-
1 veteranus
veteranus, a, um vieux, ancien, vétéran. - veterana legio: une légion de vétérans. - veterani, ōrum, m.: vieux soldats, vétérans. - veterana (vina). n. Sen.: vins vieux.* * *veteranus, a, um vieux, ancien, vétéran. - veterana legio: une légion de vétérans. - veterani, ōrum, m.: vieux soldats, vétérans. - veterana (vina). n. Sen.: vins vieux.* * *Veteranus hostis. Liu. Ancien ennemi.\Veterani milites. Cic. Vieuls soldats qui ont servi vingt ans. -
2 veteranus
vĕtĕrānus, a, um, adj. [id.], old, veteran (in technical lang.):II.boves,
Varr. R. R. 1, 20, 2:pecus,
Col. 6, 2, 9:gallinae,
id. 8, 5, 6:vitis,
id. 3, 15, 3:mancipia,
Dig. 39, 4, 16:hostis,
Liv. 21, 6, 5: miles veteranus, or simply veteranus, an old tried soldier, a veteran soldier, a veteran:milites,
Cic. Phil. 3, 2, 3:veterani,
Caes. B. C. 3, 24; Cic. Phil. 11, 14, 37; Liv. 37, 20, 2; 40, 39, 4; Sen. Ben. 3, 33, 1; 5, 24, 1; cf.:legiones veteranae,
i. e. composed of veterans, Caes. B. G. 1, 24.— -
3 veteranus
veteranus veteranus, a, um старый -
4 veteranus
veteranus veteranus, a, um испытанный, опытный -
5 veteranus
veteranus veteranus, i m ветеран, старый солдат -
6 veteranus
veterānus, a, um (vetus), alt, von vielen Jahren, bos, Varro: vites, Colum.: hostis, Liv.: meretrix, Fulgent. – bes. v. Soldaten, ein alter, erprobter Soldat, der Veteran (Ggstz. tiro), Sen. de prov. 4, 7: Plur. milites veterani u. subst. bl. veterani, alte, erprobte, gediente Soldaten (Ggstz. tirones), Cic. u.a.: später nur für ausgediente Soldaten, Tac. ann. 14, 31: legio veterana, aus alten, gedienten Soldaten bestehend, Caes.: so auch exercitus, Liv.: dux, Liv. – übtr., veteranus consilio, Ambros. in psalm. 118. serm. 2. no. 19.
-
7 veteranus
veterānus, a, um (vetus), alt, von vielen Jahren, bos, Varro: vites, Colum.: hostis, Liv.: meretrix, Fulgent. – bes. v. Soldaten, ein alter, erprobter Soldat, der Veteran (Ggstz. tiro), Sen. de prov. 4, 7: Plur. milites veterani u. subst. bl. veterani, alte, erprobte, gediente Soldaten (Ggstz. tirones), Cic. u.a.: später nur für ausgediente Soldaten, Tac. ann. 14, 31: legio veterana, aus alten, gedienten Soldaten bestehend, Caes.: so auch exercitus, Liv.: dux, Liv. – übtr., veteranus consilio, Ambros. in psalm. 118. serm. 2. no. 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteranus
-
8 veterānus
veterānus adj. [vetus], old, veteran: hostis, L.: milites: legiones, i. e. composed of veterans, Cs.— Plur m. as subst, veteran soldiers, veterans, C., Cs., L.* * *veterana, veteranum ADJold, veteran -
9 veteranus
I veterānus, a, um [ vetus ]2) испытанный, опытный (miles C; exercitus L)II veterānus, ī m.старый солдат, ветеран C, Sen -
10 veteranus
старый, долго служивший: mancipium veter., прот. novicium (см.); особ. о солдатах: старейшие по службе (tit. D. 49, 18. C. 12, 47); тк. о чиновниках: diversorum officiorum veterani (1. 46 C, Th. 8, 5. Gai. I. 57).Латинско-русский словарь к источникам римского права > veteranus
-
11 veteranus
, i mветеран, старый содат -
12 conveteranus
con-veterānus, ī m. -
13 vetus
eris adj.1)а) старый, преклонных лет, дряхлый ( senex Tib)v. senectus H — глубокая старостьб) многолетний ( vinum C)2) старый, старинный, древний (oppidum, proverbium C; regnum Priămi H)3) старый, изношенный, ветхий ( navis Cs)4) старый, испытанный, заслуженный ( imperator Nep)v. laboris T — опытный в трудеv. bellare Sil — закалённый в бояхv. miles C — veteranus5) старый, давнишний (amicus, amicitia C); закоренелый ( sicarius C); застарелый, хронический ( aeger PM)7) прежний, минувший, былой (bella, poētae, mores C)vētus aetas T — прошлое (время), былоеv. res Pl — старая история (вещь). — см. тж. vetera и veteres -
14 conveteranus
con-veterānus, ī, m., der Mitveteran, Corp. inscr. Lat. 6, 3864 u. ö. u. spät. ICt.
-
15 exercitus [2]
2. exercitus, ūs, m. (exerceo), I) die Übung, A) eig., Plaut. rud. 296. – B) meton., das taktisch geübte Heer, Kriegsheer (im Plur. v. zwei Heeren od. v. einem Heere, das aus zwei od. mehreren Legionen od. Haufen besteht), fortissimorum militum exercitus, Cic.: ex. pedester, das Fußvolk, Nep.: terrestris, navalis, Liv.: ex. tiro, Liv.: ex. veteranus, Auct. b. Alex.: voluntarius (der Freiwilligen), Liv.: Gallorum mercennarius exercitus, Iustin.: hic urbanus, städtische (in der Stadt ausgehobene), Liv.: Pannonici exercitus (Legionen), Tac.: tot exercituum clades, Sall. fr. – exercitui praeesse, Sall.: exercitus ducere, Sall.: in legatione ducere exercitum, Cic.: alqm exercitui praeficere, Nep.: illum exercitibus praeponere, Iuven. – exercitum scribere, Sall. u. Liv., conscribere, Caes. u. Cic. (vgl. conscribo no. I, A, a): exercitum parare od. comparare, Cic.: exercitum comparare contra alqm, Cic.: exercitus ad rempublicam libertatemque defendendam comparare, Cic.: exercitum conficere, Cic., exercitum invictum ex paternis militibus conficere, Cic.: exercitum cogere, Caes.: exercitum repente conflare, Cic.: exercitum paucis diebus facere, Cic.: exercitum facere argento, Sall. fr.: exercitum accipere, Cic.: exercitus alere, Cic.: alcis exercitum stipendio frumentoque alere, Sall. fr.: exercitum alere contra alqm, Cic.: exercitum habere, Sall., exercitum nullum habere, Cic.: exercitum habere in Gallia oder apud Samum, Caes. u. Nep.: exercitum in unum locum cogere od. conducere od. contrahere, Hirt. b.G. u. Caes.: ab Allobrogibus in Segusiavos exercitum ducere, Caes.: exercitum ducere contra od. adversus, Cic. u. Nep.: exercitum castris continere, Caes.: exercitum ex hibernis movere, Curt.: promovere exercitum in Aetoliam, Iustin.: exercitum educere, Nep., ex castris educere, Caes., in aciem educere, Nep.: exercitum in Africam traducere, Caes.: exercitum exponere (ausschiffen), Caes.: alqm ad exercitum mittere, Nep.: alqm cum exercitu mittere, Nep.: cum exercitu in Hispaniam proficisci, Nep.: exercitum dimittere, Caes.: alqm ab exercitu dimittere, Auct. b. Afr. – bes. das Fußvolk, exercitus equitatusque, exercitus cum equitatu, Caes. u. Liv.: his omnibus diebus exercitum castris continuit, equestri proelio cotidie contendit, Caes. – dah. übtr., a) da das Heer ursprünglich aus den freien Bürgern allein bestand, für die Versammlung der Bürger, -des Volks in den Zenturiatkomitien, Comment. consul. b. Varro LL. 6, 88; vgl. Gell. 15, 27 extr. u. die Auslgg. zu Plaut. capt. 153. – b) poet., ein Heer = eine Menge, ein Schwarm, corvorum, Verg.: Phorci, Meergottheiten, Verg.: meretricum exercitus (neben exoletorum greges), Hieron. epist. 69, 3. – II) die Unruhe, Qual (aber mit Anspielung auf no. I, B, a), Plaut. capt. 155; cist. 58. – / Nom. exercitum, Itala (Laud.) act. apost. 23, 10: Genet. exerciti, Acc. tr. 150 u. 311. Varro de vita P.R. 2. fr. 3 (bei Non. 485, 20). Corp. inscr. Lat. 6, 1450: Vokat., exercite caste, Commodian. instr. 2, 26, 1: Genet. Plur. exercitûm, Monum. Anc. 5, 40. Liv. 27, 7, 17 u. 28, 25, 6 H.
-
16 iuvencus
iuvencus, a, um (st. iuvenicus, v. iuvenis), jung, I) adi.: equus, Lucr. 5, 1072: gallina, Plin. 10, 146. – II) subst.: A) iuvencus, ī, m., a) ein junger Mensch, Hor. carm. 2, 8, 21. Amm. 17, 1, 1 E. (Gardth. iuvenis): Plur., Catull. 62, 53. – b) ein junger Stier, Varro u.a.: novellus iuvencus (Ggstz. veteranus bos), Colum.: iuvencus aequoreus, Meerkalb, Sil. – meton. = Rindsleder, Stat. Theb. 3, 591. – B) iuvenca, ae, f., a) ein Mädchen, eine Jungfrau, Hor. carm. 2, 6, 6. Ov. her. 5, 117 sqq. – b) eine junge Kuh, Färse (Ggstz. iuvencus), Varro r. r. 2, 5, 6. Verg. georg. 3, 219. Hor. ep. 1, 3, 36: iuv. Pharia, v. der Jo, Ov. art. am. 3, 635, v. der Isis, Mart. 10, 48, 1. – / Genet. Plur. iuvencûm, Verg. Aen. 9, 609. Stat. Theb. 4, 409; 10, 288.
-
17 praetorianus [1]
1. praetōriānus, a, um (v. praetorium), I) zur Leibwache gehörig, prätorianisch, miles, ein Soldat der kaiserlichen Leibwache, ein Prätorianer, Tac.: cohors, exercitus, Suet.: veteranus, ICt. – Plur. subst., praetōriānī, ōrum, m., die Prätorianer, Tac. ann. 6, 3; hist. 1, 74 u.a. Aur. Vict. de Caes. 19, 1; 39, 42; 40, 24. Eutr. 10, 2: invident praetorianis sportulas, Sidon. epist. 5, 7, 3. – II) zum Präfektus Prätorio gehörig, praefectura, des Pr. Pr., Aur. Vict. epit. 10, 4: officium, spät. ICt.: advocatio, in bezug auf die vor dem Pr. Pr. verhandelten Prozesse, spät. ICt.
-
18 tiro
tīro, ōnis, m. (auch tyro geschr., zB. Treb. Poll. Claud. 16, 2 P.), I) der junge Soldat, der seinen ersten Kriegsdienst tut, der Rekrut (Ggstz. vetus miles, veteranus), 1) eig., Cic. u.a.: adi., exercitus tiro, Cic.: milites tirones, Cic. – 2) übtr.: a) der junge Anfänger, Neuling, Lehrling, tiro et indoctus (Ggstz. exercitatus et doctus), Sen.: in alqa re, Cic.: tiro esset scientiā, Cic.: tirones gladiatorum, tirones gladiatores, Suet.: v. Tieren, tiro bos, Varro. – b) jeder, der zuerst in die große Welt tritt, wie der Jüngling, der das männliche Kleid bekommt, Ov. u. Suet.: der Redner, wenn er zum ersten Male öffentlich auftritt, ille primum in foro verba facturus tiro dictus est, Sen. rhet. – II) als nom. propr., M. Tullius Tiro, der gelehrte Freigelassene Ciceros, Cic. ep. 16, 1, 2 u.a. Quint. 10, 7, 31. Gell. 7, 3, 8 u.a. – Dav. Tīrōniānus, a, um, tironianisch, des Tiro, cura, Gell. 1, 7, 1: liber, Gell. 13, 20, 16.
-
19 vetranus
vetrānus = veteranus. – Dat. Plur. vetranibus, Corp. inscr. Lat. 5, 8755.
-
20 conveteranus
con-veterānus, ī, m., der Mitveteran, Corp. inscr. Lat. 6, 3864 u. ö. u. spät. ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conveteranus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
VETERANUS — miles vetus diu exercitatus, oppositus tyroni. Item post absoluta stipendia militiâ dimissus, idem cum Emerito. Hos in fronte exercitus locandos esse, docet apud Homerum, Il. δ. Nestor: cui Xenophon subscribit, Memor. l. 3. Nec e Romanis militiae … Hofmann J. Lexicon universale
Cambarus veteranus — Taxobox | name = Cambarus veteranus status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Arthropoda subphylum = Crustacea classis = Malacostraca ordo = Decapoda familia = Cambaridae genus = Cambarus species = C. veteranus binomial =… … Wikipedia
VETERANU — veteranus … Abbreviations in Latin Inscriptions
VETRANUS — veteranus … Abbreviations in Latin Inscriptions
VETCOCHERCULANSVETVAL — veteranus Cocceius Herculanus veteranus Valerius … Abbreviations in Latin Inscriptions
VETERAUG — veteranus Augusti, veteranus Augustorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
VETFLPP — veteranus flamen perpetuus, veteranus flamen perpetuus posuit … Abbreviations in Latin Inscriptions
VETVIXANN — veteranus vixit annos, veteranus vixit annos … Abbreviations in Latin Inscriptions
VEAL — veteranus alae … Abbreviations in Latin Inscriptions
VEAUGN — veteranus Augusti nostri … Abbreviations in Latin Inscriptions
VEBEL — veteranus Bellicius … Abbreviations in Latin Inscriptions