep the ranks, remain in line, id. ib. 51, 1:

    conturbare,

    id. ib. 50, 4:

    restituere,

    id. ib. 51, 3; Liv. 2, 50; 8, 8.—
    2.
    A band, troop, company of soldiers:

    viri fortissimi atque honestissimi, qui ordines duxerunt,

    who have led companies, have been officers, Cic. Phil. 1, 8, 20:

    L. Pupius primipili centurio, qui hunc eundem ordinem in exercitu Pompeii antea duxerat,

    Caes. B. C. 1, 13. —Hence,
    3.
    A captaincy, a command: ordinem alicui adimere, Tab. Heracl. ap. Mazoch. p. 423, n. 47; cf.

    on the contrary: alicui assignare,

    Liv. 42, 34:

    DARE,

    Inscr. Orell. 3456:

    centuriones ad superiores ordines transducere,

    Caes. B. G. 6, 40; cf. id. ib. 5, 4, 4.—
    (β).
    Ordines, chieftains, captains:

    tribunis militum primisque ordinibus convocatis,

    the captains of the first companies, Caes. B. G. 6, 7 fin.; Liv. 30, 4, 1.—
    C.
    In a polit. respect, an order, i. e. a rank, class, degree of citizens:

    et meus med ordo inrideat,

    Plaut. Aul. 2, 2, 55.—In the time of Cicero there were three principal classes, ordo senatorius, equester, and plebeius:

    Fidiculanius cujus erat ordinis? senatoril,

    Cic. Clu. 37, 104; id. Fl. 18, 43:

    proximus est huic dignitati equester ordo,

    Cic. Dom. 28, 74; Suet. Aug. 41:

    inferiores loco, auctoritate, ordine,

    Cic. Verr. 2, 1, 48, § 127: ordo amplissimus, i. e. the Senate:

    quem absentem in amplissimum ordinem cooptarunt,

    id. Cael. 2, 5;

    also termed SPLENDIDISSIMVS ORDO,

    Inscr. Orell. 1180; 1181; and simply ordo, the order, for the Senate:

    ordo Mutinensis,

    Tac. H. 2, 52; Inscr. Grut. 425, 1:

    trecentos ex dediticiis electos utriusque ordinis,

    i. e. of the two upper classes, Suet. Aug. 15.—
    2.
    In gen., a class, rank, station, condition:

    mearum me rerum aequom'st novisse ordinem,

    Plaut. Trin. 2, 4, 50:

    publicanorum,

    Cic. Fam. 13, 9, 2:

    aratorum, pecuariorum, mercatorum,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    homo ornatissimus loco, ordine, nomine,

    id. ib. 2, 1, 48, §

    127: libertini,

    Suet. Gram. 18.—So in the inscrr.: SACERDOTVM, HARVSPICVM, etc., Grut. 320, 12; 304, 7; 302, 2 et saep.; so,

    grammatici alios auctores in ordinem redigerunt, alios omnino exemerant numero,

    recognized among, placed in the rank of, Quint. 1, 4, 3.—
    (β).
    Esp. (eccl. Lat.), an order in the church, an ecclesiastical rank or office:

    ordines sacerdotum et Levitarum,

    Vulg. 2 Esdr. 13, 30:

    secundum ordinem Melchisedek,

    id. Psa. 109, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ordo

  • 103 per

    per, prep. with acc. (by solecism with abl. PER QVO, = whereby, Inscr. Miseni Repert. ex a. p. Chr. n. 159; Inscr. Orell. 3300) [kindr. with Gr. para; Sanscr. pāra, ulterior; Lith. pèr; cf.: parumper, paulisper; v. Curt. Griech. Etym. p. 269], denotes, like the Gr. dia, motion through a space, or extension over it.
    I.
    Lit., of space, through, through the midst of, throughout, all over, all along: per amoena salicta raptare aliquem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.): inde Fert sese (equus) campi per caerula laetaque prata, id. ap. Macr. S. 6, 3 (id. v. 505 ib.): per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, id. ap. id. ib. 6, 4 (id. v. 177 ib.):

    per membranas oculorum cernere,

    Cic. N. D. 2, 57, 142:

    coronam auream per forum ferre,

    id. Att. 14, 16, 2:

    iit hasta per tempus utrumque,

    Verg. A. 9, 418:

    se per munitiones deicere,

    Caes. B. G. 3, 26:

    per mare pauperiem fugiens, per saxa, per ignes,

    Hor. Ep. 1, 1, 46:

    per ignes,

    Ov. M. 8, 76:

    per Averna,

    id. ib. 14, 105:

    per caelum,

    Verg. A. 4, 700:

    per vias fabulari,

    in all the streets, Plaut. Cist. 5, 1:

    per totam urbem,

    id. Ep. 2, 2, 11:

    qui per provincias atque imperium tuum pecunias ei credidissent,

    in the provinces, Cic. Fam. 1, 7, 6:

    invitati hospitaliter per domos,

    Liv. 1, 9:

    via secta per ambas (zonas),

    Verg. G. 1, 238; 245:

    nascuntur copiosissime in Balearibus ac per Hispanias,

    in, Plin. 19, 5, 30, § 94:

    per illas gentes celebratur,

    throughout, Tac. A. 12, 12:

    gustūs elementa per omnia quaerunt,

    Juv. 11, 14.—

    Placed after the noun: viam per,

    Lucr. 6, 1264:

    transtra per et remos et pictas abiete puppes,

    Verg. A. 5, 663; 6, 692.
    II.
    Transf.
    A.
    Of time, through, throughout, during, for:

    quod des bubus per hiemem,

    the winter through, during the winter, Cato, R. R. 25:

    nulla res per triennium, nisi ad nutum istius, judicata est,

    Cic. Verr. 1, 5, 13:

    nulla abs te per hos dies epistula... venerat,

    during these days, id. Att. 2, 8, 1:

    per decem dies ludi facti sunt,

    id. Cat. 3, 8, 20:

    per idem tempus,

    during, at, in the course of, id. Brut. 83, 286; Suet. Galb. 10:

    per noctem cernuntur sidera,

    during the night, in the night-time, Plin. 2, 10, 7, § 48:

    per inducias,

    during, Liv. 38, 2: per multa bella, id. 8, 13:

    per ludos,

    id. 2, 18:

    per comitia,

    Suet. Caes. 80:

    per somnum,

    id. ib. 45: per tempus, during, i. e. at the right time, = in tempore, Plaut. Poen. 1, 1, 6; Ter. And. 4, 4, 44; id. Hec. 4, 3, 16.—So distr.:

    per singulas noctes,

    Suet. Caes. 1; id. Calig. 22; cf.:

    per haec,

    meanwhile, id. Claud. 27:

    per quae,

    id. Tib. 52.—
    B.
    To indicate the agent, instrument, or means, through, by, by means of:

    statuerunt injurias per vos ulcisci,

    Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9:

    detrimenta publicis rebus per homines eloquentissimos importata,

    id. de Or. 1, 9, 38:

    quid ais? vulgo occidebantur? Per quos? et a quibus?

    by whom? and by whose command? id. Rosc. Am. 29, 80:

    quae domi gerenda sunt, ea per Caeciliam transiguntur,

    id. ib. 51, 149:

    quod nefarium stuprum non per illum factum est,

    id. Cat. 2, 4, 7.—Placed after its case:

    Exerce vocem, quam per vivis et colis,

    Plaut. Poen. prol. 13.—Esp.: per fidem decipere, fallere, etc. (= datā fide): per fidem deceptus sum, through confidence, i. e. in my host who betrayed me, Plaut. Most. 2, 2, 69; Cic. Inv. 1, 39, 71; Caes. B. G. 1, 46, 3.—So, per se, per te, through himself, by himself, of himself, etc.:

    homo per se cognitus, sine ullā commendatione majorum,

    Cic. Brut. 25, 96:

    per me tibi obstiti, = solus,

    by myself, id. Cat. 1, 5, 11:

    satis per te tibi consulis,

    Hor. Ep. 1, 17, 1:

    per se solus,

    Liv. 1, 49.—With ipse:

    nihil ipsos per se sine P. Sullā facere potuisse,

    Cic. Sull. 24, 67:

    ipsum per se, suā vi, sua naturā, sua sponte laudabile,

    id. Fin. 2, 15, 50.—To form an adverb. expression, in, by, through, etc.:

    non dubitavi id a te per litteras petere,

    by letter, Cic. Fam. 2, 6, 2:

    per summum dedecus vitam amittere,

    in the most infamous manner, most infamously, id. Rosc. Am. 11, 30:

    per iram facere aliquid,

    in anger, id. Tusc. 4, 37, 79:

    per commodum,

    Liv. 30, 29, 3 (cf. II. A. supra):

    per commodum rei publicae,

    id. 10, 25, 17; 22, 57, 1; 31, 11, 2:

    per ludum et jocum,

    sporting and jesting, in sport and jest, Cic. Verr. 2, 1, 60, § 155; cf. id. ib. 2, 5, 70, §

    181: per vim,

    forcibly, Sall. J. 23, 1:

    per dolum,

    id. ib. 11, 8:

    per otium,

    at leisure, Liv. 4, 58, 12:

    ceteris copiis per otium trajectis,

    id. 21, 28, 4:

    cibo per otium capto,

    id. 21, 55, 1:

    per tumultum = tumultuose,

    id. 44, 45, 14. —
    C.
    To designate the reason, cause, inducement, etc., through, for, by, on account of, for the sake of:

    per metum mussari,

    Plaut. Aul. 2, 1, 12:

    qui per virtutem perit, at non interit,

    id. Capt. 3, 5, 32:

    cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 1:

    per aetatem,

    Caes. B. G. 2, 16 fin.:

    Druso propinquanti quasi per officium obviae fuere legiones,

    Tac. A. 1, 24:

    ut nihil eum delectaret, quod aut per naturam fas esset aut per leges liceret,

    Cic. Mil. 16, 43:

    cum per valetudinem posses, venire tamen noluisti,

    id. Fam. 7, 1, 1: per me, per te, etc., as far as concerns me, you, etc.:

    si per vos licet,

    Plaut. As. prol. 12:

    per me vel stertas licet,

    Cic. Ac. 2, 29, 93; cf.:

    sin hoc non licet per Cratippum,

    id. Off. 3, 7, 33:

    fides publica per sese inviolata,

    Sall. J. 33, 3:

    per me ista pedibus trahantur,

    Cic. Att. 4, 16, 10:

    per me stetisse, quo minus hae fierent nuptiae,

    Ter. And. 4, 2, 16:

    si per suos esset licitum,

    Nep. Eum. 10, 3:

    inspicere vitia nec per magistros nec per aetatem licebat,

    Macr. S. 1, 24. —Hence, in oaths, entreaties, asseverations, etc., by a god, by men, or by inanimate or abstract things, by:

    IOVRANTO PER IOVEM, etc., Tab. Bant. lin. 15: per pol saepe peccas,

    Plaut. Cas. 2, 6, 18; cf.:

    si per plures deos juret,

    Cic. Rab. Post. 13, 36:

    quid est enim, per deos, optabilius sapientiā?

    id. Off. 2, 2, 5:

    per deos atque homines,

    id. Div. 2, 55, 116:

    per dexteram te istam oro,

    id. Deiot. 3, 8; cf.:

    per tuam fidem Te obtestor,

    Ter. And. 1, 5, 55:

    nunc te per amicitiam et per amorem obsecro,

    id. ib. 2, 1, 26:

    per pietatem!

    Plaut. Trin. 2, 2, 4:

    per comitatem edepol, pater, etc.,

    id. ib. 2, 2, 52.—In this signif. often separated from its object:

    per ego vobis deos atque homines dies, ut, etc.,

    Plaut. Men. 5, 7, 1:

    per ego te deos oro,

    Ter. And. 3, 3, 6; 5, 1, 15:

    per ego te, fili... precor quaesoque, etc.,

    Liv. 23, 9, 2:

    per ego has lacrimas... te Oro,

    Verg. A. 4, 314; 12, 56; Tib. 4, 5, 7; Ov. F. 2, 841:

    per vos Tyrrhena faventum Stagna deum, per ego et Trebiam cineresque Sagunti Obtestor,

    Sil. 12, 79 sq.; 1, 658; Stat. Th. 11, 367.—With ellips. of object:

    per, si qua est... Intemerata fides, oro, i. e. per eam,

    Verg. A. 2, 142; 10, 903:

    per, si quid merui de te bene, perque manentem amorem, Ne, etc.,

    Ov. M. 7, 854.—Sometimes to indicate an apparent or pretended cause or inducement, under the show or pretext of, under color of:

    qui per tutelam aut societatem aut rem mandatam aut fiduciae rationem fraudavit quempiam,

    Cic. Caecin. 3, 7:

    naves triremes per causam exercendorum remigum ad fauces portus prodire jussit,

    under pretext of, Caes. B. C. 3, 24;

    v. causa: per speciem alienae fungendae vicis suas opes firmavit,

    Liv. 1, 41 fin.:

    per simulationem officii,

    Tac. H. 1, 74.—
    D.
    In composition, it usually adds intensity to the signif., thoroughly, perfectly, completely, exceedingly, very much, very (very often in Cicero's epistolary style, and in new-formed words, as perbenevolus, percautus, percupidus, perbelle, perofficiose, pergaudeo; see these articles): pervelle, perfacilis, peramanter; sometimes it denotes the completion of an action, e. g. perorare, peragere;

    sometimes it is repeated: perdifficilis et perobscura quaestio,

    Cic. N. D. 1, 1, 1; so id. Rep. 1, 12, 18; id. Brut. 43, 158; id. Cael. 20 fin.; id. Fam. 9, 20, 3 al.;

    but also: perexiguā et minuta,

    id. Tusc. 2, 13, 30:

    percautus et diligens,

    id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 18 al.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 410.—It frequently occurs in tmesi:

    nobis ista sunt pergrata perque jucunda,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    per mihi mirum visum est,

    id. ib. 49, 214:

    per enim magni aestimo,

    id. Att. 10, 1, 1:

    ibi te quam primum per videre velim, = videre pervelim,

    id. ib. 15, 4, 2:

    Platoni per fuit familiaris,

    Gell. 2, 18, 1:

    per, inquit, magister optime, exoptatus mihi nunc venis,

    id. 18, 4, 2.—Per quam (also perquam), very, exceedingly, extremely:

    per quam breviter perstrinxi,

    Cic. de Or. 2, 49, 201:

    per quam modica civium merita,

    Plin. Pan. 60:

    per quam velim scire,

    very much indeed, id. Ep. 7, 27, 1:

    PARENTES PER QVAM INFELICISSIMI,

    Inscr. Murat. 953, 2.—As one word:

    illorum mores perquam meditate tenes,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 16:

    propulit perquam indignis modis,

    id. Rud. 3, 3, 9:

    erat perquam onerosum,

    Plin. Ep. 2, 11, 13:

    perquam honorificum,

    id. ib. 3, 4, 3.—Separated by an intervening word:

    per pol quam paucos reperias,

    Ter. Hec. 1, 1, 1.—Placed after the word it governs; v. supra, I. fin. and II. B.

    Lewis & Short latin dictionary > per

  • 104 plumbum

    plumbum, i, n. [for mlumbum; Gr. molmbos, molubdos], lead.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    dolia plumbo vincito,

    Cato, R. R. 39:

    plumbum album,

    tin, Lucr. 6, 1079; Caes. B. G. 5, 12;

    called also candidum,

    Plin. 34, 16, 47, § 157;

    but plumbum nigrum,

    lead, id. 34, 16, 47, § 159.—
    B.
    In partic.
    1.
    A leaden ball or bullet ( poet.):

    Balearica plumbum Funda jacit,

    Ov. M. 2, 727; Verg. A. 9, 587.—
    2.
    Leaden pipes ( poet.):

    purior in vicis aqua tendit rumpere plumbum,

    Hor. Ep. 1, 10, 20.—
    3.
    A scourge with a leaden ball at the end of it ( poet.), Prud. steph. 10. 116.—
    4.
    A pencil or ruler:

    membrana plumbo directa,

    Cat. 22, 7.—
    II.
    Transf., a defect in the eye (post-Aug.): [p. 1389] plumbum (quod est genus vitii) ex oculo tollitur, Plin. 25, 13, 97, § 155.

    Lewis & Short latin dictionary > plumbum

  • 105 praedium

    praedĭum, ĭi, n. [for prae-hendium, from praehendo, v. prehendo], a farm, estate, a manor (either in town or country):

    praedibus et praediis populo cautum est,

    Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142; 2, 1, 55, § 143:

    urbanum,

    id. ib. 2, 3, 86, § 199; Liv. 22, 60; Cato ap. Fest. s. v. quadrantal, p. 258 Müll.; Cic. Caecin. 4, 11:

    tot praedia, tam pulchra, tam fructuosa,

    id. Rosc. Am. 15, 43:

    habet in urbanis praediis,

    id. Verr. 2, 3, 86, § 109:

    hunc in praedia rustica relegarat,

    id. Rosc. Am. 15, 42:

    fructus praediorum,

    id. Att. 11, 2, 2; Mart. 12, 72, 3:

    natis dividere,

    Hor. S. 2, 3, 169:

    urbana praedia omnia aedificia accipimus, non solum ea, quae sunt in oppidis, sed et si forte stabula sunt, vel alia meritoria in villis et in vicis, vel si praetoria voluptati tantum deservientia, quia urbanum praedium non locus facit, sed materia,

    Dig. 50, 16, 198:

    praedia Appula,

    Juv. 9, 54:

    praedia tam urbana quam rustica,

    Gai. Inst. 1, 120:

    praedia principio insulae,

    Vulg. Act. 28, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > praedium

  • 106 sustento

    sustento, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [sustineo], to hold up or upriqht, to uphold, support, prop, sustain (syn. sustineo).
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    multos per annos Sustentata ruet moles et machina mundi,

    Lucr. 5, 96: Hercule quondam [p. 1822] Sustentante polum, Claud. Laud. Stil. 2, 143:

    Alcanor fratrem ruentem Sustentat dextrā,

    Verg. A. 10, 339:

    in Tiberim abjectum,

    Plin. 8, 40, 61, § 145:

    naufraga sustentant... vela (i. e. navem) Lacones,

    Claud. B. Gild. 222; cf.:

    aegre seque et arma sustentans,

    Curt. 8, 4, 15.—
    B.
    To bear, wear:

    catenas,

    Vop. Aur. 34.—
    II.
    Trop., to keep up, uphold, sustain, maintain, support, bear, uplift, preserve (class. and freq.).
    A.
    In gen.:

    exsanguem jam et jacentem (civitatem),

    Cic. Rep. 2, 1, 2; cf.:

    rem publicam,

    id. Mur. 2, 3:

    imbecillitatem valetudinis tuae sustenta et tuere,

    id. Fam. 7, 1, 5:

    valetudo sustentatur notitiā sui corporis,

    id. Off. 2, 24, 86; Vell. 2, 114, 1:

    Terentiam, unam omnium aerumnosissimam, sustentes tuis officiis,

    Cic. Att. 3, 23, 5:

    tu velim tete tuā virtute sustentes,

    id. Fam. 6, 4, 5:

    me una consolatio sustentat, quod, etc.,

    id. Mil. 36, 100:

    per omnis difficultates animo me sustentavi,

    Quint. 12, prooem. §

    1: litteris sustentor et recreor,

    Cic. Att. 4, 10, 1; cf.:

    praeclarā conscientiā sustentor, cum cogito, etc.,

    id. ib. 10, 4, 5:

    Pompeius intellegit, C. Catonem a Crasso sustentari,

    id. Q. Fr. 2, 3, 4:

    jurisconsultus, non suo artificio sed alieno sustentatus,

    id. de Or. 1, 56, 239:

    amicos suos fide,

    id. Rab. Post. 2, 4:

    si qua spes reliqua est, quae fortium civium mentes cogitationesque sustentet,

    id. Fl. 2, 3:

    spes inopiam sustentabat,

    Caes. B. C. 3, 49:

    res publica magnis meis laboribus sustentata,

    Cic. Mur. 2, 3:

    Venus Trojanas sustentat opes,

    Verg. A. 10, 609:

    multa virum meritis sustentat fama tropaeis,

    upholds, id. ib. 11, 224:

    Arminius manu, voce, vulnere sustentabat pugnam,

    kept up, maintained, Tac. A. 2, 17:

    aciem,

    id. ib. 1, 65 fin.; id. H. 2, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    To support, sustain, maintain, preserve by food, money, or other means:

    familiam,

    Ter. Ad. 3, 4, 36:

    cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus,

    Cic. Rep. 2, 2, 4:

    idem (aër) spiritu ductus alit et sustentat animantis,

    id. N. D. 2, 39, 101:

    qui se subsidiis patrimonii aut amicorum liberalitate sustentant,

    id. Prov. Cons. 5, 12:

    eo (frumento) sustentata est plebs,

    Liv. 2, 34, 5:

    sustentans fovensque,

    Plin. Ep. 9, 30, 3:

    saucios largitione et curā,

    Tac. A. 4, 63 fin.:

    animus nullā re egens aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur,

    Cic. Tusc. 1, 19, 43; cf.:

    furtim rapta sustentat pectora terra,

    refreshes, Stat. Th. 6, 875:

    parsimoniam patrum suis sumptibus,

    Cic. Cael. 16, 38:

    tenuitatem alicujus,

    id. Fam. 16, 21, 4:

    egestatem et luxuriem domestico lenocinio sustentavit,

    id. Red. Sen. 5, 11:

    Glycera venditando coronas sustentaverat paupertatem,

    Plin. 35, 11, 40, § 125; cf.:

    ut milites pecore ex longinquioribus vicis adacto extremam famem sustentarent,

    Caes. B.G. 7, 17.—Mid.:

    mutando sordidas merces sustentabatur,

    supported himself, got a living, Tac. A. 4, 13; for which in the act. form: Ge. Valuistin' bene? Pa. Sustentavi sedulo, I have taken good care of myself, have kept myself in good case, Plaut. Stich. 4, 2, 8; cf. impers. pass.: Ge. Valuistin' usque? Ep. Sustentatum'st sedulo, id. ib. 3, 2, 14. —
    2.
    To keep in check, hold back, restrain:

    milites, paulisper ab rege sustentati, paucis amissis profugi discedunt,

    Sall. J. 56, 6; cf. aciem, Auct. B. Afr. 82: aquas, Auct. Cons. Liv. 221. —
    3.
    To bear, hold out, endure, suffer (rare but class.;

    syn.: fero, patior): miserias plurimas,

    Plaut. Capt. 5, 1, 3:

    moerorem doloremque,

    Cic. Pis. 36, 89. — Absol. (sc. morbum), Suet. Tib. 72:

    procellas invidiae,

    Claud. in Eutr. 1, 265:

    aegre is dies sustentatur,

    Caes. B. G. 5, 39:

    quorum auxiliis atque opibus, si qua bella inciderint, sustentare consuerint,

    id. ib. 2, 14 fin.—Impers. pass.:

    aegre eo die sustentatum est,

    a defence was made, Caes. B. G. 2, 6:

    hostem,

    Tac. A. 15, 10 fin.:

    bellum,

    Vell. 2, 104, 2: impetus legionum, Auct. B. Hisp. 17, 3. — Absol.:

    nec, nisi in tempore subventum foret, ultra sustentaturi fuerint,

    Liv. 34, 18, 2. —
    4.
    To put off, defer, delay (Ciceron.;

    syn. prolato): rem, dum, etc.,

    Cic. Fam. 13, 64, 1:

    aedificationem ad tuum adventum,

    id. Q. Fr. 2, 7:

    id (malum) opprimi sustentando ac prolatando nullo pacto potest... celeriter vobis vindicandum est,

    id. Cat. 4, 3, 6; cf. Ov. R. Am. 405.

    Lewis & Short latin dictionary > sustento

  • 107 vicarius

    vĭcārĭus, a, um, adj. [vicis], that supplies the place of a person or thing, substituted, delegated, vicarious.
    I.
    Adj.:

    vicaria fides amicorum supponitur,

    Cic. Rosc. Am. 38, 111:

    manus,

    Quint. Decl. 6, 21:

    corpus,

    id. ib. 16, 7:

    mors,

    Hyg. Fab. 243; Quint. Decl. 9 fin.
    II.
    Substt.
    A.
    vĭcārĭus, ii, m., a substitute, deputy, proxy, a locum tenens, vicegerent, vicar:

    succedam ego vicarius tuo muneri,

    Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; 2, 3, 38, § 86; id. Mur. 37, 80; id. Sull. 9, 26; id. Fam. 16, 22, 2; Liv. 29, 1, 8; Hor. C. 3, 24, 16; Dig. 26, 7, 39, § 16:

    diligentiae meae,

    Col. 11, 1, 5.—Esp., an adjutant or lieutenant to a military commander, Cod. Just. 12, 51, 9:

    tribuni,

    a vice - tribune, Treb. Pol. Trig. Tyr. 10, 4.— An under-servant, underslave kept by another slave, Plaut. As. 2, 4, 28; Hor. S. 2, 7, 79; Mart. 2, 18, 7; Dig. 9, 4, 19; 15, 1, 17; Inscr. Marin. Fratr. Arv. 687; cf.

    of the vicarii of such vicarii,

    ib. 775.—
    B.
    vĭcārĭa, ae, f.
    1.
    A female under-slave of another slave, Inscr. Fabr. 304, n. 297; Inscr. Murat. 972, 11.—
    2.
    The post of deputy of the praefectus praetorio, Cod. Th. 6, 26, 4.—
    3.
    A substitute:

    se pro conjuge vicariam dare,

    Sen. ad Helv. 19, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > vicarius

  • 108 vice

    vĭce and vĭcem, v. vicis.

    Lewis & Short latin dictionary > vice

  • 109 vicem

    vĭce and vĭcem, v. vicis.

    Lewis & Short latin dictionary > vicem

  • 110 vicequaestor

    vĭcĕquaestor, ōris, m. [vicis - quaestor], = proquaestor (late Lat.), Ps.-Ascon. ad Cic. Verr. 1, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > vicequaestor

  • 111 vicequaestura

    vĭcĕquaestūra, ae, f. [vicis-quaestura], = proquaestura (late Lat.), Ps.-Ascon. Arg. ad Cic. Verr. 2. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > vicequaestura

  • 112 vices

    vĭces, v. vicis.

    Lewis & Short latin dictionary > vices

  • 113 vicissatim

    vĭcissātim, adv. [vicis], in return, again (ante-class. for the class. vicissim):

    ad argumentum vicissatim remigrare,

    Plaut. Poen. prol. 46; id. Stich. 4, 1, 27; Naev. ap. Non. p. 183, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > vicissatim

  • 114 vicissitudo

    vĭcissĭtūdo, ĭnis, f. [vicis, I.], change, interchange, alternation, vicissitude (class.; used alike in sing. and plur.):

    omnium rerum vicissitudo est,

    Ter. Eun. 2, 2, 44:

    ex alio in aliud vicissitudo atque mutatio,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    in sermone communi,

    id. Off. 1, 37, 134:

    nihil vicissitudine studiorum officiorumque jucundius,

    id. Lael. 14, 49:

    eorum (generum),

    reciprocal influence, id. N. D. 2, 33, 84.— Plur.:

    dierum noctiumque,

    Cic. Leg. 2, 7, 16:

    diurnae nocturnaeque,

    id. Inv. 1, 34, 59:

    fortunae (with temporum varietates),

    id. Fam. 5, 12, 4:

    alternae digitorum vicissitudines,

    the interlocking of the fingers, App. M. 3 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > vicissitudo

  • 115 роль

    momentum [i, n]; valor [oris, m]; partes [ium, fpl]; persona [ae, f] (personam capere; persona alicujus); vicis

    • главная роль primae [arum, fpl]

    • играть главную роль primas agere [tenere]

    • исполнять, играть роль partes agere; personam (in scaena) tractare, sustinēre

    • роли исполняют actorum actricumque index / descriptio

    • играть роль Таиды Thaida sustinēre

    • назначать на роль / давать роль actores eligere, partes distribuere (in singulos actores)

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > роль

  • 116 ALTERNATION

    [N]
    VICISSITUDO (-INIS) (F)
    VICIS: VICES (PL)
    MOMENTUM (-I) (N)
    ALTERNATIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > ALTERNATION

  • 117 BACK OF THE NECK

    [N]
    CERVIX (-VICIS) (F)

    English-Latin dictionary > BACK OF THE NECK

  • 118 CHANGE

    [N]
    MUTATIO (-ONIS) (F)
    COMMUTATIO (-ONIS) (F)
    CONMUTATIO (-ONIS) (F)
    COMMUTATUS (-US) (M)
    CONMUTATUS (-US) (M)
    IMMUTATIO (-ONIS) (F)
    INMUTATIO (-ONIS) (F)
    PERMUTATIO (-ONIS) (F)
    VICISSITUDO (-INIS) (F)
    VICIS (VICEM) (F)
    MOMENTUM (-I) (N)
    INCLINATIO (-ONIS) (F)
    VARIETAS (-ATIS) (F)
    NUMMULUS (-I) (M)
    ALTERAMENTUM (-I) (N)
    ALTERATIO (-IS) (F)
    [V]
    MUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    COMMUTO (-ARE -MUTAVI -MUTATUM)
    CONMUTO (-ARE -MUTAVI -MUTATUM)
    DEMUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    IMMUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    INMUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    PERMUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    TRANSMUTO (-ARE -AVI -ATUM)
    NOVO (-ARE -AVI -ATUM)
    VERTO (-ERE VERTI VERSUM)
    VORTO (-ERE VORTI VORSUM)
    INVERTO (-ERE -VERTI -VERSUM)
    INVORTO (-ERE -VORTI -VORSUM)
    TRANSVERTO (-ERE -TI -SUM)
    TRANSVORTO (-ERE -TI -SUM)
    ABEO (-IRE -II -ITUM)
    VARIO (-ARE -AVI -ATUM)
    REFICIO (-ERE -FECI -FECTUM)
    TRANSFERO (TRANSFERRE TRANSTULI TRANSLATUM)
    RECOQUO (-ERE -COXI -COCTUM)
    MIGRO (-ARE -AVI -ATUM)
    DEMIGRO (-ARE -AVI -ATUM)
    ALTERNO (-ARE -AVI -ATUM)
    - BE CHANGED INTO
    - WITHOUT CHANGE

    English-Latin dictionary > CHANGE

  • 119 COLUMN

    [N]
    COLUMNA (-AE) (F)
    CERVIX (-VICIS) (F)
    STATUA (-AE) (F)
    STELA (-AE) (F)
    STELLA (-AE) (F)
    - SMALL COLUMN

    English-Latin dictionary > COLUMN

  • 120 COME

    [N]
    CERVIX (-VICIS) (F)
    [V]
    CAPIO (-ERE CEPI CAPTUM)
    INTERVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    ADVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    SUCCURRO (-ERE -CURRI -CURSUM)
    VENIO (-IRE VENI VENTUM)
    OBVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    PERVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    CEDO (-ERE CESSI CESSUM)
    BAETO (-ERE)
    BETO (-ERE)
    BITO (-ERE)

    English-Latin dictionary > COME

См. также в других словарях:

  • vicis — vicìs sf. (4) Brs, (2) Prk žr. vicė 1: Su vìcims susegam tvorą Dov. Blindinės vicys geros stogams ir krežiams, karklinės yr griaudžios Šts …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • vicis et venellis mundandis — /vaysas et vanelas mandaendas/ An ancient writ against the mayor or bailiff of a town, etc., for the clean keeping of their streets and lanes …   Black's law dictionary

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • vez — (Del lat. vicis.) ► sustantivo femenino 1 Cada realización de un suceso o de una acción en momentos y circunstancias diferentes: ■ la primera vez que hablé en público fue terrible. IRREG. plural veces 2 Momento determinado en que se ejecuta una… …   Enciclopedia Universal

  • vice- — ► prefijo Componente de palabra procedente del lat. vice, que significa sustituto o representante: ■ vicecónsul; viceministro. SINÓNIMO [viz ] [vi ] * * * vice (del lat. «vice», de «vicis») Prefijo que se aplica al nombre de algún cargo para… …   Enciclopedia Universal

  • Vikar — Kaplan; Pastor; Pfarrer; Pfaffe (umgangssprachlich); Geistlicher; Seelsorger; Priester; Kleriker * * * Vi|kar 〈[ vi ] m. 1〉 1. 〈kath. Kirche〉 Geistlicher ohne s …   Universal-Lexikon

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • Consistori de Barcelona — The Consistori (de la Gaya Sciència) de Barcelona (Catalan: [kunsisˈtɔɾi ðə βərsəˈɫonə], Occitan: [kunsisˈtɔɾi ðe βarseˈlonɔ]; Academy of the Gay Science of Barcelona ) was a literary academy founded in Barcelona by John the Hunter,… …   Wikipedia

  • Ramón Moix — Terenci Moix Terenci Moix, (Pseudonyme de Ramón Moix) (Barcelone, 5 janvier 1942 Barcelone, 2 avril 2003) était un écrivain catalan d expression catalane et castillane. Écrivain et cinéphile, il devient un des écrivains de la littérature… …   Wikipédia en Français

  • Terenci Moix — Terenci Moix[1], pseudonyme de Ramon Moix i Meseguer (Barcelone, 5 janvier 1942 Barcelone, 2 avril 2003) était un écrivain catalan d expression catalane et castillane. Yann Moix et Alexandre Moix, sont des cousins de Terenci Moix. Écrivain et… …   Wikipédia en Français

  • Terenci Moix — Terenci Moix, seudónimo de Ramón Moix i Messeguer (Barcelona, 5 de enero de 1942 Barcelona, 2 de abril de 2003) fue un escritor español que escribía en catalán y castellano. Contenido 1 Biografía 2 Premios …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»