-
1 vervex
vervex vervex, ecis m баран -
2 vervex
vervēx, ēcis m.баран (холощёный), валух Pl, Vr, C etc. -
3 vervex
vervēx (im Vulgärlat. auch verbēx u. verbīx, berbēx u. berbīx), vēcis, m. (zu homerisch εἴρος [ausϜ έρϝος], Wolle), der Hammel, Schöps, Cic. u.a.: verv. et porcellus, Vopisc.: verv. sectarius, s. sectārius: vervecum pelles, Sulp. Sev.: alqm quovis vervece mitiorem efficere, Apul. met. 7, 23: vervecem non asinum vides (sprichw.), ibid. 8, 25. – auch als Schimpfwort zur Bezeichnung eines einfältigen Menschen, Schafgesicht, Schafkopf, Plaut., Sen. u.a. – / Form verbex zB. Beda de orthogr. 294, 5 K., vervix, Paul. ex Fest. 336, 8, berbex u. berbix, Gloss. II, 569, 48 u. III, 440, 28 (berbix auch codd. optt. bei Vopisc. Aurel. 50, 4).
-
4 vervex
vervēx (im Vulgärlat. auch verbēx u. verbīx, berbēx u. berbīx), vēcis, m. (zu homerisch εἴρος [ausέρ
ος], Wolle), der Hammel, Schöps, Cic. u.a.: verv. et porcellus, Vopisc.: verv. sectarius, s. sectarius: vervecum pelles, Sulp. Sev.: alqm quovis vervece mitiorem efficere, Apul. met. 7, 23: vervecem non asinum vides (sprichw.), ibid. 8, 25. – auch als Schimpfwort zur Bezeichnung eines einfältigen Menschen, Schafgesicht, Schafkopf, Plaut., Sen. u.a. – ⇒ Form verbex zB. Beda de orthogr. 294, 5 K., vervix, Paul. ex Fest. 336, 8, berbex u. berbix, Gloss. II, 569, 48 u. III, 440, 28 (berbix auch codd. optt. bei Vopisc. Aurel. 50, 4).
-
5 vervex
I.Lit., Varr. L. L. 5, § 98 Müll.; id. ap. Non. 189, 30; Plaut. Capt. 4, 2, 40; Cic. Leg. 2, 22, 55.—II.Transf., a name for a stupid fellow, qs. mutton-head, Plaut. Merc. 3, 3, 6; Auct. ap. Sen. Const. 17, 1; Juv. 10, 50. -
6 vervex
баран (1. 1 § 2 D. 47, 14);vervecinus, бараний (1. 1 C. 12, 38).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > vervex
-
7 vervex
Iwether (castrated male sheep); stupid/sluggish personIIwether (castrated male sheep); stupid/sluggish person -
8 vervēx or verbēx
vervēx or verbēx ēcis, m [see 1 VEL-], a wether: quod genus sacrifici Lari verbecibus fiat: Vervecum patria, i. e. of blockheads, Iu. -
9 verbex
I.Lit., Varr. L. L. 5, § 98 Müll.; id. ap. Non. 189, 30; Plaut. Capt. 4, 2, 40; Cic. Leg. 2, 22, 55.—II.Transf., a name for a stupid fellow, qs. mutton-head, Plaut. Merc. 3, 3, 6; Auct. ap. Sen. Const. 17, 1; Juv. 10, 50. -
10 sectarius
-
11 sectarius
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sectarius
-
12 sectarius
sectārĭus, a, um, adj. [seco], gelded, castrated:vervex,
Plaut. Capt. 4, 2, 40 (but Fest. p. 336 Müll.: sextarius vervex, qui gregem agnorum praecedens ducit, i.e. bellwether, from secta). -
13 berbex
berbēx Pt v. l. = vervex -
14 elixus
ē-lixus, a, um [ lux ]2) вымоченный, промокший ( calcei Vr); распаренный, вспотевший ( balneator M) -
15 sectarius
sectārius, a, um [ seco ]оскоплённый, кастрированный ( vervex Pl) -
16 verbex
Pl = vervex -
17 vervecinus
vervēcīnus, a, um [ vervex ] -
18 arviga
arviga (harviga), ae, f. (viell. Nbf. v. vervex aus der Vulgärsprache der Landleute), der Widder, Schafbock als Opfertier, Varr. LL. 5, 98 (nach dem es Accius tr. gebraucht haben soll). Paul. ex Fest. 100, 6. – Bei Donat. Ter. Phorm. 4, 4, 28 aruga (haruga).
-
19 berbex
berbēx, s. vervēx.
-
20 verbex
verbēx, s. vervēx.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
VERVEX — apud Iuvenalem, Sat. 3. v. 294. Su or, et elixi vervecis labra comedit: ab ariete differt, ut cantherius ab equo, caper ab hirco. Est enim mas inter oves, cui testiculi adempti, sen inversi sunt, unde et nomen. Galli, Italique a monte, montonem… … Hofmann J. Lexicon universale
SECTARIUS Vervex — Festo est, qui gregem agnorum praecedens ducit, Graece Κτίλος. Homerus de Ulysse Il. γ. v. 196. Αὐτος δὲ, κτίλος ὡς, ἐπιπωλεῖται ςτίχας ἀνδρῶν. Ille autem, ut dux gregis aries, lustrat virorum ordines. Ubi Scholiastes Κτίλον ait dici, quasi… … Hofmann J. Lexicon universale
brebis — [ brəbi ] n. f. • XIIIe; berbis XIe; lat. pop. °berbicem, class. berbecem, var. de vervecem, accus. de vervex 1 ♦ Femelle adulte du mouton. ⇒ agnelle, antenaise, vacive. Lait, fromage de brebis (⇒ 2. brousse, feta, niolo, roquefort) . « Qui sauve … Encyclopédie Universelle
berger — berger, ère [ bɛrʒe, ɛr ] n. • bergier XII e; lat. pop. °verbecarius, de verbex « brebis » 1 ♦ Personne qui garde les moutons. ⇒ gardien. Bâton de berger. ⇒ houlette. Hutte, cabane de berger. ⇒ buron. Chien de berger, dressé à la garde des… … Encyclopédie Universelle
bercail — [ bɛrkaj ] n. m. • bercal « bétail » 1379; lat. pop. °verbicale « bergerie », de verbex « brebis » 1 ♦ Relig. Le sein de l Église. Ramener au bercail une brebis égarée. 2 ♦ Cour. et plaisant Famille, maison; pays natal. Rentrer au bercail. Rare… … Encyclopédie Universelle
bergère — [ bɛrʒɛr ] n. f. • 1746; de berger ♦ Fauteuil large et profond à joues pleines, et dont le siège est garni d un coussin. Des bergères Louis XV. ● bergère nom féminin Large fauteuil à dossier rembourré, avec joues, manchettes et coussin sur le… … Encyclopédie Universelle
mouton — [ mutɔ̃ ] n. m. • v. 1160; motun fin XIe; gaul. °multo, gallois molt, irland. molt « mâle châtré » I ♦ 1 ♦ Mammifère ruminant (ovidés), à toison laineuse et frisée, domestiqué pour fournir de la laine, de la viande et du lait. Mouton mâle (⇒… … Encyclopédie Universelle
Le mouton de la ferme — Mouton Pour les articles homonymes, voir Mouton (homonymie) … Wikipédia en Français
Mouton — Demande de traduction Domestic sheep → … Wikipédia en Français
Mouton domestique — Mouton Pour les articles homonymes, voir Mouton (homonymie) … Wikipédia en Français
Moutons — Mouton Pour les articles homonymes, voir Mouton (homonymie) … Wikipédia en Français