-
1 veteratorius
veterātōrius, a, um (veterator), a) bewandert, routiniert, ratio dicendi, Cic. Brut. 261: sed eam (accurationem) ut citius veteratoriam quam oratoriam diceres, ibid. 238. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, nihil ab isto vafrum, nihil veteratorium exspectaveritis, Cic. II. Verr. 1, 141.
-
2 veteratorius
veterātōrius, a, um (veterator), a) bewandert, routiniert, ratio dicendi, Cic. Brut. 261: sed eam (accurationem) ut citius veteratoriam quam oratoriam diceres, ibid. 238. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, nihil ab isto vafrum, nihil veteratorium exspectaveritis, Cic. II. Verr. 1, 141.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteratorius
-
3 veteratorie
veterātōriē, Adv. (veteratorius), a) gewandt, mit Routine, dicere, Cic. or. 99. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, Apul. apol. 46. Donat. Ter. Phorm. 2, 3, 14.
-
4 veteratorie
veterātōriē, Adv. (veteratorius), a) gewandt, mit Routine, dicere, Cic. or. 99. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, Apul. apol. 46. Donat. Ter. Phorm. 2, 3, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteratorie
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский