Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

veterātor

  • 1 veterator

    veterātor, ōris, m. (vetero), I) der in etw. alt geworden ist, ergraut, gewandt, routiniert, der Routinier, a) übh.: in litteris, Gell.: in causis, Cic. – b) insbes., im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi, Cic. de rep. 3, 25: absol. = ein durchtriebener, verschmitzter Mensch, ein alter Fuchs, ein ausgemachter Schurke, Ter., Cic. u.a.; vgl. Donat. Ter. Andr. 2, 6, 26. – II) der alte Sklave (Ggstz. novicius), ICt.

    lateinisch-deutsches > veterator

  • 2 veterator

    veterātor, ōris, m. (vetero), I) der in etw. alt geworden ist, ergraut, gewandt, routiniert, der Routinier, a) übh.: in litteris, Gell.: in causis, Cic. – b) insbes., im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi, Cic. de rep. 3, 25: absol. = ein durchtriebener, verschmitzter Mensch, ein alter Fuchs, ein ausgemachter Schurke, Ter., Cic. u.a.; vgl. Donat. Ter. Andr. 2, 6, 26. – II) der alte Sklave (Ggstz. novicius), ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veterator

  • 3 callidus

    callidus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (calleo), durch Erfahrung u. Übung gewitzigt, praktisch, welt-, lebensklug, gescheit, praktisch geübt od. erfahren, kundig, mit feinem = richtigem Blick begabt od. handelnd, im üblen Sinne = verschmitzt, gerieben, raffiniert, verschlagen, schlau, alle Vorteile fein od. schlau berechnend (vgl. Cic. de nat. deor. 3, 25), Ggstz. imperitus (Cic. Rosc. com. 21), a) v. Pers.u. persönl. Eigenschaften usw., α) absol., agitator (equi), Cic.: artifex, Cic.: auceps, Ov.: fur, Mart.: homo callidus ac veterator, homo versutus et callidus od. callidus et versutus, Cic.: homo c. et ad fraudem acutus, Nep.: gens non astuta nec c., Tac.: imperator c., Nep.: iudex c., Hor.: Musa c., sinnreiche, Lucr.: legum scriptor peritus et c., Cic.: c. servulus, Apul.: naturā nihil est callidius, Cic.: imperator callidissimus, Nep.: vir omnium callidissimus, Nep. – insbes. in bezug auf Kunst, mit feinem Kennerblick, als feiner Kenner, Hor. sat. 2, 3, 23 u. 2, 7, 101. Hor. ep. 1, 10, 26. – β) m. ad u. Akk., ad suom quaestum, Plaut. asin. 186: ad fraudem, Cic. Clu. 183: ad eri fraudationem c. ingenium gerunt, Plaut. asin. 257. – od. m. in u. Akk., femina callida semper in fraudes, Amm. 22, 16, 11. – γ) m. Dat. (= ad m. Akk.), callidi offensionibus accendendis, Tac. ann. 2, 57: mutandis mercibus callidi, Apul. flor. 6. p. 6, 12 Kr. – δ) m. in u. Abl., quidam in disputando mire callidi, Quint. 12, 2, 14: homo in dicendo vehemens et callidus, Cic. Clu. 140. – ε) m. Genet., einer Sache kundig, mit etw. vertraut, in etw. bewandert, ein genauer Kenner, locorum, Amm. 15, 10, 5: penetralium (des Innern der Stadt), Amm. 20, 7, 9: temporum, Tac. ann. 4, 33: corrumpendorum hominum, Porphyr. Hor. ep. 1, 18, 31: callidior rei militaris, Tac. hist. 2, 31 extr. (2, 32 in.): callidissimus rusticarum rerum od. rerum naturae, Col. 2, 2, 1 u. 7, 3, 12. – ζ) m. de (in betreff) u. Abl., neque de futuro satis callidus satisque prudens, Ps. Sall. de rep. 2, 1, 1. – η) m. Abl. (von, durch), homines callidi usu, Cic. Scaur. 24: acutus homo et naturā usuque callidus, Cic. de or. 1, 223: non ego naturā, nec sum tam callidus usu, Ov. her. 19 (20), 25: iuncturā callidus acri, Pers. 5, 14. – θ) m. folg. Infin., Hor. carm. 1, 10, 7 u. 3, 11, 4. Pers. 1, 118. – b) v. Lebl., klug, schlau, fein od. sinnreich od. schlau ausgedacht, schlau berechnet, amor, Ter.: nocendi artificium, Cl. Mamert.: astus, Amm. u. Apul.: audacia, Cic.: consilium, Cic.: doli, Plaut.: versutum et c. factum Solonis, Cic.: c. facundia, Sall. fr.: nimis callida iuris interpretatio, Cic.: alcis inventum c., Nep.: callidum versutumque ius, Cic.: c. liberalitas, Nep.: malitia inimici, Liv.: oratio melior et callidior, Ter.: callidissimum artificium, höchst sinnreiche Kunst, Cic.: callidissima fraus, Apul.

    lateinisch-deutsches > callidus

  • 4 inveterator

    inveterātor, ōris, m. (inveterasco) = veterator (w. s.), Isid. orig. 10, 140.

    lateinisch-deutsches > inveterator

  • 5 veteratorius

    veterātōrius, a, um (veterator), a) bewandert, routiniert, ratio dicendi, Cic. Brut. 261: sed eam (accurationem) ut citius veteratoriam quam oratoriam diceres, ibid. 238. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, nihil ab isto vafrum, nihil veteratorium exspectaveritis, Cic. II. Verr. 1, 141.

    lateinisch-deutsches > veteratorius

  • 6 veteratrix

    veterātrīx, tricis, f. (Femin. zu veterator), durchtrieben, verschmitzt, vet. femina, Apul. met. 9, 29. Vgl. Gloss. Scal. V, 613, 33 ›veteratrix, id est callida‹.

    lateinisch-deutsches > veteratrix

  • 7 callidus

    callidus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (calleo), durch Erfahrung u. Übung gewitzigt, praktisch, welt-, lebensklug, gescheit, praktisch geübt od. erfahren, kundig, mit feinem = richtigem Blick begabt od. handelnd, im üblen Sinne = verschmitzt, gerieben, raffiniert, verschlagen, schlau, alle Vorteile fein od. schlau berechnend (vgl. Cic. de nat. deor. 3, 25), Ggstz. imperitus (Cic. Rosc. com. 21), a) v. Pers.u. persönl. Eigenschaften usw., α) absol., agitator (equi), Cic.: artifex, Cic.: auceps, Ov.: fur, Mart.: homo callidus ac veterator, homo versutus et callidus od. callidus et versutus, Cic.: homo c. et ad fraudem acutus, Nep.: gens non astuta nec c., Tac.: imperator c., Nep.: iudex c., Hor.: Musa c., sinnreiche, Lucr.: legum scriptor peritus et c., Cic.: c. servulus, Apul.: naturā nihil est callidius, Cic.: imperator callidissimus, Nep.: vir omnium callidissimus, Nep. – insbes. in bezug auf Kunst, mit feinem Kennerblick, als feiner Kenner, Hor. sat. 2, 3, 23 u. 2, 7, 101. Hor. ep. 1, 10, 26. – β) m. ad u. Akk., ad suom quaestum, Plaut. asin. 186: ad fraudem, Cic. Clu. 183: ad eri fraudationem c. ingenium gerunt, Plaut. asin. 257. – od. m. in u. Akk., femina callida semper in fraudes, Amm. 22, 16, 11. – γ) m. Dat. (= ad m. Akk.), callidi offensionibus accendendis, Tac. ann. 2, 57: mutandis mercibus callidi, Apul. flor. 6. p. 6, 12
    ————
    Kr. – δ) m. in u. Abl., quidam in disputando mire callidi, Quint. 12, 2, 14: homo in dicendo vehemens et callidus, Cic. Clu. 140. – ε) m. Genet., einer Sache kundig, mit etw. vertraut, in etw. bewandert, ein genauer Kenner, locorum, Amm. 15, 10, 5: penetralium (des Innern der Stadt), Amm. 20, 7, 9: temporum, Tac. ann. 4, 33: corrumpendorum hominum, Porphyr. Hor. ep. 1, 18, 31: callidior rei militaris, Tac. hist. 2, 31 extr. (2, 32 in.): callidissimus rusticarum rerum od. rerum naturae, Col. 2, 2, 1 u. 7, 3, 12. – ζ) m. de (in betreff) u. Abl., neque de futuro satis callidus satisque prudens, Ps. Sall. de rep. 2, 1, 1. – η) m. Abl. (von, durch), homines callidi usu, Cic. Scaur. 24: acutus homo et naturā usuque callidus, Cic. de or. 1, 223: non ego naturā, nec sum tam callidus usu, Ov. her. 19 (20), 25: iuncturā callidus acri, Pers. 5, 14. – θ) m. folg. Infin., Hor. carm. 1, 10, 7 u. 3, 11, 4. Pers. 1, 118. – b) v. Lebl., klug, schlau, fein od. sinnreich od. schlau ausgedacht, schlau berechnet, amor, Ter.: nocendi artificium, Cl. Mamert.: astus, Amm. u. Apul.: audacia, Cic.: consilium, Cic.: doli, Plaut.: versutum et c. factum Solonis, Cic.: c. facundia, Sall. fr.: nimis callida iuris interpretatio, Cic.: alcis inventum c., Nep.: callidum versutumque ius, Cic.: c. liberalitas, Nep.: malitia inimici, Liv.: oratio melior et callidior, Ter.: callidissimum artificium, höchst sinnreiche Kunst, Cic.: callidissima
    ————
    fraus, Apul.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > callidus

  • 8 inveterator

    inveterātor, ōris, m. (inveterasco) = veterator (w. s.), Isid. orig. 10, 140.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inveterator

  • 9 veteratorius

    veterātōrius, a, um (veterator), a) bewandert, routiniert, ratio dicendi, Cic. Brut. 261: sed eam (accurationem) ut citius veteratoriam quam oratoriam diceres, ibid. 238. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, nihil ab isto vafrum, nihil veteratorium exspectaveritis, Cic. II. Verr. 1, 141.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteratorius

  • 10 veteratrix

    veterātrīx, tricis, f. (Femin. zu veterator), durchtrieben, verschmitzt, vet. femina, Apul. met. 9, 29. Vgl. Gloss. Scal. V, 613, 33 ›veteratrix, id est callida‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteratrix

См. также в других словарях:

  • VETERATOR — Venuleio, l. ult. ff. de Aedilit.Edict. dictus est, qui ex venalitio novitiorum emptus, alicui ministerio praepositus, Novitium autem non tyrociniô animi, sed conditione servitutis intelligi: nec ad rem pertinere, Latine sciat, nec ne, nec ob id… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Graptodytes — Taxobox name = Graptodytes regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Coleoptera familia = Dytiscidae subfamilia = Hydroporinae genus = Graptodytes Graptodytes is a genus of beetles in family Dytiscidae. It contains the… …   Wikipedia

  • La Farce de Maître Pathelin — Maître Pathelin au tribunal, gravure du Moyen Âge La Farce de Maître Pathelin (ou La Farce de Maistre Pierre Pathelin, La Farce de Pathelin, Farce Maître Pierre Pathelin, Farce de Maître Patelin) est une pièce de théâtre (du genre de la farce)… …   Wikipédia en Français

  • Graptodytes —   Graptodytes …   Wikipedia Español

  • Lucio Aurelio Cota (cónsul 144 a. C.) — Lucio Aurelio Cota (en latín, Lucius Aurelius Cota) magistrado romano, fue tribuno de la plebe en el año 154 a. C. y debido al carácter inviolable de esta magistratura rehusó de pagar a sus acreedores. Sus colegas tuvieron que declarar que sólo… …   Wikipedia Español

  • Liste des genres de gastéropodes marins — Cette liste des genres de gastéropodes marins est une tentative de regrouper tous les genres connus d escargots de mer ou de mollusques gastéropodes marins qui ont été retrouvés dans les archives sur les fossiles. Presque tous ces genres avaient… …   Wikipédia en Français

  • BISPELLIO — apud Marcell. l. 72. §. 5. ubi omnino, Num ergo et si bispellionem, aut alias turpem dederit bominem, idem sit? et Ulp. l. 3. ss. de evict. si ita quis stipulanti spondeat, sanum esse, furem non esse, bispellium non esse et coetera, mutilis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EBUTIUS — I. EBUTIUS praenomine Titus T. F. Elva, Magister Equitum Dictatore A. Posthumio: qui cûm, victoriâ nutante, ad Regilli lacum equis frenos detrahi iussisset, irrevocabili impetu in hostem latus, aciem Latinorum fudit et castra cepit. A. U. C. 320 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUTEUS Color in flammeis nuptialibus olim usitatus — teste Plin. l. 21. c. 8. In soccis item Sen. Hippol. Act. 1. Choro v. 322. Luteo plantas cohibente socco. Veste imo totâ. Idem Oedip. Act. 2. Choro v. 420. Crine flaventi simulata virgo, Luteam vestem retinente zonâ, und omnem Sponsarum apparatum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NOVITII — servi proprie dicti sunt recentes: Veteratores vero sive Veterani, reliqui. Ulpianus l. 37. ff. de Aedil. Ed. Praecipiunt Aediles ne veterator pro novitio veneat. Item, Quia Venalitiarii seiunt, facile decurri ad Novitiorum emptionem, idcirco… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ROBORARE — apud Flav. Vosisc. in Aureliano, c, 33. Templum solis fundavit et Pontifices roboravit; est munire et dotare salariis, privilegiis et opimis annuis reditibus. Sequitur enim Decrevit etiam emolumenta Architectis et Ministris. Eâdem notione… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»